Kaskader,
(The Fall Guy) - 2024;
- reżyseria: David Leitch;
- scenariusz: Drew Pearce;
- wybrana obsada: Ryan Gosling, Emily Blunt, Aaron Taylor-Johnson, Hannah Waddingham, Teresa Palmer, Stephanie Hsu, Winston Duke, Jason Momoa;
- kategoria: film, komedia, akcja, kino.

Colt ma całkiem dobre życie. Pracuje jako profesjonalny kaskader i jest naprawdę dobry w tym co robi. Do tego spotyka się z kobietą, która wydaje się być spełnieniem wszystkich marzeń. Co może pójść nie tak? Jeden wypadek i cały świat sypie się jak domek z kart. Colt traci pracę, sprawność, popada w depresję i odrzuca wszystkie ważne relacje. Świat dla niego już się skończył.
No i mija ładne parę lat i Cold dostaje propozycję powrotu do pracy. I to przy filmie swojej byłej dziewczyny. Pomimo braku w wiary w siebie Colt przyjmuje ofertę i ponownie próbuje zawalczyć o swoje życie.

Spadająca gwiazda. Marilyn Monroe,
- autorzy: Jean-François Charles, Maryse Charles, Zbigniew Kasprzak;
- tłumaczenie Wojciech Birek;
- wydawnictwo: Ongrys, 2006.
- kategoria: komiks, Marilyn Monroe.

Ten nabyłem bo wydawał się być idealnym połączeniem dwóch moich zainteresowań. Komiksu i kina. W sumie jest, ale nie spodziewałem się, że będzie to takie słabe połączenie.
Rzecz traktuje o Marilyn Monroe. Aktorka tak mocno wpisała się w popkulturową tkankę, że nie trzeba jej nikomu przedstawiać. W komiksie poznajemy ją w chwili gdy zostają znalezione jej zwłoki. Niedowierzanie, kilka przypadkowych kadrów a następnie seria retrospekcji, które w założeniu miały ilustrować bujne życie gwiazdy. Miały, bo nijak nie prowadzą spójnej linii, a poszczególne wątki wydają się być dobrane mocno przypadkowo. Z albumu nie dowiemy się nic ciekawego o gwieździe, a osoby chcące poznać jej życie też nie będą usatysfakcjonowane.

Wojny Lucasa,
(Les Guerres de Lucas);
- autorzy: Laurent Hopman, Renaud Roche;
- tłumaczenie: Marta Duda-Gryc;
- wydawnictwo: Lost In Time, 2023;
- kategoria: komiks, kino, Star Wars.

George Lucas, wizjoner, który odmienił kino. Wymyślone przez niego Gwiezdne Wojny nie miały zbyt łatwej drogi na szczyt. Tylko dzięki uporowi, przyjaciołom oraz prywatnym funduszom udało się zrealizować film, który rozpoczął rewolucję. Zanim powstały pierwsze Gwiezdne Wojny w Hollywood panowało przekonanie, że filmy science-fiction są drogie i przynoszą straty. Jakże się mylili. Przez swą tchórzliwą politykę wytwórnia straciła nie tylko prawa do kontynuacji, ale przede wszystkim prawa do gadżetów, a te zarobiły krocie.

Amator - 1979;
- reżyseria: Krzysztof Kieślowski;
- scenariusz: Krzysztof Kieślowski;
- wybrana obsada: Jerzy Stuhr, Jerzy Nowak, Tadeusz Bradecki, Ewa Pokas, Bogusław Sobczuk, Krzysztof Zanussi, Małgorzata Ząbkowska;
- kategoria: film, kino polskie, Kino Moralnego Niepokoju, Złoty Lew, Berlinale, kino.

Jeden z głównych filmów Kina Moralnego Niepokoju.
Filip Mosz kupuje kamerę filmową by uwiecznić narodziny swojej córeczki. O kamerze dowiaduje się szefostwo zakładu pracy, które namawia Fililpa do nakręcenia materiału o firmie. Tak to Mosz odkrywa swoją nową pasję. Wcześniej był szczęśliwy i jego jedynem celem było posiadanie rodziny. Teraz czuje wewnętrzny niepokój i potrzebę działania. Kręci wszystko i wszędzie i systematycznie rozwija swój warsztat. Nowe hobby pochłania go bez reszty, a co za tym idzie Mosz coraz bardziej oddala się od rodziny. Żona Irka początkowo go rozumie i wspiera, ale z czasem zdaje się sprawę, że nie ma szans z nową 'kochanką'.
Amator ma już ponad czterdzieści lat, a mimo to niewiele stracił na swojej aktualności. Zawsze jest świat obok, który nas wabi, kusi, który idealizujemy. Tam gdzie nas nie ma zawsze jest ciekawiej. Nie widzimy wad. Marzymy, dajemy się porwać po drodze tracąc to na co pracowaliśmy całe życie.

Fabelmanowie,
(The Fabelmans) - 2022;
- reżyseria: Steven Spielberg;
- scenariusz: Tony Kushner, Steven Spielberg;
- wybrana obsada: Michelle Williams, Paul Dano, Seth Rogen, David Lynch, Gabriel LaBelle, Judd Hirsch,
- kategoria: film, Oscar (7), Złote Globy, kino.

Sammy dorasta w Arizonie w czasach powojennych. Od wczesnych lat dzieciństwa jest zafascynowany robieniem filmów. To drogie hobby w oczach ojca jest tylko marnotrawieniem czasu, które niepotrzebnie obciąża rodzinny budżet. Na szczęście Sammy ma wsparcie u matki i przyjaciela rodziny.
Z czasem zaczyna rozwijać swoją pasję a przy okazji odkrywa wielką rodzinną tajemnicę.

Blondynka,
(Blonde) - 2022;
- reżyseria: Andrew Dominik;
- scenariusz: Andrew Dominik;
- wybrana obsada: Ana de Armas, Adrien Brody, Bobby Cannavale;
- kategoria: film, biograficzny, dramat, kino, ekranizacja, Netflix.

To jeden z tych filmów, na które się czeka, a sens totalnie rozczarowuje.
Biografia jednej z najsłynniejszych gwiazd kina to okazja do ukazania skomplikowanych trybów dziłania produkcji filmowej oraz niezbyt równych relacji pomiędzy poszczególnymi osobami w branży. W tle oczywiście wielkie Hollywood, znane postacie i elektryzujące tytuły kinowe.
Nic takiego w tym filmie nie doświadczycie. Narracja skupia się tylko na Monroe, a raczej na wycinku jej życia, a precyzyjniej mówiąc na wizji ukazanej w książce. Całość oparta jest na dość ryzykownym założeniu, że brak ojca w pełni przełożył się na późniejsze relacje z mężczyznami. Zabieg trochę przypominał motyw róży z Obywatela Kane'a - oczywiście łopatologicznie podany.

Nieme kino,
(Silent Movie) - 1976;
- reżyseria: Mel Brooks;
- scenariusz: Barry Levinson, Mel Brooks;
- wybrana obsada: Mel Brooks, Marty Feldman, Dom DeLuise, Paul Newman, Anne Bancroft, James Caan, Burt Reynolds, Liza Minnelli, Marcel Marceau;
- kategoria: film, komedia, nieme, kino.

Nieco zapomniany już reżyser próbuje namówić szefa studia na sfinansowanie nowego filmu. To co ma go wyróżniać to fakt, że będzie to film niemy.
Oczywiście zgody na to być nie może, ale sytuacja by się zmieniła gdyby do obsady zebrano gwiazdy współczesnego kina. I tak to reżyser i jego pomocnicy jeżdżą po Hollywood i próbują zebrać obsadę. Tu ciekawostka: w filmie epizodyczne role zagrało sporo znanych gwiazd.

Aktorki. Portrety
- autor: Łukasz Maciejewski
- Świat Książki, 2015;
kategoria: kino, literatura polska.

Na okładce tej książki możemy przeczytać, że mamy tutaj "zapis niepublikowanych wcześniej rozmów, które Łukasz Maciejewski przeprowadził z każdą bohaterek".
No i mam z tym mały problem. Znaczna część tej książki to przedstawianie dorobku artystycznego przedstawionych aktorek. W mojej ocenie autor na siłę próbuje wstawić za dużo dat i nazwisk. Sporą część zajmują też cytaty z innych wywiadów, z różnych źródeł. To sprawia, że te wszystkie Portrety i wywiady są takie poszatkowane. Myślę, że o wiele fajniej sprawdziłaby się formuła wywiadu rzeki.

Babilon,
(Babylon) - 2022;
- reżyseria: Damien Chazelle;
- scenariusz: Damien Chazelle;
- wybrana obsada: Margot Robbie, Brad Pitt, Diego Calva, Jean Smart, Jovan Adepo, Li Jun Li, Tobey Maguire;
- kategoria: film, kino, Złoty Glob, dramat.


Historia opowiadająca o wczesnych latach Hollywood. Zaczynamy od lat dwudziestych, gdy nagle rozwinęła się wielka produkcja filmowa. Studia filmowe zdobywały wielkie majątki, wielu aktorów zyskało status gwiazd, a wielu cały czas będzie marzyło o karierze. Olbrzymie pieniądze, zabawa i śmierci (wypadki, egzekucje). Początki Hollywood były niczy Baśnie z Tysiąca i Jednej Nocy. Kilka lat później nastąpiła kolejna rewolucja. Do filmów wkroczył dźwięk, a co za tym idzie zmienił się sposób opowiadania, a także sposób kręcenia. Na tym etapie wiele gwiazd Hollywood musiało się pożegnać ze sławą. O wielu z nich już pamiętają tylko studenci filmoznawstwa. To była wielka rewolucja, a u progu stały kolejne...

The Offer;
- twórcy: Leslie Greif, Michael Tolkin;
- Paramount +, 2022;
- wybrana obsada: Matthew Goode, Giovanni Ribisi, Burn Gorman, Miles Teller, Juno Temple, Patrick Gallo, Dan Fogler, Colin Hanks, Justin Chambers;
- kategoria: serial, mini, biograficzny, kino, dramat.

Perełka odkryta całkiem przypadkowo.
Niezbyt doświadczony producent filmowy (Albert Ruddy) ma zrealizować film na podstawie bestsellerowej powieści Puzo. Książkowy Ojciec Chrzestny sprzedaje się znakomicie, ale też wzbudza wiele kontrowersji. Włosi bojkotują, a inni podkreślają, że film gloryfikuje mafię. Te kontrowersje nie maleją gdy Paramount ogłasza ekranizację tytułu. Najpierw obraża się Sinatra, a potem mafia ma swoje do powiedzenia. Gdyby tego było mało czas produkcji filmu przypada na niemałe zamieszanie finansowe w Paramouncie. Innymi słowy: najlepiej jakby Ruddy zrobił tanio i szybko film, który zaspokoi potrzeby wszystkich zainteresowanych. Nic prostszego. Trzeba tylko reżysera, który to zrobi. Wybór pada na Coppolę, który ma znakomitą wizję... a wiecie, że wizje bywają kosztowne.

Obywatel Welles,
(RKO 281) - 1999;
- reżyseria: Benjamin Ross;
- scenariusz: John Logan, Richard Ben Cramer;
- wybrana obsada: John Malkovich, Liev Schreiber, James Cromwell, Roy Scheider, Melanie Griffith, Liam Cunningham;
- kategoria: film, biograficzny, Orson Welles, dramat, Złoty Glob, kino, Herman Mankiewicz.

Kojarzycie Obywatela Kane'a? Tak - czytajcie dalej. Nie - koniecznie musicie nadrobić. To film, który wyprzedził swoją epokę i obecnie jest uważany za jeden z najważniejszych filmów w historii kinematografii. Twórcą Kane'a był Orson Welles, który wcześniej nie zrealizował żadnego filmu a zasłynął z genialnej radiowej audycji, która sprawiła iż wielu ludzi uwierzyło w inwazję obcych. Orson marzył o wielkim filmie, ale brak mu było doświadczenia i znakomitego scenariusza. Na szczęście spotkał Mankiewicza, który miał pomysł na film o upadłym magnacie finansowym. Oficjalnie fabuła filmu jest fikcją, ale wszyscy wiedzieli, że jest inspirowana prawdziwą osobą. Hearst, bo o nim mowa, próbował wszelkimi sposobami zatrzymać powstanie filmu - na szczęście bezskutecznie.

Chip i Dale: Brygada RR;
(Chip 'n' Dale Rescue Rangers) - 2022;
- reżyseria: Akiva Schaffer;
- scenariusz: Dan Gregor, Doug Mand;
- wybrana obsada: Will Arnett, J.K. Simmons, Andy Samberg, John Mulaney, Dennis Haysbert, KiKi Layne;
- kategoria: film, animacja, przygodowy, komedia, kino, Disney.

Wszyscy, którz mnie znają wiedzą, że darzę sporym sentymentem Brygadę RR, a to sprawiło, że Chip i Dale: Brygada RR w końcu musiało zawitać na moim ekranie.
Początki filmu były mega ciężkie, miałem ochotę miotać przekleństwa i wyłączyć telewizor - na szczęście staram się oglądać filmy do końca.. i to nawet te słabe. Po kilku słabych minutach film porządnie się rozkręca, a co najważniejsze, zapewnia niezłą zabawę.

Gwiezdne Wojny. Jak podbiły wszechświat?
- autor: Chris Taylor;
- wydawnictwo: Znak - 2015;
- kategoria: kino, książka, literatura faktu, Gwiezdne Wojny.

Nie jestem wielkim fanem Star Wars. Jeszcze kilka lat temu deklarowałem, że nie widziałem klasycznej trylogii w całości. Oczywiście znajomy postanowił naprawić ten błąd i zaproponował wspólny seans z wydania Blu-Ray. No i zacząłemv bardziej świadomie podchodzić do tematu. To był też mój pierwszy kontakt z takim miłośnikiem serii. Wcześniej dla mnie to były jedne z wielu filmów science-fiction. Jakże się myliłem. Nadrobiłem wszystkie filmy i zacząłem dostrzegać szerszy wpływ Star Wars na otoczenie. Aby bardziej zrozumieć ten fenomen zakupiłem książkę o Gwiezdnych Wojnach i odłożyłem na półkę. I tak minęło kilka lat. Dopiero przesunięcie tej pozycji na półce (ścieranie kurzy ;p) sprawiło, że wyrwałem ją z niebytu i rozpocząłem lekturę.

Przyjaciele: Spotkanie po latach,
(Friends: The Reunion) - 2021;
- twórcy: Ben Winston, Marta Kauffman, David Crane;
- HBO;
- wybrana obsada: Jennifer Aniston, Courteney Cox, Lisa Kudrow, Matt LeBlanc, Matthew Perry,David Schwimmer, Lady Gaga, James Corden;
- kategoria: kino, serial, odcinek specjalny, komedia;

Media z każdej strony atakują nas informacją o specjalnym odcinku Przyjaciół wyprodukowanym przez HBO. Dałem się skusić i mam kilka refleksji związanych z tym tytułem. Zebranie ekipy po kilkunastu latach (25 od premiery serialu) musiało być nie lada wyzwaniem, podobnie jak zrobienie na nowo scenografii. Aktorzy, nawet jeśli się kiedyś przyjaźnili (poza planem) to czas robi swoje i ludzie się zmieniają. Ta szóstka ponownie na jednym planie początkowo czuła się nieswojo, ale z czasem dało się wyczuć, że spotkanie im służy i wywołuje pozytywne emocje. Wspominanie niektórych odcinków i sytuacji z planu to była frajda dla widzów, ale także dla aktorów. To się czuło. Sam odcinek specjalny mnie niczym nie zaskoczył, ale dał pozytywną dawkę emocji.. tak jak cały serial.

Gracz,
(The Player) - 1992;
- reżyseria: Robert Altman;
- scenariusz: Michael Tolkin;
- wybrana obsada: Tim Robbins, Greta Scacchi, Fred Ward, Whoopi Goldberg, Peter Gallagher, Brion James, Vincent D'Onofrio;
- kategoria: kino, dramat, satyra, Złoty Glob.

Griffin Mill jest znanym, dobrze zarabiającym producentem filmowym. Jest jednym z wielu trybików rządzących Hollywood. Griffin zaczyna otrzymywać anonimowe kartki, w których nadawca grozi mu śmiercią. I teraz pytanie komu Griffin mógł podpaść? A raczej komu nie. Mill jest znienawidzony przez większość scenarzystów, którym obiecuje kontakt, a następnie konsekwentnie milczy. Gdy już udaje mu się zlokalizować podejrzanego pisarza, który ma stać za tymi kartkami dochodzi do przepychanki, która kończy się śmiercią. Teraz Mill jest producentem i mordercą... i nadal szantażowanym człowiekiem.

Przerwane objęcia,
(Los Abrazos rotos) - 2009;
- reżyseria: Pedro Almodóvar;
- scenariusz: Pedro Almodóvar;
- wybrana obsada: Penélope Cruz, Lluís Homar, Blanca Portillo, José Luis Gómez, Rubén Ochandiano, Tamar Novas;
- kategoria: dramat, thriller, hiszpańskie, kino.

Lena to piękna kobieta, kiedyś dorabiała jako prostytutka, obecnie żona wpływowego, ale dużo starszego od siebie, biznesmena marząca o karierze aktorskiej. Gdy dostaje angaż jej mąż zgadza się być producentem filmu. Podczas prac na planie zakochuje się w reżyserze Mateo. Płomienny romans nie daje się ukryć. Wieści szybko dochodzą do jej chorobliwie zazdrosnego małżonka. Do czego się posunie by odzyskać, albo ukarać swoją żonę? To wszystko zdarzyło się kilkanaście lat wcześniej, te wydarzenia poznajemy w ramach retrospekcji opowiedzianych przez Mateo. Mężczyzna jest niewidomy i pracuje jako scenarzysta. Stare wspomnienia gdzieś głęboko schował, ale pojawia się u niego syn biznesmena. Czego może chcieć po tylu latach? Czy przeszłość nie powinna być zapomniana?

Mank -2020;
- reżyseria: David Fincher;
- scenariusz: Jack Fincher;
- wybrana obsada: Gary Oldman, Amanda Seyfried, Lily Collins, Charles Dance,
- kategoria: kino, dramat, Netflix, biograficzny, Herman Mankiewicz, Oscar.

Hollywood, lata trzydzieste dwudziestego wieku. Herman Mankiewicz cynicznie odcinający się od Hollywood pisze scenariusz Obywatela Kane'a. Praca idzie opornie, scenarzysta jest przekonany, że już się wypalił a wszystkie problemy zalewa dużą ilością alkoholu. Mimo to udało mu się stworzyć jeden z najlepszych scenariuszy w historii kinematografii. Szkoda, że Jack Fincher nie potrafił dobrze napisać tej historii. Odnoszę wrażenie, że ambicjonalnie zepsuł wszystko co się dało i napisał rzecz kompletnie przeciętną.

Aktorki. Spotkania
- autor: Łukasz Maciejewski
- Świat Książki, 2012;
kategoria: kino, literatura polska.

To jedna z tych pozycji, które od lat leżą na moich półkach. Zakupione z myślą o (nie)przeczytaniu. Głupi nawyk zbieractwa ma swoje konsekwencje. Sam się zaskoczyłem, że sięgnąłem po ten tytuł.. może podświadomie próbowałem sobie uzasadnić potrzebę kolejnych zakupów.. przecież czytam to co mam?
Ta cegła to prezentacja dwudziestu polskich, zasłużonych aktorek. Nie są to stricte wywiady, to raczej próba ukazania dorobku artystycznego przez pryzmat wspomnień tych wspaniałych kobiet.
Czyta się to całkiem sprawnie, ale momentami było zbyt duże skupienie tytułów przedstawień teatralnych, filmów.. taka beznamiętna wyliczanka do której brak ukazania szerszego kontekstu.. tradycyjnie też mogę ponarzekać na brak zdjęć.. w książce każda z aktorek zasłużyła tylko na jedno portretowe.

35 mm do Hollywood,
- autorzy: Staff di IF, Massimo De Vita, Jose Maria Manrique, Giorgio Pezzin, Francois Corteggiani, Giorgio Cavazzano, Caterina Mognato, Giuseppe dalla Santa, Silvano Mezzavilla, Gian Giacomo Dalmasso, Romano Scarpa, SMario Volta, Roberto Marini, Carlo Gentina, Sandro Dossi, Piero Degli Antoni;
- seria: MegaGiga, tom 21; 
- Egmont Polska, 2009; 
- kategoria: komiks, Kaczogród.

Słowem wstępu. Seria MegaGiga to cykl komiksów o Kaczogrodzie wydawane byle jak, ale za to bardzo tanio. Jest wielu autorów, a historyjki w poszczególnych tomach są dobierane tematycznie. Mam kilka albumików, a lekturę zacząłem od tomu 21, którego tematyka jest mi bliska. Bowiem tom opowiada o Hollywood. Warto tu wspomnieć, że Disney zawsze dobrze żył z Hollywood i zdobył rekordową ilość Oscarów (jako producent).

Judy - 2019;
- reżyseria: Rupert Goold;
- scenariusz: Tom Edge;
- wybrana obsada: Renée Zellweger, Jessie Buckley, Finn Wittrock, Rufus Sewell, Richard Cordery, Michael Gambon;
- kategoria: biograficzny, dramat, musical, Złoty Glob, brytyjskie, kino.

Pozycja obejrzana we wrocławskim DCF (Dolnośląskie Centrum Filmowe) - byłem zaskoczony jak ciekawie mogą wyglądać kina studyjne. Katowice mają jeszcze pole manewru do ewolucji.
Judy opowiada o Judy Garland, aktorce, która zagrała między innymi Dorotkę w Czarnoksiężniku z Oz. Fabuła skupia się wokół ostatnich wydarzeń jej życia, ale jest sporo retrospekcji pokazujących jak wyglądało Hollywood i kształtowanie dziecięcych aktorek w Złotej Erze Hollywood.
Tytułową rolę zagrała fenomenalna Zellweger i jestem przekonany, że dostanie za ten film Oskara. Jak będziecie czytać ten wpis to będzie już po gali i jestem ciekaw czy moje typowanie się sprawdzi.

Stan & Ollie - 2018;
- reżyseria: Jon S. Baird;
- scenariusz: Jeff Pope;
- wybrana obsada: Steve Coogan, John C. Reilly, Shirley Henderson, Danny Huston, Nina Arianda;
- kategoria: kino, biograficzny, dramat.

Rok 1953. Stan i Ollie, słynni Flip i Flap po latach przerwy wyruszają w trasę. Teatralne występy w Anglii mają być nowym początkiem i okazją do powrotu na wielki ekran. Okazują się jednak specyficzną trasą, w której słynni aktorzy promują lokalne firmy. Im wyżej jesteś tym bardziej upadasz. Stan I Ollie osiągnęli w filmowej karierze wszystko. Wielka kariera, wysokie zarobki i sława, która zostanie zapamiętana przez pokolenia. Jednak produkcja filmowa się zmienia. Ludzi śmieszą inne rzeczy, rzadziej chodzą do kina i coraz bardziej skupiają się na telewizyjnych ekranach. W nowym świecie nie ma już miejsca dla podstarzałych gwiazd... przynajmniej tak się wydaje.

Pewnego razu w Hollywood,
(Once Upon a Time... in Hollywood) - 2019;
- reżyseria: Quentin Tarantino;
- scenariusz: Quentin Tarantino;
- wybrana obsada: Leonardo DiCaprio, Brad Pitt, Margot Robbie, Al Pacino, Emile Hirsch, Kurt Russell, Margaret Qualley, Rafał Zawierucha, Luke Perry;
- kategoria: kryminał, dramat, unlimited, kasowy.

Musiałem odczekać kilka dni zanim cokolwiek napiszę o tym filmie. Tarantino znów zaskoczył i zrobił dzieło, które ciężko zamknąć w kilku zdaniach, a przy okazji za mocno nie zdradzać fabuły.
Druga połowa lat sześćdziesiątych w Hollywood. Złota era bezpowrotnie minęła, ale Hollywood nadal żyje i dzielnie walczy z zalewem telewizyjnych produkcji. Rick Dalton był rozpoznawalnym aktorem, ale w nowych czasach dostaje niezbyt ciekawe propozycje, a jego wierny przyjaciel osobisty kaskader Cliff Booth w zasadzie może żegnać się z pracą. Do obu dociera, że jedyną szansą jest przyjęcie propozycji kontraktu we Włoszech. Tam ex gwiazdy mogą nadal mocno świecić. I może starczy o fabule bo nie ta u Tarantino jest najważniejsza. Skupmy się na pokazanych czasach i dialogach. Ameryka jest krajem skrajnych sprzeczności. W jednej strony dzieci kwiaty i sprzeciw wobec wojny, a z drugiej wielki szacunek do bohaterów wojennych. Takie sprzeczności są możliwe tylko tam. Ukazani hipisi to banda średnio rozgarniętych ludzi, którzy nie mają pomysłu na swoje życie. Większość z nich to bezwolne marionetki, która dają się wykorzystywać przez bardziej rozgarniętych manipulatorów. Są totalnym przeciwieństwem Cliff'a, który nie boi się podejmowania decyzji. Po prostu działa jak trzeba, a jak nie trzeba to odpoczywa. Tylko, że Cliff to człowiek minionego pokolenia - teraz twardziele są mocny głównie w gębie. Najlepiej to pokazuje konfrontacja Cliff'a z Bruce'm Lee. Quentin w swoim filmie pokazał zarówno prawdziwych bohaterów tamtych lat jak i całkiem fikcyjne postacie. Ryzykowny zabieg, który ma swoich wielkich przeciwników. Tarantino bezceremonialnie pozbawił prawdziwe gwiazdy ich popkulturowej pamięci. Lee leży na deskach, a Sharon Tate nie jest skąpana w krwi. Dziewczyna (Margot Robbie) jest pokazana tak jak zasługuje. Pełna życia, wrażliwości i nadziei na piękną przyszłość. Obecnie pamiętamy tylko, że była zamordowaną żoną Polańskiego.

Bulwar Zachodzącego Słońca;
- Teatr Rozrywki w Chorzowie;
- reżyseria: Michał Znaniecki;
- scenografia: Luigi Scoglio;
- wybrana obsada: Maria Meyer, Marek Chudziński, Wioletta Białk;
-
Na deskach chorzowskiego Teatru Rozrywki od 2017 roku gości Bulwar Zachodzącego Słońca. Adaptacja świetnego filmu z 1950 roku (tu o nim piszę) została zrealizowana z dużym rozmachem.
Historia jest dosyć przewrotna. Zaczyna się od zwłok znalezionych w basenie. Natomiast później poznajemy ciąg wydarzeń, które zmierzają do tragicznego finału. Narratorem jest cierpiący na brak zleceń scenarzysta, który musi uciekać przed wierzycielami. Podczas ucieczki trafia na wielką, niemal opuszczoną rezydencję. Mieszka w niej wielka sława kina niemego Norma Desmond oraz jej wierny lokaj Max. Norma wierzy, że świat nadal o niej pamięta i liczy na jej wielki powrót. Napisała nawet scenariusz, który idealnie podkreśli jej talent. Norma, pomimo swojego szaleństwa wie, że scenariusz wymaga poprawek - a przypadkowy, bezrobotny, przystojny scenarzysta wydaje się być idealną osobą, która pomoże Normie powrócić do kina.
Bulwar to niesamowita, wielowątkowa historia, która przypomina nam złote czasy Hollywood i głęboką zmianę jaka tam się dokonała po wprowadzeniu dźwięku. Jest opowieść o marzeniach, sławie, a później nieuchronnym upadku. Nie wszyscy pamiętają, że Hollywood spełnia marzenia niewielu, a ich spełnienie ma krótki termin ważności.

Człowiek, który zabił Don Kichota,
(The Man Who Killed Don Quixote) - 2018;
- reżyseria: Terry Gilliam;
- scenariusz: Terry Gilliam, Tony Grisoni;
- wybrana obsada: Adam Driver, Jonathan Pryce, Stellan Skarsgård, Olga Kurylenko, Joana Ribeiro;
- gatunek: komedia, przygodowy.

Która to już ekranizacja/adaptacja przygód wielkiego rycerza z La Manchy? Nie wiem czy ktoś to zliczy. Wydawałoby się, że temat jest już całkiem wyczerpany, ale skoro bierze się za niego Terry Gilliam to znak, że jest jeszcze wiele do pokazania. Przygody Don Kichota, rycerza o bogatej wyobraźni ekranizuje reżyser, którego umysł i fantazja nie znoszą żadnych granic.
Toby jest reżyserem, który przez wielu jest uznawany za bardzo zdolnego. Ma otwarty umysł, talent i piekielnie trudny charakter, ale kto artyście zabroni. Toby na studiach zrobił film o Don Kichocie, teraz wraca do miejsca, w którym kręcił debiutanckie dzieło. Spotyka tu aktora, naturszczyka, któremu powierzył główną rolę w swoim pierwszym filmie. Aktor uwierzył, że naprawdę jest Don Kichotem, a w Toby'm widzi Sancho Pansę. Protesty na nic się zdadzą. Czy coś więcej? Ano są przygody no i poszukiwania ukochanej Dulcynei. a wszystko to okraszone niesamowitą ilością świetnej gry aktorskiej.

Marilyn na Manhattanie. Najradośniejszy rok życia,
(Marilyn in Manhattan: Her Year of Joy)
- autor: Elizabeth Winder
- Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie, 2017.

Urlop w pełni. Jest to czas świetnych wyjazdów, ale też czas czytania. Na wyjazd zabrałem Marilyn na Manhattanie. Książkę kupiłem skuszony ładnym zdjęciem na okładce. Niestety jest to jedyne fajne zdjęcie w tej książce. Książka opowiada o "ucieczce Marilyn z Hollywood do Nowego Jorku. Ucieczka była nie tylko fizyczna, ale przede wszystkim mentalna i częściowo finansowa. Marilyn pragnęła zmienić swój wizerunek, ale nie było to możliwe w ramach obowiązującej umowy z Fox'em - dlatego też postanowiła odciąć się też od wytwórni. Mocno ryzykowne zagranie, ale zakończone pewnym sukcesem. Z książki dowiadujemy się, że Marilyn poszukiwała siebie, a napotkani ludzie okazywali jej niesamowite (ale czy bezinteresowne?) wsparcie.
Sporo miejsca poświęcono ubiorom Monroe, jej nastrojom, sylwetce, a także faktowi, że aktorka lubiła czytać. Jest to powtarzane do znudzenia. Wielką bolączką tej biografii jest niemal całkowity brak fotografii. I nie chodzi tu tylko o Monroe prywatnie, ale także fotografii miasta, miejsc, które odwiedzała, fotosów z planów filmowych, przedruków prasowych, czy też osób z którymi żyła i się bawiła. Jest to wielki brak.