Siedem minut po północy,
(A Monster Calls) - 2016;
- reżyseria: J.A. Bayona;
- scenariusz: Patrick Ness;
- wybrana obsada: Lewis MacDougall, Sigourney Weaver, Felicity Jones, Toby Kebbell, Liam Neeson.
- gatunek: dramat, fantasy.

No i stało się. Wykupiłem kolejny rok abonamentu w Cinema City. Przez moment się wahałem, ale wygrała świadomość, że takie regularne chodzenie do kina wyrywa mnie z domu. Motywuje do większej aktywności. Pierwszy seans był trochę przypadkowy - o filmie praktycznie nic nie wiedziałem, ale godzina seansu idealnie pasowała do mojego planu dnia. Na szczęście seans był bardzo udany.
Conor jest trzynastolatkiem, który mieszka z bardzo chorą mamą. To na nim spoczywa ciężar codziennych, domowych obowiązków. W szkole nie ma przyjaciół.. wręcz przeciwnie - jest często bity przez kolegów. Pomimo przeciwności losu i codziennych koszmarów chłopak stara się być dzielny. Próbuje, ale doskonale wiemy, że trzynastolatek nie powinien mieć tyle stresów na głowie. Conor w rozpaczy zwraca się do nocnego potwora ze snów z prośbą o pomoc. Ten zgadza się, ale najpierw chce opowiedzieć chłopakowi trzy historie.

Łotr 1. Gwiezdne wojny - historie,
(Rogue One: A Star Wars Story) - 2016;
- reżyseria: Gareth Edwards;
- scenariusz: Chris Weitz, Tony Gilroy;
- wybrana obsada: Felicity Jones, Diego Luna, Alan Tudyk, Donnie Yen, Wen Jiang, Ben Mendelsohn, Forest Whitaker, Riz Ahmed, Mads Mikkelsen, Jimmy Smits;
- gatunek: przygodowy, science-fiction.

Rok 2016 jest dla mnie mocno pod znakiem Gwiezdnych Wojen, dlatego też bardzo zależało mi by obejrzeć Łotra 1 jeszcze przed świętami. Zwiastun przypadł mi do gustu,a pierwsze, przedpremierowe recenzje jeszcze pozytywniej nastawiły do tytułu.
Akcja Łotra 1 jest luźno powiązana z główną sagą. Osią fabuły jest Jyn Erso, która jest córką jednego z głównych projektantów Gwiazdy Śmierci. Nie interesują ją sprawy polityczne. Nie zamierza brać udziału w wojnie - liczy się tylko chwilowe przeżycie. Wojna jednak upomina się o Jyn. Dziewczyna może być jedyną szansą na dotarcie do ojca, który podobno w Gwieździe Śmierci umieścił wadę, która pozwoli stosunkowo łatwo zniszczyć niebezpieczną broń. Doskonale wiemy, że plany Gwiazdy rebeliantom udaje się zdobyć (z poprzednich epizodów), ale nie mamy pojęcia ile osób i żyć było zaangażowanych w walkę.
Scenarzyści Łotra 1 nie mieli łatwego zadania, sprawa jest bardzo podobna jak w Zemście Sithów. Trudno opowiadać historię, skoro wszyscy znają jej zakończenie. Dlaczego mamy to oglądać skoro wiemy jak to się skończy?

Inferno - 2016;
- reżyseria: Ron Howard;
- scenariusz: David Koepp;
- wybrana obsada: Tom Hanks, Felicity Jones, Omar Sy, Irrfan Khan, Sidse Babett Knudsen, Ben Foster;
- gatunek: thriller.

No to w końcu poszedłem na Inferno. Nie miałem wielkich oczekiwań do tej ekranizacji Dan'a Brown'a, ale nie sądziłem, że będzie aż tak źle. Kolejny raz rzeczywistość mnie zaskoczyła.
Profesor budzi się w szpitalu we Florencji. Nie pamięta jak się tu znalazł, ale szybko okazuje się, że znów musi uratować świat. Zagrożenie jest inne niż w poprzednich tytułach. Tym razem Kościół Katolicki może spać spokojnie. Głównym przeciwnikiem jest grupa radykalnych działaczy, którzy twierdzą, że ziemia jest przeludniona i należy natychmiast zredukować populację o minimum pięćdziesiąt procent. Metoda czyszczenia? Wirus rozpylony w ruchliwym miejscu. I teraz małe pytanie: skoro wirus ma mieć szeroki zasięg to dlaczego miejsce umiejscowienia jest takie trudno dostępne dla ludzi?

Teoria wszystkiego

(Theory of Everything, reżyseria James Marsh, 2014)

Tegoroczne nominacje oscarowe kładą spory nacisk na filmy biograficzne (ale nie tylko), w których wybitność jednostki musi walczyć z chorobą.. Tym razem genialny naukowiec Stephen Hawking (Eddie Redmayne) na progu swojego życia dowiaduje się, że ma stwardnienie rozsiane boczne... że niewiele życia mu zostało.. dzięki wsparciu swojej dziewczyny, a później żony (Felicity Jones) udowadnia, że mimo brutalnej diagnozy warto jeszcze żyć.. przekracza granice naukowe, ale także medyczne.. miał żyć kilka lat, a dzięki hartowi ducha (głównie żony) żyje o wiele, wiele dłużej. Przez cześć fabuły miałem wrażenie, że film nie opowiada o Stephenie Hawkingu, ale o jego żonie Jane... to dzięki niej Stephen mógł funkcjonować.. żyć..
Film ma ładne ujęcia, bardzo dobrą grę aktorską, ale irytujące są zabiegi, które mają na celu wywołanie łez, emocji... jak na moje gusta jest zbyt ckliwo. Za mało nauki.. konkretu.. za dużo romansu. Widać moja znieczulica postępuje ;p