Bardzo poszukiwany człowiek
(A Most Wanted Man, reżyseria Anton Corbijn, 2014)

Philip Seymour Hoffman wciela się w rolę agenta wywiadu (Bachmann), który ma na celu odnalezienie poszukiwanego Issy (Grigoriy Dobrygin), który nielegalnymi kanałami przedostał się do Hamburga i próbuje odebrać wielomilionowy spadek po swoim ojcu. Nikt nie wie jakie zamiary ma Issa, ale jest podejrzenie, że może być powiązany z ugrupowaniami terrorystycznymi. Bachmann jest doświadczonym agentem i przez wiele lat pracy nauczył się, że czasami uczucia i domniemanie niewinności muszą iść na bok. Liczy się tylko bezpieczeństwo mieszkańców miasta. Zdaje sobie również sprawę, że łapanie "płotek" mija się z celem - należy ich werbować i szukać dojścia wyżej. Wszystkie środki są dozwolone. Bardzo poszukiwany człowiek nie epatuje szybkimi pościgami, scenami akcji. Przeważa cicha obserwacja i planowanie kolejnych kroków. Spokojna narracja daje więcej miejsca na budowanie gry aktorskiej. Philip wypadł jak zwykle niesamowicie. Wygląda przeciętnie, podniszczona marynarka, zmęczona twarz i postura, która przypomina zwykłego emeryta. Absolutnie nie przypomina agenta, który ma spore wpływy i żelazne nerwy. Pamiętacie Soul'a z Homeland? Taki typ, tylko bardziej "europejski".
W drugim planie zagrali Willem Defoe (bankier), Rachel McAdams oraz Robin Wright.

Daybreakers - Świt
(Daybreakers, reżyseria Michael Spierig, Peter Spierig, 2009)

Przyznam szczerze, że nie mam pojęcia dlaczego ten film pojawił się na mojej liście pozycji obowiązkowych do obejrzenia.. ale że był tam dość długo to w końcu przyszła na niego kolej.
Niedaleka przyszłość, na ziemi jest coraz więcej wampirów.. w zasadzie to ludzi została już garstka.. a bez ludzi i zwierząt wampiry też wyginą.. są prace nad sztuczną krwią, ale bez efektu. Konflikt ludzie - wampiry przechodzi w nowy wymiar.. zaczynają się pojawiać obrońcy ludzi... poważnie? Altruistyczne wampiry? Przymykam na to oko - taka wizja scenarzysty. Początkowo film zapowiadał się ciekawie.. miał dziwny klimat, ale z czasem coraz bardziej rażą absurdy i dziwne motywy w fabule.. a antidotum na wampiryzm? Nie kupuję tego.
Daybreakers dostaje cztery. Unikać.

Grand Budapest Hotel
(The Grand Budapest Hotel, reżyseria Wes Anderson, 2014)

Zakręcony to film. Absurdalna fabuła i sceny mają niewątpliwy urok, ale czy to wystarczy by bardzo wysoko ocenić ten tytuł. Jest też znakomita obsada (Ralph Fiennes, F Murray Abraham, Adrien Brody, Willem Defoe, Edward Norton, Jude Law, Bill Murray, Tilda Swinton, Saoirse Ronan), ale czy przypadkiem od przybytku głowa nie boli? Ich nadmiar sprawia, że nie mają okazji się wykazać. Anderson pokazał, że nieźle panuje nad kamerą, aktorami, że wie jak ten przemysł działa. Świetnie wypadły też niektóre sceny.. i na tym koniec. Film można polecić tylko dla warstwy wizualnej.. magia i humor do mnie nie trafiły.

John Wick
(David Leitch, Chad Stahelski, 2014)

Keanu Reeves jako emerytowany płatny zabójca, który opłakuje śmierć żony. Przypadek sprawia, że bandyci, którzy chcieli mu ukraść auto zabijają mu psa. Jest to idealna okazja, żeby poszukać zemsty i rozwalić pół miasta.... tak naciąganego motywu dawno nie widziałem.. przeważnie są porwania dzieci, albo wrażliwość na zło świata... ale żeby piesek? John Wick to typowe kino akcji klasy B. Trup sieje się gęsto, jest niewiele dialogów, smutny mściciel i rosyjska mafia. Bardziej Seagal by pasował do tej roli. Do poziomu filmu zresztą też. Jedyny powód dla którego warto poświęcić czas na ten tytuł to obsada aktorska. W drugim planie: Willem Defoe, Michael Nyqvist, Alfie Allen oraz Lance Reddick.

Łowca (The Hunter, reżyseria Daniel Nettheim, 2011)

Martin (Willem Defoe) zostaje wynajęty by odnalazł ostatniego żyjącego tygrysa tasmańskiego. Jeśli mu się powiedzie, to ma pobrać próbki i upewnić się, że nikt więcej go nie odnajdzie. Wyrusza w teren, podczas długich poszukiwać największym zagrożeniem nie jest natura, ale ludzie, którzy biorą go za ekologa, który im może odebrać pracę (wyrąb lasów)..
Film fabularnie mocno kuleje.. akcja jest ślamazarna i nie wciąga.. ten film trzeba obejrzeć z innych powodów. Mamy piękne, dziewicze i zapierające dech w piersiach ujęcia Tasmanii.. regionu, który powoli przestaje być tak dziewiczy.. ludzkość i tam dociera. W pierwszych scenach są też autentyczne czarno-białe ujęcia tygrysa tasmańskiego. Przyznam szczerze, że nie miałem pojęcia, że takie zwierzę żyło (żyje) naprawdę. Australia jest dziwnym i chyba nie do końca odkrytym regionem.
Zakończenie jest smutne.. ale piekielnie pasujące...
Całość oceniam na bardzo mocne siedem. Polecam.

Plan doskonały
(Inside Man, reżyseria Spike Lee, 2006)
Mam wielką słabość do filmów o napadach na bank i pokrewnych. Kręci mnie planowanie skoku, dopracowywanie każdego szczegółu, a w efekcie końcowym udana akcja z całkiem innym rozwiązaniem niż to, którego się spodziewaliśmy. Takie kino zawsze chętnie obejrzę.
Plan doskonały jest właśnie takim filmem Grupa napastników wkracza do banku i barykaduje się z zakładnikami. Czy detektywowi Frazierowi (Denzel Washington) uda się bezpiecznie wyprowadzić zakładników? Czy w napadzie chodzi tylko o kasę? Tego Wam nie powiem.. obejrzyjcie sami. Film jest zrealizowany na wysokim poziomie. Sprawna (ale bez szału) gra aktorska idealnie łączy się z sprytnym scenariuszem. Takie filmy nie zapisują się w historii kina niczym szczególnym, nie są innowacyjne, ani oryginalne, ale oferują znakomitą rozrywkę.
Oceniam na dziewięć. Polecam!

Zrodzony w ogniu
(Out of the Furnace, reżyseria Scott Cooper, 2013)

Stany Zjednoczone - miasteczko, które swoje najlepsze lata ma za sobą. Rozrasta się bieda i kwitnie brutalna przestępczość. Dwaj bracia. Russell (Christian Bale), który ma dobre serce, ale ma wyrok za wypadek po alkoholu i Rodney (Casey Affleck), który jest młodym żołnierzem, o którym zapomniało państwo. Beznadzieja ich życiorysów wypływa z każdej sceny. Russell próbuje legalnie pracować w hucie za niewielkie pieniądze, a Rodney chce się szybciej dorobić.. niestety spotyka nieodpowiednich ludzi na swej drodze. Nie piszę więcej o fabule, zresztą i tak ona nie jest najważniejsza w tym filmie. O wiele istotniejszy jest tu klimat. Ciężki, smutny i osaczający. Jak wspomniałem beznadzieja i opuszczenie dominują. Coraz więcej jest filmów, które w ten sposób ukazują wspaniałe Stany Zjednoczone. Kryzys trwający od lat sporo zmienił.
Zrodzony w ogniu to fenomenalne aktorstwo. Poza wspomnianymi w filmie wystąpili: Woody Harrelson, Forest Whiteker, Willem Dafoe, Zoe Saldana oraz Sam Shepard. Świetna obsada.
Oceniam na dziewięć i polecam.