Producenci,
(The producers) - 1967;
- reżyseria: Mel Brooks;
- scenariusz: Mel Brooks;
- wybrana obsada: Zero Mostel, Gene Wilder, Dick Shawn, Lee Meredith, Kenneth Mars;
- kategoria: komedia.

Bycie producentem teatralnym/filmowym to bardzo stresująca praca. Najpierw trzeba się bardzo starać by zdobyć fundusze na produkcję, a później modlić się by był kasowy sukces.. nie zawsze to się udaje... a gdyby tak zrobić inaczej? Obstawiać porażkę niż sukces. Przy odpowiednim przygotowaniu sztuki można być pewnym, że tytuł zostanie zdjęty z afisza po jednym dniu. Kompletna finansowa klapa a to znaczy, że nikomu nie będzie trzeba płacić prowizji od zysku. Genialne, ale zarazem karalne.

Yesterday - 2019;
- reżyseria: Danny Boyle;
- scenariusz: Richard Curtis;
- wybrana obsada: Himesh Patel, Lily James, Joel Fry, Ed Sheeran, Kate McKinnon;
- kategoria: muzyczny, komedia.

Jak zrobić film z piosenkami Beatlesów bez nich samych? Napisać historię na nowo i wyobrazić sobie świat bez ich twórczości. Scenarzysta poszedł trochę na łatwiznę bo zapomniał/pominął fakt, że ich twórczość to niezliczona wręcz ilość odwołań. Może po kolei.
Malik marzy o wielkiej karierze, ale ani nie jest ładny, ani specjalnie zdolny.. pisze swoje piosenki, które tak naprawdę uwielbia tylko jego menadżerka. Innymi słowy facet nie ma nic co by sprawiło, że będzie kiedyś sławny. Wszystko się zmienia podczas jednego wypadku. Malik po światowej awarii zasilania zostaje potrącony przez autobus i budzi się w szpitalu. Chłopak jest mocno poobijany, ale nie tylko to się zmieniło. Malik budzi się w świecie, w którym nie było Beatlesów (i paru innych rzeczy), ale jakimś cudem ich piosenki nadal są w głowie chłopaka. Brzmi jak sen - idealne warunki by sprawdzić czy stare przeboje mogą współcześnie zdobyć sławę.

Ishtar - 1987;
- reżyseria: Elaine May;
- scenariusz: Elaine May;
- wybrana obsada: Charles Grodin, Jack Weston, Carol Kane, Dustin Hoffman, Isabelle Adjani;
- kategoria: komedia, musical, przygodowy.

Jim i Chuck piszą piosenki, a właściwie to próbują, ale niespecjalnie im to wychodzi.. zresztą to i tak lepiej jak piszą niż jak śpiewają - to dopiero jest dramat. Zleceń nie mają zbyt wiele dlatego też wykorzystują szansę i jadą na występy w Ishtar. To gdzieś w Afryce. Na miejscu zostają wplątani w szpiegowską przygodę, która wywraca ich życie do góry nogami, a wszystko to przez tajemniczą, antyczną mapę, która mogła obalić obecne władze. Brzmi jak totalna bzdura i tak też to wygląda na ekranie.
Ishtar to film porażka. Najpierw wysokie gaże (za wysokie) dla odtwórców głównych ról. Później przeciągający się montaż, a na koniec totalna klapa w kinach. Wytwórnia sporo straciła, ale to nic ze stratą widzów, którzy zmarnowali czas na ten film. Poszczególne elementy scenariusza mogą się podobać, ale razem nie tworzą spójnej całości. Mam wrażenie, że ten tytuł powstał trochę na siłę. Kino przygodowe było popularne i

Gracze,
(Ballers) - 2018;
- sezon 4, stacja HBO;
- twórcy: Stephen Levinson;
- wybrana obsada: Dwayne Johnson, Rob Corddry, John David Washington, Omar Benson Miller, Jazmyn Simon, Troy Garity, Richard Schiff;
- gatunek: dramat, komedia.

Spencer Strasmore oraz Joe Krutel chcą rozwinąć skrzydła i wchodzą na całkiem świeży teren. Przejęcie kanału promującego sporty ekstremalne wydaje się dobrym pomysłem. Szybko jednak okazuje się, że kanał de facto tworzy jedna osoba, którą Spencer właśnie zwolnił. Nieudana inwestycja sprawia, że problemy zaczynają się mnożyć. Spencer szuka rozwiązania i znów wchodzi w konflikt z NFL. Zapowiada się wojna totalna, której finał pewnie obejrzymy w piątej serii.
Sezon czwarty to spora dawka polityki, zderzenia wartości z twardą rzeczywistością, w której obowiązują twarde zasady gry. Bohaterowie Graczy w tym sezonie zdrowo obrywają.

American Beauty - 1999;
- reżyseria: Sam Mendes;
- scenariusz: Alan Ball;
- wybrana obsada: Kevin Spacey, Annette Bening, Thora Birch, Wes Bentley, Mena Suvari, Peter Gallagher, Chris Cooper;
- kategoria: dramat, komedia., Oscar.

Lester, facet po czterdziestce, który w zasadzie ma wszystko. Piękny dom, ogród, żonę, dziecko, pracę. Standardowy, spełniony przedstawiciel klasy średniej, który nie czuje się spełniony. Praca nie daje satysfakcji, z żoną praktycznie nie rozmawia, a córka traktuje go jak wroga. Wszystko zaczyna przytłaczać i sprawiać, że Lester wybucha. Pretekstem są zmiany kadrowe w pracy, ale doskonale wiemy, że to tylko mały kamyczek, który uruchamia lawinę. Lester dostrzegając beznadzieję swojego życia zaczyna głośno manifestować swoją obecność. Można powiedzieć, że to kryzys wieku średniego i potrzeba odmłodzenia, ale uważam, że to zbytnie spłycenie tematu. Nasz główny bohater zaczyna odczuwać dyskomfort życia w zakłamanym społeczeństwie, w którym każdy ma przyklejony sztuczny uśmiech. Jawnie protestuje, próbuje się

M*A*S*H* ,
(MASH) - 1970;
- reżyseria: Robert Altman;
- scenariusz: Ring Lardner Jr.;
- wybrana obsada: Donald Sutherland, Elliott Gould, Tom Skerritt, Sally Kellerman, Robert Duvall, Michael Murphy;
- kategoria: wojenny, komedia, dramat.

Trwa wojna w Korei. Do szpitala polowego, który znajduje się blisko frontu trafia dwóch nowych chirurgów. Są świetnymi specjalistami, ale każdą wolną chwilę wykorzystują na zabawę. Byle tylko nie myśleć o wojnie obok i o powrocie do domu. Alkohol, hazard, seks z pielęgniarkami to tylko nieliczne formy rozrywki. Lekarze się do nich nie ograniczają. Przecież można zagrać w golfa, czy tez bezkarnie znieważyć przełożonych. Nie ma granic.
M*A*S*H* to film, który mocno się postarzał. Pierwsze trzydzieści minut jest tak ciężkostrawne, że niewiele brakowało bym zakończył seans. Na szczęście mam zasadę, że jak coś zaczynam oglądać to muszę skończyć (nie dotyczy serwisów informacyjnych TVP oraz występów kopaczy).

Truposze nie umierają
(The Dead Don't Die) - 2019;
- reżyseria: Jim Jarmusch;
- scenariusz: Jim Jarmusch;
- wybrana obsada: Bill Murray, Adam Driver, Tilda Swinton, Chloë Sevigny, Steve Buscemi, Danny Glover, Selena Gomez, Tom Waits, Iggy Pop, RZA;
- kategoria: horror, komedia, wydmuszka.

Zaczyna się niewinnie, małe miasteczko, które żyje ślamazarnym tempem. Nic wielkiego, aż do czasu aż zaczynają się budzić zmarli. Mieszkańcy są atakowani przez zombie i próby oporu nie mają najmniejszego znaczenia. Wszystko już jest przewidziane. W pewnej scenie jeden z bohaterów mówi, że źle to się skończy bo czytał scenariusz.
Mogę się w tym filmie zachwycać ujęciami, znakomitą grą aktorską czy też popkulturowymi nawiązaniami. Jarmusch bezustannie mruga do widza pokazując jakie to wspaniałe dzieło stworzył. Może to dlatego przez pierwsze trzydzieści minut najczęściej powtarzanym słowem jest "dziwnie" - bo faktycznie dziwny to film. Jarmusch bawiąc się konwencją spokojnie prowadzi widza do finału,

Sekretne życie zwierzaków domowych 2,
(The Secret Life of Pets 2) - 2019;
- reżyseria: Chris Renaud;
- scenariusz: Brian Lynch;
- kategoria: unlimited, animacja, kasowy, Illumination Entertainment, komedia, przygodowy.

Trzy lata po pierwszej części znów możemy się przyjrzeć życiu zwierzaków domowych.. a te się toczy spokojnym rytmem. Zwierzaki uwielbiają stabilizację. Każde odstępstwo od normy może wywołać niepotrzebny stres.. a pojawienie się dziecka w domu to stres do kwadratu.
Pies Max zawsze był nerwowy (powinienem się utożsamiać?), a dziecko sprawia, że psina nie potrafi się uspokoić. Najpierw chroniąc swojego terenu, a następnie powiększonego stada. To tylko jeden z wątków. Innym jest uwalnianie tygrysa z cyrkowej niewoli oraz walka z kotami o zabawkę. Trzy niezależne wątki, które szczęśliwie się przeplatają w finale.. a w nim urocza staruszka, którą znamy z innych produkcji ;).

Toy story 4 - 2019;
- reżyseria: Josh Cooley;
- scenariusz: Andrew Stanton, Stephany Folsom
- kategoria: animacja, familijny, fantasy, komedia, kasowy, Pixar, Disney, unlimited.

Na ekranach kin gości czwarta odsłona przygód Chudego i przyjaciół.
Chłopiec Andy dorósł i wszystkie swoje zabawki oddał swojej siostrze. Ta początkowo nimi chętnie się bawi, ale z czasem zaczyna kochać inne zabawki, a najbardziej to pokochała zabawkę, którą sama zrobiła. Sztuciec jest zrobiony ze śmieci, ale dla dziewczynki ma olbrzymią wartość. Chudy i inni akceptują nowy stan rzeczy więc wydaje się iż wszystko działa jak należy... jest tylko jedno małe ale... Sztuciec nie chce być zabawką i za wszelką cenę chce uciec i trafić do śmieci. Jedna z tych ucieczek się udaje, ale Chudy, kierując się odpowiedzialnością za dziecko, rusza na poszukiwania. Poza bezpiecznym pokojem świat dla zabawek jest bardzo niebezpieczny.

Dobry Omen
(Good Omens) - 2019
- Amazon, mini serial;
- twórcy: Neil Gaiman, Douglas Mackinnon, Terry Pratchett; 
- wybrana obsada: David Tennant, Michael Sheen, Anna Maxwell Martin, Jon Hamm, Jack Whitehall, Josie Lawrence;
- kategoria: fantasy, komedia.

Wielkie przepowiednie mówią, że kiedyś przyjdzie apokalipsa, że narodzi się zły, który z czterema jeźdźcami sprawią iż świat się skończy.. oczywiście towarzyszyć temu będzie wielka bitwa aniołów i demonów. Taki jest plan.. zresztą każdy duży plan (koniec świata się do nich zalicza) wymaga solidnego przygotowania. Wiecie, to nie może być prowizorka. Trzeba przygotować armie, ale przede wszystkim dowiedzieć się gdzie i kiedy narodzi się syn piekielny, a jak się narodzi to trzeba go odpowiednio wychować. Bo może wcale nie jest taki zły? Anioł Azirafal oraz Demon Crowley (ach te okulary) mają za zadanie dopilnować by plan odpowiednio się dokonał. Obaj nie mają przekonania do słuszności tej apokalipsy i wprowadzają drobne poprawki.. wyszło by to całkiem nieźle, ale gdzieś na samym

Gracze,
(Ballers) - 2017;
- sezon 3, stacja HBO;
- twórcy: Stephen Levinson;
- wybrana obsada: Dwayne Johnson, Rob Corddry, John David Washington, Omar Benson Miller, Jazmyn Simon, Troy Garity, Richard Schiff;
- gatunek: dramat, komedia.

Kilka dni temu przeczytałem, że Gracze wracają z piątym sezonem, a to mi przypomniało, że mam do obejrzenia zaległy trzeci i czwarty sezon. Trzeci udało mi się szybko nadrobić.
Tym razem Spencer Strasmore marzy o tym by zostać zapamiętanym na dłużej. Co prawda miał imponującą karierę sportową, ale sportowców jest wielu. Ma firmę wspierającą finanse gwiazd, ale takich firm jest na pęczki. Zresztą jego własna jest mocno zadłużona. Spencer zaczyna marzyć o czymś więcej. Z jednej strony angażuje się w miliardowy projekt przeniesienia jednego z klubów NFL do Las Vegas. To będą olbrzymie dochody i sława, która może zostanie na dłużej niż kariera sportowca. Z drugiej strony Spencer zaczyna myśleć poważnie o dziecku. Nie dlatego, że chce być ojcem, ale dlatego, że chce by ktoś o nim pamiętał..

Maska, 
(The Mask) - 1994;
- reżyseria: Chuck Russell;
- scenariusz: Mike Werb;
- wybrana obsada: Jim Carrey, Cameron Diaz, Peter Greene, Peter Riegert, Amy Yasbeck;
- gatunek: komedia, fantasy.

Od jakiegoś czasu staram się zamieszczać też krótkie notki na temat filmów, które nie są nowościami. Filmów, które są kultowe, występują non stop w ramówkach telewizyjnych, a przez swoją pospolitość i łatwodostępność nie wywołują gorących dyskusji.
Maska opowiada o nieudaczniku życiowym, który znajduje tajemniczą maskę pozwalającą na uwolnienie jego skrytej natury. Poczucie humoru, odwagę, a także wyzwolenie ukrytego gniewu. Pozwala również na łatwiejsze kontakty z kobietami. Maska, która de facto zdejmuje codzienną maskę naszego bohatera. Pozwala na odrzucenie wszystkich zasad i robienie tego na co ma się ochotę. Tyle o fabule.
Teraz o Carrey'u. 1994 rok był bardzo owocny dla tego aktora. Pojawiła się Maska, Psi Detektyw, czy też Głupi i Głupszy. Trzy komedie, które wyniosły aktora do wyżyny sławy, ale to (w mojej ocenie) Maska pokazała jego

Podwójne życie,
(Doubles vies) - 2018;
- reżyseria: Olivier Assayas;
- scenariusz: Olivier Assayas;
- wybrana obsada: Guillaume Canet, Juliette Binoche, Vincent Macaigne, Christa Théret;
- gatunek: dramat, komedia.

Tego filmu nie planowałem, ale seansu w żaden sposób nie żałuję. Powiem więcej - mocno dziwi mnie średnia na filmwebie (okolice 5).
Fabularnie niewiele się dzieje. Głównymi bohaterami są: Alain, który jest wydawcą, jego przyjaciel pisarz - Leonard oraz ich partnerki. Bohaterowie spotykają się, rozmawiają, mają romanse, marzenia, pracę.. ale najważniejsze jest to jak rozmawiają, i o czym.
Większość rozmów dotyczy rynku wydawniczego o tym jak się zmienia, jakie są potrzeby czytelnika. Mowa o tym, że książki są za drogie, że ludzie czytają/oglądają blogi zamiast książek, rozczarowanie rynkiem e-booków, które mocno są piracone, potrzebie recenzji i autorytetów, ale też nadmiarze byle jakiej literatury, która nie posiada nawet korekty, o tym że ludzie teraz chcą mieć kulturę za darmo... w tym kontekście mowa też o

Witajcie w Marwen,
(Welcome to Marwen) - 2018;
- reżyseria: Robert Zemeckis;
- scenariusz: Caroline Thompson, Robert Zemeckis;
- wybrana obsada: Steve Carell, Leslie Mann, Diane Kruger, Merritt Wever, Janelle Monáe;
- gatunek: biograficzny, komedia, dramat, animacja.

Fabuła filmu jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.
Mark Hogancamp zostaje napadnięty i brutalnie pobity. Ledwo uchodzi z życiem, a po powrocie do domu ucieka w świat fantazji. W tym świecie jest nieustraszonym żołnierzem, który odważnie mierzy się z przeciwnościami losu. Dokładna odwrotność rzeczywistości. Łącznikiem pomiędzy światami są starannie wykonane figurki. Mark wynajduje ciekawe modele, doskonali je i umiejętnie fotografuje nadając im życie. I tak powstaje Marwen. W rzeczywistości to piękna makieta, a w głowie Mark'a to miejce, w którym może uporządkować swoje życie. Każda postać w Marwen ma swój odpowiednik w realu. Jest tam przewaga kobiet - samotny, zraniony artysta przyciąga osoby,

Na dobre i złe,
(For Richer or Poorer) - 1997;
- reżyseria: Bryan Spicer;
- scenariusz: Jana Howington, Steve LuKanic;
- wybrana obsada: Tim Allen, Kirstie Alley, Michael Lerner, Larry Miller, Miguel A. Núñez Jr.;
- gatunek: komedia.

Też macie wrażenie, że współcześnie amerykański przemysł filmowy nie oferuje już nam dobrych komedii? Wyparował gdzieś lekki, błyskotliwy humor, a w jego miejsce wstąpiła wulgarność. Od kilku lat uporczywie towarzyszy mi myśl, że lepiej to już było. Dlatego też coraz chętniej wracam do starszych produkcji. Tym razem wylosowany został film z Tim'em Allen'em i Kirstie Alley (tak, to ta od I kto to mówi).
Brad, dobrze prosperujący biznesmen ma gorszy czas. Jego małżeństwo się sypie, zostaje oskarżony o wielkie oszustwa podatkowe, a jego konta zostają opróżnione. W tej sytuacji musi szybko uciekać. Przypadek (a jakże) sprawia, że kradnie taksówkę, w której pasażerką jest jego niemal eks żona. Gorzej być nie mogło... a jednak.. Brad z małżonką trafiają do osady amiszów.

Człowiek w czerwonym bucie,
(The Man with One Red Shoe) - 1985;
- reżyseria: Stan Dragoti;
- scenariusz: Francis Veber, Yves Robert;
- wybrana obsada: Dabney Coleman, Lori Singer, Charles Durning, Jim Belushi, Tom Hanks;
- gatunek: komedia, kryminał.

Roztargniony Richard ma słabszy dzień - przez przypadek ubiera dwa różne buty, a na lotnisku zostaje wplątany w rozgrywki pomiędzy amerykańskimi agencjami. Jako przypadkowa, ale dosyć charakterystyczna osoba zostaje przedstawiony jako supertajny agent, który może zaszkodzić jednemu z głównych graczy w konspiracyjnym świecie. Richard szybko staje się celem, który należy zbadać, a następnie zlikwidować.

Baywatch. Słoneczny patrol;
(Baywatch) - 2017;
- reżyseria: Seth Gordon;
- scenariusz: Damian Shannon, Mark Swift;
- wybrana obsada: Dwayne Johnson, Zac Efron, Jon Bass, Priyanka Chopra, Alexandra Daddario, Kelly Rohrbach, David Hasselhoff, Pamela Anderson;
- gatunek: komedia, akcja.

Kilka razy zabierałem się za ten film, ale za każdym podejściem zrażały mnie początkowe dialogi. Wiedziałem, że to będzie humor, którego nie lubię, ale sentyment do Dwayne'a Johnson'a zwyciężył. To tak samo jak z Jason'em Statham'em - wiem, że grają w kiepskich filmach, ale i tak ich lubię.
Dwayne to nowe wcielenie Mitch'a Buchannon'a - ratownika, który uratował ponad pięćset osób i jest szefem drużyny ratowniczej. Mitch przygotowuje eliminacje na nowych ratowników, ale jednocześnie pilnuje porządku na 'swojej' plaży. Jego zainteresowania dalece wykraczają poza bycie tylko ratownikiem. Jest przekonany o swojej wyjątkowości, a to sprawia, że woli wszystko sam

Studentka i pan Henri,
(L'Etudiante et Monsieur Henri) - 2015;
- reżyseria: Ivan Calbérac;
- scenariusz: Ivan Calbérac;
- wybrana obsada: Claude Brasseur, Guillaume De Tonquedec, Noémie Schmidt, Frédérique Bel;
- gatunek: komedia.

Constance marzy o opuszczeniu rodzinnego domu. Najlepiej do Paryża. Tam, gdzie życie toczy się szybciej, mocniej, bardziej. Wynajmuje pokój u starego zrzędy, który robi wszystko by dziewczyna nie zagrzała u niego miejsca na dłużej. Później postanawia wykorzystać lokatorkę do rozbicia małżeństwa swojego syna.
Fabuła nie jest specjalnie lotna. Calbérac miał dobry pomysł na film, ale po dobrym otwarciu wydaje się, że nie wiedział w jakim kierunku pokierować fabułę. Postawił na spokojne kino familijne, którego pozbawił drapieżności. Seans był przyjemny, lekko opowiadający o różnicach pokoleniowych, ale brakło czegokolwiek co sprawiłoby, że film na dłużej zapadnie w pamięci. No poza świetnym mieszkaniem. ;p

Człowiek, który zabił Don Kichota,
(The Man Who Killed Don Quixote) - 2018;
- reżyseria: Terry Gilliam;
- scenariusz: Terry Gilliam, Tony Grisoni;
- wybrana obsada: Adam Driver, Jonathan Pryce, Stellan Skarsgård, Olga Kurylenko, Joana Ribeiro;
- gatunek: komedia, przygodowy.

Która to już ekranizacja/adaptacja przygód wielkiego rycerza z La Manchy? Nie wiem czy ktoś to zliczy. Wydawałoby się, że temat jest już całkiem wyczerpany, ale skoro bierze się za niego Terry Gilliam to znak, że jest jeszcze wiele do pokazania. Przygody Don Kichota, rycerza o bogatej wyobraźni ekranizuje reżyser, którego umysł i fantazja nie znoszą żadnych granic.
Toby jest reżyserem, który przez wielu jest uznawany za bardzo zdolnego. Ma otwarty umysł, talent i piekielnie trudny charakter, ale kto artyście zabroni. Toby na studiach zrobił film o Don Kichocie, teraz wraca do miejsca, w którym kręcił debiutanckie dzieło. Spotyka tu aktora, naturszczyka, któremu

Tajemnica mojego sukcesu,
(The Secret of My Succe$s) - 1987;
- reżyseria: Herbert Ross;
- scenariusz: Jim Cash, Jack Epps Jr.;
- wybrana obsada: Michael J. Fox, Christopher Murney, Richard Jordan, Margaret Whitton, Helen Slater, John Pankow;
- gatunek: komedia.

Niektóre spotkania kończą się nieodłącznym kacem i oglądaniem filmów, których normalnie bym nie puścił. Filmów, które niekoniecznie muszą być złe - zwyczajnie nie mają siły przebicia. Czasem jednak są to produkcje mocno przeciętne. Do takich zaliczę Tajemnice mojego sukcesu.
Brantley, chłopak z prowincji skończył studia i wyjeżdża do Nowego Jorku robić karierę. Na miejscu okazuje się, że studia są niewiele warte - liczy się doświadczenie i przynależność do odpowiedniej mniejszości. Jedyną szansę na karierę jest praca u bogatego, bucowatego wuja. Od pucybuta (roznosiciela poczty) do milionera? Dlaczego warto zwrócić uwagę na ten film? Przede wszystkim jest to pozycja dla fanów Michael'a J. Fox'a i