Absolwent,
(The Graduate) - 1967;
- reżyseria: Mike Nichols,
- scenariusz: Buck Henry, Calder Willingham;
- wybrana obsada: Anne Bancroft, Dustin Hoffman, Katharine Ross, William Daniels;
- gatunek: dramat, obyczajowy.

Rok 1967, rewolucja seksualna wisi w powietrzu, ale amerykańskie przedmieścia żyją swoim rytmem. I wydaje się, że nic się nie zmienia, konsumpcjonizm będzie miał się dobrze.
Ben, 21 lat, powoli wkracza w dorosłe życie. Właśnie skończył szkołę i nie wie co zrobić ze swoim życiem. W żadnej materii nie ma swojego zdania. Podczas przyjęcia słyszy radę od przyjaciela rodziny. Przyszłością są plastiki - innymi słowy - liczy się tylko materialność. Bena w dorosłość wprowadza żona przyjaciela rodziny. Romans z panią Robinson to najpoważniejsze, świadome przeżycie Ben'a.. ale nie jego decyzja. Starsza kobieta wie czego chce i nie przyjmuje odmowy. I tak to kolejny raz Ben robi to, co się od niego oczekuje. Sytuacja się zmienia gdy umawia się z Elaine, z córką Robinsonów. Pomiędzy młodymi zaczyna kiełkować uczucie. Romans z matką, a następnie związek z córką nie może się udać, a pomimo to Ben próbuje

Babilon,
(Babylon) - 2022;
- reżyseria: Damien Chazelle;
- scenariusz: Damien Chazelle;
- wybrana obsada: Margot Robbie, Brad Pitt, Diego Calva, Jean Smart, Jovan Adepo, Li Jun Li, Tobey Maguire;
- kategoria: film, kino, Złoty Glob, dramat.


Historia opowiadająca o wczesnych latach Hollywood. Zaczynamy od lat dwudziestych, gdy nagle rozwinęła się wielka produkcja filmowa. Studia filmowe zdobywały wielkie majątki, wielu aktorów zyskało status gwiazd, a wielu cały czas będzie marzyło o karierze. Olbrzymie pieniądze, zabawa i śmierci (wypadki, egzekucje). Początki Hollywood były niczy Baśnie z Tysiąca i Jednej Nocy. Kilka lat później nastąpiła kolejna rewolucja. Do filmów wkroczył dźwięk, a co za tym idzie zmienił się sposób opowiadania, a także sposób kręcenia. Na tym etapie wiele gwiazd Hollywood musiało się pożegnać ze sławą. O wielu z nich już pamiętają tylko studenci filmoznawstwa. To była wielka rewolucja, a u progu stały kolejne...

Bękarty wojny (Inglourious Basterds, reżyseria Quentin Tarantino, 2009)

Kolejna pozycja, która miesiącami czekała na obejrzenie. W końcu zostałem porządnie zmotywowany. I już wiem o co chodzi z tymi karteczkami na czole..
Z rezerwą podchodziłem do tego filmu. Lubię styl Tarantino, brutalność w połączeniu z popkulkurą. Krew przy genialnej ścieżce dźwiękowej. Wiedziałem, że w tym filmie będzie podobnie, ale bałem się że w temacie drugiej wojny światowej to będzie zbyt ostre. Na szczęście jest wyczuwalny pewien dystans.. Wojna, naziści, Hitler to tylko pretekst do pokazania ciekawej fabuły i niezrównoważonych osób. Powiadam Wam, każdy jest psychopatą.. niektórzy tylko się bardziej skrywają.
Wojna i kicz to niebezpieczne połączenie, ale Tarantino doskonale wie, jak się kręci filmy. Swoją drogą Bękarty Wojny to też film o kinie.. o jego roli podczas drugiej wojny światowej. Można powiedzieć, że to swoisty hołd złożony kinematografii.
Co jeszcze wyróżnia ten film? Bogata obsada, która wypadła naprawdę bardzo dobrze.. już pomijam chwalonego Pitta, ale filmy Tarantino wyróżnia to, że znani aktorzy godzą się

Blue Jasmine
(reżyseria Woody Allen, 2013)

Dochodzę do wniosku, że poza małymi wyjątkami, to nie przepadam za twórczością Allena. Większość jego filmów mnie nudzi i z trudem daję radę dotrwać do końca.. widać zbyt głupi jestem na taką sztukę.. im bardziej chwalony Allen - tym mniej mi się podoba.. Nie inaczej było tym razem. Boska Cate Blanchett (Oscar za ten film) gra kobietę, która jest przyzwyczajona do luksusu, ale musi rozpocząć nowe życie. O wiele skromniejsze. Zamieszkuje u siostry (Sally Hawkins) i tam próbuje stanąć na nogi.. najlepiej u boku zamożnego mężczyzny... to kobiece wyrachowanie..
Blue Jasmine to opowieść o związkach, o ludziach.. o akceptacji tego co jest.. o tym, że czasem lepiej nie widzieć rzeczywistości takiej jaka jest naprawdę.. świadomie żyć złudzeniami..
Nie ukrywam, że film mnie nie porwał.. dostrzegam intencje reżysera, ale forma okazała się być zbyt męcząca.

Boyhood
(reżyseria Richard Linklater, 2014)

Jak wspominam swoje dzieciństwo, dorastanie przed oczami mam cały czas te same obrazy, te same kadry, wspomnienia. Mam wrażenie, że pierwsze osiemnaście lat mojego życia to te kilka chwil, o których cały czas pamiętam. Czasem sporadycznie pojawiają się inne momenty, ale szybko znikają.. zostają cały czas te same.. dlaczego akurat te? Przecież nawet nie układają się w logiczny ciąg.. Czyżby ich ładunek emocjonalny był tak duży? Ich wpływ na moje życie jest aż tak znaczący?
Boyhood to właśnie ciąg, a raczej sekwencja takich ujęć, które składają się na wspomnienia, życie jednej osoby (Ellar Coltrane). Od piątego roku życia, aż do osiemnastego.. Boyhood to film niesamowity ponieważ nie zatrudniano kilku aktorów by odgrywały poszczególne scenki. Film był kręcony dwanaście lat. Bohaterowie, ale też sceneria, czasy, aktorzy ewoluowali razem z filmem. Wszystko ulegało zmianom. Niesamowita praca i pomysł..
W fabule pozornie nic się nie dzieje.. ujęcia ukazują życie przeciętnej amerykańskiej rodziny. Bez gwałtownych zwrotów akcji, bez zbędnych fajerwerków.. takie zwyczajne, ale też dobre życie. Pojawiają się

Chicago - 2002;
- reżyseria: Rob Marshall;
- scenariusz: Bill Condon;
- wybrana obsada: Catherine Zeta-Jones, Renée Zellweger, Queen Latifah, Richard Gere, John C. Reilly, Christine Baranski, Lucy Liu, Taye Diggs, Dominic West;
- kategoria: film, musical, Oscar (6), Złote Globy (3).


Przenieśmy się do Ameryki. Końcówka lat dwudziestych dwudziestego wieku. W mieście marzeń jest więzienie, w którym na swój proces czekają kobiety oskarżone o morderstwo. Wśród nich Roxie Hart - skromna dziewczyna marząca o wielkiej karierze. Jej kochanek obiecał wielką karierę, ale okazał się oszustem. Musiała go spotkać kara.. i teraz piszę jakbym był Billy'm Flynn'em - znakomitym adwokatem, który będzie bronił Roxie. Czy ją na niego stać? Nie, ale jej sprawa przyciąga media, a Flynn również kocha sławę.

Creed: Narodziny legendy
(Creed) - 2015;
- reżyseria: Ryan Coogler;
- scenariusz: Ryan Coogler, Aaron Covington;
- wybrana obsada: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson, Phylicia Rashad;
- gatunek: sportowy, dramat.

Rocky.. wróć.... Creed zapowiada się na początek całkiem nowej bokserskiej serii.

Adonis jest nieślubnym synem legendarnego boksera, ale nie chce bazować na sławie swojego ojca. Pragnie do wszystkiego dojść własnymi siłami. Rzuca dobrze płatną pracę, pieniądze i podąża za marzeniem. Wrodzona pewność siebie to jednak za mało by liczyć się na bokserskim rynku. Adonis jest tego świadomy i dlatego prosi Rocky'ego by go trenował. Emerytowany bokser początkowo się nie zgadza, ale po czasie postanawia dać szansę młodemu Creed'owi. Brzmi to niezbyt oryginalnie, ale opowiedziana historia wywołuje prawdziwe emocje i niesamowicie wciąga. Przyczyn jest wiele. Scenariusz to nic innego jak dążenie sportowca do wielkiego celu, walka z własnymi ograniczeniami, ale doskonale wiemy, że w filmach sportowych to jest najlepsza baza na film. Creed

Cztery wesela i pogrzeb,
(Four Weddings and a Funeral) - 1984;
- reżyseria: Mike Newell;
- scenariusz: Richard Curtis;
- wybrana obsada: Hugh Grant, Andie MacDowell, James Fleet, Kristin Scott Thomas, Simon Callow, John Hannah, Charlotte Coleman, Rowan Atkinson;
- kategoria: Złote Globy, film, komedia romantyczna, Cezary, kultowy.

Niezbadane są wyroki boskie.. Myślałem, że będę oglądać Wesele a trafiło na Cztery wesela i pogrzeb. Prawie to samo? Mam taką zasadę, że staram się napisać kilka słów o wszystkim co oglądam, a jeszcze nie mam tu notki i nie ma tu znaczenia, że o pewnych filmach nie wypada się przyznać, że się oglądało. W sumie czemu nie wypada? Zobaczycie, o Kevinie też kiedyś napiszę ;p

Duchy Inisherin,
(The Banshees of Inisherin) - 2022;
- reżyseria: Martin McDonagh;
- scenariusz: Martin McDonagh;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Brendan Gleeson, Kerry Condon, Barry Keoghan, Gary Lydon;
- kategoria: film, Złote Globy, dramat, komedia, Oscar.

Mała irlandzka wyspa. Życie tu się toczy spokojnym biegiem z daleka od wielkiego świata. Pádraic i Colm przyjaźnią się od lat. W zasadzie nie rozłączni aż do czasu gdy z dnia na dzień Colm postanawia zerwać znajomość. Bez uprzedzenia, bez delikatności. Po prostu, od dziś się nie kumplujemy. Tak jakby byli szkrabami. Ta prosta deklaracja i konsekwencja w jej realizacji wpływa na życie obu mężczyzn. Colm nie ogranicza się tylko do zerwania przyjaźni. Chce by Pádraic całkowicie przestał się do niego odzywać... z jakiego powodu? Nie napiszę, ale uważam, że to nie jest w tym filmie najważniejsze.

Ed Wood - 1994;
- reżyseria: Tim Burton;
- scenariusz: Scott Alexander, Larry Karaszewski;
- wybrana obsada: Johnny Depp, Martin Landau, Sarah Jessica Parker, Bill Murray, Lisa Marie, Max Casella;
- gatunek: biograficzny, dramat, komedia.

Ed Wood to ponoć jeden z najgorszych reżyserów w historii kina. Nie wiem czy to prawda, ale na pewno z tych złych reżyserów jest najbardziej rozpoznawalny, a to już świadczy o pewnym sukcesie. Życie bywa przewrotne. Za biografię tego niby artysty zabrał się Tim Burton i stworzył (jak zwykle) film, w którym główny temat jest tylko pretekstem do zabawy formą. Tym razem w czarno-białych ujęciach mamy nie tyle historię beznadziejnego reżysera, ale przede wszystkim kawał opowieści o Hollywood, którego nikt już nie pamięta. Filmy kręcono niemal taśmowo w wielkich hangarach. Aktorzy, reżyserzy, scenarzyści - to wszystko były małe trybiki zatrudniane do konkretnych zadań.. wizja? Autorskie podejście? Nie, to nie ten czas.. te lata w amerykańskiej kinematografii to przede wszystkim wielki przemysł.
Jeśli w jakimkolwiek stopniu interesujecie się kinem, to ten film powinien być dla Was pozycją obowiązkową. W fabule pojawia się Bela

Elvis - 2022;
- reżyseria: Baz Luhrmann;
- scenariusz: Sam Bromell, Baz Luhrmann;
- wybrana obsada: Austin Butler, Tom Hanks, Olivia DeJonge, Helen Thomson, Richard Roxburgh, Kelvin Harrison Jr.;
- kategoria: film, biograficzny, dramat, muzyczny, Złoty Glob, Oscar.

Życie i kariera Króla Rock'and' Roll'a pokazana przez pryzmat Pułkownika Tom'a Parker'a - czyli wieloletniego agenta, który żerował na popularności swojego podopiecznego. W roli Parker'a niezbyt przekonujący Tom Hanks, a w roli Elvis'a znakomity Butler.
Film został ładnie zrealizowany, mamy świetne wstawki dotyczące początku kariery, znakomite tło muzyczne oraz rekwizyty. Szkoda tylko, że w tej laurce brakuje dramatyzmu. Elvis jest gwiazdą, a Parker pasożytem. Jeden zarabia, a drugi podsuwa niekorzystne kontrakty i narkotyki. Brak w tym wszystkim napięcia i dokładniejszej historii kariery króla.

Fisher King (The Fisher King) - 1991;
- reżyseria: Terry Gilliam;
- scenariusz: Richard LaGravenese;
- wybrana obsada: Jeff Bridges, Robin Williams, Mercedes Ruehl (Oscar), Amanda Plummer;
- komedia, dramat.

Według Filmwebu widziałem ten film ponad rok temu, ale nie zrobiłem żadnej notki o tym tytule. Postanowiłem to nadrobić, ale to wiązało się z powtórnym seansem. Staram się mieć w miarę świeże spojrzenie. Dlatego też nie poprawiam not po upływie kilku lat. Notę zmieniam dopiero po powtórnym seansie.
Jack (Bridges) był niezłym spikerem radiowym, ale mimowolnie przyczynia się do wielkie tragedii, w której giną ludzie. Załamuje się i coraz bardziej ucieka w stronę alkoholu. Spotyka bezdomnego (Williams), który żyje w świecie swojej wyobraźni. Jack wie, że nowy znajomy wylądował na ulicy z powodu wspomnianej tragedii. Zaprzyjaźniają się i wspólnie próbują walczyć z demonami.
Fisher King to niesamowite, mocno teatralne w formie kino. Magia i uniwersalność historii uderzają z każdej strony. Jest to film o poszukiwaniu szczęścia, które różnie może być nazywane. W obrazie Gilliama najbardziej zachwyca rola rola Williamsa. Trzeba być genialnym aktorem by tak zagrać. Na wielki plus muszę zaliczyć

Good Morning Vietnam - 1987;
- reżyseria: Barry Levinson;
- scenariusz: Mitch Markowitz;
- wybrana obsada: Robin Williams, Forest Whitaker, Tung Thanh Tran, Chintara Sukapatana, Bruno Kirby, Noble Willingham;
- kategoria: dramat, komedia, wojenny, Złote Globy.

Sajgon, rok 1965.
Adrian Cronauer przyjeżdża to bazy wojskowej w Wietnamie. Ma być jednym z prowadzących audycje w wojskowym radiu. Każdą z nich zaczyna od głośnego okrzyku "Good Morning Vietnam, a następnie prowadzi bardzo ostrą audycję, pełną Rock and Roll'a, humoru i satyry w stosunku do przełożonych. Jego program jest totalnym hitem - żołnierze go uwielbiają a przełożeni próbują usunąć. Prywatnie Adrian w Wietnamie próbuje prowadzić normalne życie. Chce się umówić z piękną miejscową dziewczyną, a gdy to nie jest możliwe próbuje zaprzyjaźnić się z jej bratem. A w tle wojna... jedna z najbardziej bzdurnych w historii.

Gracz,
(The Player) - 1992;
- reżyseria: Robert Altman;
- scenariusz: Michael Tolkin;
- wybrana obsada: Tim Robbins, Greta Scacchi, Fred Ward, Whoopi Goldberg, Peter Gallagher, Brion James, Vincent D'Onofrio;
- kategoria: kino, dramat, satyra, Złoty Glob.

Griffin Mill jest znanym, dobrze zarabiającym producentem filmowym. Jest jednym z wielu trybików rządzących Hollywood. Griffin zaczyna otrzymywać anonimowe kartki, w których nadawca grozi mu śmiercią. I teraz pytanie komu Griffin mógł podpaść? A raczej komu nie. Mill jest znienawidzony przez większość scenarzystów, którym obiecuje kontakt, a następnie konsekwentnie milczy. Gdy już udaje mu się zlokalizować podejrzanego pisarza, który ma stać za tymi kartkami dochodzi do przepychanki, która kończy się śmiercią. Teraz Mill jest producentem i mordercą... i nadal szantażowanym człowiekiem.

Infiltracja,
(The Departed) - 2006;
- reżyseria: Martin Scorsese;
- scenariusz: William Monahan, Felix Chong, Alan Mak;
- wybrana obsada: Jack Nicholson, Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Mark Wahlberg, Martin Sheen, Vera Farmiga;
- gatunek: kryminał.

Już tak jest, że trwa bezustanna wojna pomiędzy światem przestępczym a służbami porządkowymi. Walka ma różne oblicza i intensywność, ale jedno jest pewne - nigdy się nie skończy. Dlatego też jest wdzięcznym tematem dla filmowych inspiracji.
Strony konfliktu wiedzą, że to się nigdy nie skończy, że nie da się tego przeczekać, a taka wiedza sprawia, że trzeba próbować przewidzieć działania drugiej strony. Najlepszą metodą pozyskiwania wiedzy jest posiadanie człowieka w szeregach wroga . Nie jest to proste zadanie, ale planowane z wyprzedzeniem i z należytą starannością może przynieść nieoczekiwane efekty. Na tej wojnie mamy dwóch chłopaków, którzy kończą policyjną akademię. Ambitny chłopak, z wzorowymi ocenami ma przed sobą cały świat i świetlaną przyszłość. Musi tylko robić

JFK - 1991;
- reżyseria: Oliver Stone;
- scenariusz: Oliver Stone, Zachary Sklar;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Tommy Lee Jones, Gary Oldman, Joe Pesci, Kevin Bacon, Donald Sutherland, Jack Lemmon;
- gatunek: dramat, kryminał, historyczny, na faktach, sądowy.

Ostatnie dni to głównie praca. Nie było czasu na oglądanie, ale teraz powinno się trochę uspokoić. Oddałem serwisy internetowe do użytku i wszystko wskazuje, że działają prawidłowo bez awarii (zwanej też uwarią).
To tak tytułem wstępu - teraz o filmie.
Nie zliczę ile razy się zabierałem za ten tytuł. Za każdym razem odstraszała mnie długość filmu (podobnie mam z Ben-Hurem) - film trwa ponad trzy godziny i ciężko było się na ten tytuł zdecydować.
Wszyscy wiedzą, że Amerykanie w 1963 roku stracili w zamachu prezydenta. Bardzo szybko znaleziono "zabójcę", który chwilę później też ginie z rąk zamachowca. Już ten wątek brzmi jak fragment powieści Ludluma. Morderca prezydenta nie żyje, czyli sprawa jest zamknięta i śledztwo nie jest potrzebne. Idealne rozwiązanie dla tych, którzy mają coś do ukrycia.
Fabuła JFK opowiada o prokuratorze, który mimo oporu władz, stara się dowiedzieć co tak

Joy - 2015;
- reżyseria: David O. Russell;
- scenariusz: David O. Russell;
- wybrana obsada: Jennifer Lawrence, Robert De Niro, Bradley Cooper, Edgar Ramírez, Virginia Madsen, Isabella Rossellini;
- gatunek: biograficzny, dramat, komedia.

Kolejny tytuł, który ma nas utwierdzić, że amerykański sen jest możliwy do zrealizowania. Dla chcącego nie ma rzeczy niemożliwych. Tym razem sen spełnia zwykła, samotna matka, która w wyniku natchnienia wynalazła mopa, którego nie trzeba wyżymać. Teraz o mopach wiem wszystko. Oczywiście spełnienie snu nie było proste - sprawy nie ułatwiają nieuczciwi partnerzy, brak doświadczenia, brak kapitału, ale przede wszystkim rodzina, która do idealnych nie należy. Główny wątek filmu do mnie nie trafił. Na nic tu starania Lawrence (dostała Złotego Globa, może będzie Oscar) oraz pozostałych aktorów - doświadczenia Joy nie są zbyt porywające. Na większą uwagę zasługuje jeden z drugoplanowych wątków. Joy nie potrafi sprzedać swojego produktu, ale to się zmienia gdy trafia do nowopowstałej stacji FOX, która specjalizuje się w handlu telewizyjnym. Sprzedaż zyskuje całkiem nowe

Judy - 2019;
- reżyseria: Rupert Goold;
- scenariusz: Tom Edge;
- wybrana obsada: Renée Zellweger, Jessie Buckley, Finn Wittrock, Rufus Sewell, Richard Cordery, Michael Gambon;
- kategoria: biograficzny, dramat, musical, Złoty Glob, brytyjskie, kino.

Pozycja obejrzana we wrocławskim DCF (Dolnośląskie Centrum Filmowe) - byłem zaskoczony jak ciekawie mogą wyglądać kina studyjne. Katowice mają jeszcze pole manewru do ewolucji.
Judy opowiada o Judy Garland, aktorce, która zagrała między innymi Dorotkę w Czarnoksiężniku z Oz. Fabuła skupia się wokół ostatnich wydarzeń jej życia, ale jest sporo retrospekcji pokazujących jak wyglądało Hollywood i kształtowanie dziecięcych aktorek w Złotej Erze Hollywood.
Tytułową rolę zagrała fenomenalna Zellweger i jestem przekonany, że dostanie za ten film Oskara. Jak będziecie czytać ten wpis to będzie już po gali i jestem ciekaw czy moje typowanie się sprawdzi.

Kasyno;
(Casino) - 1995;
- reżyseria: Martin Scorsese;
- scenariusz: Martin Scorsese, Nicholas Pileggi;
- wybrana obsada: Robert De Niro, Sharon Stone, Joe Pesci, James Woods, Don Rickles, Kevin Pollak, L.Q. Jones, Alan King;
- kategoria: dramat, gangsterski, Złoty Glob, film.

Sam Rothstein to były zawodowy gracz, który ma nowe zadanie. Na polecenie chicagowskiej mafii ma prowadzić jedno z najlepszych kasyn w Las Vegas. Sam (zwany Asem) wie jak to robić i umiejętnie rozwija interes. Opłaca wszystkich, którzy mogą wpłynąć na interesy (policja, politycy, urzędnicy) i coraz bardziej wierzy w swoją wielkość. Jednak to nie jego ego jest przyczyną problemów. As się zakochuje. Wie, że jego wybranka może przysporzyć mu problemów, ale wierzy, że uczciwa umowa i wzajemny szacunek wystarczą by stworzyć dobry związek. Ginger osłabia jego pozycję, ale nie tak bardzo jak przyjaciel z Chicago, który postanawia rozwinąć przestępczą działalność w Las Vegas. Sprawy początkowo się dobrze okładają, ale z czasem zaczynają się coraz bardziej komplikować, a szefowie z Chicago mogą w końcu stracić cierpliwość i poszukać odpowiednich,

Kola,
(Kolja) - 1996;
- reżyseria: Jan Svěrák;
- scenariusz: Zdeněk Svěrák;
- wybrana obsada: Zdeněk Svěrák, Andrey Khalimon, Libuše Šafránková, Ondřej Vetchý;
- kategoria: film, czeskie, Oscar, Złote Globy, dramat.

Kola jest jednym z filmów, które wieki temu widziałem i od lat powtarzałem sobie, że warto go sobie przypomnieć. W końcu się udało i wiecie co? Kompletnie nie pamiętałem fabuły.
Końcówka socjalizmu. W kraju nadal są wojska radzieckie, a służby bezpieczeństwa starannie kontrolują obywateli. W tej rzeczywistości František, pięćdziesięcioletni wiolonczelista pracujący dorywczo na pogrzebach poszukuje dodatkowego źródła dochodu. Przyjaciel namawia go na fikcyjne małżeństwo z Rosjanką. František początkowo jest niechętny do propozycji, ale z czasem postanawia zaryzykować - byle tylko jego kochanki się o tym nie dowiedziały ;). Zaraz po ślubie jego nowa żona znika - ponoć wyjechała do Niemiec - a František musi zaopiekować się jej synem. Mały Kola nie zna czeskiego, a František rosyjskiego więc początki są bardzo trudne, ale z czasem zawiązuje się więź... byle nie za mocna - František wie, że ta cała sytuacja