Brudny Harry (Dirty Harry, reżyseria Don Siegel, 1971)

Wstyd przyznać, ale całkowicie nie pamiętałem o czym był Brudny Harry.. samotna majówka to dobry czas by przypomnieć sobie ten tytuł.. być może za nim pójdą kolejne filmy o inspektorze Callahanie. Clint Eastwood to jeden z tych aktorów (reżyserów), których filmografię chcę uzupełnić w stu procentach.
W mieście pojawia się snajper (Andrew Robinson), który szantażuje policję. Jak nie dostanie okupu to będzie zabijać przypadkowe osoby. Tylko jeden gliniarz go może powstrzymać. Jest to Harry Callahan, który niczym samotny jeździec broni prawa.. jesgo partnerem jest niezapomniane Magnum 44 oraz świeżak (Reni Santoni). Nie muszę nikomu mówić, że to klasyka gatunku? Mimo upływu lat świetnie się to ogląda, a problemy poruszane w filmie (sprawiedliwość, a działanie wymiaru sprawiedliwości) są cały czas aktualne.
Po premierze film wywołał wiele kontrowersji, były zarzuty o zbytnią brutalność i zbyt dwuznaczne ukazanie stróżów prawa... innymi słowy zarzucano mu to, czym żyje obecne kino policyjne. Clint jako Harry to już mistrzostwo.. jest oryginalny, charyzmatyczny i zapadający w pamięć. Ta rola to jedna z ikon kina.
Brudny Harry dostaje

Siła Magnum (Magnum Force ,reżyseria Ted Post, 1973)

Jest to druga odsłona przygód komisarza Harrego Callahana (Clint Eastwood). Brudny Harry po poprzednim zadaniu został zdegradowany, a w mieście zaczyna grasować morderca, który eliminuje groźnych przestępców. W imię sprawiedliwości. Sposób działania trochę przypomina strzelaniny Callahana, ale ten nigdy nie strzelał do niewinnych.. inna rzecz, że często prowokował do stawiania oporu. Jest kwestią czasu kiedy Harry będzie poproszony o pomoc w rozwiązaniu sprawy.. fabuła całkiem ciekawa, zwłaszcza, że umiejętnie włączono w nią nastroje społeczeństwa, które ma dość bezradności sądownictwa wobec najbardziej wpływowych przestępców. Akcja, mimo upływu lat, nadal mocno wciąga... ale o wiele bardziej zachwycony byłem ujęciami podczas jazdy autem. Dynamiczna kamera, świetne kadrowanie, akcja w lusterkach samochodu.. broń jako przedłużenie kamery.. trzeba przyznać, że mieli fantazję i świetnie to wykonali.
W drugim planie: Hal Holbrook, Felton Perry
Całość oceniam na osiem. Mocna, brutalna rzecz.  

Strażnik prawa (The Enforcer, reżyseria James Fargo, 1976)

Kolejna opowieść o przygodach Brudnego Harry'ego (Clint Eastwood)... tym razem doświadczony gliniarz dostaje pod opiekę nową policjantkę (Tyne Daly).. służba nie drużba, a czasy ciężkie.. miasto terroryzuje szajka terrorystów. Standardowe metody mogą nie wystarczyć.. zwłaszcza, że terroryści żądają okupu w zamian za zaprzestanie przestępczej działalności... przemoc należy zwalczyć przemocą, a Harry wie co to znaczy... trzecia odsłona przygód Callahana ma trochę inny klimat, ale nadal trzyma poziom. Jest trochę słabiej niż w poprzednich odsłonach, ale nadal dobrze się to ogląda.. Jest dużo akcji, świetne ujęcia no i ten Clint.
Mocna siódemka.

Mad Max - 1979;
- reżyseria: George Miller
- scenariusz: George Miller, James McCausland
- wybrana obsada: Mel Gibson, Hugh Keays-Byrne, Joanne Samuel
- sensacyjny, science-fiction.

Postanowiłem przypomnieć sobie jeden z najbardziej kultowych filmów mojego dzieciństwa. Gdy byłem szczeniakiem Mad Max często gościł na pirackich kasetach VHS - niestety pamięć jest zawodna i musiałem przypomnieć sobie szczegóły fabuły.
Niedaleka przyszłość, Max (Mel Gibson) pracuje w autostradowej policji. Jest to to praca bardzo niebezpieczna, pościgi mają zawrotną prędkość, a przestępcy nie wzbraniają się przed zabijaniem funkcjonariuszy. Podczas jednego z pościgów ginie członek gangu motocyklowego, śmierć jest przypadkowa, ale motocykliści nie poszukują prawdy - liczy się tylko zemsta.
Przez lata o Mad Max'ie wiele napisano... że prekursorski, że oryginalna fabuła, że pierwszy film science fiction. To wszystko nie jest prawdą.. to są łatki, które przez lata zostały niepotrzebnie doklejone do tego filmu.
Mad Max to przede wszystkim przedstawiciel bardzo popularnego w latach siedemdziesiątych kina samochodowego. Dynamiczny montaż też nie był prekursorski, ale należy się uznanie, że przy niewielkim budżecie

Gwiezdne Wojny - Część IV - Nowa nadzieja
(Star Wars)- 1977;
- reżyseria: George Lucas;
- scenariusz: George Lucas;
- wybrana obsada: Mark Hamill, Harrison Ford, Carrie Fisher, Peter Cushing, Peter Mayhew, David Prowse.
- gatunek: przygodowy, science-fiction.

No i ten dzień, ten czas musiał w końcu nadejść. Niebo się otwarło i w końcu zmotywowany (bez możliwości sprzeciwu) musiałem zacząć oglądać Gwiezdne Wojny. Sceptycznie do tego podchodziłem, nie rozumiałem ich fenomenu i wpływu na popkulturę. Niewybaczalne przeoczenie, które ma też swoje plusy. Mogłem bez sentymentalnych naleciałości obejrzeć Sagę - całkowicie dziewicze podejście do odświeżonej, wypasionej pierwszej części (wg numeracji czwartej).
Nie miałem pojęcia, że gwiezdne wojny miały aż taki wpływ na moje dzieciństwo. Pierwsze klocki Lego (komunijne) były właśnie z uniwersum Gwiezdnych Wojen. Jedna z pierwszych gier wideo również nawiązywała do tego świata.. teraz dopiero rozumiem jaką rewolucją były te filmy. Scenariusz był pisany przez lata i sam Lucas nie wiedział czego tak naprawdę oczekuje.. cały czas rozbudowywał swoje uniwersum.. można

Bliskie spotkania trzeciego stopnia
(Close Encounters of the Third Kind) - 1977;
- reżyseria: Steven Spielberg;
- scenariusz: Hal Barwood, Jerry Belson, Matthew Robbins, John Hill, Steven Spielberg;
- wybrana obsada: Richard Dreyfuss, François Truffaut, Teri Garr;
- gatunek: science-fiction, dramat, przygodowy.

Ostatnio lubię sobie odświeżać filmy, które widziałem lata temu. Zawsze powtarzam, że owszem je widziałem, ale tak naprawdę w głowie mam tylko mgliste pojęcie o fabule. Niektóre klasyki kina zasługują by je bardziej pamiętać.
Bliskie spotkania to jedna z wielu opowieści o wizycie obcej cywilizacji na ziemi. Skoro my możemy latać w kosmos to wysoce prawdopodobne jest, że kiedyś wysłannicy innych cywilizacji mogą odwiedzić naszą planetę. Jeśli to się stanie to może się okazać, że znalezienie wspólnego języka będzie bardzo trudne. Właśnie na tym elemencie Spielberg skupił swoją uwagę. Sposób komunikacji pomiędzy ludźmi a przybyszami przedstawiony w filmie jest bardzo charakterystycznym elementem filmu. Podejrzewam, że te dźwięki są znane nawet dla tych, co filmu nigdy na oczy nie

Wszyscy ludzie prezydenta,
(All the President's Men) - 1976;
- reżyseria: Alan J. Pakula;
- scenariusz: William Goldman;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Robert Redford, Jack Warden;
- gatunek: dramat, thriller, polityczny, na faktach.

Jakoś nie po drodze mi ostatnio z kinem lat siedemdziesiątych. Myślę, że powinienem bardziej zrównoważyć pozycje, które oglądam. Nie tylko nowości i lata dziewięćdziesiąte, ale też powinno być więcej pozycji starszych.. coraz bardziej dojrzewam do organizowania pokazów w domu. Coś w klimacie Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Może kiedyś..
Po obejrzeniu Spotlight wiedziałem, że chcę więcej pozycji o dziennikarskich śledztwach - to że w końcu dojrzałem do odświeżenia Wszystkich Ludzi Prezydenta było tylko kwestią czasu. Piszcie koniecznie z propozycjami innych filmów w tym klimacie.

Pijany mistrz,
(Jui kuen) - 1978;
- reżyseria: Woo-ping Yuen
- scenariusz: Woo-ping Yuen, Lung Hsiao, See-Yuen Ng;
- wybrana obsada: Jackie Chan, Dean Shek, Jang Lee Hwang, Siu Tin Yuen;
- gatunek: komedia, sztuki walki.

Mam kilka zaległych notek z filmów, które oglądałem z Tomaszem w poimprezowe poranki. Jedną z nich jest Pijany mistrz. Dla niektórych film kultowy, a dla innych przykład głupiego kina walki, które dominowało w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Mi seans przypomniał coś innego. Stare dobre czasy oglądania filmów na VHS. Czasy wędrowania po wsi z siatą kaset. Dzwonienie do sąsiadów i wymiana zużytych taśm. Nigdy nie było pewne na co się trafi. Tytuły były mocno przypadkowe a opisy na opakowaniach często były inwencją twórczą właścicieli kaset. To były czasy. Nie było żmudnego wybierania filmu do obejrzenia - puszczało się taśmę i była kompletna niespodzianka.

Znikający punkt,
(Vanishing Point) - 1971;
- reżyseria: Richard C. Sarafian;
- scenariusz: Barry Hall, Guillermo Cabrera Infante;
- wybrana obsada: Barry Newman, Cleavon Little, Dean Jagger;
- gatunek: dramat, akcja.

Kowalski kiedyś był kierowcą wyścigowym. Później przez chwilę pracował jako policjant, a obecnie jest dostawcą. Zakłada się, że w ciągu 15 godzin dostarczy samochód z Kolorado do Kalifornii. Zadanie jest trudne, ale doświadczony kierowca rajdowy powinien sobie z nim poradzić. Ma sprawny samochód, a jedynymi przeszkodami są pustynia i lokalne patrole policji. Można by rzec, że ten film praktycznie nie ma głównej fabuły. Podróż jest jedynie pretekstem do ukazania ówczesnych problemów Ameryki jako państwa i Amerykanów jako społeczeństwa.. Kraj jest podzielony na niezależne stany, a społeczeństwo powoli zatraca się w używkach, fałszywych prorokach i w uczuciu beznadziei. Wietnam jest smutnym wspomnieniem, równouprawnienie czarnoskórych przykrym obowiązkiem, a prawo i władza są wykorzystywane do osiągania jednostkowych korzyści. Jedyną pozytywną wartością jest wolność.. pragnienie życia i

Konwój,
(Convoy) - 1978;
- reżyseria: Sam Peckinpah;
- scenariusz: Bill L. Norton;
- wybrana obsada: Kris Kristofferson, Brian Davies, Ernest Borgnine, Cassie Yates, Madge Sinclair;
- gatunek: sensacyjny.

Całkiem niedawno pisałem notkę, szumnie nazywaną recenzją, o Znikającym punkcie (1971). Pisząc ją wiedziałem, że będę chciał sobie przypomnieć Konwój. Podobna tematyka plus olbrzymi sentyment z dzieciństwa. To jeden z tych filmów, które często pojawiały się na pirackich VHS'ach.
Kaczor jest kierowcą ciężarówki. Ma porywczy charakter, który sprawia, że nie jest zbyt lubiany przez drogówkę. Seria niezbyt kontrolowanych zdarzeń sprawia, że Kaczor staje na czele Konwoju, który jest ścigany przez policję. Początkowo ma to być niewinny żart i próba ucieczki do sąsiedniego stanu, ale policja tym razem nie zamierza tak łatwo odpuścić i angażuje federalne służby... a Kaczor jedzie dalej, towarzyszy mu ponad sto ciężarówek.

Intryga rodzinna
(Family Plot) - 1976;
- reżyseria: Alfred Hitchcock;
- scenariusz: Ernest Lehman;
- wybrana obsada: Karen Black, Bruce Dern, Barbara Harris, William Devane, Ed Lauter;
- gatunek: kryminał.

Starsza, zamożna pani lubi chodzić do wróżki. Tak bardzo jej ufa, że prosi ją o odszukanie swojego syna, którego oddała do adopcji czterdzieści lat wcześniej. Zadanie do łatwych nie należy, ale przecież dla osoby obdarzonej dodatkowymi mocami nie powinno stanowić problemu.

Midnight Express - 1978;
- reżyseria: Alan Parker;
- scenariusz: Oliver Stone;
- wybrana obsada: Brad Davis, Randy Quaid, Bo Hopkins, Irene Miracle, Paolo Bonacelli;
- muzyka: Giorgio Moroder;
- gatunek: na faktach, dramat.

Billy jest młodym Amerykaninem, który spędza z dziewczyną wakacje w Turcji. Podczas rutynowej kontroli na lotnisku w Stambule wychodzi na jaw, że Billy próbował przemycić do Stanów Zjednoczonych kilka kilogramów haszyszu. Początkowo chłopak nie zdaje sobie sprawy z powagi z sytuacji, ale pierwsze dni w celi uświadamiają mu, że o amerykańskim standardzie więziennictwa może tylko pomarzyć. Szybko też się okazuje, że turecki prokurator sprawę Billy'ego traktuje wyjątkowo poważnie. Zamierza przykładnie go ukarać i pokazać światu, że Turcja aktywnie walczy z przemytem narkotyków. Wnioskuje o karę dożywotniego więzienia.

Ucieczka z Alcatraz,
(Escape from Alcatraz) - 1979;
- reżyseria: Don Siegel;
- scenariusz: Richard Tuggle;
- wybrana obsada: Clint Eastwood, Patrick McGoohan, Roberts Blossom, Fred Ward, Paul Benjamin;
- gatunek: dramat, thriller.

Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.
Alcatraz - przez niemal trzydzieści lat było więzieniem, z którego nie dało się uciec. Tak było do roku 1962 kiedy to trójka zdesperowanych więźniów spróbowała zbiec z więzienia. Czy im się to udało? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Mury więzienia opuścili, ale czy udało im się przeżyć w wodach Zatoki San Francisco? Ciał nigdy nie znaleziono, ale brak też jakichkolwiek dowodów, że uciekinierzy przeżyli.
Film Don'a Siegel'a opowiada własnie o tej trójce więźniów. Podejrzewam, że gdyby główną rolę zagrał ktoś inny to tytuł byłby już całkowicie zapomniany. To nie znaczy, że jest złym filmem (jest bardzo dobry), ale pamięć widzów jest krótkotrwała. Po starsze filmy sięga coraz mniej osób.

Zwolnienie warunkowe,
(Straight Time) - 1978;
- reżyseria: Dustin Hoffman, Ulu Grosbard;
- scenariusz: Michael Mann, Nancy Dowd, Jeffrey Boam, Edward Bunker;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Theresa Russell, Gary Busey, Harry Dean Stanton, M. Emmet Walsh, Kathy Bates, Sandy Baron, Jake Busey;
- gatunek: dramat, kryminał.

Max wychodzi po sześciu latach z więzienia. Jest to tylko zwolnienie warunkowe, ale daje szansę na nowe życie. Sprawę Max'a prowadzi kurator, który nie budzi naszej sympatii - facet ewidentnie stara się utrudnić życie Max'owi na wolności... a może tylko wykonuje swoją pracę? Max znajduje pracę, poznaje piękną dziewczynę, a więc wszystko zaczyna zmierzać w dobrym kierunku. Do momentu... mężczyzna długo tak nie wytrzymuje i szubko zaczyna wracać do swojego dawnego życia - tak naprawdę do jedynego życia jakie zna.. od dziecka miał zatargi z prawem.. drobne kradzieże zaczynają przeradzać się w poważniejsze skoki, którym towarzyszą wybuchy niekontrolowanej złości. Max nie jest dobrym chłopakiem.

Hazardowe szaleństwo,
Inny tytuł: Orzeł czy resztka,
(Pari dispari) - 1978;
- reżyseria: Sergio Corbucci;
- scenariusz: Sabatino Ciuffini, Sergio Corbucci, Bruno Corbucci, Mario Amendola;
- wybrana obsada: Terence Hill, Bud Spencer, Luciano Catenacci;
- gatunek: komedia kryminalna.

Gruby i chudy. Jako dziecko uwielbiałem oglądać filmy z Hill'em i Spencer'em. Mnóstwo akcji, bijatyk, a do tego jeszcze złośliwe uwagi pomiędzy głównymi bohaterami. O czymś zapomniałem? A tak - dźwięki uderzeń - jakby balony strzelały :D. Nie było istotne jaki film się ogląda - przecież wszystkie miały bardzo podobną fabułę.
Niedawno zmarł Bud Spencer więc postanowiłem sobie przypomnieć jeden z filmów grubego i chudego. Przypadkiem trafiło na Hazardowe szaleństwo.
Akcja filmu rozgrywa się wokół hazardu.

Płonące siodła,
(Blazing Saddles) - 1974
- reżyseria: Mel Brooks;
- scenariusz: Mel Brooks, Richard Pryor, Andrew Bergman, Norman Steinberg, Alan Uger;
- wybrana obsada: Cleavon Little, Gene Wilder, Harvey Korman, Mel Brooks, Madeline Kahn;
- gatunek: komedia, western.

Dziki Zachód, dziewiętnasty wiek. Małe miasteczko ma dwa problemy. Nie ma szeryfa, ale przede wszystkim nie powinno istnieć. Teren pod miasteczkiem jest potrzebny na inwestycje. Gubernator postanawia rozwiązać obie kwestie jednym posunięciem. Szeryfem mianuje czarnoskórego opryszka, który właśnie miał być wieszany. Kolorowy stróż prawa skutecznie powinien skłócić mieszkańców i umożliwić dochodowe inwestycje. Świetny plan, ale nowy szeryf okazuje się być całkiem sprytnym przeciwnikiem.

Ostatnie zadanie,
(The Last Detail) - 1973;
- reżyseria: Hal Ashby;
- scenariusz: Robert Towne;
- wybrana obsada: Jack Nicholson, Randy Quaid, Otis Young;
- gatunek: dramat, komedia.

Dwóch marynarzy ma eskortować młodego szeregowego do więzienia. Osiemnastolatek najbliższe osiem lat ma spędzić w zamknięciu. Jego przewinienie (kradzież drobnej kwoty) nie powinno być tak surowo karane, ale czasem sprawiedliwość patrzy niewłaściwymi oczami. Trójka podróżnych przemierza terytoria Ameryki, a doświadczeni marynarze z czasem zaprzyjaźniają się z więźniem. Wiedzą, że mają zadanie do wykonania, ale przecież nic nie stoi na przeszkodzie by przy okazji pokazać dzieciakowi prawdziwe życie. Czy nowa przyjaźń sprawi, że zapomną o swoich obowiązkach?

Maratończyk
(Marathon Man) - 1976; 

- reżyseria: John Schlesinger;
- scenariusz: William Goldman;
- wybrana obsada: Laurence Olivier, Dustin Hoffman, Roy Scheider, Marthe Keller, William Devane;
- gatunek: thriller, sensacyjny.

Thomas (Hoffman) jest studentem i zapalonym maratończykiem. Swoje życie dzieli na biegi i poszukiwanie prawdy o swoim ojcu, który przed laty został oskarżony przez władze. Wizyta brata uzmysławia mu, że nie tylko z ojcem są związane tajemnice - brat również nie jest z Thomas'em w pełni szczery. Praca brata wplątuje Thomas'a w kryminalną zagadkę, w której głównym bohaterem jest hitlerowski "dentysta" oraz diamenty. Ich wartość okazuje się wyższa od ludzkiego życia.
Maratończyk to thriller, którego akcja dzieje się wielotorowo. Początkowo wątki wydają się być niezależne i chaotyczne, ale później sprawnie się uzupełniają i tworzą spójną całość, czyli świat, który trochę przypomina powieści Ludlum'a. Powojenne pozostałości oraz agencje, które rywalizują z sobą. Trudno w nich szukać tych dobrych.

Wodzirej - 1978
- reżyseria: Feliks Falk;
- scenariusz: Feliks Falk;
- wybrana obsada: Jerzy Stuhr, Sława Kwaśniewska, Wiktor Sadecki, Michał Tarkowski, Ryszard Kotys, Jerzy Kryszak;
- gatunek: dramat, obyczajowy;
- Kino Moralnego Niepokoju.

24 lipca minęło 40 lat od premiery Wodzireja Falka. Jeden z głównych przedstawicieli Kina Moralnego Niepokoju nadal zachowuje aktualność.
Lutek Danielak jest tytułowym wodzirejem. Prowadzi od spotkań dla dzieci po wielkie bale. Jest naprawdę dobry w tym co robi. Ludzie, których bawi są autentycznie przekonani, że sprawia mu to prawdziwą przyjemność. Jednak Lutek o sobie mówi: Zawsze odpowiem, i zachowam się tak jak ktoś oczekuje. Niczym kameleon dostosowuje się do otoczenia. To jeszcze nie jest aż tak naganne. Lutek do mistrzostwa opanował umiejętność manipulowania ludźmi i sprawiania by ulegali jego wdziękowi. Czasem grozi, czasem wzbudza litość, ale przede wszystkim sprawia, że wokół rywali pojawia się niezdrowa atmosfera. Wszystko z niewinnym uśmieszkiem. W tej roli idealnie się sprawdził Jerzy Stuhr.
Zapytacie do czego potrzebuje użyć swoich umiejętności? Otóż ma

Sprawa Kramerów,
(Kramer vs. Kramer) - 1979;
- reżyseria: Robert Benton;
- scenariusz: Robert Benton;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Meryl Streep, Jane Alexander;
- gatunek: dramat, sądowy, obyczajowy;

Miałem dzień z Dustinem teraz pora na notki o obejrzanych filmach.
Małżeństwo Kramerów. On dużo pracuje, godnie zarabia. Ona, w domu wychowuje synka. Zwyczajna rodzina, która powiela schematy. Wszystko się zmienia gdy Ona postanawia odejść. Z dnia na dzień pakuje rzeczy i opuszcza rodzinę. Syna także. Potrzebuje odnaleźć siebie. On próbuje połączyć zawodowe obowiązki z opieką nad synem. Nie jest łatwo bo doba ma za mało godzin a synek potrzebuje uwagi.
"Czy mama odeszła bo byłem zły? "