jacques audiard
-
Bracia Sisters - 2018
Bracia Sisters,
(The Sisters Brothers) - 2018;
- reżyseria: Jacques Audiard;
- scenariusz: Jacques Audiard, Thomas Bidegain;
- wybrana obsada: Jake Gyllenhaal, Joaquin Phoenix, John C. Reilly, Riz Ahmed;
- gatunek: western.Ekranizacja powieści (pod tym samym tytułem) Patrick'a DeWitt'a (tu o niej piszę).
Czasy gorączki złota. Dwóch braci Sisters przemierza Amerykę wykonując rozkazy Komandora. Przeważnie są to zabójstwa na zlecenie. Nie inaczej jest tym razem, bracia ścigają niejakiego Morris'a. Cel również podróżuje, a to znaczy, że zadanie nie jest takie proste jak się mogło wydawać początkowo. Wspólna podróż jest okazją do niekończących się rozmów i poznawania nowych miejsc. Bracia doskonale się znają, ale to nie znaczy, że nie mają sobie nic do powiedzenia i że mają te same cele. Każdy z nich ma swoje marzenia i potrzeby, a rzeczywistość dostarcza im tylko ból i cierpienie. Tak jak i oni. -
W rytmie serca - 2005
W rytmie serca
(De battre, mon coeur s'est arreté, reżyseria Jacques Audiard, 2005)Thomas (Romain Duris) prowadzi życie na granicy prawa.. a że jest to granica płynna to często zdarza mu się ją przekraczać. Widzimy, że bohater powoli, ale jednak systematycznie, schodzi na złą ścieżkę. Przypadkowe spotkanie sprawia, że Thomas przypomina sobie, iż kiedyś miał marzenia oraz talent. Postanawia na nowo uczyć się gry na fortepianie.. lekcje pokazują mu, że wiele w życiu musi zmienić.. że tak naprawdę próbuje uciec od dotychczasowego życia, znajomych. Jego współczesny świat krąży wokół przemocy, zdrady i nieuczciwych transakcji. Kontrast widać podczas nauki, która wymaga cierpliwości, systematyczności i zaangażowania. Thomas ma z tym spory problem.
W rytmie serca zdobył aż osiem Cezarów (2006 rok), szkoda, że Duris statuetki nie zdobył - moim zdaniem zasłużył.
W drugim planie wystąpili: Niels Arestrup oraz Linh Dan Pham.
Oceniam na mocne siedem. Lubię filmy z fortepianem w tle. -
Prorok -2009
Prorok
(Un prophète, reżyseria Jacques Audiard, 2009)Dziewiętnastoletni Malik (Tahar Rahim) trafia na sześć lat do więzienia.. miejsca, które całkowicie go odmienia. Miejsca, w którym postawy aspołeczne są nieakceptowalne. Trzeba się dookreślić. Jasno stanąć po jednej ze stron.. wybór nie jest prosty.. rodowici Francuzi są prawdziwą siłą... ale powoli widać zmiany - w kraju, jak i w więzieniu coraz większe wpływy zdobywają muzułmanie - zmienia się proporcja sił.. Malik szybko się uczy. Wkraczając w więzienne mury był zagubionym, nie umiejącym czytać i pisać nastolatkiem.. gdy więzienie opuszcza.... jest całkiem inną osobą..
Mocne gangsterskie kino. Nie brakuje w nim przemocy, ale mamy też ciekawe (chyba trafne) obserwacje socjologiczne dotyczące współczesnej Francji.
Mocne osiem i polecam.
Film dostał Grand Prix na festiwalu w Cannes w 2009 roku.