Fargo - 2020;
- FX, sezon 4 (11 epizodów);
- twórca: Noah Hawley;
- wybrana obsada: Chris Rock, Jack Huston, Jason Schwartzman, Ben Whishaw, Jessie Buckley, Salvatore Esposito, Timothy Olyphant, Andrew Bird, Jeremie Harris, Gaetano Brun, Anji White, Francesco Acquaroli, Emyri Crutchfield, Amber Midthunder, James Vincent Meredith;
- kategoria: dramat, kryminał.

Na ten sezon musieliśmy czekać trzy lata. Nie znam dokładnych przyczyn takiego stanu rzeczy, ale na szczęście fabularnie nie ma na co narzekać.

"Wydarzenia miały miejsce w Kansas City w 1950 roku. Na prośbę ocalałych nazwiska zostały zmienione. Z szacunku dla zmarłych historię opowiedziano zgodnie z prawdą".

Mamy lata pięćdziesiąte. W Kansas City nastąpiła kolejna umowa pomiędzy syndykatami panującymi w mieście. Tym razem rządzący Włosi zawarli sojusz z syndykatem skupiających czarnoskórych. Przypieczętowaniem sojuszu ma być wymiana synów przywódców z obu stron. Pokazana historia w pierwszym sezonie przypomina, że takie porozumienie, mimo iż potrzebne, często nie wytrzymuje próby czasu. I nowe społeczności zwyciężają nad obecnymi bossami. To zapowiedź przyszłych wydarzeń. Czy Loy (znakomity Chris Rock), ambitny dowódca czarnoskórych pokona Włochów? To nie tylko pytanie o to, który syndykat jest silniejszy, ale pytanie o to, czy Ameryka jest gotowa na równouprawnienie w świecie przestępczym?

Najdłuższa podróż
(The Longest Ride) - 2015;
- reżyseria: George Tillman Jr.;
- scenariusz: Craig Bolotin;
- wybrana obsada: Britt Robertson, Scott Eastwood, Alan Alda, Jack Huston;
- dramat.

Ekranizacja prozy Sparksa.
Gdy przeczytałem recenzje tego filmu to postanowiłem, że nie będę go oglądał.. nie przepadam za ckliwymi historiami i wielkimi morałami. Takie kino mnie irytuje i wywołuje mdłości. Film na ekran trafił przypadkiem, a skoro już zacząłem oglądać to trzeba było skończyć. Jest to historia dwóch par, dwóch miłości, które rozgrywają się w różnych czasach, ale mają wspólny pierwiastek. Każda z opowieści ma swój klimat i swoje zawirowania, ale łączy je morał - "prawdziwa miłość ma prawo wymagać poświęceń". Brzmi banalnie i naiwnie, ale na ekranie nie razi.. akcja rozwija się harmonijnie i jednocześnie na dwóch płaszczyznach. Różne, barwne światy przyciągają uwagę widza, ale fabularnie nie zaskakują. Od pierwszych scen wiemy jak ten film się skończy, ale przecież o to w tym wszystkim chodzi.. o pewną życiową przewidywalność..
Film idealny na rodzinny, niedzielny seans.. raczej dla kobiet (niech się sypią gromy za szufladkowanie).