Black Adam - 2022;
- reżyseria: Jaume Collet-Serra;
- sceanariusz: Adam Sztykiel, Rory Haines;
- wybrana obsada: Dwayne Johnson, Aldis Hodge, Pierce Brosnan, Noah Centineo, Sarah Shahi, Quintessa Swindell, Marwan Kenzari, Mohammed Amer;
- kategoria: film, science fiction, akcja, DC Comics, kasowy.

Po pewnej przerwie powróciłem do filmów superbohaterskich. Nowy tv oraz konfiguracja głośników trochę pomogły.
Tym razem coś od DC. Zawsze broniłem filmów z tego uniwersum twierdząc, że niesprawiedliwie są oceniane tak nisko. No i po seansie mam mały zgryz. Z jednej strony mamy film ze sporą ilością akcji, z przyzwoitymi efektami i z bogatą obsadą - w tym Johnson, który gwarantuje rentowność tytułów. Z drugiej strony podczas seansu czułem, że potencjał nie został należycie wykorzystany. Black Adam, zapomniane bóstwo zostaje obudzone by ponownie zmierzyć się z siłami ciemności.

Impersonalni;
Person of Interest (2014-2015), sezon 4;
- CBS;
- twórca Jonathan Nolan;
- wybrana obsada: Jim Caviezel, Michael Emerson, Kevin Chapman, Amy Acker, Sarah Shahi, Winston Duke;
- gatunek: kryminał, thriller.

Wprowadzenie tak zwanej ustawy inwigilacyjnej jest dobrym pretekstem do napisania kilka słów o czwartym sezonie Person of Interest.
Główną osią fabularną jest istnienie maszyny, która ma dostęp do wszystkich kamer i mikrofonów na świecie. Skomplikowane algorytmy analizują zebrane dane (od wszystkich) i na tej podstawie można próbować przewidywać przestępstwa, które dopiero się wydarzą. Podczas oglądania pierwszego sezonu wizja takiej maszyny wydawała mi się przerażająca. Minęło kilka lat, w realu technika w szalonym tempie się rozwija , powstają pierwsze sztuczne inteligencje, wielkie koncerny zaczynają dominować w naszym życiu - a stacja CBS wypuściła czwarty sezon serialu, w którym koncepcja maszyny mocno ewoluowała. Przede wszystkim pojawiła się druga maszyna, która nie posiadała ograniczeń pierwszej. "Samarytanin" (tak się nazywa) nie ma ograniczeń, jest pełnowartościową sztuczną inteligencją, która bez problemu zabija by osiągnąć swoje wyznaczone cele. Ma dostęp nie tylko do kamer, ale do całej infrastruktury, która oplata ludzkość. To dopiero niesamowicie mocna wizja. Klimat osaczania przed algorytmy potęgują poszczególne wątki w epizodach. Twórcy serialu uświadamiają nas, że na wielu płaszczyznach możemy być sterowani. Pierwszy etap to wyszukiwarki - wierzymy, że wyniki podawane są najlepsze, ale przecież one też są odpowiednio moderowane. Asystenci głosowi to ten sam problem. Newsfeedy w portalach społecznościowych - chyba nie muszę przypominać o "badaniach" Facebooka nad nastrojami użytkowników platformy. Ufamy GPS, ale skąd pewność, że nas zawsze odpowiednio prowadzi? Dobór wiadomości i nagłówków też nie jest przypadkowy. Dodajmy do tego całą masę urządzeń, o których nawet nie wiemy, że istnieją, a korzystamy z nich niemal codziennie. Na sam koniec najważniejszy element. Nasze elektroniczne życie, ślad. Jeśli zostanie wymazane to niemalże przestajemy żyć - zostaniemy tylko widmem, które jest poza biegiem wydarzeń.

Impersonalni, 
(Person of Interest);
- twórcy: Jonathan Nolan;
- sezon 5, 2016, CBS;
- wybrana obsada: Jim Caviezel, Michael Emerson, Kevin Chapman, Amy Acker, Sarah Shahi;
- gatunek: kryminał, thriller.

Jeden z moich ulubionych seriali dokończył żywota. Pamiętam, że pierwsze sezony mocno mi przypadły do gustu, ale później temat zaczął się wyczerpywać. Gdzieś byłem znudzony już tym tytułem i dlatego finałowy sezon sporo musiał poczekać na obejrzenie.
Pozwólcie, że przypomnę o czym jest ten serial. Mamy niedaleką przyszłość istnieje supermaszyna (sztuczna inteligencja), która ma dostęp do wszystkich kamer i mikrofonów świata. Dzięki temu może z dużym prawdopodobieństwem przewidywać akty terroru. Pierwotnie miała właśnie służyć do walki z terroryzmem. Szybko jednak się okazuje, że potrafi też przewidywać przestępstwa mniejszego kalibru. Dla rządzących nie mają one znaczenia, ale twórca maszyny postanawia zatrudnić zespół, który próbowałby zapobiegać tym pospolitym morderstwom. Tak wyglądał początek serialu, z czasem wątków pojawiło się więcej, ale kluczowym okazało się pojawienie konkurencyjnej superinteligencji. Nowa maszyna ma całkiem inne cele, ma służyć kreowaniu lepszego świata z pominięciem praw jednostki. Straty w ludziach muszą wystąpić. Finałowy sezon skupia się na walce tych dwóch supermaszyn. Starszy model ma wbudowany moduł, który można nazwać sumieniem, natomiast SAMARYTANIN (nowa SI) nie ma żadnych hamulców. Ma dostęp nie tylko do kamer, ale także do wszystkich baz danych. Stara się rozbudować swoją wiedzę poprzez takie kreowanie wydarzeń, które zmuszą wszystkich ludzi do oddawania próbek DNA. SAMARYTANIN chce posiadać wiedzę absolutną.

M jak morderca,
(Hangman) - 2017;
- reżyseria: Johnny Martin;
- scenariusz: Michael Caissie, Charles Huttinger;
- wybrana obsada: Al Pacino, Karl Urban, Brittany Snow, Joe Anderson, Sarah Shahi;
- gatunek: thriller, kryminał.

Obok szkoły policja znajduje jeszcze ciepłe wiszące ciało. Na ciele jest starannie wyryta litera O, a na miejscu zbrodni znajduje się drzewo z szubienicą, które przypomina grę w wisielca. Dodatkowo są pozostawione dwa numery policyjnych odznak, które należą do wydziału zabójstw. Na dzień dobry widzimy, że nie jest to zwyczajny mord, morderca pokazuje, że zależy mu na interakcji z organami ścigania. Początek został ładnie napisany i zapowiadał kino, które wyraźnie nawiązuje do kultowych thrillerów (Siedem, Kolekcjoner Kości, Milczenie owiec). Niestety pomysłów starczyło tylko na początek filmu. Pojawiają się kolejne ofiary, a sposób ich powiązania ze sprawą do końca seansu pozostał tajemnicą, którą znają tylko scenarzyści. Scenariusz razi dziurami, które próbuje się łatać słowem "chłopaki". Policjantom towarzyszy dziennikarka, która na każdym miejscu zbrodni pomaga śledczym rozwiązać sprawę, wskazując na przeoczone fakty.
Chłopaki spójrzcie
Chłopaki, a tam?
Chłopaki!
Chłopaki a może...

Person of interest (CBS, Impersonalni, Wybrani, Sezon 3, 2013).
W notce dotyczącej drugiego sezonu wyraziłem przekonanie, że formuła serialu się wyczerpała.. że scenariusz poszedł w dziwnym kierunku, że serial powinien zostać skasowany. Mimo to dałem szansę. Ta moja słabość do antyutopii kolejny raz zwyciężyła. Pierwsze epizody sprawiły, że tytuł odłożyłem na półkę przekonany, że nie dam więcej szans. Stało się inaczej i nie żałuję. Trzeci sezon stał się ostrzejszy i brutalniejszy. Wprowadzono też całkiem nowych, "stałych" bohaterów, którzy mocno urozmaicili akcję. Bohaterowie serialu przestali być też nieśmiertelni - ale o tym ani słowa więcej.
Jest więcej akcji, ale też coraz więcej pytań dotyczących prawa do prywatności, inwigilacji, czy też granic prowokacji. Zwłaszcza ta ostatnia kwestia staje się istotna. Zwłaszcza w finale, a skoro przy nim jesteśmy. Znakomity i świetnie otwierający pole na nowy sezon. Sezon, który może wynieść ten serial na wyżyny.