Śmierć komiwojażera,
(Death of a Salesman) - 1985;
- reżyseria: Volker Schlöndorff;
- scenariusz: Arthur Miller;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, John Malkovich, Stephen Lang, Kate Reid;
- gatunek: dramat.

Willy przez całe życie ciężko pracował jako komiwojażer. Bezustanna nieobecność w domu i niekończące się podróże miały zapewnić rodzinie godny byt. Pieniędzy nie było wiele, ledwo starczało na życie, ale Willy wierzył, że jego ciężka praca da dobry start synom, którzy odniosą życiowy sukces. Paradoksalnie nieobecność Willy'ego sprawia, że synowie nie potrafią się odnaleźć w dorosłym życiu. Marzenia budowane latami powoli odchodzą w niepamięć a Willy dramatycznie próbuje je ratować. To sprawia, że z czasem traci kontakt z rzeczywistością. Ciężko przepracowane życie, brak przyjaciół i pozytywnych perspektyw sprawiają, że bohater zaczyna mieć myśli samobójcze. Jego śmierć dałaby rodzinie zastrzyk finansowy z pieniędzy z ubezpieczenia.

Człowiek, który gapił się na kozy (The Men Who Stare at Goats) - 2009;
- reżyseria: Grant Heslov;
- scenariusz: Peter Straughan;
- wybrana obsada: George Clooney, Ewan McGregor, Jeff Bridges, Kevin Spacey, Stephen Lang;
- komedia, szpiegowski, wojenny.

Bob (McGregor) jest przeciętnym dziennikarzem, który pragnie zdobyć materiał odmieniający jego życie. Przypadkiem, podczas wywiadu z miejscowym wariatem, trafia na trop specjalnej jednostki wojskowej, która do walki z wrogiem używa zdolności paranormalnych. Bob zgłębiając temat wyjeżdża do strefy wojny, na miejscu poznaje historię "oryginalnego" hipisa (Brigdes), który dowodzi grupą ekscentrycznych i wyjątkowo uzdolnionych żołnierzy..
Obraz Heslov'a nie trafił w moje gusta. Lubię w kinie świat ukazany z przymrużeniem oka, w którym groteska jest jednym z głównych składników, ale w tym przypadku historia mnie nie porwała. W sumie obejrzałem do końca z zasady i dla obsady. Historia jest trochę przegadana i trudno było mi się odnaleźć w narracyjnym świecie.

Ciężka próba (The Hard Way, reżyseria John Badham, 1991)

Mam spory sentyment do kina początku lat dziewięćdziesiątych. Połączenie kina akcji i komedii, które przeważnie się udaje. Nie inaczej jest tym razem.
Michael J. Fox jest aktorem na topie, który szuka aktorskich inspiracji. Chce by kolejny jego film był bardziej prawdziwy i realistyczny. Chce być twardym gliną - tak tak Fox.. ;) w tym celu zostaje partnerem policyjnego detektywa (James Woods), który aktualnie prowadzi śledztwo w sprawie seryjnego mordercy. Film jest kiczowaty, ale nie sposób mu odmówić uroku. Powiela kalki bohaterów i stereotypy, jednak robi to w sposób zabawny i przyjemny. Wielu osobom to nie przypadnie do gustu, ale ja takie pozycje darzę sympatią.
W drugim planie: Christina Ricci, Annabella Sciorra, Stephen Lang.
Ciężka próba zasłużyła na siedem.

Woods i Fox to naprawdę ciekawe połączenie. Poza tym zwróćcie uwagę, że reżyserem jest Badham, to ten sam co zrobił Krótkie spięcie - jeden z moich ulubionych filmów z dzieciństwa. Podobny klimat.

Terra Nova sezon pierwszy.

Miałem wielkie oczekiwania do tego serialu. Wielki budżet, świetny projekt, reżyser, którego nie trzeba przedstawiać, wszystko wskazywało na to, iż Terra Nova będzie jesiennym hitem. Niestety tak nie jest. Serial uwaliła stacja (FOX), dla której serial był produkowany. Postanowiono zrobić produkcję familijną dla wszystkich. Zapomnijcie o mocnych scenach, walkach i rozbudowanych bohaterach. Zamiast tego mamy miałką papkę, którą momentami ciężko się ogląda. Nawet Dinozaury tutaj nie pomogły. Było ich za mało, a ponadto niektóre z nich, były fatalnie wykonane.

Przy budżecie tej skali nie powinno być takich niedociągnięć.

Pozytywnie mnie zaskoczył finał serialu. Pilot i zakończenie to najlepsze epizody.

Serial powinien dostać kolejny sezon, więc jest szansa na poprawę.

Sezon pierwszy oceniam na bardzo naciągane siedem