Mój przyjaciel Hachiko,
(Hachi: A Dog's Tale) - 2009;
- reżyseria: Lasse Hallström;
- scenariusz: Stephen P. Lindsey;
- wybrana obsada: Richard Gere, Joan Allen, Cary-Hiroyuki Tagawa, Sarah Roemer.
- kategoria: dramat, film, na faktach, zwierzęta.
Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w Japonii.
Uniwersytecki profesor znajduje na stacji kolejowej bezpańskiego psa. To jest miłość od pierwszego wejrzenia. Dla formalności mężczyzna rozwiesza ogłoszenia o znalezieniu psa, ale nikt się nie zgłasza. Pies najprawdopodobniej był przesyłką, która zgubiła list przewozowy. Hachi (takie imie dostaje) jest wiernym towarzyszem profesora. Nie aportuje, ale codziennie odprowadza pana na pociąg, a gdy zbliża się godzina powrotu wiernie czeka na stacji. Prawdziwy, kochojący przyjaciel. Gdy mężczyzna umiera pies porzuca dom, w którym mieszka i przez kolejne dziewięć lat odwiedza stację kolejową w oczekiwaniu na powrót przyjaciela.
Niesamowita historia, która doprowadziła mnie do łez. Zawsze płaczę na filmach o zwierzętach. Przeważnie to człowiek musi sobie radzić ze stratą podopiecznego futrzaka. To naturalne, przecież przygarniając zwierze liczymy się z tym, że żyją krócej. Czasem to jednak sytuacja jest odwrotna. To pupile muszą zmierzyć się ze stratą. Niektóre opuszczają dom i znikają bez śladu, a inne jeszcze stają osowiałe i szybko podupadają na zdrowiu. To wszystko zależy od jednostki i od więzi jaką wytworzył człowiek z pupilem.
Piękna opowieść o miłości i żałobie. Polecam.
Oceniam na mocne dziewięć. Podczas filmu nagle zacząłem się zastanawiać czy Gere jest dobrym człowiekiem? Jest?
Poniżej zwiastun