Wojna światów,
(War of the Worlds) - 2005;
- reżyseria: Steven Spielberg;
- scenariusz: Josh Friedman, David Koepp;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Dakota Fanning, Tim Robbins, Justin Chatwin, Miranda Otto, Rick Gonzalez, Morgan Freeman;
- kategoria: film, katastroficzny, dramat, science-fiction, ekranizacja.

Ekranizacja słynnej powieści Wells'a. Gdy w 1938 Orson Welles zrobił na jej podstawie słuchowisko radiowe to ludzie uciekali z domów w przekonaniu iż naprawdę trwa atak obcych. Któż inny jak nie Spielberg mógł się podjąć tak znanego dzieła. W głównej roli aktor, kórego filmy zawsze są sukcesem finansowym - co mogło pójść nie tak? Coś poszło bo powstał film przyzwoity, ale tak naprawdę przeciętny. Nie ma w nim geniuszu Steven'a. Sceny akcji są poprawne, ale brakuje im kilmatu. Bronią się niektóre efekty specjalne i wizja trzynogich zrobotyzowanych obcych, ale w scenach ataku brak dramatyzmu. Po prostu strzelają laserami i rozwalają ludzi, któym brak jakiegokolwiek zorganizowania. W sumie to największy atut produkcji - pokazanie jak zachowuje się tłum w obliczu zagrożenia. Jak możemy polegać na swoich bliskich i przypadkowych osobach. Motyw świetny, ale nie wykorzystany w pełni.
Mam wrażenie, że Spielberg nie do końca miał pomysł na ten film.

Mission: Impossible Dead Reckoning Part One - 2023;
- reżyseria: Christopher McQuarrie;
- scenariusz: Christopher McQuarrie, Erik Jendresen;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Hayley Atwell, Ving Rhames, Simon Pegg, Rebecca Ferguson, Vanessa Kirby, Esai Morales, Pom Klementieff, Henry Czerny, Marcin Dorociński;
- kategoria: film, sensacyjny, kasowy, Mission Impossible.

Ethan i jego ekipa muszą się zmierzyć z najpotężniejszym wrogiem w historii, zresztą nie tylko z nim. Przeciwnikami też są agenci z innych krajów. Wszyscy chcą zdobyć tajemniczy klucz. No to po kolei. Wszystkie mające znaczenie agencje poszukują klucza składającego się z dwóch części. Ten artefakt pozwoli kontrolować największą siłą na tym świecie. Mowa o sztucznej inteligencji, która wymknęła się spod kontroli i sama decyduje o swoim losie. Ten BYT to wróg, który nie ma skrupułów. Wróg, który potrafi przewidzieć wszystkie warianty przyszłości i opracować skutuczny plan w celu ochrony samego siebie. To AI zależy najbardziej by nikt inny nie zdobył tego klucza. W tym filmie AI nie działa tylko za pomocą systemów komputerowych, ale przede wszystkim wykorzystując wynajętych agentów. Wśród nich jest szalenie sprawny i niebliczalny Gabriel (w tej roli świetny Morales), z którym Ethan już kiedyś walczył.

TOP GUN: MAVERICK - 2022;
- reżyseria: Joseph Kosinski;
- scenariusz: Eric Warren Singer, Christopher McQuarrie;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Val Kilmer, Miles Teller, Jennifer Connelly, Bashir Salahuddin, Glen Powell;
- kategoria: film, kasowy, akcja.

Nie jestem wielkim fanem Top Gun, ale to nie zmienia faktu, że na długo oczekiwaną kontynuację musiałem udać się do kina. Z wielką rezerwą. I wiecie co? Jestem zachwycony.
Maverick nie zrobił zawrotnej kariery w wojsku. Obecnie testuje nowe maszyny, a awanse i politykę zostawia innym. W zasaddzie to dni Maverick'a są policzone. Przez lata mógł liczyć na wsparcie 'przyjaciala' z akademii, ale ten również powoli kończy służbę. Maverick tuż przed odejściem dostaje propozycję nie do odrzucenia. Ma wyszkolić garstkę pilotów, którzy mają do wykonania bardzo niebezpieczną, być może samobójczą misję. Maverick nie jest szkoleniowcem, ale nikt nie potrafi latać tak agresywnie i jednocześnie z wyczuciem jak on. Dzięki jego doświadczeniu i podejściu do latania piloci dostają cień szansy na przeżycie. To bardzo ważne dla Maverick'a bo jednym z nich jest syn Gus'a (zmarły tragicznie przyjaciel).

Top Gun - 1986;
- reżyseria: Tony Scott;
- scenariusz: Jim Cash, Jack Epps Jr.;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Kelly McGillis, Val Kilmer, Anthony Edwards, Tom Skerritt, Michael Ironside, Meg Ryan;
- kategoria: sensacyjny, romans, film, Oscar, kultowy, kasowy.

Premiera Top Gun Maverick jest coraz bliżej a to dla mnie dobry pretekst by przypomnieć sobie film z 1986 roku. Film, który dla wielu jest pozycją kultową. Przystępując do seasnu miałem w głowie zarys fabuły.

Kolor pieniędzy,
(The Color of Money) - 1986;
- reżyseria: Martin Scorsese;
- scenariusz: Richard Price;
- wybrana obsada: Paul Newman, Tom Cruise, Mary Elizabeth Mastrantonio, Helen Shaver, John Turturro, Bill Cobbs, Forest Whitaker;
- kategoria: dramat, sportowy, Oscar. 

Eddie kiedyś był bardzo dobrym bilardzistą, który musiał szybko zakończyć karierę z powodu ustawiania partii. Eddie kocha bilard, ale równie mocno lubi zarabianie pieniędzy na obstawianiu wyników. Obecnie Eddie zajmuje się sprzedażą podrabianego alkoholu, ale cały czas marzy o wielkim powrocie. Idealna okazja nadarza się gdy w klubie poznaje młodziutkiego Vincenta. Chłopak ma olbrzymi bilardowy talent i z odpowiednim opiekunem mógłby zarabiać olbrzymie pieniądze, a z czasem wygrać mistrzostwa. Vincent może i ma talent, ale gra tylko dla przyjemności i chce grać tylko z najlepszymi. Nie rozumie, że odpowiedni dobór przeciwników pozwoli mu się ograć, a i przy okazji trochę zarobić. Podobny motyw pojawia się w wielu sportowych produkcjach. Osobiście fabuła lekko przypominała mi Gambit Królowej.

Jerry Maguire - 1996;
- reżyseria: Cameron Crowe;
- scenariusz: Cameron Crowe;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Cuba Gooding Jr., Renée Zellweger, Jerry O'Connell, Jonathan Lipnicki;
- gatunek: obyczajowy.

Jerry, trzydzieści pięć lat na karku, świetna praca, dziewczyna i niezły majątek. Świat dał mu wszystko czego mógł oczekiwać od życia. Wszystko się zmienia gdy Jerry, pod impulsem chwili, postanawia napisać manifest do wszystkich pracowników w firmie, w którym oskarża firmę o zbyt wielką pogoń za pieniądzem, która odbywa się kosztem jakości obsługi klientów. Manifest jest przyczyną zwolnienia i tak oto Jerry mu wszystko zacząć od nowa. Poszukiwanie klientów, przyjaciół, dziewczyny. Czysty, ale nie bezproblemowy start w nowe życie. Jest to lekka produkcja obyczajowa opowiadająca o prawdziwej przyjaźni, lojalności i sensie życia. Brzmi górnolotnie, ale w filmie brak zbędnego patosu. Jest trochę humoru, romansu i niezłe aktorstwo. Cuba Gooding Jr., gra sportowca, który wiernie trwał przy Jerry'm, otrzymał za ten film szereg nagród, a wśród nich Oscara.

Rain Man - 1988;
- reżyseria: Barry Levinson;
- scenariusz: Ronald Bass, Barry Morrow;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Tom Cruise, Valeria Golino;
- gatunek: dramat, komedia.

Podczas seansu Absolwenta olśniło mnie, że młody Dustin bardzo przypomina mi młodego Cruisa. I tak zaczęły się rozważania, który z aktorów jest wyższy? Można to sprawdzić w wikipedii, ale można też obejrzeć film, w którym obaj panowie wystąpili. I tak oto przypomniałem sobie o Rain Man'ie.
Charlie jest młodym biznesmenem, który właśnie dopina sprzedaż kilku luksusowych samochodów. Pewny siebie facet, w którego życiu wszystko w miarę się układa. Charlie dowiaduje się, że zmarł jego ojciec - panowie byli z sobą poróżnieni, ale nie na tyle by nie jechać na pogrzeb. W tym momencie dowiadujemy się, że Charlie ma jednak uczucia. Podczas odczytywania testamentu mężczyzna dowiaduje się, że większość majątku ojca trafiła do specjalnego funduszu inwestycyjnego. Szybkie śledztwo kończy się odkryciem, że Charlie ma brata, o którym nic nie wie.

Mission: Impossible - Fallout - 2018; 
- reżyseria: Christopher McQuarrie;

- scenariusz: Christopher McQuarrie;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Henry Cavill, Ving Rhames, Simon Pegg, Rebecca Ferguson, Sean Harris, Vanessa Kirby, Angela Bassett, Michelle Monaghan, Alec Baldwin;
- gatunek: sensacyjny, akcja.

O tym filmie było głośno jeszcze przed premierą. A to wszystko za sprawą 'incydentu', który miał miejsce podczas kręcenia filmu. Tom Cruise skacząc pomiędzy budynkami uszkodził sobie nogę. Jeden 'incydent', a ile informacji. Będą sceny akcji kręcone w realu, a nie rysowane na komputerach, a poza tym Tom nadal lubi wyręczać kaskaderów. Piękna zapowiedź filmu.
Przypadkiem poszedłem na ten film na salę IMAX, nie ma 3D, ale wielki ekran przecież nie zaszkodzi. To co zobaczyłem totalnie wgniotło mnie w fotel. Powiedzmy otwarcie, że tak sprawnie zrealizowanego filmu sensacyjnego dawno nie widziałem.
Wejściem w fabułę jest kolejna misja agenta Hunt'a. Tym razem ma zapobiec katastrofie i odzyskać trzy ładunki plutonu. Jeśli ich nie odnajdzie to powstaną trzy bomby, które całkowicie zmienią ład tego świata. Ethan oczywiście misję przyjmuje i oczywiście znów sprawy się komplikują. Agencja ma kreta, a jedynym podejrzanym jest... Hunt - to przecież oczywiste. Fabuła jest świetnie rozpisana, mamy sporo zwrotów akcji, olbrzymią ilość scen akcji i kilka ciekawie zarysowanych postaci. Fabuła jest celowo komplikowana, ale w żadnym momencie nie traci swojej klarowności. Nie ma sytuacji, w której widz mówi: hola hola, a ten to co tu robi? Za to należy się plus.

Barry Seal: Król przemytu,
(American Made) - 2017;
- reżyseria: Doug Liman;
- scenariusz: Gary Spinelli;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Domhnall Gleeson, Sarah Wright, E. Roger Mitchell, Alejandro Edda, Benito Martinez;
- gatunek: dramat, polityczny.

Potwierdza się reguła, że najlepsze scenariusze pisze życie. Potem trzeba sobie troszkę podkolorować, dodać smaczków i mamy historię, której nikt by nie wymyślił.
Koniec lat siedemdziesiątych, Ameryka. Barry jest utalentowanym, aczkolwiek trochę znudzonym pilotem, który dostaje nietypową propozycję od CIA. Ma dla nich latać i fotografować wybrane cele w Kolumbii. Lubiący ryzyko Barry bez wahania się zgadza. Zgadza się również mocniej wykorzystać kursy i przewozi do USA kokainę od kolumbijskiego kartelu. Podwójna praca jest dopiero początkiem szalonych przygód utalentowanego pilota.

Mumia,
(The Mummy) - 2017; 
- reżyseria: Alex Kurtzman; 
- scenariusz: Christopher McQuarrie, David Koepp, Dylan Kussman; 
- wybrana obsada: Tom Cruise, Russell Crowe, Annabelle Wallis, Sofia Boutella, Jake Johnson; 
- gatunek: fantasy, przygodowy. 

Pierwszy film z serii Dark Universe, która wydaje się być strzałem w dziesiątkę jeśli chodzi o tworzenie nowego uniwersum. Jeśli seria chwyci to na ekranach zobaczymy całkiem nowe oblicza znanych, czarnych charakterów doskonale znanych chociażby z filmów z lat czterdziestych a należących do portfolio Universal Pictures. Osobiście mocno kibicuje temu projektowi.
Sama Mumia zachęciła mnie świetnymi trailerami i opiniami w internecie. Zero pozytywnych recenzji znacząco podnosi prawdopodobieństwo, że film mi się spodoba. Mam przekorną naturę i lubię lekkie kino rozrywkowe. Nowa Mumia to umiejętne połączenie przygody, komedii, ale także horroru. Połączenie niebezpiecznie ryzykowne, ale na seansie dobrze się bawiłem.

Jack Reacher: Nigdy nie wracaj,
(Jack Reacher: Never Go Back) - 2016;
- reżyseria: Edward Zwick;
- scenariusz: Marshall Herskovitz, Richard Wenk, Edward Zwick;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Cobie Smulders, Aldis Hodge, Danika Yarosh, Patrick Heusinger;
- gatunek: akcja, kryminał.

Tom Cruise kolejny raz pojawia się jako Jack Reacher. Tym razem były wojskowy wraca do ojczystej bazy by umówić się na randkę z obecnym dowódcą (kobieta - żeby nie było wątpliwości). Na miejscu dowiaduje się, że jego "randka" została oskarżona o zdradę i zamknięta w areszcie wojskowym. Pikanterii sprawie dodaje fakt, że ktoś zaczyna śledzić Reachera. Wszystko wskazuje na to, że w wojsku jest spisek, który ma na celu zatajenie niewygodnych informacji. I więcej o tym nie napiszę by nie psuć frajdy z oglądania. Wspomnę tylko o tym, że pojawia się wątek córki Reachera.
Nie czytałem pierwowzoru, więc nie mam jak się odnieść, ale Nigdy nie wracaj świetnie się sprawdza jako kino akcji. Intryga nie jest zbyt przekombinowana, ale tempo akcji utrzymuje zainteresowanie widza. Jest sporo biegania, strzelanin, bezpośrednich walk - brakuje tylko większej ilości pościgów samochodowych, ale wiem, że nie można mieć wszystkiego na raz.

Na skraju jutra,
(Edge of Tomorrow) - 2014;
- reżyseria: Doug Liman;
- scenariusz: Christopher McQuarrie, Jez Butterworth, John-Henry Butterworth;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Emily Blunt, Brendan Gleeson, Bill Paxton;
- gatunek: akcja, science fiction.

Za ten film zabierałem się kilka razy. Najpierw obejrzałem w fatalnych warunkach, potem nie było chęci na powtórkę z fabuły. Podczas świąt udało się do niego wrócić. Później nie byłem wstanie zabrać się za notkę o tym filmie.
Kilka dni temu przeczytałem, że ma powstać sequel tej produkcji - wiadomość mnie zmotywowała do napisania kilku słów.
Przyszłość, Ziemię atakują obcy. Próby obrony są całkowicie nieudane. Przybysze zdają się przewidywać wszystkie działania ludzi.

Urodzony 4 lipca
(Born on the Fourth of July) - 1989;
- reżyseria: Oliver Stone;
- scenariusz: Oliver Stone, Ron Kovic;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Willem Dafoe, Jerry Levine, Kyra Sedgwick;
- gatunek: dramat, biograficzny.

Ron jako młody chłopak mocno wierzy w swoją ojczyznę. Bez najmniejszego wahania zaciąga się do wojska i szybko ląduje w Wietnamie. Wojenne doświadczenia kaleczą nie tylko ciało chłopaka (paraliż), ale także gruntownie zmieniają jego światopogląd.
Czuje się też oszukany przez państwo. Oddał dla Ameryki swoje zdrowie, a w zamian nie dostał nic.. jako weteran nie mógł liczyć na żadne wsparcie.. co tu dużo pisać - w tamtym czasie weterani nie mogli liczyć nawet na szacunek. Powoli zaczyna rozumieć, że Amerykanie nie mają monopolu na prawdę oraz, że wojna zawsze powinna być ostatecznością.. Ron zaczyna doceniać to, że przeżył i angażuje się w ruch pacyfistyczny.
Obraz Stone'a opowiadając prawdziwą historię Ron'a Kovic'a porusza ważny temat: kwestię odpowiedzialności państwa za życie swoich żołnierzy. Celowo pomijam sam fakt wojny w Wietnamie (mamy ogrom filmów na ten temat), ale kwestia wsparcia weteranów przez wiele lat była tematem tabu w amerykańskiej mentalności. Nie zapominajmy, że amerykańskie zagraniczne wojny wyprodukowały całe pokolenia amerykańskich mężczyzn, którzy żyli z Zespołem Stresu Pourazowego i nie wiedzieli jak sobie z tym można radzić. Wojny i ich skutki mają wiele tragicznych oblicz. Mam wrażenie, że na świecie cały czas się o tym zapomina.

Mission: Impossible - Rogue Nation - 2015;
- reżyseria: Christopher McQuarrie;
- scenariusz: Christopher McQuarrie;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Simon Pegg, Jeremy Renner, Rebecca Ferguson, Alec Baldwin, Ving Rhames, Sean Harris;
- sensacyjny.

McQuarrie z Cruisem znowu zarobili mnóstwo kasy. Absolutnie mnie to nie dziwi.. Cruise od lat jest maszynką do zarabiania pieniędzy, która rzadko zawodzi. Nowym MI udowodnił, że nadal liczy się w Hollywood. Oglądając kolejną odsłonę przygód Ethana Hunta miałem wrażenie, że Tom złapał więcej dystansu do siebie (wzrost) - to zdecydowanie może mu służyć.
Rogue Nation to kino sensacyjne z wyższej półki, w którym fabuła jest tylko pretekstem do pokazania niesamowitych efektów specjalnych. Szkoda, że ją tak przedmiotowo potraktowano. Wątek fabularny był słaby, w moim odczuciu nie wniósł niczego nowego, świeżego w porównaniu do czwartej części, a to chyba dowód na to, że pora zamknąć cykl. Wydaje mi się, że Tom zasługuje na coś mocniejszego, bardziej dopracowanego. Czy warto obejrzeć Rogue Nation? Oczywiście, że tak - to naprawdę kawał dobrej rozrywki, a scena pościgów motocyklowych ma szansę przejść do historii kina.

Mission: Impossible - Ghost Protocol - 2011;
- reżyseria: Brad Bird
- scenariusz: Andre Nemec, Josh Appelbaum
- wybrana obsada: Tom Cruise, Paula Patton, Simon Pegg, Jeremy Renner, Michael Nyqvist
- sensacyjny.

W kinach kilka dni temu pojawiła się piąta część Mission Impossible - potraktowałem to jako idealną okazję by obejrzeć Ghost Protocol (MI IV).
Jestem pozytywnie zaskoczony. Myślałem, że seria jest na równi pochyłej, ale scenarzyści Ghost Protocol pokazali, że przygody Ethan'a Hunt'a mają w sobie jeszcze spory potencjał.
Mamy kolejną misję, tym razem ekipa Hunt'a zostaje pozbawiona wsparcia swojej macierzystej agencji. Zostaje wdrożona procedura Ghost Protocol, czyli pełne odcięcie. Brzmi znajomo? Pewnie, że tak - agent 007 też kilkukrotnie tracił licencję i na własną rękę, przy życzliwości szefostwa, musiał dochodzić prawdy.
Podobieństw do Bonda jest więcej, ale nie traktuję tego jako wady - wręcz przeciwnie - stosowanie pewnych schematów jest gwarantem rozrywki na niezłym poziomie.
Ghost Protocol nie jest wybitną pozycją w swoim gatunku, ale seans daje sporo satysfakcji i dowodzi, że Tom Cruise nadal jest w formie. Aktor może i jest kontrowersyjny, ale filmy z jego udziałem potrafią sporo zarobić. Czwarta część przygód agenta Hunt'a zarobiła prawie 700 milionów dolarów - to jest bardzo dobry wynik.

Mission: Impossible (reżyseria Brian De Palma, 1996)

Od jakiegoś czasu ta seria za mną chodziła.. dawno, dawno tego nie widziałem i postanowiłem sobie odświeżyć całość.. chyba zwyczajnie lubię Cruise.
Z czym wam się kojarzy ten tytuł? Odpowiedź jest oczywista... niesamowity motyw przewodni z filmu i scena z wiszeniem na linie - kropla potu, która może uruchomić alarm.. Mission Impossible ma wszystko czego oczekuję od filmu sensacyjnego. Fajną, ale nieskomplikowaną fabułę, dobrą obsadę, niezłe efekty specjalne i ciekawe gadżety. Film, mimo upływu lat, cały czas się dobrze ogląda.

Zasłużone osiem.

Mission: Impossible
(reżyseria John Voo, 2000)

Druga odsłona serii o agencie Hunt'ie. Tym razem motywem akcji nie jest oczyszczenie swojego imienia i zemsta, a walka z niebezpiecznym agentem (Dougray Scott), który zamierza rozprzestrzenić niebezpiecznego wirusa. Aby powstrzymać epidemię Hunt (Tom Cruise) musi włamać się do budynku, w którym trzymane jest antidotum. Fabuła niczym nie zaskakuje a poziom filmu mocno odstaje od pierwszej części.. mimo niezłych scen akcji całość sprawia wrażenie kręconej na siłę i bez przekonania. Całość jest momentami przekombinowana i niedopracowana..
Mimo sentymentu MI 2 nie dostanie więcej niż sześć.

Mission Impossible 3
( reżyseria J.J. Abrahms, 2006)

Trzecia odsłona przygód agenta Ethan'a Hunt'a (nadal niezmordowany Tom Cruise). Hunt musi wrócić do czynnej służby - światu znów grozi śmiertelne niebezpieczeństwo - w postaci tajemniczej "Króliczej Łapki". Czarnym charakterem jest (zmarły niedawno) Philip Seymour Hoffman - jest naprawdę zły, bo porywa ukochaną Hunt'a (Michelle Monaghan) - jak on w ogóle śmiał ;p.
Jak zwykle mamy kawał dobrego kina sensacyjnego, które ma kilka stałych elementów. Większość z nich poznaliśmy w poprzednich częściach. Zero rozczarowań. Fabuła też wydaje się spójnie prowadzona - zwyczajnie wciąga, ale też niczym nie zaskakuje. Do poziomu pierwszej części sporo brakuje.
Oceniam na siedem.

Za horyzontem (Far and Away, reżyseria Ron Howard, 1992)
Pozycja niespodziewanie trafiła na listę do obejrzenia. Pisałem niejednokrotnie, że staram się systematycznie nadrabiać zaległości filmowe robiąc sobie listy filmów do obejrzenia. Ta pozycja pojawiła się na kilku takich zestawieniach.
Za horyzontem to klasyczne kino przygodowe, w którym wielokrotnie mamy zmiany akcji, wyrazistych bohaterów, w tle mamy wielkie wydarzenia i wątek miłosny. Szkoda, że współcześnie tak mało powstaje takich filmów.
Czasy Wielkiej Kolonizacji.
Joseph (Tom Cruise) jest biednym, irlandzkim (to istotne) farmerem, który chce zabić posiadacza ziemskiego, którego obwinia o całe zło tego świata (podatki, śmierć ojca i takie tam). Próba morderstwa nie powodzi się bo zostaje raniony przez córkę potencjalnej ofiary - Shannon (piękna i zjawiskowa Nicole Kidman). Splot dziwnych i przypadkowych okoliczności sprawia, że postanawiają wspólnie uciec do Ameryki. Kolejny splot okoliczności sprawia, że trafiają tam całkowicie bez środków do życia.
I może tyle o fabule. Powiem tylko, że zwrotów akcji troszkę jest, a cały film utrzymuje zainteresowanie widza.
Kapitalne kino rozrywkowe.

Walkiria
(Valkyrie, reżyseria Bryan Singer, 2008)
Kolejna pozycja o wojnie. Tom Cruise wciela się w rolę nazistowskiego pułkownika, który bierze udział w spisku, który ma na celu zabicie Hitlera. Film jest oparty na faktach i jak doskonale wiemy z historii - zamach na Fuhrera w Wilczym Szańcu był nieudany. Film jest całkiem sprawnie nakręcony, ale wiele mu brakuje do wybitności. Cruise w tym tytule specjalnie się nie postarał.. czyżby sądził, że samo podobieństwo do prawdziwego pułkownika Stauffenberg'a wystarczy?
Czasem mam wrażenie, że w współczesnych filmach wojennych jesteśmy skazani na pewne przemilczenia, że prawdziwe historie są zbyt skomplikowane. Trochę szkoda.. ale z drugiej strony tak pokazane prawdziwe wydarzenia mają szanse zdobyć większą grupę odbiorców. W ten sposób przypominać o tym co miało miejsce kilkadziesiąt lat temu.
Walkiria dostaje naciągane osiem.

Zakładnik
(Collateral, reżyseria Michael Mann, 2004)
Nocny taksówkarz (Jamie Foxx) zabiera nietypowego pasażera (Tom Cruise). Umawia się z nim, że go zawiezie w pięć miejsc. Całonocne jeżdżenie ma być sowicie wynagrodzone. Sytuacja ulega gwałtownej zmianie, gdy podczas pierwszego kursu pasażer ukazuje swoje prawdziwe oblicze. Jest płatnym zabójcą, który brzydzi się zakłamaniem współczesnego świata. Mann potrafi sprawnie prowadzić kino sensacyjne, ale w tej pozycji czegoś brakło. Pozycja wciąga, ale miałem wrażenie, że temat nie został całkowicie wykorzystany. Mimo to rzecz jest warta polecenia. Zwłaszcza dla niektórych tekstów zabójcy.
Tom Cruise wywołuje u mnie mieszane uczucia. Facet mnie drażni, ale mimo to, cenie sobie filmy z jego udziałem.

Niepamięć (Oblivion, reżyseria Joseph Kosinski, 2013)

Tom Cruise znów na ekranie.. albo facet obniżył stawki, ale magia nazwiska nadal działa. Jest to jeden z tych aktorów, który wkurza, ale mimo wszystko ciężko przejść obok filmów z jego udziałem.
Akcja filmu dzieje się w dalekiej przyszłości, Ziemia została zaatakowana przez obcych i doszczętnie zniszczona. Ludność ewakuuje się na księżyc Jowisza. Bohater grany przez Toma jest technikiem (z fajną bronią), który ma zabezpieczać istniejące instalacje przez atakami obcych. W filmie odnajdziemy wiele odniesień do innych tytułów, a wysoki poziom realizacji sprawia, że seans wciąga. Efekty specjalne może nie oszałamiają, ale cieszą oko. Mam wrażenie, że najtrudniejszym zadaniem było sprawienie, że Tom wygląda na wyższego od swoich filmowych partnerek (Olga Kurylenko, Andrea Riseborough)... W drugim planie zobaczymy Morgana Freemana.
Oblivion (polski tytuł do mnie nie trafia) to pozycja, która nie zmieni historii kina science-fiction, nie pokazuje nic nowego - bardziej wykorzystuje już istniejące motywy. To nie jest wada - dzięki temu dostajemy przyzwoite kino, które przyjemnie się ogląda.

Jack Reacher: Jednym Strzałem
(Jack Reacher, reżyseria Christopher McQuarrie, 2012).

Taaaa... szukam słów, wątków, elementów, które mogłyby sprawić, że będę polecał ten film. Poza niektórymi (nielicznymi) scenami akcji film jest słaby i niczym nie zaskakuje. Tom Cruise chyba powinien zmienić agenta i spróbować zagrać w innych produkcjach... nie jestem jego fanem, ale ewidentnie się stacza.
Fabularnie Jack trzyma poziom... filmów sensacyjnych lat osiemdziesiątych. Realizacyjnie zresztą też.. nie powiem, da się to oglądać.. ale pięć minut po seansie już nie pamiętałem o czym był ten film.
Zmieniają mi się gusta.. teraz mam 2 rodzaje filmów, które mnie męczą.. komedyjki romantyczne oraz nieumiejętnie zrobione kino akcji.
Oceniam na pięć.