Ułatwienia dostępu

sportowy

  • Jestem najlepsza. Ja, Tonya - 2017

    jestem najlepsza

    Jestem najlepsza. Ja, Tonya;
    (I, Tonya) - 2017;
    - reżyseria: Craig Gillespie;
    - scenariusz: Steven Rogers;
    - wybrana obsada: Margot Robbie, Sebastian Stan, Allison Janney, Mckenna Grace, Paul Walter Hauser;
    - kategoria: film, biograficzny, dramat, sportowy, Oscar, Złote Globy, Bafta.

    Biograficzny film przybliżający karierę słynnej amerykańskiej łyżwiarki. Tonya Harding miała wielki talent, ale jej kariera się załamała gdy została oskarżona o napaść, która wyeliminowała z rywalizacji jej rywalkę.
    Czy Tonya była winna? Nie wiem, ale wiele wskazuje, że też była ofiarą tej sytuacji a wyrok sądu skazał ją na sportowy niebyt.
    Jedno nie ulega wątpliwości. Tonya nie była miła, miała ostry język, i często podejmowała złe decyzje, ale łyżwy były jedyną rzeczą w życiu, która jej się udawała i osiągała w tej materii wielkie sukcesy. Jej pochodzenie i charakter nie pasowały do łyżwiarskiego świata.

    Czytaj więcej

  • Creed III - 2023

    creed iii

    Creed III - 2023;
    - reżyseria: Michael B. Jordan;
    - scenariusz: Keenan Coogler, Zach Baylin;
    - wybrana obsada: Michael B. Jordan, Tessa Thompson, Jonathan Majors, Wood Harris, Phylicia Rashad;
    - kategoria: film, dramat, sportowy, Creed, kasowy.

    Adonis Creed zdobył w boksie zawodowym wszystko co było do zdobycia. Przestał walczyć a dalszą karierę poświęcił w promowaniu młodych bokserów.
    Wszystko się zmienia gdy u Adonisa pojawia się przyjaciel z dzieciństwa, który właśnie wyszedł z więzienia. Spędził tam osiemnaście lat, a przed odsiadką był świetnie rokującym bokserem i własnie do tego świata chce wrócić. Nie ma czasu na powolne wspinanie się na szczyt i prosi Creed'a o wsparcie. Co z tego wyjdzie? Czy bokserzy nadal będą przyjaciółmi? Czy więzienie wpływa na charakter? Oczywiście dowiecie się z seansu.

    Czytaj więcej

  • Lekcja marzeń - 2011

    lekcja marzen

    Lekcja marzeń,
    (Der Ganz große Traum) - 2011;
    - reżyseria: Sebastian Grobler;
    - scenariusz: Johanna Stuttmann, Philipp Roth;
    - wybrana obsada: Daniel Brühl, Adrian Moore, Theo Trebs, Burghart Klaußner, Justus von Dohnányi,
    - kategoria: na faktach, szkoła, dramat, sportowy, film.

    Film inspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Lata siedemdziesiąte dziewiętnastego wieku. Do jednej z brunszwickich szkół zostaje (w ramach eksperymentu) zatrudniony nauczyciel angielskiego. Większość uczniów i nauczycieli jest przekonana, że to zbędny przedmiot. Angielski nikomu nie jest potrzebny. Jak Niemcy wygrają wojnę to Anglicy będą się uczyć niemieckiego. Inne warianty nie są brane pod uwagę. Szkoła ma wychowywać w duchu niemieckiego, nacjonalistycznego patriotyzmu, a jednym z głównych przedmiotów jest wychowanie fizyczne. Trzeba dobrze wytrenować przyszłych żołnierzy. Pozostałe przedmioty zostają podporządkowane nauce historii i dyscypliny. Uczniowie, przyszli żołnierze, są twardo przygotowywani do bezwarunkowego posłuszeństwa. Nowoprzyjęty nauczyciel widząc opór uczniów wprowadza nietypową formę nauki. Uczy języka za pomocą, nie znanej w Niemczech, gry w piłkę nożną. Uczniowie szybko się przekonują do nowej gry i zasad w niej obowiązujących, ale kadra nauczycielska i część rodziców widzi w tej grze zagrożenie dla niemieckiego ducha.

    Czytaj więcej

  • Kolor pieniędzy - 1986

    kolor pieniedzy

    Kolor pieniędzy,
    (The Color of Money) - 1986;
    - reżyseria: Martin Scorsese;
    - scenariusz: Richard Price;
    - wybrana obsada: Paul Newman, Tom Cruise, Mary Elizabeth Mastrantonio, Helen Shaver, John Turturro, Bill Cobbs, Forest Whitaker;
    - kategoria: dramat, sportowy, Oscar. 

    Eddie kiedyś był bardzo dobrym bilardzistą, który musiał szybko zakończyć karierę z powodu ustawiania partii. Eddie kocha bilard, ale równie mocno lubi zarabianie pieniędzy na obstawianiu wyników. Obecnie Eddie zajmuje się sprzedażą podrabianego alkoholu, ale cały czas marzy o wielkim powrocie. Idealna okazja nadarza się gdy w klubie poznaje młodziutkiego Vincenta. Chłopak ma olbrzymi bilardowy talent i z odpowiednim opiekunem mógłby zarabiać olbrzymie pieniądze, a z czasem wygrać mistrzostwa. Vincent może i ma talent, ale gra tylko dla przyjemności i chce grać tylko z najlepszymi. Nie rozumie, że odpowiedni dobór przeciwników pozwoli mu się ograć, a i przy okazji trochę zarobić. Podobny motyw pojawia się w wielu sportowych produkcjach. Osobiście fabuła lekko przypominała mi Gambit Królowej.

    Czytaj więcej

  • Le Mans '66 - 2019

    le mans 66

    Le Mans '66;
    (Ford v Ferrari) - 2019;
    - reżyseria: James Mangold;
    - scenariusz: Jez Butterworth, John-Henry Butterworth;
    - wybrana obsada: Matt Damon, Christian Bale, Jon Bernthal, Caitriona Balfe, Josh Lucas, Noah Jupe, Tracy Letts, Remo Girone;
    - kategoria: sportowy, biograficzny, dramat, Oscar.

    Lata sześćdziesiąte dwudziestego wieku. Na torach Le Mans dominuje Ferrari, a Ford walczy o zmianę wizerunku. Sprzedaje niesamowitą ilość aut, ale nikt nie marzy o posiadaniu Forda - jego kupno to kwestia rozsądku. Sytuację ma zmienić wejście Ford'a do czołówki producentów aut wyścigowych. Trudno to zrobić kiedy się nie ma odpowiedniego auta w portfolio. Dla Ford'a zaczyna pracować Shelby, który razem z Miles'em (kierowca) tworzą dla Ford'a auto, które może bez kompleksów konkurować z Ferrari.
    Ten film odbieram na trzech płaszczyznach. Z jednej strony to walka pomiędzy dwoma wielkimi koncernami samochodowymi, z drugiej spór pomiędzy jednostką a koncernem i jego procedurami, a z trzeciej (najważniejsze) to marzenie o przekraczaniu granic ludzkich możliwości. Wielki, wyczerpujący wyścig i auto, które na granicy swoich możliwości osiąga niesamowite wyniki.

    Czytaj więcej

  • Creed 2- 2018

    creed 2

    Creed 2 - 2018
    - reżyseria: Steven Caple Jr.;
    - scenariusz: Sylvester Stallone, Juel Taylor;
    - wybrana obsada: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson, Phylicia Rashad, Dolph Lundgren, Florian Munteanu;
    - gatunek: dramat, sportowy.

     

    Sylvester Stallone po raz ostatni wcielił się w Rocky'ego. Balboa pokonał raka, nadal trenuje Creed'a i nadal żyje samotnie. Creed jest mistrzem świata i podobnie jak ojciec uwielbia wielkie widowiska. Dostaje propozycję walki z rosyjskim pretendentem do tytułu. Wielki, brutalny i niebezpieczny Viktor jest synem Ivana Drago - boksera, który na ringu zabił ojca Creed'a. Zapowiada się widowiskowa walka, szansa na zemstę, ale też niebezpieczeństwo porażki. Rocky obawia się, że kolejny raz straci przyjaciela i odmawia dalszego trenowania Creed'a.

    Czytaj więcej

  • Gwiazdy - 2017

    gwiazdy

    Gwiazdy - 2017;
    - reżyseria: Jan Kidawa-Błoński;
    - scenariusz: Jan Kidawa-Błoński, Jacek Kondracki;
    - wybrana obsada: Mateusz Kościukiewicz, Sebastian Fabijański, Karolina Szymczak, Aleksandra Gintrowska, Magdalena Cielecka, Eryk Lubos, Paweł Deląg, Adam Woronowicz, Marian Dziędziel, Robert Talarczyk, Olaf Lubaszenko, Grażyna Torbicka, Tomasz Ziętek;
    - gatunek: sportowy, biograficzny.

    Kiedy zobaczyłem zwiastun tego filmu w kinie to byłem przekonany, że to będzie jedna z pozycji, którą będę chciał obejrzeć na dużym ekranie. Zamiast kina był seans w rodzinnym gronie - jeden z niewielu w ostatnim czasie.
    Film Gwiazdy jest luźno inspirowany życiem Jana Banasia, który był kiedyś jednym z bardziej znanych piłkarzy. Może nie zrobił takiej kariery na jaką zasługiwał, ale z pewnością zapisał się w historii polskiego futbolu. Nie interesuję się piłką nożną, a nazwisko było mi znane - to musi o czymś świadczyć.

    Czytaj więcej

  • Najlepszy - 2017

    najlepszy

    Najlepszy - 2017;
    - reżyseria: Łukasz Palkowski;
    - scenariusz: Agatha Dominik, Maciej Karpiński;
    - wybrana obsada: Jakub Gierszał, Arkadiusz Jakubik, Janusz Gajos, Artur Żmijewski, Magdalena Cielecka, Kamila Kamińska, Anna Próchniak, Adam Woronowicz, Mateusz Kościukiewicz;
    - gatunek: dramat, biograficzny, sportowy.

    Ostatnia notka związana z festiwalem w Gdyni.
    Polskie kino biograficzne ma się bardzo dobrze, ale mam odczucie, że powoli zaczyna zjadać własny ogon. Już nie ma potrzeby opowiedzenia dobrej biografii, zaczyna dominować chłodna kalkulacja na osiągnięcie dobrego wyniku finansowego.
    Najlepszy opowiada o Jerzym Górskim (nie znałem wcześniej tego sportowca), który przeszedł drogę z narkotycznego dołka na szczyt sportowych osiągnięć. Zdobył mistrzostwo świata w podwójnym triatlonie. Historia iście hollywodzka.

    Czytaj więcej

  • Kamienne pięści - 2016

    kamienne piesci
    Kamienne pieści,
    (Hands of Stone) - 2016;
    - reżyseria: Jonathan Jakubowicz;
    - scenariusz: Jonathan Jakubowicz;
    - wybrana obsada: Edgar Ramirez, Robert De Niro, Usher Raymond, Ellen Barkin, Ana de Armas, John Turturro;
    - gatunek: sportowy, biograficzny, dramat.

    Jest to mój 44 czwarty seans w ramach abonamentu unlimited. W ramach abonamentu są organizowane czasem pokazy przedpremierowe tylko dla członków unlimited. Nie jest ich wiele, ale fajny to bonus.

    Kamienne pięści - tytuł, o którym nic nie wiedziałem, ale treść mnie na tyle zaciekawiła, że postanowiłem wybrać się do kina.
    Jest to opowieść o Roberto Duranie, jednym z najsłynniejszych panamskich bokserów. Powolna droga na szczyt, bolesny upadek i heroiczny powrót - tak w skrócie można opowiedzieć ten film.. tak naprawdę taki schemat sportowej (i nie tylko) kariery jest najbardziej pożądany przez filmowych widzów. Pożądany, ale też już trochę ograny. Jest jednak w tej historii coś, co mnie urzekło. Film opowiada o Duranie, ale mamy bardzo wyraźnie nakreślone tło społeczno-polityczne. Konflikt pomiędzy Panamą a USA przez dziesięciolecia kształtował światopogląd młodych Panamczyków. Nienawidzą Ameryki, a nagle ich bokser może pokonać amerykańskiego zawodnika i uzyskać mistrzostwo świata. Niesamowita sprawa - to pokazało, że warto być cierpliwym i walczyć o swoje. Za to film mocno u mnie punktuje.

    Czytaj więcej

  • Mcfarland, USA - 2015

    mcfarland usa
    Mcfarland, USA - 2015;
    - reżyseria: Niki Caro;
    - scenariusz: Grant Thompson, William Broyles Jr., Chris Cleveland, Bettina Gilois;
    - wybrana obsada: Kevin Costner, Maria Bello, Carlos Pratts;
    - gatunek: na faktach, sportowy, dramat.

    Kompletuję filmografię Costnera. Zawsze lubiłem tego aktora, ale z czasem coraz bardziej go szanuję i doceniam dobór repertuaru.
    Jim jest trenerem sportowym, który ma problemy z utrzymaniem pracy. Z czasem trafia do coraz gorszych szkół, aż w końcu ląduje w Mcfarland. Dzieciaki chodzą do szkoły tylko dlatego, że muszą. Poza szkołą, do której mają całkiem daleko, ciężko pracują na roli. Wiedzą, że nie wolno im marzyć, że całe życie spędzą w tym miejscu, że dla wszystkich nie znaczą nic. W takiej szkole pojawia się nauczyciel wuefu, który próbuje namówić chłopaków do biegania i udziału w zawodach sportowych. Wierzy, że mają szanse rywalizować z najlepszymi. Motywuje ich do walki o własną przyszłość.

    Czytaj więcej

  • Wstrząs - 2015

    wstrzas
    Wstrząs,
    (Concussion) - 2015;
    - reżyseria: Peter Landesman;
    - scenariusz: Peter Landesman;
    - wybrana obsada: Will Smith, Alec Baldwin, Albert Brooks, Gugu Mbatha-Raw, David Morse, Mike O'Malley;
    - gatunek: dramat, sportowy, na faktach.

    Wiecie, że lubię filmy, w których jednostka walczy z systemem. Kiedy ujawnienie prawdy może kogoś narazić na olbrzymie straty finansowe. Takie historie to przeważnie znakomity materiał na film. Czy to rząd, telewizja, koncerny tytoniowe - motyw walki Dawida z Goliatem działa na wyobraźnię widza.
    Patolog afrykańskiego pochodzenia odkrywa nową chorobę. Twierdzi, że długotrwałe narażanie mózgu na wstrząsy może powodować trwałe zmiany w mózgu, które skutkują skrajnymi zachowaniami byłych sportowców (samobójstwa, ataki na bliskich). Naukowe dowody są niczym wobec oporu władz NFL (Narodowa Liga Futbolowa). Władze NFL od dawna miały dowody, że ten sport może być szkodliwy dla zdrowia zawodników, ale ujawnienie tego faktu naraziłoby Ligę na olbrzymie straty finansowe. Lepiej zniszczyć życie patologa i udawać, że nic się nie stało.

    Czytaj więcej

  • Invictus - Niepokonany - 2009

    plakat promujący
    Invictus - Niepokonany,
    (Invictus) - 2009;
    - reżyseria: Clint Eastwood;
    - scenariusz: Anthony Peckham;
    - wybrana obsada: Morgan Freeman, Matt Damon, Tony Kgoroge, Julian Lewis Jones;
    - gatunek: biograficzny, dramat, sportowy.

    Wielokrotnie już na tym blogu czytaliście, że Eastwood ma niesamowity talent do doboru tematów swoich filmów. Obejrzany niedawno Invictus tylko utwierdza mnie w opinii, że Clint jest wybitnym reżyserem.
    Invictus opowiada o początkach prezydentury Mandeli oraz o historycznym sukcesie południowoamerykańskiej drużyny rugby. Sportowy sukces okazał się jednym z spoiw, które pomogły budować nowe państwo. Oglądałem ten film i nie mogłem nie odnosić fabuły (opartej na faktach) do naszego polskiego podwórka. Mam wrażenie, że nasze społeczeństwo ulega coraz większej polaryzacji. Póki co odbywa się to w sferze słownej, ale to chyba tylko kwestia czasu zanim poleje się krew. Myślałem, że jesteśmy już rozwiniętą demokracją, w której szanuje się oponentów politycznych. Niektóre publiczne wypowiedzi znanych osób, ale także anonimowych hejterów tworzą klimat wzajemnej wrogości i nienawiści, który będzie trudno w przyszłości zmienić. Sukces sportowy może nie wystarczyć.

    Czytaj więcej

  • Creed: Narodziny Legendy - 2015

    plakat promujący
    Creed: Narodziny legendy
    (Creed) - 2015;
    - reżyseria: Ryan Coogler;
    - scenariusz: Ryan Coogler, Aaron Covington;
    - wybrana obsada: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson, Phylicia Rashad;
    - gatunek: sportowy, dramat.

    Rocky.. wróć.... Creed zapowiada się na początek całkiem nowej bokserskiej serii.

    Adonis jest nieślubnym synem legendarnego boksera, ale nie chce bazować na sławie swojego ojca. Pragnie do wszystkiego dojść własnymi siłami. Rzuca dobrze płatną pracę, pieniądze i podąża za marzeniem. Wrodzona pewność siebie to jednak za mało by liczyć się na bokserskim rynku. Adonis jest tego świadomy i dlatego prosi Rocky'ego by go trenował. Emerytowany bokser początkowo się nie zgadza, ale po czasie postanawia dać szansę młodemu Creed'owi. Brzmi to niezbyt oryginalnie, ale opowiedziana historia wywołuje prawdziwe emocje i niesamowicie wciąga. Przyczyn jest wiele. Scenariusz to nic innego jak dążenie sportowca do wielkiego celu, walka z własnymi ograniczeniami, ale doskonale wiemy, że w filmach sportowych to jest najlepsza baza na film. Creed to uwspółcześniona legenda o wielkim Rocky'm Balboa, którego historią żyło całe moje pokolenie. Ileż razy się oglądało Rocky;ego na VHS.
    Creed to też znakomity bokserski montaż - wielu twierdziło, że w filmie Do utraty tchu montaż być niesamowity, ale w Narodzinach legendy sceny walk wyglądają o niebo lepiej.
    Wielkie słowa uznania należą się dla scenarzystów. Pięknie połączyli historie Rocky'go i Creed'a. Młodości i doświadczenia. Legendy i ambicji. To połączenie podkreślane jest też bardzo dobrym soundtrackiem, który świetnie koresponduje z filmem z 1976 roku. Mam nadzieję, że akademie filmowe to docenią.
    Na koniec zostawiłem najlepsze. Sylvester Stallone - facet w tym filmie pokazał swoją największą klasę. Nie oszukujmy się ten aktor nigdy nie był wybitny.. ale w tym filmie wypadł naprawdę fenomenalnie. Póki co zdobył Złotego Globa za ten film, ale jestem przekonany, że powinien powalczyć o Oscara - należy mu się.
    Zresztą cała obsada zasługuje na słowa uznania. Brawo.

    Czytaj więcej

  • Do utraty sił - 2015

    plakat promujący
    Do utraty sił
    (Southpaw) - 2015;
    - reżyseria: Antoine Fuqua;
    - scenariusz: Kurt Sutter;
    - wybrana obsada: Jake Gyllenhaal, Rachel McAdams, Forest Whitaker, Oona Laurence, 50 Cent, Naomie Harris;
    - dramat, sportowy.

    Znam wiele bardzo dobrych filmów bokserskich, które mimo upływu lat zachowują cały czas świeżość i ostrość wyrazu. Kampania wokół Do utraty sił sugerowała, że ten film od razu wkroczy do kanonu najlepszych obrazów o boksie.. po seansie mogę stwierdzić, że owszem jest to dobry film, ale wiele mu brakuje do wybitności. Przede wszystkim boli miałkość scenariusza, który ogranicza się do banalnej historii o spadku ze szczytu i powolnym trudzie by na niego wrócić. Twórcy nie pokusili się by nadać tej historii większy sens, przesłanie. Wszystko można zamknąć w jednym zdaniu - Jak chcesz to Ci się uda. Normalnie jakbym był na jakimś szkoleniu z udziałem trenerów mentalnych. Świat tak nie działa. Żałuję, że w Do utraty tchu nie pokazano bardziej dobitnie jak działa świat wokół boksu. Nie podkreślono wagi "Ekipiy", która zawsze towarzyszy (lub i nie) znanym bokserom. Zastosowano mega skróty scenariuszowe, które sprawiają, że cała historia kupy się nie trzyma. Niektórzy blogerzy, recenzenci podkreślają, że są w filmie znakomite sceny walki. Jest kilka niezłych ujęć, ale poziom ich dramaturgii wynosi zero. Została czysta zabawa kamerą - sztuka dla sztuki. Tym stwierdzeniem można skwitować cały ten film.. . nawet niesamowite starania Jake'a Gyllenhaala, który próbuje bardzo się stara by jego postać miała wiele emocji - ale czy jego starania nie są zbyt intensywne? Czy rolę można grać za bardzo? Nie wiem, ale przy tym filmie zacząłem się nad tym poważnie zastanawiać.. Doceniam trud Jake'a, ale mam wrażenie, że pokazując skrajności zapomniał o "środku". Na plus trzeba zaliczyć aktorów drugoplanowych.
    Nie bardzo wiem co Fuqua próbował osiągnąć.. film zawiesił pomiędzy światem boksu, a dramatem ojca. Ten brak zdecydowania sprawił, że mamy do czynienia z filmem sprawnym realizatorsko, ale fabularnie mocno przeciętnym.

    Czytaj więcej

  • 42 - Prawdziwa historia amerykańskiej legendy - 2013

    42 prawdziwa historia amerykanskiej legendy42 - Prawdziwa historia amerykańskiej legendy
    (42, reżyseria Brian Helgeland, 2013)

    Kolejny tytuł z cyferką w tytule - dostrzegacie zależność? Na wstępie muszę przyznać, że nie skojarzyłem, że w tym filmie drugoplanową rolę gra Harrison Ford.. nie rozpoznałem go - wiem, wstyd!

    42 to opowieść o Jackie'm Robinsononie (Chadwick Boseman), legendarnym baseballiście, który był pierwszym czarnoskórym zawodnikiem w krajowych rozgrywkach. Mamy ukochany amerykański sport i kwestie rasowe na pierwszym planie. Wydaje się, że to znakomite połączenie by zrobić film, który dużo zarobi i zapadnie w pamięci widzów. Tym razem doskonały przepis na sukces nie podziałał. Zabrakło emocji, realizmu, dopracowanych dialogów. Postacie zostały ukazane w zbyt jednostronny sposób. Ponadto taka ilość patosu nawet mnie irytuje. No bez przesady. Czy to jest zły film? Zdecydowanie nie.. ale uważam, że historia niosła w sobie dużo mocniejszy potencjał.

    Czytaj więcej

  • Ekspres - bohater futbolu - 2008

    ekspres bohater futboluEkspres - bohater futbolu
    (The Express, reżyseria Gary Fleder, 2008)

    Film znaleziony przypadkiem. Szukałem pozycji biograficznych, które są wysoko oceniane przez społeczności fanów kina.
    Ameryka, przełom lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Kraj w ogniu konfliktów na tle rasowym. Ernie Davis (Rob Brown) jest utalentowanym futbolistą, jednym z najlepszych tamtych lat, ale nie jest w pełni doceniany bo ma kolor skóry, który dla wielu jest problemem. Ernie musi cały walczyć. Nie tylko na boisku, ale także poza nim. Wyjazd na mecz w Texasie budzi niesamowite emocje, które są mieszanką sportowej rywalizacji i rasizmu w ostrej formie. Po znakomitym sezonie zostaje doceniony, ale wtedy rozpoczyna się jego kolejna wielka bitwa. Tym razem walczy z własnym organizmem - jest chory na białaczkę.
    Świetna historia i znakomite kino, które dla wielu pozostanie nieznane - brak słynnych nazwisk nie zachęca do seansu. Jeśli w jakiś sposób sugerujecie się moimi notkami to ten film powinniście wpisać na listę.
    Oceniam na dziewięć.

    Czytaj więcej

  • Foxcatcher - 2014

    foxcatcherFoxcatcher
    (reżyseria Bennett Miller, 2014)

    Jeśli słyszycie medalista olimpijski to o czym sobie myślicie? Dla mnie to przede wszystkim wielki upór, wysiłek, hart ducha, dyscyplina, systematyczność i odrobina talentu. Każdy by chciał mieć takie cechy. Dlatego też często się zdarza, że do sportowców doczepiają się osoby, które można nazwać pasożytami. Czasem to są członkowie dalszej rodziny, czasem tak zwani przyjaciele, a czasem sponsorzy. Foxcatcher opowiada o John'ie du Pont (bardzo dobry Steve Carell), który ma olbrzymią fortunę, ale cały czas żyje pod kloszem matki. Marzy o tym by być wielkim, szanowanym, by ludzie traktowali go jak mentora. Organizuje obóz treningowy do którego ściąga braci Schultz ( Channing Tatum, Mark Ruffalo), którzy mają mu zapewnić olimpijski medal w zapasach (rok 1988). Początkowo współpraca układa się sprawnie, ale z czasem destrukcyjne skłonności sponsora zaczynają dominować.
    Foxcatcher opowiada o prawdziwej sportowej historii, ale robi to w sposób beznamiętny. Genialny materiał historyczny na ekranie nie posiada odpowiedniej, sportowej dynamiki. Nazwijmy rzecz otwarcie - wieje nudą. Z dystansem też podchodzę do historii - skoro jest tylko inspirowana faktami to można było ją o wiele bardziej interesująco poprowadzić. Nie rozumiem dlaczego scenariusz dostał nominację do Oscara.. nominacji za charakteryzację i reżyserię też nie rozumiem.. ale to już przemilczę. Aktorsko Foxcatcher jest mocno nierówny. Carell i Ruffalo wypadli bardzo dobrze, ale Tatum to istny dramat.. Stallone w Rocky miał bogatszą mimikę.
    Całość budzi moje mieszane uczucia.. lubię filmy biograficzne, sportowe - ale w tym obrazie jest zbyt dużo niedociągnięć. Naciągane siedem. Notę podnosi pewien antyamerykański wydźwięk.

    Czytaj więcej

  • Cud z Berna - 2003

    cud z bernaCud z Berna (Das Wunder von Bern, reżyseria Sönke Wortmann, 2003)

    Jestem zaskoczony, że nikt z moich znajomych na Filmwebie tego filmu nie ocenił. Może jest mało znany? Sam trafiłem przypadkiem.
    Rok 1954. Powojenne Niemcy, Zagłębie Ruhry. Jedenastoletni Matthias (Louis Klamroth) żyje z matką i z rodzeństwem. Jest biednie, ale rodzina jest w miarę szczęśliwa. Chłopak kocha, jak każdy ówczesny dzieciak, piłkę nożną. Marzy by niemiecka drużyna odnosiła sukcesy. Jego spokojne życie budzi niespodziewany powrót ojca (Peter Lohmeyer) z radzieckiej niewoli.. Spędził w niej jedenaście lat i nawet nie wie o istnieniu swojego młodszego syna. Dawno nie widziałem pozycji, która w jednej fabule poruszałaby kilka trudnych spraw. Trudne relacje ojciec-syn, problem tożsamości powojennych Niemiec (w końcu takie filmy powstają), ale przede wszystkim wielka miłość do sportu, który może jednoczyć i w trudnych czasach dawać powody do dumy. Dziwna, ale znakomicie połączona mieszanka.
    Bardzo dobre kino, które ogląda się z prawdziwą przyjemnością.

    Czytaj więcej

  • Senna - 2010

    sennaSenna
    (reżyseria Asif Kapadia, 2010)

    Obecnie rzadko sięgam po kino dokumentalne.. w ten sposób przejawia się moja ignorancja - pora coś z tym zrobić.
    Nie jestem też fanem sportów motorowych. Formuła 1 to kojarzy mi się z jeżdżeniem w kółko bez żadnego dreszczyku emocji. Mój stosunek zmienił się po seansie Wyścigu.. nagle odkryłem, że Formuła 1 nie zawsze była nudna. Po obejrzeniu Senny jeszcze bardziej się w tym utwierdziłem. Kiedyś te wyścigi miały prawdziwe emocje, była rywalizacja i nieoczekiwane rotacje na podium... innymi słowy - był to sport.

    Senna to film o karierze motorowej jednego z najwybitniejszych kierowców - Ayrtonie Senna. Był to kierowca wybitny i zaskakujący. Potrafił działać cuda na torze, im trudniejsze warunki pogodowe tym lepiej sobie radził.. zawsze jeździł na granicy umiejętności i fizyki.. ale doskonale wiedział gdzie ta granica przebiega.
    Spodobało mi się, że w tym filmie pokazano też kim Senna był dla Brazylijczyków, jak wiele znaczył, a także jak pomagał swoim rodakom. Zwyczajnie, po ludzku.
    Nie wiem czy Senna był najlepszym kierowcą w historii, ale jego historia jest niesamowita.
    Dokument o nim mi się podobał. Oceniam na dziewięć.

    Czytaj więcej

  • Gra o honor - 1998

    gra o honorGra o honor (He Got Game, reżyseria Spike Lee, 1998)

    Jake (Denzel Washington) odsiaduje wyrok za morderstwo. Pewnego dnia dostaje od naczelnika więzienia propozycję skrócenia kary. Jedyne co musi zrobić to namówić swojego syna (Ray Allen), który jest bardzo dobrze rokującym koszykarzem, by wybrał odpowiednią uczelnię (Alma Mater gubernatora).
    Film Lee jest wielopłaszczyznowy. Z jednej strony mamy opowieść o pozyskiwaniu zawodników koszykówki. Zdolne dzieciaki są kuszone wielkimi (tak im się wydaje) pieniędzmi, luksusem, seksem.. jeśli nie da się ich przekupić to próbuje się rodziców.. Wszystkie chwyty są dozwolone by tylko zwerbować młode talenty.. Narodowa dyscyplina sportu ma bardzo brudne zaplecze. Z drugiej strony Gra o Honor porusza temat warunkowych zwolnień z więzienia.. gubernatorzy mają w tej materii bardzo duże pole manewru.. które często wykorzystują do swoich celów.. jestem zwolennikiem zwolnień warunkowych, ale nie jestem przekonany by to tak powinno wyglądać. Trzeci poziom to relacja ojciec - syn. Relacja, która zawsze przeobraża się w pewną rywalizację, próbę sił. Bezustanne prężenie muskułów.. i w ten sposób przechodzimy w czwarty, chyba najważniejszy poziom filmu. Jest nim zdolność do przebaczania. Czy syn może wybaczyć swojemu ojcu, że zabił swoją żonę (celowo tego wcześniej nie pisałem)? Nie wiem.. może tak..
    Poruszonych ważnych tematów w filmie jest więcej.. ale te wydały mi się najistotniejsze.
    Gra o Honor dostaje dziewięć. Polecam.

    Czytaj więcej

  • Ostatni gwizdek - 2014

    ostatni gwizdekOstatni gwizdek
    (Draft Day, reżyseria Ivan Reitman, 2014)

    Podziwiam Amerykanów za ich stosunek do sportu.. do narodowych dyscyplin.. koszykówka, baseball, football amerykański.. - Amerykanie kochają te dyscypliny, nie tylko na poziomie krajowym, ale głównie klubowym, lokalnym. Kochają i często robią o tym filmy.. nie są to pozycje niszowe, często temat podejmują wielcy reżyserzy, a w obsadzie są największe gwiazdy Hollywood. Fenomenalne.
    Ostatni gwizdek jest jednym z takich filmów. W głównej roli Kevin Costner (świetnie się trzyma), a tematem sportowym jest football amerykański.. tym razem nie są to rozgrywki i mecze, ale przygotowywanie klubu do sezonu.. skomplikowany system pozyskiwania zawodników (ma w sobie pewną sprawiedliwość), wielkie pieniądze, a przede wszystkim ryzyko i ambicje.. Podczas seansu często w głowie pojawiała się myśl... Moneyball, Moneyball, Moneyball... podobieństwo tych filmów rzuca się w oczy.. Ostatni gwizdek nie jest aż tak dobry, ale nadal reprezentuje wysoki poziom.

    Czytaj więcej

  • Siła spokoju - 2006

    sila spokojuSiła spokoju
    (Peaceful Warrior, reżyseria Victor Salva, 2006)
    Dan Millman (Scott Mechlowicz) jest utalentowanym gimnastykiem, który marzy o zdobyciu złota olimpijskiego. Całe swoje życie podporządkowuje tylko temu jednemu celowi. Niestety plany komplikuje mu wypadek motocyklowy, w którym jego udo ulega wielokrotnemu złamaniu. Lekarze twierdzą, że będzie miał szczęście jeśli będzie chodził. Dan się nie poddaje z pomocą przypadkowego trenera (Nick Nolte) udaje mu się osiągnąć spokój ducha, a następnie powrócić na ścieżkę sportowej kariery.
    Lubię filmy o walce z własnymi ograniczeniami, o upartym dążeniu do celu, który dzięki systematycznej pracy zbliża się na wyciągnięcie ręki. Siła spokoju jest taką produkcją, a element walki został tu ubrany w hasła filozoficzne rodem z Coelho. Początkowo na to nie zwracałem uwagi, ale pod koniec produkcji życiowych mądrości było tyle, żeby starczyło na 2-3 "mądre" książki.
    To obniża notę i film dostaje tylko (aż) osiem.
    Siła spokoju powstała na bazie autobiograficznej powieści Dana Millmana.
    W drugim planie wystąpili: sztuczny Paul Wesley i Tim Dekay (White Collar)

    Czytaj więcej

  • Wyścig - 2013

    wyscigWyścig
    (Rush, reżyseria Ron Howard, 2013)
    Nie jestem wielkim fanem Formuły 1, powiem więcej - wyścigi na torze wydają mi się piekielnie nudne. Dlatego z wielką rezerwą podchodziłem do tego tytułu. Myślałem, że mnie nie porwie. Jakże się myliłem.
    Wyścig opowiada nam o zaciekłej rywalizacji jaka miała miejsce na torach Formuły 1 w latach siedemdziesiątych. Niki Lauda (Daniel Bruhl) i James Hunt (Chris Hemsworth) walczą o tytuł najlepszego kierowcy sezonu. Wyrafinowana perfekcja i systematyczność przeciwko spontaniczności, ryzykanctwu i zwyczajnemu szaleństwu. Dwie skrajnie różne osoby, które łączy chora rywalizacja i pasja jaką darzą wyścigi. Obaj chcą wygrać, ale czy cena zwycięstwa nie będzie za wysoka?
    Świetny temat został bardzo sprawnie nakręcony. Efekty specjalne i sceny wyścigów znakomicie oddają klimat filmu, klimat rywalizacji - film porwał mnie od pierwszych ujęć. Trzymał w napięciu do samego końca. Nie mogę przemilczeć aktorstwa. Hemsworth i Bruhl świetnie się wcielili w role. Nie wiem jak oni to robią, ale było wyczuwalne napięcie między nimi.
    Wyścig to bez wątpienia jeden z ciekawszych filmów 2013 roku.

    Czytaj więcej

  • Najwspanialsza gra w dziejach 2005

    najwspanialsza gra w dziejachNajwspanialsza gra w dziejach
    (The Greatest Game Ever Played, reżyseria Bill Paxton, 2005)
    Z czym się Wam kojarzy golf? Przed seansem miałem tylko dwa skojarzenia. Pierwsze - golf to nudna gra. Drugie - gra, która jest zarezerwowana dla snobistycznych bogaczy. Teraz dojdzie trzecie - film Paxtona, który dowodzi, że można zrobić ciekawy, wciągający film o sporcie, który nie słynie z dynamiczności.
    Disney połączył elementy rywalizacji z pragnieniem awansu społecznego, który jest możliwy poprzez zwycięstwo w grze.
    Młody chłopak z nizin społecznych (Shia LaBeouf) marzy o zawodowej grze w golfa, o zwycięstwie w międzynarodowych zawodach. Marzenie, dzięki zrządzeniu losu, ma okazję się spełnić.
    Film jest klasyczną opowieścią o tym, że warto podążać za swoimi marzeniami, warto o nie walczyć i uparcie dążyć do ich spełnienia. Warto też być lojalnym wobec siebie i swoich bliskich.
    Historia golfisty jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami i karierą Francis'a Ouimet'a, a scenariusz powstał na bazie prozy Mark'a Frost'a.
    Najwspanialsza gra w dziejach to sprawnie nakręcone kino familijne, które idealnie nadaje się na niedzielne popołudnia.

    Czytaj więcej

  • Dopóki piłka w grze 2012

    dopoki pilka w grzeDopóki piłka w grze
    (Trouble with the Curve, reżyseria Robert Lorenz).
    Clint Eastwood to jeden z niewielu aktotów, który z wiekiem gra coraz lepiej i ma dar do wyboru dobrych filmów. Przeważnie gra u siebie, ale nie tylko, o czym najlepiej świadczy Dopóki piłka w grze.
    Jest to opowieść o dojrzewaniu do starości, o pasji, o miłości, o trudności relacji między córką a ojcem, ale przede wszystkim jest to film o basebollu. Śmiało można porównać ten film z Moneyball, oba filmy opowiadają podobną historię, ale z całkiem z innymi wnioskami - są opozycyjne. Film Lorenza nie jest specjalnie wybitnym dziełem - to zwyczajna opowieść, którą dobrze się ogląda, przy okazji przybliża nam Amerykę. To kolejny obraz, w którym "tradycjonalizm" i przywiązanie do wartości wygrywają z wyścigiem szczurów, które reprezentowane są tu przez korporacje adwokackie i komputery. Może to trochę naiwne, może gdyby nie rola Clinta to nikt by o tym filmie nie mówił, ale mi się podobało - lubię taki obraz Ameryki.

    Czytaj więcej

Strona 1 z 2