Aktorki. Portrety
- autor: Łukasz Maciejewski
- Świat Książki, 2015;
kategoria: kino, literatura polska.

Na okładce tej książki możemy przeczytać, że mamy tutaj "zapis niepublikowanych wcześniej rozmów, które Łukasz Maciejewski przeprowadził z każdą bohaterek".
No i mam z tym mały problem. Znaczna część tej książki to przedstawianie dorobku artystycznego przedstawionych aktorek. W mojej ocenie autor na siłę próbuje wstawić za dużo dat i nazwisk. Sporą część zajmują też cytaty z innych wywiadów, z różnych źródeł. To sprawia, że te wszystkie Portrety i wywiady są takie poszatkowane. Myślę, że o wiele fajniej sprawdziłaby się formuła wywiadu rzeki.

Aktorki. Spotkania
- autor: Łukasz Maciejewski
- Świat Książki, 2012;
kategoria: kino, literatura polska.

To jedna z tych pozycji, które od lat leżą na moich półkach. Zakupione z myślą o (nie)przeczytaniu. Głupi nawyk zbieractwa ma swoje konsekwencje. Sam się zaskoczyłem, że sięgnąłem po ten tytuł.. może podświadomie próbowałem sobie uzasadnić potrzebę kolejnych zakupów.. przecież czytam to co mam?
Ta cegła to prezentacja dwudziestu polskich, zasłużonych aktorek. Nie są to stricte wywiady, to raczej próba ukazania dorobku artystycznego przez pryzmat wspomnień tych wspaniałych kobiet.
Czyta się to całkiem sprawnie, ale momentami było zbyt duże skupienie tytułów przedstawień teatralnych, filmów.. taka beznamiętna wyliczanka do której brak ukazania szerszego kontekstu.. tradycyjnie też mogę ponarzekać na brak zdjęć.. w książce każda z aktorek zasłużyła tylko na jedno portretowe.

Kult;
- autor: Łukasz Orbitowski;
- Świat Książki, 2019;
- kategoria: literatura piękna, literatura polska, książka

Powieść Orbitowskiego jest inspirowana objawieniami Oławskimi. W latach osiemdziesiątych do tego małego miasta zaczęły ściągać liczne pielgrzymi ludzi, którzy chcieli zostać uzdrowieni przez pana Kazimierza. Ten, wierząc w swoją moc oraz w prawdziwość swoich objawień postanowił w Oławie wybudować sanktuarium dla pielgrzymów. Tak bez udziału władz i Kościoła. Ten ostatni nie znosi wszystkich działań, które mogą popsuć interesy. No bo jakie cuda? Tak bez pozwolenia?
Łukasz Orbitowski snuje fabułę w formie rozmowy. Brat objawionego rozmawia z autorem i opowiada o tym co się tak naprawdę wydarzyło w Oławie. Większość danych została zmieniona, zanonimizowana, ale ta żywa opowieść jest świetnym źródłem informacji o ówczesnej małomiasteczkowej Polsce a także o ludziach. O tych wierzących, rządzących, tych pracujących i tych kombinujących. O ludziach, o ich relacjach, marzeniach i także o codzienności. O tym, że wszystko ulotne i że polskość do niekoniecznie coś dobrego. O tym, że jedno mówimy a coś innego robimy, że w konsekwencji liczy się tylko prywatny interes. W tej Polsce na przełomie epok w zasadzie nie ma miejsca dla ludzi prostych, otwartych, szczerych.. to naiwniacy co nie wiedzą jak się w życiu ustawić. Wszystko to opowiedziane barwnym, bezpośrednim językiem.