Wojna o jutro,
(The Tomorrow War) - 2021;
- reżyseria: Chris McKay;
- scenariusz: Zach Dean;
- wybrana obsada: Yvonne Strahovski, J.K. Simmons, Chris Pratt, Edwin Hodge, Sam Richardson;
- kategoria: film, akcja, science-fiction, Amazon Prime

Podczas rozgrywek piłkarskich (w Katarze) zostaje otwarty tunel czasoprzestrznny i przybywają żołnierze z przyszłośći. Mają nieciekawe wiadomości. W nie tak dalekiej przyszłości ziemia zostanie zaatakowana przez obcych. Większość ludzkości umiera, a nieliczni, którzy ocaleli walczą w beznadziejnej walce. Dlatego też potrzebna jest pomoc z przeszłości. Należy wysłać możliwie jak nawięcej żołnierzy, którzy pomogą walczyć z potworami.
I tak na misję trafia Dan. Były żołnierz, który pracuje jako nauczyciel. Jego umiejętności nie są jakieś wyjątkowe, ale w przyszłości spotyka swoją córkę, która pracuje nad rozwiązaniem problemu obcych. No i pal licho miliardy zabitych, misję - teraz Dan chce ocalić córkę.

Lodowy smok,
(The Ice Dragon);
- autor: George R.R. Martin, Luis Royo;
- wydawnictwo: Zysk, 2019
- kategoria: fantastyka/fantasy/science fiction, dziecięca.

Mam takie małe postanowienie, że zacznę czytać Pieśń Lodu i Ognia Martina jak będzie to dzieło skończone. Nie zmienia to jednak faktu, iż kusiło mnie by poznać sposób pisania tego znanego pisarza. Przypadkiem znalazłem w księgarni (a wczoraj na mojej półce) bogato ilustrowane opowiadanie Lodowy smok. Pozycja jest adresowana do czytelników w wieku około 10 lat, ale i starszym może się spodobać.
Adara to kilkuletnia dziewczynka, urodziła się zimową porą i mroźne miesiące są ulubioną porą roku. Zimą odwiedza ją Lodowy smok. Początkowo jest nieufny, ale z czasem pozwala na sobie jeździć. Lodowe smoki ponoć dawno wyginęły, ale mieszkańcy cały czas wierzą, że przynoszą nieszczęście. Ich obecność zwiastuje długie i bardzo mroźne zimy.

Człowiek z Wysokiego Zamku,
(The Man In The High Castle)
- autor: Philip K. Dick;
- wydawnictwo: Rebis, 2008;
- kategoria: fantastyka/fantasy/science fiction.

Długo zabierałem się za ten tytuł, a później bardzo długo go czytałem. Raptem trzysta stron zajęło mi prawie miesiąc. Nie potrafiłem skupić się na tej powieści. Przeplatane wątki zakłócały mi odbiór a ukazany świat nie wydawał mi się spójny. A wizja była naprawdę zacna. Druga Wojna Światowa skończyła się inaczej niż pamiętamy. Niemcy i Japonia zwyciężyły i podzieliły Amerykę na swoje strefy wpływów. Obie strony zdominowały podległe tereny, ale całkowicie się różnią podejście do miejscowej ludności. Japończycy uwielbiają wszystko co amerykańskie. Z radością zbierają zabytki związane z historią Ameryki, i próbują lepiej poznać zdominowaną kulturę. Natomiast Niemcy są bardziej brutalni i zdeterminowani. Nic co było wcześniej nie ma znaczenia, liczą się tylko światłe cele wyznaczone przez przywódcę.

Brudna robota;
- autor: Christopher Moore;
- Wydawnictwo: Mag - 2007
- kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction

Kolejna książka, która przeleżała u mnie kilka (osiem) lat zanim ją przeczytałem. Zawsze było mi z nią coś nie po drodze. Zresztą lektura też mi zajęła sporo czasu (a nie powinna).
Głównego bohatera poznajemy w bardzo ważnej chwili. Właśnie jest najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Został ojcem... a chwilę później wdowcem... a na dodatek ludzie wokół niego zaczynają umierać. Czyżby Charlie przynosił pecha? A może po prostu stał się śmiercią? Byłaby to wielka zmiana. Przemiana z samca beta w wielką Śmierć. Takie rzeczy normalnie nie mają prawa się dziać. Na szczęście Christopher Moore nie wie czym jest normalność i że pewnych wątków nie powinno się łączyć. Brudna robota to swoisty mariaż radości, smutku i sporej dawki czarnego humoru.

Ameryka w ogniu,
(American War)
- autor: Omar El Akkad
- Wydawnictwo: W.A.B. - 2018
- kategoria: fantastyka/fantasy/science fiction.

Po ten tytuł sięgnąłem zachęcony potężną kampanią promocyjną. Tak, tak - dałem się skusić reklamie, ale gdzieś czułem, że tematyka może mi się podobać. Ameryka za kilkadziesiąt lat jest cieniem współczesnego supermocarstwa. Kraj jest pogrążony w wojnie domowej, w której wszystkie chwyty są dozwolone. Śmiertelne wirusy, ataki z powietrza, pacyfikacja ludności cywilnej to tylko niektóre z metod. Nie mniej istotne jest pielęgnowanie nienawiści, upokarzanie, tortury i wszechobecna potrzeba zemsty. W tym bałaganie jest kilka jednostek, które próbują coś zmienić na lepsze, ale więcej jest takich, którzy umiejętnie manipulują celem osiągnięcia tymczasowych korzyści. Wojna jest pokazana przez pryzmat dziewczynki Sarat. Wojnę poznaje w wieku sześciu lat, gdy będzie musiała z bliskimi opuścić swój dom. Lata w obozie dla uchodźców, brak pewności jutra i odpowiednie 'kształcenie' przez łowcę bojowników sprawiają, że dziewczyna nienawidzi wszystkiego co związane z północą - staje się niebezpiecznym narzędziem w tej nierównej wojnie. Bliżej jej do terrorystki niż do żołnierza.

451° Fahrenheita,
- autor: Ray Bradbury;
- seria: Artefakty;
- wydawnictwo: Mag - 2018
- kategoria: fantastyka/fantasy/science fiction, antyutopia.

W zeszłym roku wyszedł film 451° Fahrenheita - chciałem go obejrzeć, ale wcześniej wolałem sobie przypomnieć ekranizację z 1966 roku. Odwlekałem to w czasie i tak to w moje ręce trafiła seria Artefakty, której jeden z tomów to 451° Fahrenheita - czy to nie znak? Zwłaszcza, że wcześniej tego nie czytałem?
Przyszłość. Niepalne domy, idealne społeczeństwo i rząd, który panuje nad tym co ludzie robią i myślą. Słychać latające samoloty, wybuchy bomb, ale obywatele nie muszą przejmować się wojną. Ich aktywność powinna się ograniczyć do pracy i odpoczynku przed ścianowizją. Wielkie ekrany wypełniają salony i grają non stop. Ich spersonalizowany przekaz zastępuje potrzebę rozmowy. Obywatele chłoną świat za pomocą ekranów. Książek nie ma. Każda istniejąca książka musi zostać spalona. Są zbyt niebezpieczne. Wprowadzają chaos w myślach obywateli. Zmuszają do myślenia, a to nie jest potrzebne.

Player One,
- autor: Ernest Cline;
- Wydawnictwo: Amber, 2012.

"Książka, której nie wolno oceniać po okładce."
Rok 2044, świat już dawno nie jest światem, w którym ktokolwiek chciałby żyć. Przeludnione miasta, kryzys energetyczny i wojny toczone o podstawowe dobra. Życie w takiej beznadziei sprawia, że każdy chce uciec. Można uciec tylko do OASIS. jest to nowa wirtualna rzeczywistość, w której każdy, niezależnie od prawdziwego życia, może zostać kimś. OASIS to jedyna osiągalna droga by zmienić swoje życie. Przynajmniej zakosztować tego, co w realnym życiu nie jest osiągalne.
OASIS zostało założone przez ekscentrycznego programistę, który większość swojego życia spędził programując i wspominając wspaniałe lata osiemdziesiąte. Dlatego też OASIS jest przepełnione dobrami popkultury tamtych lat. Wtedy wszystko było na wyciągnięcie ręki, a teraz, teraz już nie ma prawie nic - został tylko wspaniały wirtualny świat.

Mitologia nordycka
(Norse Mythology)
- autor: Neil Gaiman;
- seria: Gaiman;
- gatunek: fantastyka-fantasy-science fiction
- Wydawnictwo: Mag, 2017.

Mitologia nordycka otacza nas z każdej strony. Znaczna część topowych wytworów popkulkury na niej bazuje. Czasem są to bezpośrednie nawiązania (uniwersum Marvela), a czasem inspiracja tymi opowieściami jest bardziej ukryta (Gra o Tron). Może nam się wydawać, że te niby niezależne światy mają w sobie coś podobnego, ale nic w tym dziwnego - czerpią z tego samego źródła.
Po Mitologię nordycką sięgnąłem zachęcony przychylnymi recenzjami oraz ładną okładką. Niby wiem, że nie ocenia się książek po okładce, ale nie ma się co oszukiwać - okładki nie są przypadkowe i ich główną rolą jest przyciągnięcie uwagi czytelnika.
Mitologię nordycką czyta się znakomicie. Oczywiście wymaga pewnego skupienia i rozszyfrowania trudnych imion, ale jak się z tym uporamy to zostaniemy uniesieni do świata bogów, elfów, krasnoludów oraz olbrzymów. Świata, w którym każdy myśli o swoich przyjemnościach, a zdrada i rywalizacja są na porządku dziennym. Świat, w którym możesz zwyciężyć lub zginąć. Świata, w którym żyje się pełną piersią pomimo świadomości, że wszystkich dosięgnie Ragnarok.