Pula śmierci, 
(The Dead Pool) - 1988;
- reżyseria: Buddy Van Horn;
- scenariusz: Steve Sharon;
- wybrana obsada: Clint Eastwood, Patricia Clarkson, Liam Neeson, David Hunt, Evan C. Kim;
- kategoria: brudny Harry, sensacyjny, kryminał.

Piąta (ostatnia) filmowa przygoda Brudnego Harry'ego. Callahan zostaje wezwany do studia filmowego. Pozornie sprawa przedawkowania przez gwiazdę muzyczną nie jest w jego gestii, ale szybko okazuje się, że być może jest to morderstwo. Członkowie ekipy mają dosyć osobliwą grę. Typują osoby, które według nich umrą najpierw. Dziwna zabawa zaczyna przeradzać się w listę ofiar seryjnego mordercy. Kto nim jest? Callahan musi się śpieszyć z wyjaśnieniem bo on sam też się znalazł na owej liście. Ponadto Harry musi starannie dbać o wizerunek policji. Ma być bardzo delikatny i przede wszystkim nie obrażać dziennikarzy. Pomóc ma w tym jego nowy partner. Tym razem przedstawiciel azjatyckiej mniejszości.

Puenta
(Punchline) - 1988;
- reżyseria: David Seltzer;
- scenariusz: David Seltzer;
- wybrana obsada: Sally Field, Tom Hanks, John Goodman;
- gatunek: komedia, dramat;

Miałem dzień z Tomem. Trzy filmy z różnych dekad. Dorobek Hanks'a jest tak bogaty, że takie dni będę musiał sobie powtarzać.
Dziś kilka słów o mało znanej Puencie.
Steven jest komikiem o niezłym talencie, który marzy o ogólnokrajowej karierze. Wie, że tylko występ w telewizji może mu go zapewnić. Lilah jest gospodynią domową czasem, wbrew woli męża, występującą na estradzie. Kobieta nie porywa publiczności, ale Steven dostrzega w niej spory talent, który może przyćmić jego własny. Fabuła Puenty mocno mi przypomina polskiego Wodzireja (tu notka). Jest estrada i pragnienie zrobienia kariery. To są wspólne mianowniki filmy różni natomiast wydźwięk i zachowanie głównego bohatera. Steven nie sabotuje działań Lilah, wręcz przeciwnie - robi wszystko by kobieta rozwinęła skrzydła i poważnie zaczęła traktować swoje występy. Jest w tym także wątek

Rain Man - 1988;
- reżyseria: Barry Levinson;
- scenariusz: Ronald Bass, Barry Morrow;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Tom Cruise, Valeria Golino;
- gatunek: dramat, komedia.

Podczas seansu Absolwenta olśniło mnie, że młody Dustin bardzo przypomina mi młodego Cruisa. I tak zaczęły się rozważania, który z aktorów jest wyższy? Można to sprawdzić w wikipedii, ale można też obejrzeć film, w którym obaj panowie wystąpili. I tak oto przypomniałem sobie o Rain Man'ie.
Charlie jest młodym biznesmenem, który właśnie dopina sprzedaż kilku luksusowych samochodów. Pewny siebie facet, w którego życiu wszystko w miarę się układa. Charlie dowiaduje się, że zmarł jego ojciec - panowie byli z sobą poróżnieni, ale nie na tyle by nie jechać na pogrzeb. W tym momencie dowiadujemy się, że Charlie ma jednak uczucia. Podczas odczytywania testamentu mężczyzna dowiaduje się, że większość majątku ojca trafiła do specjalnego funduszu inwestycyjnego. Szybkie śledztwo kończy się odkryciem, że Charlie ma brata, o którym nic nie wie.

Kto wrobił Królika Rogera,
(Who Framed Roger Rabbit) - 1988;
- reżyseria: Robert Zemeckis;
- scenariusz: Jeffrey Price, Peter S. Seaman;
- wybrana obsada: Bob Hoskins, Christopher Lloyd, Joanna Cassidy, Stubby Kaye;
- gatunek: komedia kryminalna, animacja, noir.

W czerwcu minęło trzydzieści lat od premiery tego filmu. Filmu, który jest udanym połączeniem animacji z filmem fabularnym. Obecnie coś takiego jest dużo łatwiejsze niż kiedyś i dlatego też Królik Roger zdobył aż trzy Oscary w 1989 roku (w tym za efekty specjalne).
Hollywood, lata czterdzieste. Studia filmowe gdzie ludzie współpracują i mieszkają po sąsiedzku z Animkami. Na co dzień współpraca układa się przyzwoicie, ale nie wszyscy są zadowoleni z tego stanu rzeczy. Zwłaszcza, że zostaje zamordowany jeden z komików, a wszystko wskazuje, że z zazdrości zabił go animowany Królik Roger. Roger musi szybko znaleźć śledczego, który odnajdzie prawdziwego mordercę. I tak trafia do Eddiego Valianta, który żywi głęboką niechęć do animowanych postaci, jedna z nich zabiła mu brata.

Przeprowadzka,
(Moving)- 1988;
- reżyseria: Bob Saget, Alan Metter;
- scenariusz: Andy Breckman;
- wybrana obsada: Richard Pryor, Beverly Todd, Randy Quaid;
- gatunek: komedia.

Jeden z tych filmów, które mocno się zakorzenił w mojej pamięci. Złote czasy VHS i wielokrotne seanse na małym, kineskopowym telewizorze.
Arlo jest typowym przedstawicielem klasy średniej. Praca, rodzina i miły domek na przedmieściach. Tylko nic nie jest takie jak należy. W domu buntuje się córka, sąsiad napier... z rana traktorową kosiarką, a praca? No cóż - właśnie ją stracił. Jedyna szansa na odbicie się od dna to przyjęcie nowej pracy w Idaho (czyli bardzo daleko). Nikt się nie cieszy na przeprowadzkę, ale jest to jedyna opcja na osiągnięcie szczęścia. Zanim to jednak nastąpi trzeba się przeprowadzić. Grunt to dobry plan, który absolutnie nie będzie zrealizowany. Arlo jest miłym facetem, wszyscy to widzą i nie wahają się tego wykorzystać. W Ameryce tylko silni mają coś do powiedzenia.

Dekalog, Dziewięć - 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Ewa Błaszczyk, Piotr Machalica, Jan Jankowski, Jolanta Piętek-Górecka, Jerzy Trela, Artur Barciś;
- gatunek: dramat.

Było postanowienie by co miesiąc obejrzeć jeden Dekalog. Wrzesień był u mnie tak nabity, że całkowicie zapomniałem o moim postanowieniu. Na swoje usprawiedliwienie mogę powiedzieć tylko tyle, że widziałem kilkanaście polskich filmów. Teraz nadrabiam.

„Nie pożądaj żony bliźniego swego”

Roman i Hanna są od dziesięciu lat małżeństwem. Raczej udanym, chociaż nie posiadają dzieci. Łączy ich miłość, ale nie łóżko. Roman dowiaduje się, że jest impotentem. Lekarz mu radzi by zostawił młodszą żonę i pozwolił jej znaleźć szczęście u kogoś innego. Hanna, gdy dowiaduje się o przypadłości męża, zapewnia, że go kocha i będą razem szczęśliwi pomimo braku "tych pięciu minut raz w tygodniu". Romanem targają wątpliwości - stara się wierzyć Hannie, ale wszystko wskazuje na to, że kobieta ma kochanka.

Dekalog, Osiem - 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Maria Kościałkowska, Teresa Marczewska, Wojciech Asiński, Artur Barciś, Tadeusz Łomnicki;
- gatunek: dramat.

"Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu"
Zofia jest pracownikiem naukowym, który zostaje zaproszony na wykład etyki prowadzony przez tłumaczkę swoich prac naukowych. Podczas wykładu okazuje się, że tłumaczka jest żydowskim dzieckiem, które mogło zostać uratowane przez rodzinę Zofii w czasie hitlerowskiej okupacji. Spotkanie kobiet jest okazją do wyjaśnienia okoliczności odmowy pomocy.

Dekalog, Siedem- 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Anna Polony, Maja Barełkowska, Władysław Kowalski, Bogusław Linda, Bożena Dykiel, Artur Barciś;
- gatunek: dramat.

"Nie kradnij"

Obejrzane jeszcze w lipcu - więc nie ma zaległości ;).

Bardzo nietypowa interpretacja siódmego przykazania. Mało oczywista, ale zarazem dająca duże pole interpretacyjne. Kto ukradł?

Maja jest studentką, która mieszka z rodzicami. Rzuca studia i porywa swoją młodszą siostrę. Dziewczynka tak naprawdę jest jej córką. Maja była zbyt młoda by ją wychować, dlatego wszyscy podejmują decyzję, że dzieckiem zaopiekują się rodzice Mai. Dziewczyna dzięki takiemu rozwiązaniu mogła skończyć studia i ułożyć sobie życie, ale jednocześnie została pozbawiona bezpośredniego wpływu na wychowanie dziecka.
Porywając dziecko z jednej strony odbiera to, co do niej należy, ale także pozbawia dziewczynkę kontaktu z kobietą, która ją wychowała. Próbuje jednym desperackim zachowaniem zmienić sytuację, która trwała przez wiele lat. Kto tu

Dekalog, Sześć- 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Olaf Lubaszenko, Stefania Iwińska, Jan Piechociński, Grażyna Szapołowska, Artur Barciś;
- muzyka: Zbigniew Preisner;
- gatunek: dramat.

"Nie cudzołóż."

Tomek, dziewiętnastoletni chłopak zakochuje się w dojrzałej kobiecie, którą od roku podgląda z własnego mieszkania. Stara się być jak najbliżej wybranki serca. Już nie tylko podgląda, ale także dostarcza jej mleko, prowokuje jej wizyty na poczcie (Tomek jest listonoszem), dzwoni. W końcu odważnie wyznaje swoją miłość i swoje czyny. W odpowiedzi słyszy cyniczne: Miłość nie istnieje. Magda próbuje brutalnie uświadomić chłopakowi, że to co nazywa miłością to tylko chemia i chwilowe pożądanie.
Niedoszły kochanek próbuje popełnić samobójstwo, a Magda rozumie, że popełniła wielki błąd.

Dekalog, Pięć- 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Mirosław Baka, Jan Tesarz, Krzysztof Globisz, Krystyna Janda, Artur Barciś;
- gatunek: dramat.

"Nie zabijaj."

Kończy się maj - a ja chcę być konsekwentny i systematycznie przypominać sobie Dekalog Kieślowskiego. Tym razem część, której pełny metraż (Krótki Film o zabijaniu) był jedną z przyczyn powstania cyklu.

"Człowiek jest wolny, jego wolność ogranicza tylko prawo do wolności drugiego człowieka"

Fabułę chyba zna każdy. Młody chłopak krąży bez celu po mieście, zabija nudę, a z czasem nie tylko ją. Brutalnie morduje przypadkowego taksówkarza. Co istotne mord nie jest spowodowany impulsem chwili. Mamy kilka scen, które pokazują przygotowania, a samo zabójstwo jest dokonywane na raty. Nie tak prosto kogoś zabić. Równolegle jest przedstawiony wątek młodego adwokata, który bezskutecznie broni zabójcę. Jego praca na nic się zda w obliczu takiego bestialstwa. Morderca zostaje skazany na karę śmierci. Oko za oko, mord za mord. I tu mamy sceny

Dekalog, Cztery- 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Adrianna Biedrzyńska, Janusz Gajos, Adam Hanuszkiewicz, Artur Barciś;
- gatunek: dramat.

"Czcij twego ojca i twoją matkę."

Kończy się kwiecień, zaczyna się majówka. To był ostatni moment by napisać coś o czwartej odsłonie Dekalogu Kieślowskiego.
Anka ma dwadzieścia lat i mieszka ze swoim ojcem Michałem. Stanowią szczęśliwą, aczkolwiek niepełną rodzinę. Pokój zostaje zakłócony gdy Michał wyjeżdża na kilka dni a Anna znajduje zamkniętą kopertę z napisem by ją otworzyć po śmierci ojca.
Co może być tak ważnego, że może zostać przekazane dopiero po śmierci? Anna słusznie podejrzewa, że w kopercie będzie coś związane z jej mamą.
Jeden list, jedna tajemnica wprowadza niepokój w prawidłowe relację pomiędzy ojca i córkę. Zostaje zakwestionowane ojcostwo Michała, a co za tym idzie pojawi się pokusa by ich relacje mogły przybrać nową formę.

Dekalog, Trzy - 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Maria Pakulnis, Joanna Szczepkowska, Dorota Stalińska, Artur Barciś, Daniel Olbrychski;
- gatunek: dramat.

Staram się co miesiąc obejrzeć jedną część Dekalogu Kieślowskiego. Mamy kwiecień, a notka będzie dotyczyć trzeciej części. Na swoje usprawiedliwienie dodam, że za ten epizod zabierałem się kilkukrotnie oraz to, że obejrzałem go w marcu.

„Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”

Jest Wigilia była kochanka Janusza prosi aby pomógł jej odszukać męża, który gdzieś zniknął. Janusz, nie wiedząć, że to podstęp opuszcza rodzinę i udaje się na poszukiwania. Całonocne niby poszukiwania są okazją do rozmów pomiędzy byłymi kochankami. W końcu mogą sobie wyjaśnić okoliczności rozstania. Ewa próbuje wskrzesić dawne uczucie, ale Janusz zachowuje pozory roztropności. Nie daje się tak łatwo podejść - jest przekonany, że przeszłości nie należy wskrzeszać, ale pomimo to całą noc spędza z Ewą.

Dekalog, Dwa - 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Krystyna Janda, Aleksander Bardini, Olgierd Łukaszewicz, Artur Barciś;
- gatunek: dramat.

Próbuję być człowiekiem konsekwentnym - różnie to wychodzi, ale ostatnio staram się na nad tym pracować. Jest początek lutego - dobry moment by przypomnieć sobie kolejną część Dekalogu. W zasadzie to obejrzeć po raz pierwszy.

"Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno"

Dorota jest mężatką. Jej mąż leży w szpitalu z diagnozowanym rakiem. Jego stan jest bardzo cieżki i wszystko wskazuje, że umrze. Dorota jest w ciąży, ale ojcem dziecka jest kochanek - dlatego też rozważa aborcję. Kobieta błaga lekarza, który leczy jej męża aby jej powiedział czy mąż przeżyje. Ordynator unika bezpośredniej odpowiedzi, ale pod naporem argumentów Doroty przyrzeka, że jej mąż umrze. Wszystkie medyczne argumenty na to wskazują...

Dekalog, Jeden
(Dekalog I)- 1988;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz;
- wybrana obsada: Henryk Baranowski, Maja Komorowska, Artur Barciś, Maria Gładkowska, Wojciech Klata;
- muzyka: Zbigniew Preisner;
- gatunek: dramat.

2017 postanowiłem rozpocząć postanowieniami. Jest wśród nich kilka filmowych, ale więcej prywatnych, osobistych, z którymi pewnie się z Wami nie podzielę. Do filmowych należy między innymi przypomnienie sobie Dekalogu Kieślowskiego. Większość nowel pamiętam, ale myślę, że warto to sobie odświeżyć.
Nie wiem czy wiecie, ale najpierw powstał świetnie przyjęty Krótki film o zabijaniu. Dopiero po jego międzynarodowym sukcesie Kieślowski zgodził się nakręcić cały Dekalog.

"Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną"

Krzysztof jest niewierzącym pasjonatem nowych technologii. W domu buduje system, który będzie wszystkim zarządzać, a w życiu kieruje się zdroworozsądkowym podejściem do świata, w którym podstawowym wyznacznikiem się matematyczne wywody. Krzysztof ma syna, Pawełka, który podziela pasję ojca, ale jednocześnie dostrzega,

Mississippi w ogniu,
(Mississippi Burning) - 1988;
- reżyseria: Alan Parker;
- scenariusz: Chris Gerolmo;
- wybrana obsada: Gene Hackman, Willem Dafoe, Frances McDormand, Brad Dourif;
- gatunek: thriller, kryminał, dramat.

"Winny jest każdy kto patrzy i nie widzi"

Produkcja mocno inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, ale sporo w niej fikcyjnych wątków.
Małe amerykańskie miasteczko południa. Ludzie doskonale się znają i od pokoleń wyznają te same zasady. Do miasteczka przyjeżdża dwóch agentów FBI, którzy poszukują zaginionych młodych mężczyzn, którzy walczyli o prawa obywatelskie kolorowych. Federalne śledztwo niezbyt podoba się mieszkańcom.
W tym mieście spotykają się wszystkie problemy współczesnej ameryki.. problem segregacji rasowej, wojny z komunizmem, kwestionowanie władzy stolicy. Jasno widać, że Ameryka jest mocno podzielona. Zarówno politycznie jak i mentalnie. Nowoczesne wybrzeża próbują nadać ton zmianom w całej Ameryce, ale nie wszystkim to się podoba. Swoją drogą to temat cały czas aktualny. Wystarczy spojrzeć na dyskusję o dostępie do broni

Prawo jazdy,
(License to Drive) - 1988;
- reżyseria: Greg Beeman;
- scenariusz: Neil Tolkin;
- wybrana obsada: Heather Graham, Corey Feldman, Corey Haim;
- gatunek: komedia, sensacyjny.

Przeciętna produkcja z lat osiemdziesiątych gdzie główną rolę gra jeden z popularniejszych "dzieciaków" filmowych. Mowa oczywiście o C. Feldman'ie, który zabłysnął w kultowym już Goonies. Później zdarzyło mu się zagrać w kilku niezłych produkcjach, ale wielkiej kariery nie zrobił. Chyba istnieje jakaś klątwa na dzieciach aktorach.
Czym jest prawo jazdy dla amerykańskiego nastolatka? Kawałkiem plastiku? Nie nie... to przepustka (w jego opinii) do lepszego świata. Koniec jeżdżenia szkolnym autobusem lub podwożenia przez rodziców. Prawo jazdy czyni Cię wolnym. Już żadna impreza Cię nie ominie, a na pewno ten dokument pozwoli Ci wyrwać najpiękniejszą dziewczynę w szkole (no bez przesady;p) o wdzięcznym imieniu Mercedes.

Czerwona gorączka,
(Red Heat) - 1988;
- reżyseria: Walter Hill;
- scenariusz: Troy Kennedy-Martin, Walter Hill, Harry Kleiner;
- wybrana obsada: Arnold Schwarzenegger, Jim Belushi, Peter Boyle;
- gatunek: sensacyjny.

"Nie chcę dotykać jego tyłka.. chcę go zmusić do mówienia"

Iwan (Arnold) jest moskiewskim milicjantem. Podczas jednej z akcji ginie jego przyjaciel a morderca wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Iwan nie ma wyjścia i też udaje się do kraju rozpusty moralnej. Wspólnie z miejscowym policjantem (Belushi) kontynuuje pościg za mordercą.

Vice Versa - 1988;
- reżyseria: Brian Gilbert;
- scenariusz: Dick Clement, Ian La Frenais;
- wybrana obsada: Fred Savage, Judge Reinhold, Corinne Bohrer, Richard Kind;
- gatunek: komedia, familijny.

Ciężko mi zliczyć ile razy już widziałem ten film. To jedna z tych pozycji, którą doskonale pamiętam z dzieciństwa. Ostatnio miałem okazję znów obejrzeć ten tytuł w telewizji (tak filmy też oglądam) i zdałem sobie sprawę, że nadal go lubię.
Fabuła jest banalna. Pod wpływem rekwizytu (czaszka) ojciec i syn zamieniają się ciałami - motyw znany i wielokrotnie stosowany w kinie. Realizacje tego wątku mają różny poziom, ale Vice Versa w mojej opinii jest jedną z najlepszych. Myślę, że to zasługa niezłego scenariusza, ale przede wszystkim obsady aktorskiej. Mam tu na myli Judge'a Reinhold'a i młodego Fred'a Savege, którego doskonale pamiętamy z Cudownych lat. Swoją drogą muszę doczytać jak się potoczyły dzieje tego aktora.

Zdążyć przed północą (Midnight Run, reżyseria Martin Brest, 1988)

Jack (Robert De Niro) jest łowcą nagród. Dostaje typowe, ale za to bardzo płatne zlecenie. Ma dostarczyć więźnia (Charles Grodin) do innego miasta. Sprawa się komplikuje gdy przesyłka oznajmia, że boi się latać. W międzyczasie wychodzi też na jaw, że był księgowym mafii, który "pomylił" się na jej niekorzyść na jakieś piętnaście milionów dolarów. Oszustwo ma swoje nieprzyjemne skutki. Gangsterzy nie wybaczają tak łatwo i obiecują zemstę. Transport oszusta okazuje się walką o przeżycie.. ścigają nie tylko gangsterzy, ale także skorumpowani stróże prawa.
Fabuła filmu jest standardowa, ale film nadrabia dialogami i poczuciem humoru. Duet De Niro i Grodin to wybuchowa mieszanka.
Seans wciąga i daje odpowiednią pozycję rozrywki.

Kogel-mogel (reżyseria Roman Załuski, 1988).

Znów zaniedbuję bloga ;p - niby coś oglądam, ale czasu mniej by coś napisać o tym, co akurat mam na tapecie.
Notki też piszę niechronologicznie - przyznaję, że idę na łatwiznę i najpierw piszę o filmach, które dostają jednoznaczną ocenę. Do takich tytułów muszę zaliczyć Kogel-mogel. Przyznaję, że kiedyś widziałem różne fragmenty tego filmu w tv, ale nigdy całego. Nadrobiłem to ;p. Produkcja okazała się dobrze zrealizowaną komedią, którą mimo upływu lat, nadal się dobrze ogląda. Zwłaszcza bawiły fragmenty związane z dziekanatem i akademikiem... ach ta władza w rękach portierki i pani z dziekanatu..
W głównej roli zobaczymy Grażynę Błęcką-Kolską, Ewę Kasprzyk oraz Zdzisława Wardejna (brawo) i mnóstwo znanych aktorów w drugim planie.
Film Załuskiego to bardzo dobra rozrywka, którą warto obejrzeć. Ten mój sentyment do lat osiemdziesiątych. ;)
Oceniam na bardzo mocne siedem.