Pasażer,
(The Commuter) - 2018;
- reżyseria: Jaume Collet-Serra;
- scenariusz: Byron Willinger, Philip de Blasi, Ryan Engle;
- obsada: Liam Neeson, Vera Farmiga, Patrick Wilson, Jonathan Banks, Sam Neill;
- gatunek: thriller.

Pierwszy obejrzany film z 2018 roku.
Liam kolejny raz niemalże ratuje świat. Kiedyś był policjantem, ale dla dobra rodziny rzucił pracę i został agentem ubezpieczeniowym. Zero prestiżu, zero satysfakcji i czasochłonne codzienne dojazdy. Aż do pechowego dnia. Nasz bohater zostaje zwolniony z pracy, a podczas powrotu do domu zostaje wciągnięty w niebezpieczną intrygę. Ma odnaleźć wśród pasażerów jedną osobę, która nie pasuje do reszty. Sukces poszukiwań oznacza wysoką nagrodę, porażka, tudzież rezygnacja z zadania to śmierć najbliższych. Były policjant wie tylko gdzie ta osoba będzie wysiadać, ale poszukiwania ma zakończyć przed stacją końcową.

Infiltracja,
(The Departed) - 2006;
- reżyseria: Martin Scorsese;
- scenariusz: William Monahan, Felix Chong, Alan Mak;
- wybrana obsada: Jack Nicholson, Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Mark Wahlberg, Martin Sheen, Vera Farmiga;
- gatunek: kryminał.

Już tak jest, że trwa bezustanna wojna pomiędzy światem przestępczym a służbami porządkowymi. Walka ma różne oblicza i intensywność, ale jedno jest pewne - nigdy się nie skończy. Dlatego też jest wdzięcznym tematem dla filmowych inspiracji.
Strony konfliktu wiedzą, że to się nigdy nie skończy, że nie da się tego przeczekać, a taka wiedza sprawia, że trzeba próbować przewidzieć działania drugiej strony. Najlepszą metodą pozyskiwania wiedzy jest posiadanie człowieka w szeregach wroga . Nie jest to proste zadanie, ale planowane z wyprzedzeniem i z należytą starannością może przynieść nieoczekiwane efekty. Na tej wojnie mamy dwóch chłopaków, którzy kończą policyjną akademię. Ambitny chłopak, z wzorowymi ocenami ma przed sobą cały świat i świetlaną przyszłość. Musi tylko robić swoje. Praktycznie nikt nie wie, że jako dziecko został ukształtowany przez groźnego gangstera. Człowieka, który zachęcał go do wstąpienia z szeregi policji.

Sędzia

(The Judge, reżyseria David Dobkin, 2014)

Co roku pojawiają się filmy, które mają wspólny główny motyw. Bohater, mieszkający i odnoszący sukcesy w dużym mieście musi wyjechać na prowincję, do rodzinnych stron. Stamtąd uciekał, ale jego powrót uzmysławia mu, że gdzieś w swoim życiu zapomniał o właściwych wartościach, którymi powinien się kierować w życiu. Nie inaczej jest w filmie Dobkin'a. Hank (Robert Downey Jr.) jest zdolnym i nieczułym adwokatem. Musi wrócić do rodzinnych stron na pogrzeb matki. Na miejscu dowiaduje się, że jego ojciec - sędzia (Robert Duvall-nominacja do Oscara) jest oskarżony o umyślne spowodowanie śmiertelnego wypadku. Relacja pomiędzy ojcem i synem jest bardzo skomplikowana i co chwilę wybucha. Starczy o fabule.
Sędzia na kolana nie rzuca. Mam wrażenie, że twórcy nie do końca wiedzieli na czym mają się skupić? Czy to ma być relacja ojciec-syn? a może film sądowniczy? Czy też pozycja traktująca o szacunku do samego siebie? A może też film o pracy na rzecz lokalnej społeczności? Mogę długo tak wymieniać. Ważnych wątków jest dużo, a wszystkie zostały potraktowane tak jak bohaterowie drugoplanowi.. po macoszemu.

Obecność
(The Conjuring, reżyseria James Wan, 2013)

Rzadko zabieram się za horrory - nie ma z kim oglądać, a po wtóre większość z nich to zwyczajny chłam. Oceny poniżej sześciu na Filmwebie nie zachęcają. Obecność obecnie ma w tym serwisie 7.4 - to mnie zaintrygowało i zachęciło do seansu.
Rodzina wprowadza się do starego domu, który skrywa makabryczną historię. Brzmi to znajomo, bo to jest jeden z głównych motywów w horrorach. Już po kilku nocach okazuje się, że w domu dzieją się dziwne rzeczy.. dzieci maja koszmary, drzwi same się zamykają i tym podobne. W domiszczu ewidentnie straszy. Wynajęci badacze zjawisk paranormalnych (Warrenowie - taka para żyła naprawdę) odkrywają, że w domu urzęduje groźny demon. Dalej już wiadomo co się może dziać. Obecność fabularnie niczym nie zaskakuje, ale nie ukrywam, że jest pozycją sprawnie nakręconą i momentami wywołał gęsią skórkę..
Wiem, że obecnie jest powrót filmów o egzorcyzmach, ale nie rozumiem czy ten film się wyróżnia na tle pozostałych.. dlaczego ma być lepszy. Jest rzetelny, bez wielkich fajerwerków. Zwyczajnie porządnie zrealizowany - czy to wystarczający powód by oceniać na osiem? Jak dla mnie nie.

Safe House
(reżyseria Daniel Espinosa, 2012)

Postanowiłem, że będę oglądał wszystkie filmy z Denzelem Washingtonem, aktor ma niezły talent i całkiem niezłego nosa do filmów. Dlatego też Safe House trafił na moją listę. Film jest klasycznym kinem sensacyjnym, a takim filmom wybacza się błędy fabularne, nieścisłości scenariuszowe, liczy się głównie akcja, a tej w tym filmie nie brakuje.. jest bardzo dużo dynamicznych momentów, która są na całkiem dobrym poziomie. Nie mam nic przeciwko takim filmom.. nawet więcej - lubię je, ale rzadko daję im najwyższą notę. Nie inaczej jest tym razem - ocena to mocne siedem.

Skok Henry'ego
(Henry's Crime, reżyseria Malcolm Venville, 2010).
Gwiazdorska obsada (Keanu Reeves, James Caan, Vera Farmiga) miała gwarantować komedię kryminalną na najwyższym poziomie. Jest plan, jest bank, klasyczny podkop. Miało być dobre kino, ale tak przynudzającego filmu o napadzie na bank dawno nie widziałem. Historia nie jest zła, ale została słabo poprowadzona. Przykro mi, ale reżyser nie wykazał się wielkim kunsztem. Zakończenie też mi się nie podobało. Można obejrzeć jedynie dla zabicia czasu.  
Daję pięć.