Mężczyzna imieniem Otto,
(A Man Called Otto) - 2022;
- reżyseria: Marc Forster;
- scenariusz: David Magee
- wybrana obsada: Tom Hanks, Mariana Treviño, Rachel Keller, Manuel Garcia-Rulfo;
- kategoria: film, dramat, komedia;

Remake szwedzkiego filmu z 2015 roku.

Otto jest zgorzkniałym, samotnym mężczyzną. Niedawno zmarła jego ukochana żona, a on sam nie widzi powodu by dalej żyć. Zresztą ten świat i tak schodzi na psy więc po co się dręczyć? Z takim nastawianiem przygotowuje się do odejścia, ale plany krzyżują mu nowi sąsiedzi, którzy cały czas potrzebują pomocy. Ich nieporadność, a zarazem otwartość sprawiają, że Otto zaczyna dostrzegać jasne strony życia.

Coda - 2021;
- reżyseria: Sian Heder;
- scenariusz: Sian Heder;
- wybrana obsada: Emilia Jones, Eugenio Derbez, Troy Kotsur, Marlee Matlin, Ferdia Walsh-Peelo, Daniel Durant;
- kategoria: dramat, Oscar (3), remake,

Kilka filmów już w swoim życiu widziałem, napisałem sporo notek na ich temat i staram się w miarę rozumieć w jakiej kondycji jest współczesna kinematografia. Coda jest dla mnie dowodem, że ta kondycja nie jest zbyt dobra. Zacznijmy od początku. Wiemy, że amerykanie nie przepadają za dubbingiem i napisami w kinie - dlatego znane europejskie (i nie tylko) mają dosyć szybkie amerykańskie remaki. Prawo rynku i w sumie to rozumiem. Problem pojawia się, gdy remake dobrej francuskiej komedii dostaje Oscara za to, że podejmuje ważne tematy i że jest społecznie wrażliwy... no sorry serio? Coda jest amerykańską wersją Rozumiemy się bez słów. Jest to kopia przyzwoita, ale na słabszym poziomie niż oryginał. Scenariusz musiał być lekko dostosowany pod rynek amerykański i dlatego w filmie seks i knajpy mają większe znaczenie niż w pierwowzorze. Oglądając ten film miałem wrażenie, że poszczególne sceny były kręcone niezależnie od siebie i nikt nie zadbał o to by film miał swój niepowtarzalny rytm. Coś tu nie zagrało. Podczas seansu bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii.. może to złe słowo (jeszcze wyjdę na nietolerancyjnego) - nie wzbudzili zainteresowania. Rozumiemy się bez słów nie było filmem idealnym, ale podczas seansu nie czułem dyskomfortu. Wszystko do siebie pasowało a opowiadana historia była pięknie spięta muzuką. W Codzie nawet ten ostatni element nie działa.

Przykładny obywatel,
(Cold Pursuit) - 2019;
- reżyseria: Hans Petter Moland;
- scenariusz: Frank Baldwin;
- wybrana obsada: Liam Neeson, Laura Dern, Tom Bateman, Tom Jackson, Domenick Lombardozzi;
- kategoria: remake, dramat, akcja.


Pisząc recenzję o Obywatelu roku sugerowałem, że pewnie do tego filmu wrócę, nie sądziłem jednak, że wrócę do tej historii w formie amerykańskiego remake'u. Po cholerę amerykanie próbują poprawiać rzeczy niemal doskonałe? Oglądanie filmów z napisami jest naprawdę łatwe.. niech spróbują.
Chyba już znacie mój stosunek do tej produkcji..
Facet, który na co dzień zajmuje się odśnieżaniem dróg próbuje pomścić zamordowanego syna. Załatwia kilku przypadkowych narkotykowych dilerów i w ten sposób uruchamia lawinę wydarzeń, którego finału nikt nie jest w stanie przewidzieć.. no poza tymi, którzy widzieli Obywatela roku. Bo fabularnie nie ma zbyt znaczących zmian. Siłą oryginalnego filmu był humor, który idealnie był zestrojony z nieco absurdalną fabułą. Wydarzenia i lokacje tworzyły klimat, który mocno przypominał mi Fargo.. ten film dawał pełną satysfakcję.