Eskorta,
(Mile 22), 2018;
- reżyseria: Peter Berg;
- scenariusz: Lea Carpenter;
- wybrana obsada: Mark Wahlberg, Lauren Cohan, Iko Uwais, John Malkovich;
- kategoria: akcja.

Wahlberg jako dowódca elitarnej wojskowej jednostki widmo ma za zadanie eskortowanie informatora z siedziby ambasady USA na lotnisko. To tylko 22 mile, ale pod naporem przeciwnika niesamowicie się dłużą. Podobnie zresztą jak seans. Wiadomo, że fabuła jest tylko wytrychem, który ma tylko uwolnić rozwałkę na ekranie. Zatem nie będę się jej czepiał - jest taka konwencja i nic na to nie poradzę. Za to mogę mieć zastrzeżenia do samej akcji. Mamy kilka walk wręcz, mnóstwo strzelanin, kilka wybuchów i samochodowych kraks. Niby wszystkie potrzebne elementy są, ale całość nie wywołuje napięcia i ekscytacji. Nawet bryzgająca krew i śmierć głównych bohaterów nie wywołuje uczuć.. ot zwykła rozpierducha.. nie takie się już widziało - oczywiście na ekranie.

Hancock - 2008;
- reżyseria: Peter Berg;
- scenariusz: Vince Gilligan, Vincent Ngo;
- wybrana obsada: Will Smith, Charlize Theron, Jason Bateman; 
- gatunek: komedia, science fiction, akcja.

Obecnie, na początku 2019 roku wiemy, że superbohaterowie są skomplikowani. Niektórzy mają traumy z dzieciństwa, inni są odrzucani przez społeczeństwo, niektórzy nie potrafią okiełznać swoich mocy, a niektórzy lubią się dobrze zabawić i czasem przeklinają. Z reguły jednak są to dobrzy 'ludzie' - to wiemy teraz, ale dziesięć lat temu te wszystkie ciemne strony superbohaterów nie były zbyt mocno akcentowane. Dla mnie pierwszym filmem, który pokazał, że superbohater może być inny był Hancock.
Hancock ma siłę podobną do Supermena oraz utratę pamięci. Dnie spędza na opróżnianiu butelki i obijaniu się. Czasem, zwykle niechcący kogoś uratuje, ale straty materialne wytworzone wokół są bardzo wysokie. Ludzie nie kochają Hancocka - wręcz przeciwnie chcą by mniej pomagał, a przede wszystkim mniej gadał. Sytuację próbuje odmienić Ray - człowiek uratowany przez Hancocka, który zajmuje się kreowaniem wizerunku. Do tego momentu Hancock jest świetnym filmem. Jest wyrazisty bohater, dobry humor i powiew świeżości. W połowie filmu to wszystko ulega zmianie. Hancock dostaje dostosowany do zapotrzebowań społeczeństwa. Zostaje całkowicie ugrzeczniony i zresocjalizowany. Od teraz jest delikatny i wszystkim wokół powtarza "Dobra robota". Jest wprowadzony też zbędny wątek drugiej superbohaterki i bardzo nijaki antagonista. Całość podążyła w kierunku zbyt pokornego kina familijnego. Żałuję, bo Hancock miał w sobie olbrzymi potencjał i mógł odnieść sukces na skalę współczesnego Deadpool'a.

Żywioł. Deepwater Horizon,
(Deepwater Horizon) - 2016;
- reżyseria: Peter Berg;
- scenariusz: Matthew Michael Carnahan, Matthew Sand;
- wybrana obsada: Mark Wahlberg, John Malkovich, Kurt Russell, Gina Rodriguez, Kate Hudson, Dylan O'Brien, Ethan Suplee;
- gatunek: na faktach, katastroficzny.
W 2010 roku doszło do wybuchu i pożaru na platformie wiertniczej znajdującej w zatoce meksykańskiej. Zginęło 11 osób, a wody zatoki zostały skażone olbrzymią ilością ropy naftowej. BP, które było odpowiedzialne za platformę, przeznaczyło miliardy na usuwania skutków wybuchu.
Obraz Peter'a Berg'a opowiada o przebiegu i pośrednio o przyczynach tej katastrofy.

Battleship: Bitwa o Ziemię,
(Battleship) - 2012;
- reżyseria: Peter Berg;
- scenariusz: Jon Hoeber, Erich Hoeber;
- wybrana obsada: Taylor Kitsch, Liam Neeson, Alexander Skarsgård, Rihanna, Brooklyn Decker;
- gatunek: science-fiction, katastroficzny.

Jak lubię kino katastroficzne to zwiastuny tego filmu całkowicie do mnie nie trafiały. Dlatego też Bettleship sporo czekał na swój czas. Brakło innych, świeżych filmów tego gatunku to musiałem obniżyć poprzeczkę i trafiło na ten tytuł.
Ziemia zostaje zaatakowana przez przybyszy z kosmosu. Ich trzy zwiadowcze statki (pojazdy) posiadają znacząco większą siłę rażenia niż większość okrętów ludzi. Jak pokonać takie monstra? Ano można płynąć z maksymalną prędkością i wykonać ostry zakręt za pomocą kotwicy. Absurdalny wymyślony efekt na ekranie nie wygląda lepiej, ale przynajmniej widz może się pośmiać. Pozostałe wątki fabularne też się kupy nie trzymają, ale przyjmijmy, że w filmach katastroficznych nie chodzi o spójność fabularną. Natomiast liczy się klimat, a tego w Battleship zwyczajnie brakuje. Są dobre zrealizowane efekty specjalne, ale brakuje im wiarygodności i zaangażowania widza.

Ocalony
(Lone Survivor, reżyseria Peter Berg, 2013)
Lubicie filmy wojenne? Ten przesadzony patos i setki wystrzelonych pocisków? Nie oglądam takich filmów zbyt często, ale przyznaję, że lubię. Przymykam oko na amerykańską flagę i oglądam licząc, że będzie to kino bardzo dobrze zrealizowane. Przeważnie jestem rozczarowany, ale nie tym razem. Ocalony to obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów gatunku. Mały oddział ma niebezpieczne zadanie gdzieś w Afganistanie. Plan akcji się sypie przez przypadkowych cywili. Można by ich poświęcić w imię wyższych celów.. ale to przecież nie jest zgodne z kodeksem wojskowym. Większość filmu to nierówna walka pomiędzy czterema znakomicie wyszkolonymi amerykańskimi żołnierzami i niezliczonymi afgańskimi talibami. Ktoś policzył ilu ich tam było? Walka ma na celu tylko przetrwanie - aż do momentu przybycia wsparcia, które zawsze w końcu przychodzi..
Patos, patos i typowa wojskowa historia. Co wyróżnia ten film? Znakomite ujęcia, dźwięk, a przede wszystkim niezła gra aktorska. Czego chcieć więcej od takiej produkcji?

Królestwo
(The Kingdom, reżyseria Peter Berg, 2007).
Obecne zamieszanie w Syrii przypomniało mi film, który widziałem 2 tygodnie temu.. Grupa agentów FBI udaje się do Arabii Saudyjskiej by zbadać okoliczności zamachu terrorystycznego. Ich przyjazd nie jest mile widziany. Są traktowani jako przedstawiciele wrogiego mocarstwa, których należy zabić.Wprowadzenie do fabuły zapowiadało naprawdę dobre kino, które może być istotnym głosem X muzy w ocenie politycznej rzeczywistości. Po niespełna godzinie ocena drastycznie się zmienia, fabuła zaczyna być coraz bardziej dziurawa, a akcja skupia się na strzelaninach i pościgach. Zamiast kina zaangażowanego dostaliśmy niezłą sensację.  Rozczarowałem się, to mógł być bardzo dobry film.
Oceniam na siedem.