Lęk pierwotny (Primal Fear, reżyseria Gregory Hoblit, 1996)
Film trafił na moją listę przypadkiem, a raczej dzięki rozmowom w pracy nie o pracy. Tak, zdarza się coś takiego ;p
Popularny adwokat (Richard Gere) podejmuje się obrony młodego chłopaka (Edward Norton), który jest oskarżony o zamordowanie w brutalny sposób arcybiskupa. Wszystkie dowody świadczą przeciwko klientowi, ale adwokat mocno wierzy w jego niewinność. Z czasem udaje mu podważyć cześć dowodów oskarżyciela (Laura Linney), ale czy ostatecznie uda mu się zwyciężyć? Film wciąga od pierwszych minut. Klimatyczna muzyka i zwroty akcji skutecznie trzymają w napięciu, ale największym atutem produkcji jest fenomenalna wręcz rola Nortona. Moim zdaniem jedna z najlepszych w jego aktorskim dorobku. Szkoda, że nie dostał za nią Oscara.
Pozycja absolutnie obowiązkowa. Dziękuję.

Mission: Impossible (reżyseria Brian De Palma, 1996)

Od jakiegoś czasu ta seria za mną chodziła.. dawno, dawno tego nie widziałem i postanowiłem sobie odświeżyć całość.. chyba zwyczajnie lubię Cruise.
Z czym wam się kojarzy ten tytuł? Odpowiedź jest oczywista... niesamowity motyw przewodni z filmu i scena z wiszeniem na linie - kropla potu, która może uruchomić alarm.. Mission Impossible ma wszystko czego oczekuję od filmu sensacyjnego. Fajną, ale nieskomplikowaną fabułę, dobrą obsadę, niezłe efekty specjalne i ciekawe gadżety. Film, mimo upływu lat, cały czas się dobrze ogląda.

Zasłużone osiem.

Urwanie głowy (Head Above Water, reżyseria Jim Wilson, 1996)

On (Harvey Keitel) jest zamożnym mężczyzną w średnim wieku. Ona (Cameron Diaz) młodą dziewczyną, która miała trudną przeszłość. Są świeżym małżeństwem, które wyjeżdża na odludzie by spędzić wspólnie weekend z dala od ludzi. On jednego dnia wypływa na ryby, zabiera na wycieczkę sąsiada (Craig Sheffer) W międzyczasie ją odwiedza przyjaciel (Billy Zane), ex, który zjawia się oczekiwanie. I tak zwyczajnie sobie umiera.. nagi.. czy jej uwierzą, że do niczego nie doszło? Oczywiście, że nie - trzeba ukryć ciało...
Urwanie głowy jest minimalistyczne -mamy kilkoro aktorów, niezbyt rozbudowane miejsce akcji i fajny pomysł na fabułę, która przypominała mi filmy lat pięćdziesiątych. W końcu obejrzałem komedię (w zasadzie to czarną), po której nie mam mdłości.
Film dostaje solidną siódemkę

Komora (The Chamber, reżyseria James Foley, scenariusz: William Goldman, Chris Reese, 1996)

Adam (Chris O'Donnell) jest adwokatem, który dopiero zaczyna swoją karierę. Postanawia bronić Sama (Gene Hackman), który od wielu lat (30) przebywa w celi śmierci za dokonanie brutalnego zamachu na tle rasistowskim.Sam jest dziadkiem Adama i nigdy nie zaprzeczał, że dokonał tego zamachu.. podczas badania sprawy adwokat dowiaduje się, że sprawa nie jest tak jednoznaczna jak to z początku wyglądało.. zbrodnia ma sporo niewiadomych i wiele osób zamieszanych.. niepokojące jest też to, że wielu cały czas powtarza by do sprawy nie wracać...
Śmierć Sama uszczęśliwi niemalże wszystkich.
W imię sprawiedliwości i grzebania przeszłości.

Komora jest ekranizacją powieści John'a Grasham'a i to czuć.. Nie jest to może wybitny film, ale nie żałuję czasu, który poświęciłem na seans.. Takie mocne siedem.

Droga do domu (Fly Away Home, reżyseria Carroll Ballard, 1996)

Ekranizacja autobiograficznej powieści Bill'a Lishman'a. Pasjonata paralotniarstwa, któremu udało się dokonać rzeczy niemożliwej. Za pomocą motolotni nauczył stado gęsi zachowań migracyjnych. Prowadził je w powietrzu.
Na potrzeby filmu fabuła została wzbogacona o elementy historii rodzinnej. Nastoletnia Amy (Anna Paquin) po śmierci matki trafia do domu ojca (Jeff Daniels), którego prawie nie zna. Z miasta przeprowadza się na wieś... są to wielkie zmiany, których dziewczyna nie potrafi zaakceptować.. wszystko się zmienia, gdy przygarnia stado malutkich gęsi.. dalsza historia już nie wymaga dopowiedzenia.
Droga do domu to ciepły film familijny, który trochę przypominał mi Uwolnić orkę.. są ładne zdjęcia, fajna historia, a przede wszystkim przypomnienie, że rozwój ludzkości nie może iść bez poszanowania zasobów naturalnych.
Oceniam na bardzo mocne siedem. Przyjemne kino.

Uśpieni (Sleepers, reżyseria Barry Levinson, 1996)
Są filmy, które znają wszyscy.. często o nich się rozmawia, wspomina.. ale też są pozycje, które powinny być znane wszystkim, a jakimś cudem zostały zapomniane.. wrzucone w drugi plan. Do takich filmów należą Uśpieni. Przyznam, że wcześniej nie słyszałem o tym filmie, ale zaintrygowała mnie obsada aktorska (Bacon, Pitt, De Niro, Hoffman, Bacon, Patric) oraz bardzo wysoka nota na filmwebie.

Po pierwszych scenach już wiedziałem, że to będzie znakomita pozycja... narracja pierwszoosobowa, wspomnienia dzieciństwa, paczka chłopaków. Fenomenalny klimat, który przypominał mi takie filmy jak Skazani na Shawshank oraz Chłopcy z Ferajny (muszę sobie odświeżyć ten tytuł)... wszystko się zmienia gdy chłopcy lądują w poprawczaku.. jedna głupia, trochę przypadkowa decyzja i całe życie ulega zmianie... na zawsze. Podczas seansu drastycznie zmienia się klimat produkcji.. staję się cięższy i bardziej smutny. Gdzieś cały czas pojawia się pytanie co by było gdyby?
Nie chcę pisać o truizmach typu: prawdziwa sprawiedliwość jest na ulicy, czy też przyjaciół poznaje się w biedzie.. to jest istotą

Świąteczna gorączka
(Jingle All the Way) - 1996;
- reżyseria: Brian Levant;
- scenariusz: Randy Kornfield;
- wybrana obsada: Arnold Schwarzenegger, James Belushi, Sinbad, Phil Hartman, Rita Wilson;
- gatunek: komedia, familijny.

Te święta były zdecydowanie pod znakiem Arnie'go, mam wrażenie, że w ramówce każdej stacji był jakiś film z jego udziałem - bynajmniej mi to nie przeszkadzało. Lubię tego aktora i nie boję się tego przyznać. Niektóre filmy z jego udziałem widziałem dziesiątki razy, ale Świątecznej gorączki nie znałem. Jakoś mi zawsze umykała.
Arnie gra tu zapracowanego ojca, który tuż przed świętami próbuje kupić dziecku prezent. To nie może być nic przypadkowego - to musi być konkretna zabawka (Turbo-Man), która rządzi wyobraźnią dzieciaków. Dziś to pewnie byłby Spiderman, BB-8 tudzież inny Minionek. Arnie za wszelką cenę stara się zdobyć upragnioną zabawkę, ale nie jest łatwo - w sklepach puste półki, allegro nie ma, a na zabawkę polują też inni zdesperowani ojcowie. Jak dla mnie Świąteczna gorączka to świetny przykład niezłego kina familijnego. Jest sporo akcji, śmieszne momenty, ale przede wszystkim świąteczny happy

Czas zabijania,
(A Time to Kill) - 1996;
- reżyseria: Joel Schumacher;
- scenariusz: Akiva Goldsman;
- wybrana obsada: Matthew McConaughey, Sandra Bullock, Samuel L. Jackson, Kiefer Sutherland, Kevin Spacey, Donald Sutherland, Ashley Judd;
- gatunek: dramat.

Kolejny sądowy film na tapecie, tym razem ekranizacja powieści John'a Grishama.
Dziesięcioletnia dziewczynka zostaje brutalnie zgwałcona i porzucona. Miała umrzeć, ale cudem dociera do domu i wskazuje winnych. Zostali zatrzymani, ale wszystko wskazuje na to, że zostaną wypuszczeni na wolność. Na to nie może pozwolić ojciec dziewczynki, który w sądzie zabija obu oprychów. Teraz to jemu grozi komora gazowa. Dziwi taki rozwój akcji? Pewnie tak, więc dodam kilka ważnych elementów. Dziewczynka była czarna, gwałciciele biali, a akcja dzieje się w Missisipi w czasach nie gasnącej popularności Ku Klux Klanu.

Twierdza,
(The Rock) - 1996;
- reżyseria: Michael Bay;
- scenariusz: David Weisberg, Douglas Cook, Mark Rosner;
- muzyka: Hans Zimmer;
- wybrana obsada: Sean Connery, Nicolas Cage, Ed Harris, William Forsythe, David Morse, Vanessa Marcil, John Spencer;
- gatunek: sensacyjny.

Przeglądając internetowe dyskusje wokół kina natrafiłem na wątek o najgorszych reżyserach. Padały różne nazwiska, a wśród nich pojawił się Michael Bay. Wiem, ze net to ściek, w którym każdy idiota może się wypowiedzieć, ale nazywanie Bay'a najgorszym reżyserem to lekka przesada. Doskonale rozumiem, że jego twórczość może się nie podobać. Nie każdy lubi takie kino, ale facet ma niezły warsztat i doskonale czuje co widzowi może się podobać. Ma wiele niezbyt udanych filmów, ale też pozycje, które pomimo upływu lat nadal działają na wyobraźnię widza. Do takich pozycji bezapelacyjnie możemy zaliczyć Twierdzę z 1996 roku.

Jerry Maguire - 1996;
- reżyseria: Cameron Crowe;
- scenariusz: Cameron Crowe;
- wybrana obsada: Tom Cruise, Cuba Gooding Jr., Renée Zellweger, Jerry O'Connell, Jonathan Lipnicki;
- gatunek: obyczajowy.

Jerry, trzydzieści pięć lat na karku, świetna praca, dziewczyna i niezły majątek. Świat dał mu wszystko czego mógł oczekiwać od życia. Wszystko się zmienia gdy Jerry, pod impulsem chwili, postanawia napisać manifest do wszystkich pracowników w firmie, w którym oskarża firmę o zbyt wielką pogoń za pieniądzem, która odbywa się kosztem jakości obsługi klientów. Manifest jest przyczyną zwolnienia i tak oto Jerry mu wszystko zacząć od nowa. Poszukiwanie klientów, przyjaciół, dziewczyny. Czysty, ale nie bezproblemowy start w nowe życie. Jest to lekka produkcja obyczajowa opowiadająca o prawdziwej przyjaźni, lojalności i sensie życia. Brzmi górnolotnie, ale w filmie brak zbędnego patosu. Jest trochę humoru, romansu i niezłe aktorstwo. Cuba Gooding Jr., gra sportowca, który wiernie trwał przy Jerry'm, otrzymał za ten film szereg

American Buffalo - 1996;
- reżyseria: Michael Corrente;
- scenariusz: David Mamet;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Dennis Franz, Sean Nelson;
- gatunek: dramat.

Napisałem wybrana obsada, ale w rzeczywistości to jest cała obsada. Film ma mocno teatralny charakter.
Miejsce akcji - sklep z rupieciami gdziekolwiek.
Czas akcji - kiedykolwiek.
Bohaterowie - trzy osoby bez przeszłości, ale też raczej bez przyszłości.
Okoliczności. W sklepie znajdują się różne rupiecie, a wśród nich była i też moneta, którą kolekcjoner kupił za astronomiczne (z punktu widzenia bohaterów) dziewięćdziesiąt dolarów. Właściciel sklepu razem z kolegami planuje napad na dom kolekcjonera. Nie mają w tym żadnego doświadczenia, ale skoro kolekcjoner zapłacił tyle kasy za jedną monetę to znaczy, że w domu musi mieć całkiem pokaźną kolekcję, która tylko leży i czeka na nowych właścicieli.

Tajna broń,
(Broken Arrow) - 1996;
- reżyseria: John Woo;
- scenariusz: Graham Yost;
- wybrana obsada: Christian Slater, John Travolta, Samantha Mathis, Delroy Lindo, Howie Long;
- kategoria: sensacyjny, thriller.

Często w pracy rozmawiamy o aktorach i ich znanych filmach.. o tym jak niektórzy nigdy nie zaliczają wtop, a inni natrafiają na same gnioty. Ostatnio rozmowa zeszła na Travoltę. Aktor, który świetnie się zapowiadał, a jest zapamiętany głownie z kina sensacyjnego. I tu ciekawostka - sporą część filmów z jego udziałem nie widziałem. Brzmi jak wyzwanie? Poniekąd tak.
Dwóch pilotów odbywa ćwiczebny lot ultranowoczesnym bombowcem, który ma dwa ładunki nuklearne na pokładzie. Jeden z nich (Travolta) postanawia rozbić samolot a ładunki jądrowe sprzedać na wolnym rynku. Ma w głowie świetny plan i nic nie może stanąć mu na przeszkodzie. No chyba, że będzie to drugi pilot, który w ostatniej chwili się katapultuje.

Diabolique - 1996;
- reżyseria: Jeremiah S. Chechik;
- scenariusz: Henri-Georges Clouzot, Don Roos; 
- wybrana obsada: Sharon Stone, Isabelle Adjani, Chazz Palminteri, Kathy Bates;
- kategoria: thriller, horror.

Katolicka szkoła z internatem, w której źle się dzieje. I, o dziwo, nie ma to nic wspólnego z podopiecznymi. Szkołą twardą ręką rządzi Guy Baran. Mężczyzna nie znosi sprzeciwu i też uwielbia wykorzystywać swoją dominującą pozycję. Mia Baran - żona, a zarazem nauczycielka jest jedną z ulubionych ofiar Guy'a. Kobieta cierpliwie znosząc swój los coraz poważniej myśli o rozwodzie. Jej przyjaciółka, a zarazem kochanka Guy'a namawia ja by wspólnie zabiły tyrana. Plan nie jest skomplikowany. Odurzyć a następnie utopić. Nic trudniejszego. Co może pójść nie tak? Kobiety, pomimo rozterek, wdrażają plan w życie. Wszystko byłoby pięknie i bezstresowo gdyby nie fakt, że ciało utopione w basenie nie chce wypłynąć.

Ostatni sprawiedliwy,
(Last Man Standing) - 1996;
- reżyseria: Walter Hill;
- scenariusz: Walter Hill;
- wybrana obsada: Bruce Willis, Bruce Dern, William Sanderson, Christopher Walken, David Patrick Kelly, Karina Lombard, Michael Imperioli;
- kategoria: film, gangsterski.

USA, czasy wielkiego kryzysu. Małe Jerycho to miasteczko, którego nawet nie ma na mapach, jest to miejsce upadłe, w którym nikt normalny nie chce mieszkać. Wszyscy wyjeżdżają, a ci co zostali są świadkami wojny o wpływy dwóch miejscowych gangów. Do tego piekła na ziemi przybywa John Smith. Miał to być tylko krótki przystanek, ale po zdemolowaniu przez gangsterów jego samochodu John postanawia uporządkować sprawy w mieście. To człowiek niebezpieczny, znakomity strzelec, a przede wszystkim osoba pozbawiona zasad. Smith odpowiednio manipulując szefami gangów powoli wyniszcza obie grupy. Z czasem nie potrafi już ukryć swoich prawdziwych zamiarów.

Autoportret z kochanką - 1996;
- reżyseria: Radosław Piwowarski;
- scenariusz: Radosław Piwowarski;
- muzyka: Krzesimir Dębski;
- wybrana obsada: Waldemar Błaszczyk, Katarzyna Figura, Jerzy Trela, Mirosław Baka, Marek Kondrat, Tomasz Bednarek;
- kategoria: film, kino polskie, romans, obyczajowy, Złote Lwy.

Kuba razem z kilkuletnią córką jedzie na Przystanek Woodstock. Mała wierzy, że tam odnajdzie mamę, ale Kuba ma inny cel. Próbuje kolejny raz posmakować młodości, wolności, niezależności. Chce znów poczuć, że świet stoi przed nim otworem. Wspólny czas spędzony z córką jest też okazją do opowieści o swojej miłości do mamy dziewczynki. Miłości to może nie najlepiej dobrane słowo. Może raczej o przygodzie, namiętności i buncie przeciwko otaczającej rzeczywistości.

Apartament,
(L'Appartement) - 1996;
- reżyseria: Gilles Mimouni;
- scenariusz: Gilles Mimouni;
- wybrana obsada: Romane Bohringer, Vincent Cassel, Jean-Philippe Écoffey, Sandrine Kiberlain, Monica Bellucci;
- kategoria: film, francuskie, thriller, romans.

Max ma poukładane życie. Pracuje w prężnie rozwijającej się firmie informatycznej i w najbliższym czasie ma poślubić córkę swojego szefa. Spokój zakłóca przypadkowo podsłuchana rozmowa telefoniczna. Ten głos, ta sylwetka, czyżby to była Lisa? Dziewczyna, której oświadczył się kilka lat wcześniej i która zniknęła bez słowa wyjaśnienia. Max próbuje za wszelką cenę odnaleźć dziewczynę, ale jak na złość cały czas się mijają. A gdy już się spotykają to się okazuje, że znalazł całkiem inną Lisę.. czy taki zbieg okoliczności jest możliwy? Jaka tajemnica się kryje w przeszłości?

Ekstradycja, sezon 2;
- TVP, 1996, rekonstrukcja cyfrowa;
- wybrana obsada: Marek Kondrat, Tadeusz Borowski, Witold Dębicki, Paweł Wilczak, Janusz Gajos, Krzysztof Kolberger, Henryk Bista, Maria Pakulnis, Andrzej Zieliński, Jan Englert, Piotr Fronczewski, Jerzy Trela, Lew Rywin, Małgorzata Pieczyńska, Olaf Lubaszenko, Renata Dancewicz, Karol Strasburger, Małgorzata Foremniak;
- gatunek: kryminał, sensacyjny.

Rosyjska mafia po śmierci Zajcewa kieruje do Polski Nadieżdę Tumską. Ta ambitna i bezwzględna kobieta ma kilka zadań do wykonania. Ma uregulować sytuację z innymi rosyjskimi grupami (wojna), odzyskać skonfiskowane narkotyki, zemścić się na Halskim oraz dokonać wyłudzenia kredutu, który podrąży GeoBank. Tak się składa, że porwanie jednego dziecka, córki Halskiego ułatwi realizację wielu zadań. Oszalały z rozpaczy Olgierd próbuje odzyskać córkę oraz zemścić się na Tumskiej. Musi też poważnie rozmówić się z siostrą w sprawie jej znajomości z Tumską.

Twister - 1996;
- reżyseria: Jan De Bont;
- scenariusz: Michael Crichton, Anne-Marie Martin;
- wybrana obsada: Helen Hunt, Bill Paxton, Cary Elwes, Jami Gertz, Lois Smith, Philip Seymour Hoffman, Alan Ruck;
- kategoria: film, katastroficzny.

Tym razem wylosował mi się film katastroficzny z 1996 roku. Gdy ujrzałem plakat od razu przypomniały mi się czasy VHS. Z racji iż fabułę pamiętałem jak przez mgłę postanowiłem odświeżyć sobie ten tytuł. I to był bardzo dobry pomysł. Jakość DVD nijak się ma do Full HD. Takie filmy zasługują na oglądanie w dobrej jakości. Nie żeby były bardzo ambitne, ale o wiele lepiej działają na widza gdy widz może zauważyć więcej efektów specjalnych.
A o czym ten obraz?

Kola,
(Kolja) - 1996;
- reżyseria: Jan Svěrák;
- scenariusz: Zdeněk Svěrák;
- wybrana obsada: Zdeněk Svěrák, Andrey Khalimon, Libuše Šafránková, Ondřej Vetchý;
- kategoria: film, czeskie, Oscar, Złote Globy, dramat.

Kola jest jednym z filmów, które wieki temu widziałem i od lat powtarzałem sobie, że warto go sobie przypomnieć. W końcu się udało i wiecie co? Kompletnie nie pamiętałem fabuły.
Końcówka socjalizmu. W kraju nadal są wojska radzieckie, a służby bezpieczeństwa starannie kontrolują obywateli. W tej rzeczywistości František, pięćdziesięcioletni wiolonczelista pracujący dorywczo na pogrzebach poszukuje dodatkowego źródła dochodu. Przyjaciel namawia go na fikcyjne małżeństwo z Rosjanką. František początkowo jest niechętny do propozycji, ale z czasem postanawia zaryzykować - byle tylko jego kochanki się o tym nie dowiedziały ;). Zaraz po ślubie jego nowa żona znika - ponoć wyjechała do Niemiec - a František musi zaopiekować się jej synem. Mały Kola nie zna czeskiego, a František rosyjskiego więc początki są bardzo trudne, ale z czasem zawiązuje się więź... byle nie za mocna - František wie, że ta cała sytuacja