Życie to jest to
(La Chispa de la vida, reżyseria Álex de la Iglesia, 2011)

Roberto pracuje w świecie reklamy.. a w zasadzie pracował.. był freelancerem, ale od dwóch ma problemy z zatrudnieniem.. jest na skraju załamania nerwowego. Myśli, że wszystko co dobre to już go w życiu spotkało. Pewnego dnia ma wypadek, który sprawia, że Roberto zostaje unieruchomiony z prętem w głowie. Mężczyzną zaczynają się interesować wszystkie media... a to znaczy, że można spróbować na tym zarobić..
Przecież wszystko jest tylko tematem.. im więcej krwi i śmierci tym lepiej.
Film jest pełną goryczy opowieścią o współczesnym świecie. Świecie, w którym wszystko jest przeliczalne na pieniądze. Świecie, w którym rządzi głupota, koniunkturalność postaw i zwyczajny brak empatii. Wszystkie chwyty są dozwolone.
Życie to jest to świetnie punktuje także obecną politykę i miałkość mediów.
Bardzo mocne zakończenie. Smutne, ale pokazujące, że jednak warto mieć jakieś zasady w życiu.
W rolę żony Roberto wcieliła się Salma Hayek.

Życie Pi
(Life of Pi, reżyseria Ang Lee, 2012).

Zacznę od tego, że przed seansem nie czytałem pozycji Yanna Martela. Koniecznie muszę to nadrobić, ale dzięki temu nie miałem żadnych odniesień i mogę pisać tylko o filmie, bez odniesień do książki - a to trochę ułatwia.
Życie Pi to przede wszystkim znakomicie zrealizowane zdjęcia i efekty specjalne. Ten obraz jest magiczny. Rewelacyjna robota... a ten Tygrys.. mhh sam bym lepszego nie namalował ;p

Akcja toczy się wokół opowieści Pi Patela (Suraj Sharma,  Irrfan Khan), który przeżył niesamowitą przygodę. Po katastrofie morskiej dryfował na szalupie razem z tygrysem bengalskim. Niezbyt bezpieczne połączenie..
Celowo nie będę się wypowiadał o przesłaniu tej historii. Bardzo sceptycznie podchodzę do książek, filmów, które próbują nam, za pomocą jakiejś banalnej historii, przedstawić wielką wiedzę o świecie i Bogu..
Żałuję, że widziałem ten film w wersji 2d.. zamierzam jeszcze raz go obejrzeć.. ale już w dużo lepszej jakości i w wykorzystaniu technologii 3d.
Póki co Życie Pi oceniam na mocne osiem.

Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową - 2000;
- reżyseria: Krzysztof Zanussi;
- scenariusz: Krzysztof Zanussi;
- muzyka: Wojciech Kilar;
- wybrana obsada: Zbigniew Zapasiewicz, Krystyna Janda, Tadeusz Bradecki, Monika Krzywkowska, Paweł Okraska, Szymon Bobrowski;
- kategoria: film, kino polskie, dramat, Złote Lwy, Orły, Złote Kaczki, Studio Filmowe TOR.

Tomasz, lekarz z wieloletnim doświadczeniem, dowiaduje się, że ma raka w zaawansowanym stadium. Jako lekarz wie, że leczenie nie rokuje i że zostału mu niewiele czasu. Jako człowiek, pacjent próbuje wszelkimi sposobami zdobyć środki na leczenie za granicą. Póki jest cień nadziei. Gdy umiera ostatnia iskierka nadziei Tomasz postanawia aktywnie wykorzystać ostatnie dni na tym świecie. Szybko się orientuje że i na to jest za późno. Jedyne co mu zostaje to godna śmierć... ale na raka nie umiera się godnie. To ból i samotność w obliczu

Życie Adeli: rozdział 1 i 2
(La vie d'Adèle, reżyseria Abdellatif Kechiche, 2013)

Historia rozpoczyna się gdy Adela (Adèle Exarchopoulos) ma piętnaście lat. Jest zwyczajną, nie rzucającą się w oczy dziewczyną.. poznaje świat i przeżywa swoje pierwsze fascynacje i miłości. Poznaje starszą, bardziej doświadczoną Emmę (Léa Seydoux), która odkrywa przed nią nowe emocje, wrażliwość i erotyczne doznania.
Życie Adeli to film o dojrzewaniu, ale przede wszystkim o potrzebie zrozumienia i bliskości. Potrzebie bycia dla kogoś całym światem, a nawet więcej. Adela na naszych oczach przechodzi kilka metamorfoz, ale pod koniec filmu jest nadal tą samą dziewczyną, która zapatrzona w innych ludzi, nadal nie jest pewna kim chce być w swoim życiu.. brak jej szczęścia.

Życie Adeli jest filmem długim, ale nie nużącym.. wolne tempo pozwala nam spokojniej poznać emocje głównej bohaterki .. jej pragnienia, marzenia, a także rozczarowania. Pod koniec seansu mam całkiem sporego kaca.. ale pewnie minie.. w końcu brak uczuć zobowiązuje.

Żyć nie umierać - 2015;
- reżyseria: Maciej Migas;
- scenariusz: Cezary Harasimowicz;
- wybrana obsada: Tomasz Kot, Jacek Braciak, Janusz Chabior, Adam Woronowicz;
- gatunek: dramat, obyczajowy, komedia, kino polskie.

Bartosz jest aktorem, któremu niespecjalnie życie się udało. Pracuje, walczy za nałogiem, nie posiada rodziny. Do tego obrazka szczęścia brakuje jeszcze śmiertelnej, nieuleczalnej choroby. Bartosz dowiaduje się, że ma raka i niewiele mu już życia zostało. To sprawia, że stara się odmienić swoje życie. Brzmi kiczowato? Jak diabli. Na ekranie nie wygląda to lepiej. Naciągane, ckliwe sceny.

Zwolnienie warunkowe,
(Straight Time) - 1978;
- reżyseria: Dustin Hoffman, Ulu Grosbard;
- scenariusz: Michael Mann, Nancy Dowd, Jeffrey Boam, Edward Bunker;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Theresa Russell, Gary Busey, Harry Dean Stanton, M. Emmet Walsh, Kathy Bates, Sandy Baron, Jake Busey;
- gatunek: dramat, kryminał.

Max wychodzi po sześciu latach z więzienia. Jest to tylko zwolnienie warunkowe, ale daje szansę na nowe życie. Sprawę Max'a prowadzi kurator, który nie budzi naszej sympatii - facet ewidentnie stara się utrudnić życie Max'owi na wolności... a może tylko wykonuje swoją pracę? Max znajduje pracę, poznaje piękną dziewczynę, a więc wszystko zaczyna zmierzać w dobrym kierunku. Do momentu... mężczyzna długo tak nie wytrzymuje i szubko zaczyna wracać do swojego dawnego życia - tak naprawdę do jedynego życia jakie zna.. od dziecka miał zatargi z prawem.. drobne kradzieże zaczynają przeradzać się w poważniejsze skoki, którym towarzyszą wybuchy niekontrolowanej złości. Max nie jest dobrym chłopakiem.

Zrodzony w ogniu
(Out of the Furnace, reżyseria Scott Cooper, 2013)

Stany Zjednoczone - miasteczko, które swoje najlepsze lata ma za sobą. Rozrasta się bieda i kwitnie brutalna przestępczość. Dwaj bracia. Russell (Christian Bale), który ma dobre serce, ale ma wyrok za wypadek po alkoholu i Rodney (Casey Affleck), który jest młodym żołnierzem, o którym zapomniało państwo. Beznadzieja ich życiorysów wypływa z każdej sceny. Russell próbuje legalnie pracować w hucie za niewielkie pieniądze, a Rodney chce się szybciej dorobić.. niestety spotyka nieodpowiednich ludzi na swej drodze. Nie piszę więcej o fabule, zresztą i tak ona nie jest najważniejsza w tym filmie. O wiele istotniejszy jest tu klimat. Ciężki, smutny i osaczający. Jak wspomniałem beznadzieja i opuszczenie dominują. Coraz więcej jest filmów, które w ten sposób ukazują wspaniałe Stany Zjednoczone. Kryzys trwający od lat sporo zmienił.
Zrodzony w ogniu to fenomenalne aktorstwo. Poza wspomnianymi w filmie wystąpili: Woody Harrelson, Forest Whiteker, Willem Dafoe, Zoe Saldana oraz Sam Shepard. Świetna obsada.
Oceniam na dziewięć

Źródło
(The Fountain, reżyseria Darren Aronofsky, 2006)

Po seansie Atlasu Chmur miałem wrażenie, że film jest zbyt naiwny, zbyt oczywisty.. a przede wszystkim, że jest pewnego rodzaju wydmuszką filozoficzną... dokładnie takie same wrażenia mam po Źródle.. w sumie to oba filmy wiele łączy. Oba są piękne wizualnie.. i muzycznie (zwłaszcza Źródło). Oba filmy mają kilka płaszczyzn opowieści, których akcja dzieje się w różnych czasach, ale ich bohaterowie są odgrywani przez niezmienianych aktorów (Jackman, Weisz).. fajny zabieg, który ma na celu podkreślenia uniwersalności opowieści i dążeń człowieka. Oba filmy też podkreślają fakt, że chwila, dane życie, strach przed umieraniem, potrzeby, marzenia to elementy ulotne i stałe zarazem.. są wpisane w ludzką naturę. W człowieczeństwo.
Takie uniwersalne prawdy, które pachną mi Coelho.. Mam wielki szacunek do Aronofky'ego, ale nie lubię filmów, które próbują powiedzieć tak - Jestem odpowiedzią na ból i wszystkie zagadki świata - jestem wspaniały, nie podoba Ci się to znaczy, że jesteś zbyt głupi by zrozumieć tak oczywisty geniusz....
I jak tu ocenić? Nie chcę być postrzegany za idiotę... ;) niechaj będzie

Kampania wyborcza w Stanach trwa w najlepsze. Ważnym jej elementem są żony polityków, którzy ubiegają się o fotel prezydenta. To przypomniało mi o Żonie Idealnej (The Good Wife), której pierwszy sezon obejrzałem jakiś czas temu. Jest to historia kobiety, której mąż, polityk, został oskarżony o korupcję i pozamałżeńskie stosunki seksualne. Alicia staje przed trudnym zadaniem. Musi odzyskać swoją godność i jakoś utrzymać rodzinę. Postanawia też wrócić do zawodu prawnika, a pamiętamy, że system sprawiedliwości w USA jest mocno upolityczniony. Rewelacyjnie nakręcony serial. Dobra fabuła, świetne zbudowani i zagrani bohaterowie (Julianna Margulies, Chris Noth, Josh Charles). Muszę też wspomnieć Kalindzie (Archie Panjabi) - ta tajemnicza , ale budząca sympatię śledcza, powinna dostać własny serial. Rzsdko w serialach mamy tak fajnie zbudowane postacie drugoplanowe.
Wojny polityczne, procesy sądowe oraz skomplikowane życie osobiste bohaterów sprawiają, że pierwszy sezon Żony Idealnej oceniam na dziewięć.

Zodiak
(Zodiac) - 2007;
- reżyseria: David Fincher;
- scenariusz: James Vanderbilt;
- wybrana obsada: Jake Gyllenhaal, Robert Downey Jr., Mark Ruffalo, Brian Cox;
- thriller, kryminał, dramat.

Pozycja, którą widziałem kilka lat temu, ale postanowiłem sobie odświeżyć. Miałem ochotę na dobre, sprawdzone kino z niezłą obsadą - Zodiak nadawał się idealnie.
San Francisco, redakcje lokalnych gazet dostają anonimy od mężczyzny, który przyznaje się do popełnienia kilkudziesięciu zabójstw. Policja przez wiele lat próbuje schwytać Zodiaka, ale brakuje bezpośrednich dowodów. Śledztwo prowadzą też dziennikarze - również bez satysfakcjonujących efektów - morderca jest nadal na wolności. Historia opowiedziana w filmie jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Śledztwo po latach było kilkukrotnie wznawiane, nowe technologie pozwoliły odkryć nowe dowody, ale nadal nie udało się oskarżyć i skazać prawdziwego mordercy.
W takich niewyjaśnionych sprawach zawsze mam jedną myśl - policja szuka winnego zbrodni - a może powinna szukać winnych?

Znikający punkt,
(Vanishing Point) - 1971;
- reżyseria: Richard C. Sarafian;
- scenariusz: Barry Hall, Guillermo Cabrera Infante;
- wybrana obsada: Barry Newman, Cleavon Little, Dean Jagger;
- gatunek: dramat, akcja.

Kowalski kiedyś był kierowcą wyścigowym. Później przez chwilę pracował jako policjant, a obecnie jest dostawcą. Zakłada się, że w ciągu 15 godzin dostarczy samochód z Kolorado do Kalifornii. Zadanie jest trudne, ale doświadczony kierowca rajdowy powinien sobie z nim poradzić. Ma sprawny samochód, a jedynymi przeszkodami są pustynia i lokalne patrole policji. Można by rzec, że ten film praktycznie nie ma głównej fabuły. Podróż jest jedynie pretekstem do ukazania ówczesnych problemów Ameryki jako państwa i Amerykanów jako społeczeństwa.. Kraj jest podzielony na niezależne stany, a społeczeństwo powoli zatraca się w używkach, fałszywych prorokach i w uczuciu beznadziei. Wietnam jest smutnym wspomnieniem, równouprawnienie czarnoskórych przykrym obowiązkiem, a prawo i władza są wykorzystywane do osiągania jednostkowych korzyści. Jedyną pozytywną wartością jest wolność.. pragnienie życia i

Znamię,
(Dragonfly) - 2002;
- reżyseria: Tom Shadyac;
- scenariusz: David Seltzer, Brandon Camp, Mike Thompson;
- wybrana obsada: Kevin Costner, Kathy Bates, Susanna Thompson, Joe Morton;
- gatunek: dramat.

To musiało się w końcu stać. Musiałem natrafić na film z Costnerem, który mi nie przypadł do gustu. Widziałem wiele różnych produkcji z tym aktorem i każda miała coś co wzbudzało moją sympatię.Tym razem nic takiego nie znalazłem.
Joe jest utalentowanym lekarzem, który nie potrafi pogodzić się ze śmiercią swojej żony. Ma nadzieję, że intensywna praca złagodzi ból, ale im więcej pracuje tym więcej odżywa wspomnień - jego żona również była lekarzem. Joe jest na skraju wytrzymałości gdy zostaje zmuszony do płatnego urlopu. Wszędzie widzi zmarłą żonę i zaczyna twierdzić, że małżonka próbuje się z nim pośmiertnie skontaktować. Zdroworozsądkowy ateista niemalże w jednej chwili zaczyna wierzyć, że istnieje życie po śmierci i że zmarli mogą się komunikować. Próby kontaktu są coraz częstsze i mają jeden cel - Joe musi udać się w miejsce gdzie zginęła

Zmiana w grze
(Game Change, reżyseria Jay Roach, 2012)

Dawno niczego nie oglądałem. Jakoś ostatnio na wszystko brakuje czasu.. trzeba sobie nadać bardziej systematyczny rytm. Dziś na ogień poszła Zmiana w grze, czyli dramat polityczny oparty na faktach. Mamy rok 2008, kampania wyborcza nabiera tempa. Wstępne sondaże przedwyborcze są dla McCain'a (Ed Harris) bezlitosne. Jego sztab, a właściwie doradca od wizerunku (Woody Harrelson) szuka sposobu, który pozwoliłby wygrać z Obamą. Postanawiają zawalczyć o elektorat kobiet i wprowadzają do wielkiej polityki nikomu nie znaną gubernator Alaski Sarah Palin (fenomenalna Julianne Moore). Początkowo idealna kandydatka okazuje się... i tu trudno użyć innego słowa niż kretynka...
Film odsłania nam kulisy prowadzenia kampanii wyborczej w Stanach Zjednoczonych. Jasno mówi, że nie liczy się kandydat, jego poglądy, czy walory.. jeśli jest pracowity i otwarty na doradców to można zrobić niemal wszystko... nawet wygrać prezydenturę.
Zmiana w grze nie zostawia na Palin suchej nitki. Owszem docenia się jej talent do przemawiania i "kupowania" ludzi, ale piętnuje się na każdym kroku jej

Złoto pustyni,
(Three Kings) - 1999;
- reżyseria: David O. Russell;
- scenariusz: David O. Russell;
- wybrana obsada: George Clooney, Mark Wahlberg, Ice Cube, Nora Dunn, Jamie Kennedy, Cliff Curtis;
- gatunek: komedia, wojenny, dramat.

Nie jest to zbyt znany film.
Rok 1991, Irak, podpisano zawieszenie broni, a amerykańscy żołnierze szykują się do powrotu do domu. Misja zakończona sukcesem. Część z nisz przy wylotem do ojczyzny próbuje odszukać część kuwejckiego złota, które zostało zagrabione przez wojska Husajna. To ma być krótki wypad po skarby, ale sprawy dosyć szybko się komplikują. Zawieszenie broni niby trwa, ale dotyczy ono tylko relacji Amerykanie - wojsko Husajna. Pod pozornym pokojem trwają przygotowania do kolejnej odsłony wojny - najeźdźcy (USA) wyjadą i rozpoczną się krwawe porachunki wewnątrz Iraku.
Złoto pustyni wywołuje mieszane uczucia. Jest to film, który miesza wiele gatunków i mnie to trochę drażniło, ale z drugiej strony porusza ważne sprawy. Wojna nigdy nie kończy się na działaniach armii. Te kilka bomb, kilka tygodni działań wojennych sprawia, że

Złota dama,
(Woman in Gold) - 2015;
- reżyseria: Simon Curtis;
- scenariusz: Alexi Kaye Campbell;
- wybrana obsada: Helen Mirren, Ryan Reynolds, Daniel Brühl, Katie Holmes, Tatiana Maslany, Max Irons, Jonathan Pryce, Charles Dance;
- kategoria: na faktach, dramat, film, sądowy, brytyjskie.

Rząd austriacki stworzył prawne ramy dla zwrotu zagrabionych przez nazistów dzieł sztuki. Głównym celem nie był zwrot zabytków/eksponatów, ale przede wszystkim poprawa międzynarodowego wizerunku. Procedury zwrotu stworzono w taki sposób by austriackie muzea nie utraciły najważniejszych eksponatów. Akcja filmu przedstawia zmagania Marii Altmann, która próbuje odzyskać obraz rodzinny namalowany przez Klimt'a. Komisja odmawia zwrotu obrazu, a proces sądowy w Austrii wymaga wpłacenia wysokiego wadium. Upór pani Altmann i jej prawnika sprawia, że sprawa zyskuje międzynarodowy rozgłos i możliwość rozstrzygnięcia poza granicami Austrii.

Złodziejka książek
(The Book Thief, reżyseria Brian Percival, 2013)
Ekranizacja bestsellerowej książki Markusa Zusaka.
Opowiada o dziewięcioletniej dziewczynce niemieckiego pochodzenia (Sophie Nelisse), która w czasie drugiej wojny światowej trafia do rodziny zastępczej. Przerażone dziecko okrucieństwa wojny próbuje zepchnąć na boczny plan. Pomagają jej w tym kradzione książki. W rolę jej opiekunów wcielili się: Emily Watson oraz genialny Geoffrey Rush.
Film jest kolejną pozycją, która opowiada o czasach wojny z perspektywy dziecka. Tym razem historia jest utrzymana w nieco naiwnej i sztucznej konwencji. Trochę przestylizowane. Bohaterowie, mimo iż dobrze zagrani, też nie zaskakują - są szablonowi. Może taki był celowy zabieg? To minus, który obniża moją notę
W każdym razie Złodziejka jest tytułem, który przypomina nam, że świat, społeczeństwo nigdy nie są czarno-białe. Historia uczy nas, że w kontekście wielkich wydarzeń zawsze są dramaty zwykłych ludzi. Druga wojna światowa była też olbrzymim ciosem dla niemieckiego społeczeństwa.

Złe wychowanie
(La Mala educación) - 2004;
- reżyseria Pedro Almodovar;
- scenariusz: Pedro Almodovar;
- wybrana obsada: Gael García Bernal, Daniel Giménez Cacho, Fele Martínez;
- dramat, thriller.

Postanowiłem sobie odświeżyć filmografię Almodovara - na pierwszy ogień trafiło Złe wychowanie, kilka lat temu byłem zachwycony tym obrazem, ale wiadomo, że z czasem nasze osądy ulegają pewnym zmianom. Czy nadal oceniłbym ten film na dziesięć?
Złe wychowanie to opowieść o odpowiedzialności za swoje czyny, o tym, że czasem jedno wydarzenie powoduje lawinę kolejnych i kolejnych... jest też to film o namiętnościach, pragnieniach i wyborach. Pedro w tym filmie wyciąga własne wspomnienia z dzieciństwa i porusza problem molestowania przez księży w szkołach katolickich, ale jest to tylko jeden z kilku wątków w tym tytule. Jest też motyw odkrywania siebie, ale także dążenia do realizowania własnych celów (wątek filmowy). Złe wychowanie to znakomicie utkana i zrealizowana sieć fabularna, ale także świetne aktorstwo Bernala. Tak na marginesie - warto się zapoznać z dorobkiem tego aktora.

Zjawa, 
(The Revenant) - 2015;
- reżyseria: Alejandro González Iñárritu; 
- scenariusz: Mark L. Smith, Alejandro González Iñárritu;
- wybrana obsada: Leonardo DiCaprio, Tom Hardy;
- gatunek: dramat, przygodowy. 

Wszyscy znajomi wiedzą, że jestem maniakiem filmowym, ale większość nie wie, że jest niewiele filmów na które czekam. Mam takie zaległości, że nie widzę sensu w oczekiwaniu na nowe premiery. Zjawa zalicza się do tych niewielu filmów, na które czekałem. Dwóch moich ulubionych aktorów w jednym filmie nie mogło nie zostać przeze mnie zauważone. Po kinowym seansie stwierdzam, że film jest bardzo dobry, ale do znakomitości mu trochę brakuje. 
Zacznę od rzeczy oczywistych. Będzie Oscar dla niedźwiedzia i może dla Leo - jeśli DiCaprio nie dostanie teraz Oscara to już więcej nie powinni go nominować. Ta nagroda robi się dla niego za mała. Bardzo fajnie zagrał też Hardy, ale nie oszukujmy się - nie miał wielkiego pola manewru. 
Niektórzy recenzenci piszą, że Zjawa to film o zemście, ale to określenie bardzo ogranicza pole interpretacji. Uważam, że Zjawę

Zimna wojna - 2018;
- reżyseria: Paweł Pawlikowski;
- scenariusz:Paweł Pawlikowski, Janusz Głowacki;
- wybrana obsada: Joanna Kulig, Tomasz Kot, Borys Szyc, Adam Woronowicz, Adam Ferency;
- gatunek: dramat.

Wojna się skończyła. W komunistycznej Polsce obywatele potrzebują muzyki, która garściami czerpie z ludowych tradycji i tak powstaje zespół Mazurek (filmowa wersja Mazowsza), a widz poznaje głównych bohaterów. Wiktor (Kot) ma odpowiadać za warstwę artystyczną a Zula jest młodą dziewczyną z przeszłością. Pozornie nic ich nie łączy, ale od pierwszych chwil wiemy, że połączy ich uczucie. Mazurek zdobywa uznanie i wyrusza w trasę koncertową dla zakochanych to okazja by uciec na zachód. Ostatecznie ucieka tylko Wiktor - Zula zostaje w Polsce i tu jest pierwszy zgrzyt. Dlaczego uciekł sam? Dlaczego Zula nie dołączyła? Nie uwierzyłem w jej przekonania, ani w to wielkie pragnienie ucieczki. Kochankowie zostają rozdzieleni, ale przyszłość przyniesie im kolejne okazje do spotkań, ale czy wykorzystają je by być razem? W tle mamy smutne ustroje i

Zgoda - 2017;
- reżyseria: Maciej Sobieszczański;
- scenariusz: Małgorzata Sobieszczańska;
- wybrana obsada: Julian Świeżewski, Jakub Gierszał, Zofia Wichłacz, Danuta Stenka, Wojciech Zieliński;
- gatunek: dramat, wojenny.

Dziś kilka słów o pozycji, która w ten weekend wchodzi do kin. Zgoda jest jednym z niewielu filmów, które koniecznie chciałem obejrzeć w Gdyni i jeden z filmów, który zrobił na mnie największe wrażenie.
Świętochłowice, rok 1945. Wojna się kończy. Organy bezpieczeństwa przekształcają poniemiecki obóz. Teraz są w nim przetrzymywani Niemcy, Ślązacy, Polacy - wszyscy, którzy są niewygodni dla nowej władzy. Do pracy w obozie zgłasza się Franek. Nie pragnie zemsty na nazistach, ani szybkiej kariery w UB, jego głównym, a może i jedynym celem jest wyciągnięcie z obozu Ani - dziewczyny, w której od lat jest zakochany. W obozie znajduje się także ich wspólny niemiecki przyjaciel sprzed wojny (w roli Erwina Jakub Gierszał). Franek nie wie, że Erwin również kocha Annę. Mamy zatem klasyczny wątek miłosny. Dwóch kocha jedną, a ona musi dokonać wyboru. Brzmi banalnie, ale