Batman v Superman: Świt sprawiedliwości,
(Batman v Superman: Dawn of Justice) - 2016;
- reżyseria: Zack Snyder;
- scenariusz: Chris Terrio, David S. Goyer;
- wybrana obsada: Ben Affleck, Henry Cavill, Amy Adams, Jesse Eisenberg, Diane Lane, Laurence Fishburne, Jeremy Irons, Holly Hunter, Callan Mulvey, Kevin Costner, Gal Gadot;
- gatunek: akcja, science-fiction.

W piątek była premiera jednego z najbardziej wyczekiwany filmów 2016 roku. Nadzieje i wątpliwości związane z tą produkcją były olbrzymie. Przede wszystkim problem pojawił się po ogłoszeniu, że Ben Affleck zostanie nowym Batmanem. Niewielu sądziło, że ten aktor może dorównać poprzedniemu odtwórcy (Bale) gadżetowego bohatera. Pierwsze zdjęcia sugerowały jednak, że wybór jest jak najbardziej trafiony, a po seansie mogę powiedzieć, że nie wyobrażam sobie, żeby nowego Batmana zagrał ktoś inny.
Ben Affleck wypadł niesamowicie dobrze. Był wyrazisty zarówno jako Bruce Wayne, ale także jako Batman. Obie

Pokój,
(Room) - 2015;
- reżyseria: Lenny Abrahamson;
- scenariusz: Emma Donoghue;
- wybrana obsada: Brie Larson, Jacob Tremblay, Joan Allen;
- gatunek: dramat.

Gdyby nie Oscar dla Larson za pierwszoplanową rolę kobiecą to pewnie ten film przeszedłby przez echa.. i pewnie bym go nie obejrzał. Na szczęście stało się inaczej.
Pierwsze sceny pokazują codzienne czynności matki z dzieckiem, dopiero po czasie się orientujemy, że wszystko odbywa się w małym pokoju. Początkowo sądziłem, że to obraz skrajnie biednej rodziny, ale po czasie widz dostaje informację, że to nie jest zwyczajny pokój.. to cały świat dla naszych bohaterów. Pokój jest więzieniem, a jego mieszkańcy są zdani na łaskę porywacza. Więcej o fabule nie będę pisać bo nie chcę psuć zabawy z seansu.
W recenzjach i w materiałach promocyjnych często pojawia się informacja, że to film o miłości matki i dziecka. Mam wrażenie, że takie stwierdzenie mocno ogranicza zawartość filmu. Jak dla mnie jest to pozycja o miłości, ale skupia się na jej skrajnych odmianach. Na potrzebie zawłaszczenia

Bohater ostatniej akcji,
(Last Action Hero) - 1993;
- reżyseria: John McTiernan;
- scenariusz: Shane Black, David Arnott;
- wybrana obsada: Arnold Schwarzenegger, Austin O'Brien, Charles Dance, Anthony Quinn, Frank McRae, Bridgette Wilson-Sampras, Sharon Stone, Ian McKellen, Chevy Chase, Jean-Claude Van Damme, James Belushi, M.C. Hammer, Damon Wayans, Karen Duffy;
- gatunek: komedia, akcja fantasy.

Kolejna pozycja, która z czasem coraz bardziej zyskuje.
Danny (trochę się z nim utożsamiam) kocha kino, a zwłaszcza filmy z ulubionym aktorem, czyli z Arnold'em Schwarzenegger'em. Ma zaprzyjaźnione kino do którego chodzi na samotne seanse. Pewnego razu otrzymuje magiczny bilet, który przenosi go do świata filmu. Zostaje niechcianym policyjnym partnerem swojego idola. Początkowo próbuje przekonać Arniego, że są w filmie, ale wszystkie jego argumenty trafiają w próżnie. W wykreowanym świecie spotkać możemy plakaty promujące film Terminator z Stallone w roli głównej. Można to przemilczeć? Jasne, ale Arnolda mówiącego, że Sly jest bardzo dobrym aktorem już się nie da. Toż to

Trumbo - 2015;
- reżyseria: Jay Roach;
- scenariusz: John McNamara;
- wybrana obsada: Bryan Cranston, Diane Lane, Helen Mirren, Elle Fanning, Michael Stuhlbarg, Louis C.K., John Goodman, Alan Tudyk;
- gatunek: dramat, biograficzny.

Niektóre filmy robią wielki szum wokół siebie, a tymczasem obok nich pojawiają się pozycje wybitne, które bez większego zamętu podbijają serca widzów. Do takich pozycji zaliczam Trumbo. Jest to opowieść o walce wybitnego scenarzysty filmowego z bezprawnymi oskarżeniami i szykanami. USA na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych były krajem wielkich kontrastów. Wielki zwycięzca i propagator wartości demokratycznych na świecie na własnym podwórku pozwalał na wielkie nadużycia. Dziś wspomnę tylko o jednym czyli bezpardonowej walce z domniemanymi komunistami. Gorliwi obrońcy Ameryki bez wahania oskarżali swoich sąsiadów, partnerów czy też współpracowników o sympatyzowanie Związkowi Radzieckiemu. Wystarczył cień oskarżenia by trafić na czarną listę, która wyrzucała poza nawias społeczeństwa. Właśnie tam trafił utalentowany Dalton Trumbo. Z dnia na dzień stracił pracę, szacunek i

Quiz Show - 1994;
- reżyseria: Robert Redford;
- scenariusz: Paul Attanasio;
- wybrana obsada: John Turturro, Rob Morrow, Ralph Fiennes, David Paymer;
- gatunek: dramat, na faktach.

Telewizja kłamie.. jesteśmy do tego tak mocno przyzwyczajeni, że to stwierdzenie nas już wcale nie bulwersuje. Owszem oburzamy się na to co dzieje się obecnie w mediach publicznych, ale tak naprawdę wkurza nas tylko forma zmian - do kłamstw i manipulacji jesteśmy już mocno przyzwyczajeni. I nie chodzi o jakieś drugorzędne programy, ale także o serwisy informacyjne. Nie zawsze jednak tak było.
W latach pięćdziesiątych amerykańskim społeczeństwem wstrząsnął skandal, który dotyczył jednego z najpopularniejszych telewizyjnych teleturniejów. Zabawa była dosyć prosta, dwóch graczy rywalizowało ze sobą odpowiadając na pytania prowadzącego. Niby banał, ale badania oglądalności wykazały, że ludzie chętniej oglądają gdy jedna osoba wygrywa przez kilka tygodni z rzędu. Taka wiedza nie mogła zostać nie wykorzystana więc niektórzy zawodnicy dostawali pytania przed teleturniejem, który był nadawany na żywo. Obecnie takie zachowanie by nikogo mocno nie zbulwersowało (to tylko

Spotlight - 2015;
- reżyseria: Tom McCarthy;
- scenariusz: Tom McCarthy, Josh Singer;
- wybrana obsada: Mark Ruffalo, Michael Keaton, Rachel McAdams, Liev Schreiber, John Slattery, Stanley Tucci;
- gatunek: thriller, dramat.

Mam mały problem z tegorocznymi Oscarami. Większość nominowanych filmów, które widziałem nie trafia w moje gusta. Zbyt często pojawia się niedosyt i uczucie, że mogło być o wiele lepiej. Właśnie z takim nastawieniem podchodziłem do Spotlight. Chciałem obejrzeć z powodu tematyki, ale do seansu podchodziłem z wielką rezerwą.
Film opowiada o dziennikarskim śledztwie dotyczącym pedofilii wśród klery i jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Początkowo temat wydaje się mało interesujący, ale w trakcie prac dziennikarze odkrywają, że pedofilia w Kościele to nie są jednostkowe sprawy. Problem jest o wiele szerszy - już nie chodzi tylko o motyw molestowania, ale systemu, który je tuszuje. Wokół tematu panuje wszechogarniająca zmowa milczenia. Tylko dzięki uporowi dziennikarzy i prawników udaje się odpowiednio nagłośnić problem. Sprawa w Bostonie uruchomiła lawinę podobnych śledztw

Deadpool - 2016
- reżyseria: Tim Miller;
- scenariusz: Rhett Reese, Paul Wernick;
- wybrana obsada: Ryan Reynolds, Morena Baccarin, Ed Skrein, Brianna Hildebrand;
- gatunek: akcja, science-fiction.

Ostatnio marvelowskie produkcje zaczęły mnie rozczarowywać. Pojawiają się kolejne tytuły, które są tylko festiwalem efektów specjalnych, coraz słabszych scenariuszy, a seanse coraz bardziej rozczarowują. Dlatego też z dużą rezerwą podchodziłem do Deadpoola. Spodziewałem się kolejnego superbohatera (nie czytuję komiksów), który niewiele się będzie różnił od pozostałych. Walentynkowy, poranny seans mocno mnie zaskoczył. Deadpool okazał się jednym z najlepszych filmów Marvel'a.
W końcu powstał film, w którym na pierwszym miejscu jest humor. Scenarzyści robią sobie jaja z całego uniwersum Marvela, głównego bohatera, przesadzonych efektów specjalnych, świata popkultury, ale przede wszystkim nabijają się z samych siebie. Jest sporo ciętego humoru, ale także krwawych scen. Deadpoll'owi zdecydowanie bliżej do Tarantino niż do ugrzecznionej serii o superbohaterach. Cały patos, który towarzyszy Avengers'om i X-men'om został

Impersonalni;
Person of Interest (2014-2015), sezon 4;
- CBS;
- twórca Jonathan Nolan;
- wybrana obsada: Jim Caviezel, Michael Emerson, Kevin Chapman, Amy Acker, Sarah Shahi, Winston Duke;
- gatunek: kryminał, thriller.

Wprowadzenie tak zwanej ustawy inwigilacyjnej jest dobrym pretekstem do napisania kilka słów o czwartym sezonie Person of Interest.
Główną osią fabularną jest istnienie maszyny, która ma dostęp do wszystkich kamer i mikrofonów na świecie. Skomplikowane algorytmy analizują zebrane dane (od wszystkich) i na tej podstawie można próbować przewidywać przestępstwa, które dopiero się wydarzą. Podczas oglądania pierwszego sezonu wizja takiej maszyny wydawała mi się przerażająca. Minęło kilka lat, w realu technika w szalonym tempie się rozwija , powstają pierwsze sztuczne inteligencje, wielkie koncerny zaczynają dominować w naszym życiu - a stacja CBS wypuściła czwarty sezon serialu, w którym koncepcja maszyny mocno ewoluowała. Przede wszystkim pojawiła się druga maszyna, która nie posiadała ograniczeń pierwszej. "Samarytanin" (tak się nazywa) nie ma ograniczeń, jest pełnowartościową sztuczną

Zjawa, 
(The Revenant) - 2015;
- reżyseria: Alejandro González Iñárritu; 
- scenariusz: Mark L. Smith, Alejandro González Iñárritu;
- wybrana obsada: Leonardo DiCaprio, Tom Hardy;
- gatunek: dramat, przygodowy. 

Wszyscy znajomi wiedzą, że jestem maniakiem filmowym, ale większość nie wie, że jest niewiele filmów na które czekam. Mam takie zaległości, że nie widzę sensu w oczekiwaniu na nowe premiery. Zjawa zalicza się do tych niewielu filmów, na które czekałem. Dwóch moich ulubionych aktorów w jednym filmie nie mogło nie zostać przeze mnie zauważone. Po kinowym seansie stwierdzam, że film jest bardzo dobry, ale do znakomitości mu trochę brakuje. 
Zacznę od rzeczy oczywistych. Będzie Oscar dla niedźwiedzia i może dla Leo - jeśli DiCaprio nie dostanie teraz Oscara to już więcej nie powinni go nominować. Ta nagroda robi się dla niego za mała. Bardzo fajnie zagrał też Hardy, ale nie oszukujmy się - nie miał wielkiego pola manewru. 
Niektórzy recenzenci piszą, że Zjawa to film o zemście, ale to określenie bardzo ogranicza pole interpretacji. Uważam, że Zjawę można

Fargo - 2015
FX, sezon 2 (10 epizodów);
- wybrana obsada: Kirsten Dunst, Jesse Plemons, Patrick Wilson, Ted Danson, Jean Smart, Jeffrey Donovan, Angus Sampson, Bokeem Woodbine;
- gatunek: dramat, kryminał.

Drugi sezon Fargo za mną. Akcja serii dzieje się w latach siedemdziesiątych. To wtedy przez Fargo pierwszy raz przelała się fala przemocy, która niosła z sobą krwawe żniwo. Tym razem osią wydarzeń jest wojna o terytorium pomiędzy rodziną Gerhardt'ów oraz mafią z dużego miasta. Sprawy przybierają ostry obrót za sprawą kilku przypadkowych zdarzeń, których nikt nie mógł przewidzieć, a rozpędzonej machiny nie da się łatwo zatrzymać. Przemoc rodzi przemoc, a każdy ma swoje interesy, które stara się zrealizować. Ginie coraz więcej osób, a w tle polityczne zmiany w Ameryce oraz strach przed ufo. Ten ostatni element był całkowicie zbędny - kompletnie nie pasował do konwencji serialu. Minęło też trochę czasu zanim przyzwyczaiłem się do obsady. Pierwszy sezon pod tym względem wyglądał o niebo lepiej, ale i tak słowa uznania należą się dla niesamowitej Kirsten Dunst (dawno tej aktorki nie widziałem na

Gwiezdne wojny: Część VI - Powrót Jedi
(Star Wars: Episode VI - Return of the Jedi) - 1983
- reżyseria: Richard Marquand,
- scenariusz: George Lucas, Lawrence Kasdan;
- wybrana obsada: Mark Hamill, Harrison Ford, Billy Dee Williams, Anthony Daniels, Peter Mayhew, Sebastian Shaw, David Prowse, Ian McDiarmid, Kenny Baker.
- gatunek: przygodowy, science-fiction.

Przyszła kolej na ostatnią część pierwszej trylogii Gwiezdnych Wojen.

Imperium buduje kolejną Gwiazdę Śmierci – nowa broń ma być o wiele bardziej potężniejsza od pierwowzoru. Rebelianci muszą ją zniszczyć zanim osiągnie gotowość bojową, ale najpierw trzeba uratować Han’a Solo, który został zamrożony i przekazany swojemu największemu wrogowi (Jabba) na pustynnej planecie Tatooine. Uwolniony Solo ma pomóc w ataku na Gwiazdę Śmierci. Imperium jednak nie zamierza bezczynnie czekać na ofensywę Rebeliantów.
Powrót Jedi to póki co najlepsza część GW którą widziałem. Efekty specjalne są fenomenalne, ale bez nieźle pomyślanej fabuły byłyby niczym, a ta jest mocno urozmaicona. Mamy wizytę na Tatooine, gwiezdny atak, nauki Jedi,

Banshee - Sezon 3
- 2015 - Cinemax;
- twórcy: David Schickler, Jonathan Tropper;
- wybrana obsada: , Ivana Miličević, Antony Starr, Hoon Lee,
Demetrius Grosse, Trieste Kelly Dunn, Ulrich Thomsen, Lili Simmons, Tom Pelphrey, Langley Kirkwood;
- gatunek: kryminał, dramat, akcja.

Trzeci sezon Banshee zaliczony. Całkiem niedawno pisałem o drugiej odsłonie i wyraziłem w tamtej notce nadzieję, że ten sezon jest tylko chwilowym załamaniem w opowieści o Bezimiennym. Na szczęście trzeci sezon poziomem nie ustępuje premierowej serii. Tempo akcji jest oszołamiające. Serial słynie z dużej dawki przemocy oraz z mocnych scen seksu. Przemoc została, ale na seks już brakło miejsca. Fabuła pędzi z odcinka na odcinek nie zostawiając miejsca na przestoje. W miasteczku Banshee krew leje się strumieniami. Trudno wypracowany kompromis pomiędzy wpływowymi mieszkańcami znika gdy pojawiają się nowi bohaterowie. Mieszkańcy rezerwatu wchodzą na wojenną ścieżkę, konflikt pomiędzy Szeryfem a Proctor'em staje się coraz bardziej krwawy, ale w tle mamy jeszcze motyw z Gwardią Narodową oraz z nazistami. Można powiedzieć, że miasteczko jest w stanie wojny.. ale trudno

Creed: Narodziny legendy
(Creed) - 2015;
- reżyseria: Ryan Coogler;
- scenariusz: Ryan Coogler, Aaron Covington;
- wybrana obsada: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson, Phylicia Rashad;
- gatunek: sportowy, dramat.

Rocky.. wróć.... Creed zapowiada się na początek całkiem nowej bokserskiej serii.

Adonis jest nieślubnym synem legendarnego boksera, ale nie chce bazować na sławie swojego ojca. Pragnie do wszystkiego dojść własnymi siłami. Rzuca dobrze płatną pracę, pieniądze i podąża za marzeniem. Wrodzona pewność siebie to jednak za mało by liczyć się na bokserskim rynku. Adonis jest tego świadomy i dlatego prosi Rocky'ego by go trenował. Emerytowany bokser początkowo się nie zgadza, ale po czasie postanawia dać szansę młodemu Creed'owi. Brzmi to niezbyt oryginalnie, ale opowiedziana historia wywołuje prawdziwe emocje i niesamowicie wciąga. Przyczyn jest wiele. Scenariusz to nic innego jak dążenie sportowca do wielkiego celu, walka z własnymi ograniczeniami, ale doskonale wiemy, że w filmach sportowych to jest najlepsza baza na film. Creed to

Apollo 13 - 1995;
- reżyseria: Ron Howard;
- scenariusz: William Broyles Jr., Al Reinert;
- wybrana obsada: Tom Hanks, Ed Harris, Bill Paxton, Kevin Bacon, Gary Sinise;
- gatunek: dramat.

Na wielu portalach, blogach pojawiają się różne zestawienia podsumowujące filmowy 2015 rok oraz pytania od jakiego filmu zacząć rok 2016. Pada wiele komentarzy, które mają sugerować, że pierwszy seans ma być jakiś szczególny, wyjątkowy... jak dla mnie to są totalne brednie. Dlaczego ten pierwszy raz ma być inny? Dlaczego ma rzutować na cały nadchodzący rok? Kocham Kino, ale w czary mary i inne zaklinanie losu to nie wierzę (już). Mój pierwszy seans był całkiem przypadkowy, ale na szczęście seans był mega wciągający. Trafiło na Apollo 13, czyli opartą na faktach historię felernego, załogowego lotu na Księżyc. Amerykanie na Księżycu już byli, ale lot z 1970 roku miał bezdyskusyjnie potwierdzić ich dominację w kosmosie. Nie udało się - lot okazał się niezwykle pechowy, ale pomimo serii awarii udało się sprowadzić bezpiecznie załogę na Ziemię.. Znakomity materiał na film. Przeciwieństwa losu podczas przekraczania granic poznania i niesamowite poświęcenie rządowych

Tajemnice Los Angeles (L.A. Confidential) - 1997;
- reżyseria: Curtis Hanson;
- scenariusz: Brian Helgeland, Curtis Hanson;
- wybrana obsada: Russell Crowe, Kevin Spacey, Guy Pearce, Kim Basinger, Danny DeVito, James Cromwell;
- gatunek: kryminał, thriller.

"Wspaniała policja wspaniałego miasta"

Lata pięćdziesiąte i rosnące w zawrotnym tempie Los Angeles. Miasto wielkich ambicji sukcesów, ale także porażek. Jest to też miasto, w którym mafiosi traktowani są trochę jak celebryci. W jednym z lokali dochodzi do krwawej strzelaniny, trzech gliniarzy rozpoczyna śledztwo. Nie współpracują z sobą, każdy ma inne metody, ale także inne aspiracje związane z rozwiązaniem tego mordu (ambicja, sława, chęć dominacji). Z czasem śledztwo zaczyna dalece wykraczać poza poszukiwania mordercy - policjanci ujawniają spisek, w który są zamieszani zasłużeni obywatele tego wspaniałego miasta. Czy nasi detektywi mogą sobie zaufać? A może któryś z nich jest częścią tego spisku? Czy można komukolwiek zaufać?
Niesamowity klimat filmu i bardzo mocna obsada aktorska to niewątpliwe atuty tej

Prawdziwe kłamstwa (True Crimes) - 1994;
- reżyseria: James Cameron;
- scenariusz: James Cameron, Claude Zidi, Didier Kaminka, Simon Michael;
- wybrana obsada: Arnold Schwarzenegger, Tom Arnold, Jamie Lee Curtis, Bill Paxton, Tia Carrere, Art Malik;
- gatunek: sensacyjny, komedia.

Coraz bardziej doceniam kino lat dziewięćdziesiątych. Stylistyka, klimat, obsada i sposób podejścia do widza sprawiają, że wolę obejrzeć coś co ma dwadzieścia lat niż niektóre nowe produkcje. Ostatnio na blogu wspomniałem, że rok 1994 był wyjątkowy dla kina, powstało wiele kultowych produkcji, ale też całkiem sporo produkcji ciut słabszych, ale nadal wartych obejrzenia. Przeglądając listę tytułów z tego roku natrafiłem na Prawdziwe kłamstwa z Arnoldem. Koniecznie musiałem przypomnieć sobie ten film. Po seansie jestem mega pozytywnie zaskoczony. Tytuł nadal na mnie działa, podczas oglądania świetnie się bawiłem, szkoda tylko, że zafundowałem sobie seans w pojedynkę, nie było z kim się śmiać.
Harry (Arnold S.) jest agentem tajnej organizacji. Jest mega skuteczny, ale też często improwizuje i działa lekkomyślnie. Taki trochę James

Młodość (Youth) - 2015;
- reżyseria: Paolo Sorrentino;
- scenariusz: Paolo Sorrentino;
- wybrana obsada: Robert Seethaler, Jane Fonda, Paul Dano, Rachel Weisz, Harvey Keitel, Michael Caine;
- gatunek: dramat.

Ciekaw jestem ile osób sięgnęło po ten film sugerując się plakatem? Faktycznie przyciąga oko i taka scena w filmie jest, ale nie oddaje ducha filmu. Bardziej pasowałoby zielone wzgórze a na nim dwóch spacerujących staruszków. Świetnie też pasowałby jakiś całkiem abstrakcyjny motyw.
Dzieło Sorrentino urzeka widza.. tak spójnego, pięknego wizualnie obrazu dawno nie widziałem. Kadry cieszą oko, ale najmocniejszą stroną filmu są dialogi i ogólny refleksyjny klimat. Młodość to rozważania na temat młodości, sensu życia, ulotności i tymczasowości tego co przeżywamy i posiadamy. W dyskusji biorą udział zarówno osoby na różnym etapie życia. Mamy konfrontację różnych postaw, której wynikiem jest bardzo mądre (wszystkim chyba znane) przesłanie. Młodość to nie stan ciała.. ale stan ducha. Czasem tak bardzo planujemy jak dobrze żyć, że zapominamy, że większość życia umyka nam na planowaniu. Czy nie lepiej

The Last Kingdom - sezon 1 (2015);
- twórca: Bernard Cornwell;
- wybrana obsada: Alexander Dreymon, Adrian Bower, David Dawson, Ian Hart, Amy Wren;
- dramat, historyczny,
- BBC America.

"Przeznaczenie jest wszystkim"

Informacje o serialu znalazłem gdzieś w sieci. Miał to być lekki wypełniacz w oczekiwaniu na kolejny sezon Vikingów. Produkcja mało popularna, ale pozytywnie zaskakująca. Najazd wikingów na angielskie krainy, królestwa padają jedno za drugim. Ostał się tylko Wessex, którym włada bardzo religijny król Alfred. W wojenne tryby zostaje wciągnięty młody Uhtred, który z pochodzenia jest Sasem, ale został wychowany przez jednego z władców wikingów (Ragnara). Obie strony konfliktu traktują go jako niepełnowartościowego sojusznika. Uhtred z początku chce zaznać tylko spokoju, ale z czasem dociera do niego, że wojna i tak się o niego upomni, że jest tylko nic nie znaczącym trybikiem, który próbuje przeżyć i coś znaczyć..
The Last Kingdom to nie tylko historia najazdów barbarzyńców. Osobiście serial miał dla mnie antykościelny i antyreligijny (to nie to samo) charakter.

Sól ziemi
(Le sel de la terre) - 2014;
- reżyseria: Juliano Ribeiro Salgado, Wim Wenders;
- scenariusz: David Rosier, Juliano Ribeiro Salgado, Wim Wenders
- dokumentalny.

Sebastiao Salgado - czy coś Wam to mówi? Dla mnie to było całkowicie anonimowe nazwisko, ale gdy zobaczyłem niektóre zdjęcia, zwłaszcza z Afryki, zdałem sobie sprawę, że twórczość tego brazylijskiego fotografa jest powszechnie znana. Sebastiao w pierwszym etapie swojej pracy z aparatem skupił się na ukazywaniu świata człowieka. Podczas swojej pracy zwiedził kawał świata i widział największe migracje, ale także ludobójstwa i bezmyślne okrucieństwo współczesnego świata. Wydarzenia te mocno odbiły się na jego "duszy". sprawiło to, że Sebastiao zaczął fotografować przyrodę i ludy pierwotne, które trwają nienaruszone przez tysiące lat.

Duża ryba
(Big Fish) - 2003;
- reżyseria: Tim Burton;
- scenariusz: John August;
- wybrana obsada: Ewan McGregor, Albert Finney, Billy Crudup, Jessica Lange, Helena Bonham Carter, Steve Buscemi, Marion Cotillard;
- fantasy, dramat.

Życie, mimo iż cudowne, bywa zbyt jednostajne i mało oryginalne. Mając naście lat wyobrażamy sobie, że zwojujemy świat, że nie będziemy kolejną anonimową osobą, o której po śmierci wszyscy zapomną. Marzymy i wierzymy, że nam się to uda.. mamy w głowie wyimaginowany obraz samego siebie - nawet jeśli się do tego nie przyznajemy. Z wiekiem marzenia i priorytety się zmieniają, ale nasze wyobrażenie o sobie jest cały czas..
Duża ryba to nieustająca opowieść o sobie samym niejakiego Edwarda Blooma. Nasz bohater jest schorowany, u schyłku udanego życia, które w jego opowieściach jest serią niesamowitych przeżyć. Edward jest niepoprawnym bajkopisarzem, opowiadając o swoim życiu często wprowadza elementy ze świata baśni, ale w każdej historii jest ziarno prawdy. Słuchacz daje się uwieść cudownym wspomnieniom staruszka.. z czasem dostrzega, że nie ma znaczenia co jest prawdą,

Idol
(Danny Collins) - 2015;
- reżyseria: Dan Fogelman;
- scenariusz: Dan Fogelman;
- wybrana obsada: Al Pacino, Bobby Cannavale, Jennifer Garner, Annette Bening, Christopher Plummer;
- dramat, komedia, muzyczny.

Historia bardzo luźno inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.
Danny (Pacino) jest muzykiem, który lubi hulaszczy tryb życia. Sporo koncertuje, nieźle zarabia, ale jego sztuka to odcinanie kuponów od tego co napisał czterdzieści lat wcześniej. Przypadkiem dostaje list od Johna Lennona, w którym słynny muzyk zachęca by zawsze być wiernym swojej muzyce.. Lennon nie żyje, a list dotarł z kilkudziesięcioletnim opóźnieniem (true story).
List skłania Danny'ego do zmian w swoim życiu. Przerywa trasę koncertową, przestaje brać, a przede wszystkim chce poznać swojego dorosłego syna. Pacino szaleje na ekranie - można się zastanawiać na ile zgorzkniały i cyniczny jest aktor, a może to kreacja aktorska?
Idol mnie wzruszył.. nie jakimiś tanimi chwytami, ale dobrze opowiedzianą historią, która dała mi do myślenia... Chyba każdy w wieku dwudziestu lat miał swojego idola, czas leci, lata mijają i zapominamy co nas

Gra (The Game) - 1997 ;
- reżyseria: David Fincher;
- scenariusz: John D. Brancato, Michael Ferris;
- wybrana obsada: Michael Douglas, Sean Penn, Deborah Kara Unger, James Rebhorn;
- thriller.

Nicholas (Douglas) jest zamożnym człowiekiem, który z wiekiem stał się chamski, cyniczny i chłodny. Na swoje czterdzieste ósme urodziny dostał od swojego syna nietypowy prezent. Zaproszenie do pewnej gry. Zasady rozgrywki nie są jasne, ale ma ona mocno odmienić życie, a płatność będzie dopiero po zakończeniu (pozytywnym) rozgrywki. Nicholas daje się przekonać do zabawy.. ale nie podejrzewa, że gra ma charakter totalny. Życie biznesmena zaczyna się zmieniać, Nicholas powoli zaczyna tracić nad nim kontrolę...
Gra Finchera to świetny thriller, który do ostatnich minut trzyma w napięciu. Wszystkie elementy układanki ładnie się komponują i znajdują wspólne połączenie w finałowych scenach. Nie ma nic zbędnego. Takie dopracowane scenariusze lubię. W Grze trudno się doszukiwać słabych stron.. aktorstwo, intryga, klimat, muzyka - wszystkie te elementy są na wysokim poziomie i świetnie się uzupełniają.
Jestem przekonany, że kiedyś do tego filmu wrócę.

Doczekać zmroku (Wait Until Dark) - 1967;
- reżyseria: Terence Young;
- scenariusz: Robert Carrington, Jane-Howard Carrington;
- wybrana obsada: Audrey Hepburn, Alan Arkin, Richard Crenna;
- thriller.

Przemytnicy wykorzystują szmacianą lalkę do przewozu narkotyków. Przypadek sprawia, że lalka trafia do niewłaściwych osób. Przestępcy próbują odzyskać drogocenną przesyłkę, ale nie jest to proste. Szmacianka jest w rękach niewidomej i nieświadomej kobiety. Złoczyńcy odgrywają scenki przed niewinną kobietą, próbują ją skłonić do oddania lalki. Czy uda się im oszukać niewidomą? Czy uda im się osiągnąć cel? Obejrzyjcie koniecznie. Znakomita intryga, dopracowany scenariusz oraz niesamowita Audrey Hepburn to mocne strony produkcji
Bawiłem się wyśmienicie. Oceniam na dziewięć.

Werdykt (The Verdict) - 1982;
- reżyseria: Sidney Lumet
- scenariusz: Jay Presson Allen, David Mamet
- wybrana obsada: Paul Newman, Charlotte Rampling, Jack Warden, James Mason
- dramat sądowy.

Newman gra zapijaczonego adwokata, który poszukuje klientów w domach pogrzebowych podczas uroczystości żałobnych.. rzadko bywa na salach sądowych, trudno powiedzieć czy to dlatego, że pije, czy też z powodu braku klientów. Jest na samym dnie, ale dzięki znajomościom przyjaciela dostaję sprawę, która może odmienić los. Chodzi o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej, która miała miejsce w szpitalu należącym do Kościoła. Sprawa wydaje się prosta zwłaszcza, że Kościołowi zależy na wyciszeniu sprawy. Ugoda jest niemal pewna - tylko trzeba się na nią zgodzić.. w adwokacie budzi się sumienie - już nie zależy mu na pieniądzach, teraz jego celem jest przyznanie się do winy..
W Werdykcie pada sporo trafnych też dotyczących sprawiedliwości. Klimat filmu trochę przypomina Dwunastu gniewnych ludzi, ale to akurat mnie nie dziwi.. oba filmy reżyserował S. Lumet.
Świetna rola Paul'a Newman'a, atrakcyjna Rampling i dobre sceny sądowe to mocne strony filmu. Wyczuwalny jest też lekki

Disconnect - 2012;
- reżyseria: Henry Alex Rubin
- scenariusz: Andrew Stern
- wybrana obsada: Jason Bateman, Frank Grillo, Hope Davis, Michael Nyqvist, Alexander Skarsgård, Andrea Riseborough
- dramat, thriller.

Trzy całkowicie różne historie, które mają jeden wspólny pierwiastek - internet. Niezależne wątki pokazują nam jak internetowe życie może przełożyć się na to co dzieje się w rzeczywistości. Internet to nie tylko anonimowa zabawa, ale przede wszystkim świat, w którym jest przyzwolenie na różnego rodzaju patologie. Kradzieże tożsamości, internetowy stalking, sex kamerki nieletnich to tylko niektóre problemy współczesnej "sieci". Po drugiej stronie łącza jest też pragnienie kontaktu, zrozumienia, zaspokajanie potrzeb (seks, bliskość, rozmowa). Nie wszyscy w internecie mają czyste intencje i nie wszyscy chcą mieć świadomość, że świat wirtualny ma swoje przełożenie na świat realny.
Film obejrzałem przypadkiem, ale nie ukrywam, że trafił do mnie. Po seansie miałem wrażenie, że jest niewiele filmów, które poruszają temat odpowiedzialności w internecie. Pozorna anonimowość sprawia, że ludziom puszczają