72 godziny
(3 Days to Kill, reżyseria McG, 2014)

Kolejna pozycja, której scenariusz pisał Luc Besson. Kolejna rzecz, która ma potencjał, ale został zaprzepaszczony. Potwierdzam się w przekonaniu, że Besson ma dobre pomysły, ale nie potrafi ich dobrze rozwinąć i zakończyć.
Kevin Costner (nadal w świetnej formie) jest agentem, który został wysłany na emeryturę z powodu śmiertelnej choroby. Przyjeżdża do Paryża, gdzie mieszka jego nastoletnia córka (Hailee Steinfeld) oraz gdzie ma małe mieszkanko. Po przylocie okazuje się, że mieszkanie zostało nielegalnie zajęte przez imigrantów, a córka i ex-żona (Connie Nielsen) wolałyby żeby nie wracał. Pojawia się za to zdobycia eksperymentalnego leku, który przedłuży życie, ale agent musiałby kolejny raz zabijać.. dużo zabijać.. - oczywiście się zgadza - inaczej nie byłoby filmu.
72 godziny to film, który ma fajne elementy - Costner, pościgi po ulicach Paryża, fajne dialogi - ale wkurza montażem i pracą kamery. Na minus też zaliczam scenariusz filmu.. mogło być naprawdę porządne kino, a wyszła sieczka klasy B.

Batman v Superman: Świt sprawiedliwości,
(Batman v Superman: Dawn of Justice) - 2016;
- reżyseria: Zack Snyder;
- scenariusz: Chris Terrio, David S. Goyer;
- wybrana obsada: Ben Affleck, Henry Cavill, Amy Adams, Jesse Eisenberg, Diane Lane, Laurence Fishburne, Jeremy Irons, Holly Hunter, Callan Mulvey, Kevin Costner, Gal Gadot;
- gatunek: akcja, science-fiction.

W piątek była premiera jednego z najbardziej wyczekiwany filmów 2016 roku. Nadzieje i wątpliwości związane z tą produkcją były olbrzymie. Przede wszystkim problem pojawił się po ogłoszeniu, że Ben Affleck zostanie nowym Batmanem. Niewielu sądziło, że ten aktor może dorównać poprzedniemu odtwórcy (Bale) gadżetowego bohatera. Pierwsze zdjęcia sugerowały jednak, że wybór jest jak najbardziej trafiony, a po seansie mogę powiedzieć, że nie wyobrażam sobie, żeby nowego Batmana zagrał ktoś inny.
Ben Affleck wypadł niesamowicie dobrze. Był wyrazisty zarówno jako Bruce Wayne, ale także jako Batman. Obie

Bezprawie

(Open Range, reżyseria Kevin Costner, 2003)
Mam słabość do Costnera-reżysera. Wiem, że to kino wychwalające Amerykę, honor i wolność, ale takie filmy czasem lubię. Zresztą wielokrotnie o tym pisałem, mi patos w filmach nie przeszkadza, ale musi być odpowiednio pokazany. Najlepiej z ciekawą fabułą.
Bezprawie jest westernem, dwóch panów (Costner, Duvall) próbuje zapomnieć o przeszłości i stara się prowadzić spokojne życie poganiaczy bydła. Na swej drodze napotykają miasteczko, w którym zostają niesprawiedliwie potraktowani. Jakieś pobicie, więzienie - standard. Postanawiają nie uciekać i przeciwstawić się bezprawiu.
Fabularnie i aktorsko film niczym nie zaskakuje, ale dobrze się ogląda. Nawet przepełnione oklepanymi frazesami zwierzenia głównych bohaterów mi nie przeszkadzały. Dobre kino na niedzielną popołudniówkę. Dla fanów gatunku.

Bodyguard,
(The Bodyguard) - 1992;
- reżyseria: Mick Jackson;
- scenariusz: Lawrence Kasdan;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Whitney Houston, Gary Kemp, Bill Cobbs;
- gatunek: sensacyjny.

Od dłuższego czasu chodził za mną ten film. Próbowałem namówić członków rodziny na seans, ale nie wiedzieć czemu nikt nie chciał. Niby wiem, że to pozycja, którą wszyscy znają, ale nie ukrywajmy - takie pozycje można oglądać wielokrotnie, a poza tym znajomość często ogranicza się do stwierdzenia: Costner, Houston? Znam, nie dzięki.
No więc odświeżyłem sobie ten film. I z przykrością muszę stwierdzić, że Bodyguard się trochę postarzał. Ma wszystkie zalety, ale także wady kina początku lat dziewięćdziesiątych. Scenariuszowo jest naprawdę dobrze, ale tu nie ma co się dziwić - Kasdan pisze ponadczasowe scenariusze. Gorzej się ma sam poziom realizacji. Mam wrażenie, że obraz wymaga porządnej rekonstrukcji. Montaż trochę wzorowany na teledyskach lat osiemdziesiątych zdecydowanie jest najsłabszym ogniwem tego filmu. Aktorsko jest dobrze, ale też na kolana nikt nie powala. Siła tego filmu polega na prostej historii oraz świetnym

Człowiek ze stali
(Man of Steel, reżyseria Zack Snyder, 2013)
Nigdy nie byłem wielkim fanem Supermana, zawsze mi bliżej było do Batmana, a nawet Inspektora Gadżeta ;)
Pierwsze zwiastuny Człowieka ze stali obudziły moją ciekawość. Główny bohater nie zapowiadał się kiczowato - wręcz przeciwnie - wyglądał mroczno i niepokojąco, czyli tak jak lubię.
Efekt końcowy mnie nie rozczarował. Historia, którą znamy niemalże na pamięć została opowiedziana w sposób interesujący dla współczesnego widza. Dużo miejsca poświęcono Kryptonowi - pięknie go ukazano. Sam Superman jest pełen wątpliwości i siły zarazem.. no i nie nosi śmiesznej piżamy. To jedyny superbohater z urodzenia, który pragnie być tylko człowiekiem. Henry Cavill w tej roli wypadł całkiem dobrze, ale o wiele ciekawiej na ekranie wyglądali ojcowie głównego bohatera - Russell Crowe oraz  Kevin Costner. Bardzo fajne kreacje.. mam słabość do przemów Crowe'a ;)

Fandango (reżyseria Kevin Reynolds, 1985)

Często w prywatnych rozmowach o kinie powtarzam, że mam wielki sentyment do kina lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.. był jaśniejszy podział na gatunki.. filmy przygodowe miały odpowiedni rozmach, który nie bazował na komputerowych efektach, a komedie były śmieszne. Nie ograniczały się do sprośnych żartów i widoku nawalonych małolatów.
Fandango to pozycja trochę przypadkowa. Myślę, że na listę trafiła tylko z powodu Kevina Costnera - aktora, którego cały czas lubię. Jest to historia grupy nastolatków, którzy wspólnie wędrują przez Stany Zjednoczone.. Zgadnijcie jakim wozem? jestem przekonany, że twórcy Kac Vegas mocno się tym filmem inspirowali - chociaż mam ochotę napisać, że sporo motywów zerżnęli... z drugiej strony popkultura polega na tym, że wszędzie mamy podobieństwa.. Fandango to swoisty film drogi, ale przede wszystkim garść fajnego humoru, który momentami ma smutniejsze, poważniejsze oblicze (Wietnam). Zakończenie filmu trochę rozczarowuje, ale i tak pozycja zasługuje na mocne siedem..

PS- kto wymyślił te dżinsowe "majtki" dla facetów. .

Jack Ryan: Teoria Chaosu
(Jack Ryan: Shadow Recruit, reżyseria Kenneth Branagh, 2014)
Ostatnio sporo sensacji oglądam.. chyba próbuję się odmłodzić.. przypomnieć sobie jak byłem nastolatkiem i dziesiątkami takie filmy oglądałem.. pamiętam jak się jeździło po wsi z kasetami na wymianę.. ale to historia na inny czas.. jak będzie wena.
Jack Ryan bazuje na prozie Tom'a Clancy'ego. Ryan (Chris Pine), żołnierz w stanie spoczynku zostaje zwerbowany przez CIA, który widzi w nim potencjalnego analityka. Po dziesięciu latach ma przeanalizować finanse jednego z rosyjskich oligarchów i natrafia na ślad wielkiego spisku, który ma na celu obalenie amerykańskiego gospodarki. Scenariusz nie powala na kolana oryginalnością, ale jest całkiem sprawnie zrealizowany. Początkowo nudny film nabiera impetu po przeniesieniu akcji do Moskwy. Pine jako bohater serii (takie było założenie) nie przyciąga uwagi, czegoś mu brakuje.. charyzmy? Za to o wiele bardziej przyciąga wzrok drugi plan - zwłaszcza Keira Knightley i Kevin Costner.

JFK - 1991;
- reżyseria: Oliver Stone;
- scenariusz: Oliver Stone, Zachary Sklar;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Tommy Lee Jones, Gary Oldman, Joe Pesci, Kevin Bacon, Donald Sutherland, Jack Lemmon;
- gatunek: dramat, kryminał, historyczny, na faktach, sądowy.

Ostatnie dni to głównie praca. Nie było czasu na oglądanie, ale teraz powinno się trochę uspokoić. Oddałem serwisy internetowe do użytku i wszystko wskazuje, że działają prawidłowo bez awarii (zwanej też uwarią).
To tak tytułem wstępu - teraz o filmie.
Nie zliczę ile razy się zabierałem za ten tytuł. Za każdym razem odstraszała mnie długość filmu (podobnie mam z Ben-Hurem) - film trwa ponad trzy godziny i ciężko było się na ten tytuł zdecydować.
Wszyscy wiedzą, że Amerykanie w 1963 roku stracili w zamachu prezydenta. Bardzo szybko znaleziono "zabójcę", który chwilę później też ginie z rąk zamachowca. Już ten wątek brzmi jak fragment powieści Ludluma. Morderca prezydenta nie żyje, czyli sprawa jest zamknięta i śledztwo nie jest potrzebne. Idealne rozwiązanie dla tych, którzy mają coś do ukrycia.
Fabuła JFK opowiada o prokuratorze, który mimo oporu władz, stara się dowiedzieć co tak

Mcfarland, USA - 2015;
- reżyseria: Niki Caro;
- scenariusz: Grant Thompson, William Broyles Jr., Chris Cleveland, Bettina Gilois;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Maria Bello, Carlos Pratts;
- gatunek: na faktach, sportowy, dramat.

Kompletuję filmografię Costnera. Zawsze lubiłem tego aktora, ale z czasem coraz bardziej go szanuję i doceniam dobór repertuaru.
Jim jest trenerem sportowym, który ma problemy z utrzymaniem pracy. Z czasem trafia do coraz gorszych szkół, aż w końcu ląduje w Mcfarland. Dzieciaki chodzą do szkoły tylko dlatego, że muszą. Poza szkołą, do której mają całkiem daleko, ciężko pracują na roli. Wiedzą, że nie wolno im marzyć, że całe życie spędzą w tym miejscu, że dla wszystkich nie znaczą nic. W takiej szkole pojawia się nauczyciel wuefu, który próbuje namówić chłopaków do biegania i udziału w zawodach sportowych. Wierzy, że mają szanse rywalizować z najlepszymi. Motywuje ich do walki o własną przyszłość.

Ostatni gwizdek
(Draft Day, reżyseria Ivan Reitman, 2014)

Podziwiam Amerykanów za ich stosunek do sportu.. do narodowych dyscyplin.. koszykówka, baseball, football amerykański.. - Amerykanie kochają te dyscypliny, nie tylko na poziomie krajowym, ale głównie klubowym, lokalnym. Kochają i często robią o tym filmy.. nie są to pozycje niszowe, często temat podejmują wielcy reżyserzy, a w obsadzie są największe gwiazdy Hollywood. Fenomenalne.
Ostatni gwizdek jest jednym z takich filmów. W głównej roli Kevin Costner (świetnie się trzyma), a tematem sportowym jest football amerykański.. tym razem nie są to rozgrywki i mecze, ale przygotowywanie klubu do sezonu.. skomplikowany system pozyskiwania zawodników (ma w sobie pewną sprawiedliwość), wielkie pieniądze, a przede wszystkim ryzyko i ambicje.. Podczas seansu często w głowie pojawiała się myśl... Moneyball, Moneyball, Moneyball... podobieństwo tych filmów rzuca się w oczy.. Ostatni gwizdek nie jest aż tak dobry, ale nadal reprezentuje wysoki poziom.

Patrol
(The Guardian) - 2006;
- reżyseria: Andrew Davis
- scenariusz: Ron L. Brinkerhoff
- wybrana obsada: Ashton Kutcher, Kevin Costner, Sela Ward
- dramat, akcja.

Film laurka - tym razem poświęcona ratownikom morskim. Doświadczony ratownik, który jest żywą legendą, po niefortunnej misji zostaje trenerem. Ma nauczyć młodych adeptów wszystkiego czego się nauczył pracując w terenie. Scenariusz brzmi znajomo? Pewnie, że tak - było wiele filmów o wojsku, których historia wygląda podobnie. Nie traktuję tego jako wadę - takie pozycje powinny powstawać, trzeba ludziom przypominać, że są służby, ludzie, którzy przyjdą nam z pomocą.
Fabuła może i nie jest specjalnie oryginalna, ale film nadrabia świetną rolą Costnera oraz znakomitymi scenami na morzu. Całość wygląda przekonująco - opowiedziana historia wciąga i zapada w pamięci - a to jest dla mnie ważne.

Tańczący z wilkami,
(Dances with Wolves) - 1990;
- reżyseria: Kevin Costner;
- scenariusz: Michael Blake;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Mary McDonnell, Graham Greene;
- gatunek: western.

Ostatnio pisałem, że sporo jest filmów, które gdzieś widnieją w pamięci jako obejrzane, ale fabuła jest dosyć mglista - takie filmy chcę sobie przypomnieć. Z Tańczącym z wilkami mam inny problem - gdzieś w głowie miałem całkiem inne wyobrażenie o tym tytule. Inne obrazy, sceny - kompletne rozminięcie z rzeczywistością. Pamięć mam mocno zawodną.
Ekranizacja powieści Michael'a Blake'a to znakomity obraz i świetny reżyserski debiut Costner'a.
Ameryka, czasy wojny secesyjnej, porucznik Dunbar zostaje zesłany do odległej placówki na północy. Ma w samotności przygotować fort na przybycie pozostałych żołnierzy. Przedłużający się samotny pobyt sprawia, że Dunbar zaczyna dostrzegać piękno ziemi na której się znajduje. Z czasem też zaprzyjaźnia się z miejscowymi Indianami oraz z wilkiem, który przebywa wokół fortu. Podporucznik ma świadomość, że ten piękny, harmonijny świat wkrótce zostanie zniszczony, gdy

The Highwaymen - 2019;
- reżyseria: John Lee Hancock;
- scenariusz: John Lee Hancock, John Fusco;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Woody Harrelson, Kathy Bates, John Carroll Lynch, Kim Dickens, Thomas Mann, William Sadler;
- gatunek: kryminał.

Stany Zjednoczone, lata trzydzieste. Po terytorium krają grasuje para przestępców, którzy są bardzo brutalni. Bonnie i Clyde (bo o nich mowa) mimo iż mordują stróżów prawa to i tak cieszą się wielką sympatią społeczeństwa. Dla wielu ludzi to symbol walki z rządem i forma protestu przed ubóstwem panoszącym się na prowincji. Przez dłuższy czas pary nie udaje się schwytać i to pomimo zaangażowania wielkiego FBI. Sytuację zmienia dopiero powrót z emerytury dwóch strażników teksasu (Kevin i Woody), którzy wykorzystując stare techniki śledzenia systematycznie zbliża się do przestępców. Śledztwo kończy się strzelaniną, w której giną Bonnie i Clyde.
Ta historia aż prosiła się o porządną ekranizację. Po obejrzeniu zwiastuna byłem przekonany, że dostaniemy świetne, klimatyczne

Trzynaście dni,
(Thirteen Days) - 2000;
- reżyseria: Roger Donaldson;
- scenariusz: David Self;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Bruce Greenwood, Steven Culp, Dylan Baker, Frank Wood;
- gatunek: dramat, polityczny.

Ten tytuł już kilka razy wcześniej widziałem, ale postanowiłem go sobie odświeżyć.
Prezydentura Kennedy'ego. Zimna wojna w pełnym rozkwicie i początek instalacji radzieckich rakiet na Kubie. Rozpoczyna się niebezpieczna gra, a stawką jest pokój na ziemi. Brzmi patetycznie, ale w jesienią 1962 roku nikt nie myślał w ten sposób - jedna nieuważna decyzja a świat stanąłby w ogniu. Ówcześni dowódcy stanęli na wysokości zadania i skutecznie zażegnali konflikt. Używam liczby mnogiej bo mam świadomość, że zarówno Chruszczow jak i Kennedy musieli studzić zapędy swoich doradców wojskowych.

Ukryte działania,
(Hidden Figures) - 2016;
- reżyseria: Theodore Melfi;
- scenariusz: Allison Schroeder, Theodore Melfi;
- wybrana obsada: Taraji P. Henson, Janelle Monáe, Kevin Costner, Glen Powell, Mahershala Ali, Kirsten Dunst, Aldis Hodge, Jim Parsons;
- kategoria: biograficzny, dramat.

Początek lat sześćdziesiątych. Trwa wyścig zbrojeń, którego ważnym elementem jest zdobywanie kosmosu. NASA musi pracować na najwyższych obrotach, a samo wysłanie człowieka w kosmos jest finałem ciężkiej pracy wielu naukowców. Ukryte działania opowiada o trójce z nich. Trzy czarnoskóre kobiety musiały walczyć o prawo do pracy przy tym projekcie. Wiele ich różni, ale łączy walka o sprawiedliwe miejsce w społeczeństwie. Ich kompetencje były doskonałe, ale NASA nie było gotowe na aż taką rewolucję. Chcieli lecieć w kosmos, a mentalnie byli w średniowieczu. Trzy dzielne kobiety, trzy opowieści i wielka historia w tle.

Umysł przestępcy,
(Criminal) - 2016;
- reżyseria: Ariel Vromen;
- scenariusz: Douglas Cook, David Weisberg;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Gary Oldman, Tommy Lee Jones, Gal Gadot, Alice Eve, Ryan Reynolds, Jordi Mollà, Michael Pitt;
- kategoria: akcja, kryminał.

Agent CIA ginie podczas bardzo ważnej misji. Przed śmiercią nie zdążył się podzielić z przełożonymi z informacjami dotyczącymi pobytu hackera mające program przejmujący kontrolę nad wszystkim systemami w amerykańskiej armii. Ten program musi zostać przejęty i nie tylko CIA na tym zależy.
Służby próbują przeszczepić pamięć agenta do mózgu bardzo groźnego przestępcy. Początkowo wydaje się, że zabieg się nie udał, ale z czasem w głowie przestępcy zaczynają się pojawiać coraz mocniejsze obce wspomnienia. Powoli też zaczyna odczuwać uczucia i zasady, którymi kierował się zmarły.

Dziś prezentuję Wam Wodny Świat (Waterworld - 1995) Kevina Costnera. 

Film budzi sporo kontrowersji. Był kompletną klapą finansową i z tym nie można się kłócić. Na taki wynik wpłynęło wiele czynników, m.in. potrzeba budowania dwukrotnie scenografii (pierwszą zniszczył huragan) oraz fatalna kampania promocyjna. Dodatkowo tytuł okrzyknięto jednym z najgorszych filmów w historii kina. Sprzeczności widać też w nominacjach do nagród. Mamy tu i nominację do Oscara, BAFTA, ale też do Złotych Malin. Mnie to dziwi - chociaż wiem, że to z różnych dziedzin.

Wyatt Earp - 1994;
- reżyseria: Lawrence Kasdan;
- scenariusz: Lawrence Kasdan, Dan Gordon;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Gene Hackman, Michael Madsen, Téa Leoni, Dennis Quaid, Isabella Rossellini;
- gatunek: western, biograficzny.

Przypominam sobie filmografię Costnera, ale mam z tym mały problem.. przeważnie to są bardzo długie filmy i trudniej się za takie tytuły zabrać.

"Żony przychodzą i odchodzą, umierają, ale więzy krwi są nierozerwalne"

Wyatt Earp to historia o amerykańskim szeryfie z XIX wieku. Mamy więc dziki zachód oraz opowieść o człowieku, który był gotów na wielkie poświęcenia w imię prawa, w które wierzył. Często działał na granicy legalności, bywał bezwzględny, brutalny, ale jego praca i bezwarunkowe oddanie dla sprawy sprawiły, że stał się legendą jeszcze za życia. Nie był postacią kryształową, ale ta jego niedoskonałość idealnie wpisuje się w czasy, w których żył. Państwo i społeczeństwo dopiero się kształtowały i prawo często było używane do osiągania wątpliwie moralnych celów.

Yellowstone - sezon 1;
- twórcy: Taylor Sheridan, John Linson;
- Paramount - 2018;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Kelly Reilly, Cole Hauser, Ryan Bingham, Luke Grimes, Wes Bentley, Jefferson White, Gil Birmingham, Danny Huston, Kelsey Asbille, Dave Annable;
- kategoria: serial, sezon, western, dramat, Dutton (Saga).

Przenieśmy się do współczesnej Montany w Stanach Zjednoczonych. Wielkie ranczo rodziny Dutton ma spore problemy. John Dutton, głowa rodziny, za wszelką cenę próbuje utrzymać jedność rancza, ale przeciwników ma coraz więcej, a jego pozycja z czasem ulega sporemu osłabieniu. Z jednej strony ranczo jest atakowane przez ambitnego przywódce Indian mieszkających w pobliskim rezerwacie, a z drugiej strony wielu inwestorów chętnie wykupiłaby część terenów pod zabudowę mieszkalną. Napastnicy nie zawsze działają zgodnie z prawem, ale nie do końca są świadomi, że John to stary wyga, który pomimo choroby potrafi twardo walczyć. Czy zgodnie z prawem? A kogo to obchodzi. On jest prawem na swoich terenach i nie zamierza niczym innym się przejmować. O czymś zapomniałem? Ano tak. John ma

Yellowstone - sezon 2;
- twórcy: Taylor Sheridan, John Linson;
- Paramount - 2019;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Kelly Reilly, Cole Hauser, Ryan Bingham, Luke Grimes, Wes Bentley, Jefferson White, Gil Birmingham, Danny Huston, Kelsey Asbille, Dave Annable, Neal McDonough, Terry Serpico;
- kategoria: serial, sezon, western, dramat.

Powróciłem do Montany, do problemów Duttonów. Wydawało się, że sytuacja w rodzinie i z sąsiadami jest w miarę opanowana. Senior rodu twardo wszystko trzyma w ryzach i rodzina może jakoś myśleć o przyszłości. Nic bardziej mylnego. Wrogowie czyhający na ziemię Duttonów zawsze się znajdą. Tym razem pojawiają się bracia Beck. Potentaci w hazardowym biznesie nigdy nie mieli problemów z Duttonami, ale wiele się zmieniło. Beck'owie chcą zmusić John'a do mocniejszej interwencji w sprawie planów rezerwatu. Nie stosują łagodnych półśrodków. Otrucie bydła to dopiero początek problemów. Bracia nie znają granic i wszelkie cele osiągają brutalną siłą. Legalnie nie można z nimi walczyć, a do ostrej wojny Duttonowie potrzebują partnerów. Być może będą potrzebne