Schody,
(The Staircase) - 2022;
- twórcy: Antonio Campos;
- HBO, miniserial;
- wybrana obsada: Colin Firth, Toni Collette, Parker Posey, Juliette Binoche, Sophie Turner, Rosemarie DeWitt;
- kategoria: kryminał, prawniczy

Pogotowie zostaje wezwane nocą do rezydencji znanego pisarza. Poszkodowaną jest jego żona, która ponoć spadła ze schodów. Ratownicy stwierdzają zgon i wzywają policję. Na miejscu zdarzenia jest za dużo krwi, która może sugerować, że to coś więcej niż nieszczęśliwy wypadek.

X-Men: Mroczna Phoenix,
(Dark Phoenix) - 2019;
- reżyseria: Simon Kinberg;
- scenariusz: Simon Kinberg;
- wybrana obsada: Sophie Turner, James McAvoy, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence, Nicholas Hoult, Tye Sheridan, Alexandra Shipp, Evan Peters,Jessica Chastain, Kodi Smit-McPhee;
- kategoria: science fiction, Marvel, akcja, X-Men.

Jean Grey należy do starszego pokolenia mutantów. Została przygarnięta przez Xaviera w wieku kilku lat, ale cały czas do końca nie zdaje sobie sprawy z siły swojej mocy. Po jednej z misji jej zdolności ulegają zwielokrotnieniu i dziewczyna przestaje nad sobą panować. Sieje zniszczenie i cały czas próbuje odkryć kim jest naprawdę. Po kilku rozwałkach dochodzi do oczywistego finału, który urozmaicają dodatkowi przeciwnicy. Całość, grubo szyta bitwami, może i jakoś trzyma się kupy, ale nie zmienia to faktu, że z ekranu wieje nudą. Salsa, upss Jean ma jedną, może dwie miny, a resztę nadrabiają efekty specjalne. Jej postać nie budzi niezbędnego zaangażowania widza, a nie ukrywajmy - McAvoy, z bocznego siedzenia, całego filmu nie poprowadzi.

Gra o Tron,
(Game of Thrones)
- HBO, sezon 8, 2019;
- twórcy: David Benioff, D.B. Weiss;
- wybrana obsada: Lena Headey, Peter Dinklage, Emilia Clarke, Maisie Williams, Kit Harington, Iain Glen, Sophie Turner, Nikolaj Coster-Waldau, Rory McCann, Alfie Allen, Conleth Hill, Jacob Anderson, Gwendoline Christie, Liam Cunningham, Isaac Hempstead Wright, John Bradley;
- gatunek: dramat, fantasy, przygodowy.

Jest taka teoria, która głosi, że dobre seriale powinny trwać nie więcej niż siedem sezonów. Ósmy sezon Gry o Tron utwierdza mnie w prawdziwości tej teorii. Jest to zdecydowanie najsłabszy sezon cyklu, ale to nie znaczy, że jest całkiem beznadziejny. Po zakończonym siódmym sezonie wiedzieliśmy, że konfrontacja ze złem zza muru. Wiemy też, że zwycięstwo jest uzależnione od tego ilu ludzi będzie chciało porzucić wcześniejsze animozje na rzecz wspólnej walki.. Czy Cersei można ufać? Wiemy, że nie. Ósmy sezon to rzecz domykająca wielką sagę, w której nie brakowało znakomicie nakręconych scen walki, wyjaśniania wątków, ale poziom fabularny mocno kuleje. W całym sezonie niewiele się dzieje, poszczególne epizody praktycznie nie zaskakują widza. Akcja brnie w dobrze nakreślonym kierunku, a przedstawiony świat staje się przewidywalny.

Gra o tron - sezon 7,
(Game of Thrones) - 2017;
- HBO, ekranizacja prozy George’a R.R. Martina;
- twórcy: David Benioff, D.B. Weiss;
- wybrana obsada: Lena Headey, Peter Dinklage, Emilia Clarke, Maisie Williams, Kit Harington, Iain Glen, Sophie Turner, Nikolaj Coster-Waldau, Rory McCann, Alfie Allen, Aidan Gillen, Conleth Hill, Julian Glover, Jacob Anderson;
- gatunek: dramat, fantasy, przygodowy.

Winter is coming.. podsumowując szósty sezon pisałem, że zima przyszła, ale już nie mrozi tak bardzo jak kiedyś. To sprawiło, że spokojnie podchodziłem do obejrzenia siódmego sezonu. Poczekałem, aż pojawią się wszystkie epizody i spokojnie zabrałem się za seans. Nie było to takie proste jak się wydaje. Internet był (jest) przepełniony materiałami spoilerującymi fabułę poszczególnych epizodów. Mocna kampania promująca ten serial zawsze była jego wyróżnikiem, ale podczas emisji tego sezonu mocniej odczułem jej nachalność. Produkt o tej renomie powinien sprzedawać się z automatu. Nie ukrywam, że ta promocja tylko mnie zniechęcała do obejrzenia.

Gra o tron - sezon 6,
(Game of Thrones) - 2016;
- HBO, ekranizacja prozy George’a R.R. Martina;
- twórcy: David Benioff, D.B. Weiss;
- wybrana obsada: Lena Headey, Peter Dinklage, Emilia Clarke, Maisie Williams, Kit Harington, Iain Glen, Sophie Turner, Nikolaj Coster-Waldau, Rory McCann, Alfie Allen, Aidan Gillen, Conleth Hill, Julian Glover, Jacob Anderson;
- gatunek: dramat, fantasy, przygodowy.

Nie lubię oglądać seriali na raty, a to sprawia, że mam mały problem z Grą o tron. Co prawda udało mi się obejrzeć niemal za jednym zamachem.. ale czas oczekiwania był dosyć trudny. I nie chodzi o to, że uważam ten serial za wybitny. Ilość materiałów i spoilerów w serwisach (nie tylko filmowych) sprawiła, że przestałem mieć ochotę na ten tytuł. Zaczęło się całkiem niewinnie - czy Snow żyje? To pytanie się pojawiało przez kilka miesięcy niemal codziennie... później machina promocyjna za pomocą mediów społecznościowych zaczęła działać na olbrzymich obrotach. Każdy epizod szóstego sezonu to olbrzymie ilości materiałów w sieci, a w nich między innymi: materiały z planu, zwiastun z odcinka, recenzje odcinka, wywiady, komentarze, memy. Ten zmasowany atak medialny nie zachęcał mnie do oglądania. Efekt był odwrotny - czułem się zmęczony tym tytułem. Wolę bardziej kameralne tytuły.

X-Men: Apocalypse - 2016;
- reżyseria: Bryan Singer;
- scenariusz: Simon Kinberg;
- wybrana obsada: James McAvoy, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence, Nicholas Hoult, Oscar Isaac, Rose Byrne, Evan Peters, Josh Helman, Sophie Turner, Tye Sheridan, Kodi Smit-McPhee, Ben Hardy, Alexandra Shipp, Olivia Munn, Hugh Jackman;
- gatunek: akcja, science-fiction.

No to kolejny film Marvela za mną. Czy ktoś potrafi z pamięci je wszystkie wymienić?
Apocalypse jest jednym z pierwszych mutantów, który posiada wiele mocy, które czynią go niemal nieśmiertelnym. Po tysiącach lat uwięzienia zostaje (przypadkiem?) obudzony i uwolniony. Nowy świat niespecjalnie mu się podoba. Z pomocą czterech zwerbowanych pomocników chce utworzyć nowy świat, w którym słabi ludzie będą podlegli mutantom. Oczywiście profesor Xavier nie może na to pozwolić więc rozpoczyna się walka pomiędzy mutantami. Czy nie brzmi Wam to znajomo? Powiedzmy sobie otwarcie - najnowsza odsłona X-Men'ów fabularnie jest nijaka. Groźny przeciwnik i wielka rozwałka na koniec - ileż razy to już widzieliśmy. O wiele bardziej sobie cenię filmy Marvel'a, które ukazują powstawanie i rozwój jednej postaci, jej talenty, rozwój i emocje, które temu towarzyszą. W najnowszym filmie mamy przesyt bohaterów, z którymi nijak nie da się identyfikować, brakuje pozytywnego bohatera pierwszoplanowego, który by się mocniej wyróżniał na tle pozostałych X-Men'ów.

Gra o Tron (Game of Thrones, HBO, 2015, Sezon 5)

Ten moment musiał przyjść. Na palcach można wyliczyć seriale, które mimo upływów kolejnych sezonów trzymają poziom. Do tego grona nie można zaliczyć Gry o Tron, która z piątym sezonem odnotowuje spory spadek.. Przestaje szokować i zaskakiwać.. jest sporo krwawej przemocy i nagości, ale ich wkład w odbiór obrazu jest bardziej negatywny niż pozytywny.. mam tu na myśli budowanie napięcia u widza. Coś zbyt często eksponowane przestaje budzić emocje.. Co gorsze piąty sezon staje się w znacznym stopniu fabularnie przewidywalny.. niby to naturalne, ale jakoś liczyłem na delikatne zaskoczenia.. Fabularnie mogło być lepiej, mimo to Gra o Tron  nadal jest bardzo dobry serialem.. niestety już nie znakomitym.
Rozczarowały mnie niektóre sceny ze smokami.. wyglądały jakby zostały wycięte z polskiego wiedźmina. Wyznaję zasadę, że jak niektóre sceny na ekranie mogą źle wypaść to lepiej ich nie pokazywać wcale. Czasem niedopowiedzenia na ekranie są lepsze. Akcja w znacznej mierze ma się rozgrywać w głowie widza.. niekorzystnie na odbiór wpływa tez zbyt chaotyczne skakanie po wątkach. Chociaż to może być tylko moje wrażenie. Jest jeszcze jeden element, który mnie irytuje. Wprowadzanie nowych elementów tłumacząc, że one zawsze gdzieś były w świadomości bohaterów. Traktuję to jako pewne oszustwo wobec tych, którzy sagi nie czytali.

Trzynasta opowieść
(The Thirteenth Tale, reżyseria James Kent, 2013)

Olivia Colman - to ona zainspirowała mnie do obejrzenia tej brytyjskiej produkcji telewizyjnej (BBC) Jest to aktorka, która przeważnie gra w drugim planie, ale ma coś fajnego w sobie, przeważnie też filmy z jej udziałem trafiają w moje gusta. Nie inaczej było tym razem.
Starsza pisarka (Vanessa Redgrave) zaprasza do swojego domu kobietę (Colman), która ma napisać jej biografię.. ale ma nie opowiadać o jej karierze pisarskiej, ale ma skupić się na dzieciństwie.. okresie, który skrywa wielką tajemnicę. Nieprawdopodobna historia jest nam odkrywana powoli, fragmentarycznie - to sprawia, że cały czas czujemy potrzebę poznania jej do końca.
Jest to mało znany film, ale myślę, że jest bardziej wciągający od wielu topowych pozycji.
Mocne siedem i polecam.