Wczoraj przyszła ochota na jakiś horrorek, ale taki nie za ciężki. Obejrzeliśmy 28 dni później (reż. D. Boyle 2002). Przypadkowo zostaje uwolniony wirus, który powoduje, iż ludzie wariują i zabijają innych. Celem bohaterów jest przetrwanie.  Motyw wielokrotnie przerabiany w kinie.. ale nadal potrafi zaintrygować. Mocnymi stronami filmu są piękne widoki brytyjskiego krajobrazu oraz muzyka. Główną rolę gra  Cillian Murphy, którego ostatnio często w filmach spotykamy. Lubię filmy postapokaliptyczne. Widok martwych (pustych) ulic wielkich miast przeraża mnie. Zastanawiam się: ile potrzeba czasu, by wyludnione miasto na nowo zarosło i powróciło do natury.

Ocena : bardzo mocna siódemka.

9 - 2009;
- reżyseria: Shane Acker;
- scenariusz: Pamela Pettler;
- gatunek: animacja, science-fiction, przygodowy.

Świat po zagładzie ludzkości. Dziewiątka (9) budzi się do życia. Jest szmacianą lalką, która jakimś cudem żyje. Rusza na poznanie otaczającego świata. Szybko przekonuje się, że jest to świat, na którym życie całkowicie zostało zniszczone. Podczas wędrówki poznaje inne szmaciane lalki, które również mają numery na plecach. Wszystkie układają się w jeden ciąg: 1, 2, 3 aż do 9. Właściwie to układałyby się gdyby wszystkie lalki żyły. Na zgliszczach ludzkości grasują roboty, które chcą zniszczyć wszystkie odmiany życia. Wtedy nastąpi prawdziwa era maszyn.
9 to ciekawa, ale niezbyt oryginalna fabuła. W popkulturze mamy mnóstwo dzieł science-fiction, które próbują nas ostrzec przed przyszłością zdominowaną przez roboty. Roboty, które zdradziły swoich konstruktorów i postanowiły "żyć" bez ludzkich ograniczeń. Jest to pesymistyczna wizja przyszłości, ale gdzieś wszyscy czujemy, że nasza przyszłość może właśnie tak wyglądać.

Alita: Battle Angel - 2019;
- reżyseria: Robert Rodriguez;
- scenariusz: Laeta Kalogridis, Robert Rodriguez;
- wybrana obsada: Rosa Salazar, Christoph Waltz, Jennifer Connelly, Mahershala Ali, Ed Skrein, Jackie Earle Haley,
- kategoria: akcja, science - fiction, komiks, ekranizacja.

Ekranizacja kultowego dla wielu komiksów w końcu trafiła na ekrany. Futurystyczna opowieść o Alicie cyborgu, który cudem został uratowany na złomowisku kosztowała około 170 milionów dolarów i sporą część tej kwoty pochłonęły efekty specjalne. I to faktycznie widać na ekranie. Krótko o fabule. Połowa trzeciego tysiąclecia. Ludzkość niemal upadła. W powietrzu wisi miasto raj, a pod nim Żelazne Miasto gdzie żyją resztki ludzkości. Z miasta na górze czasem trafiają śmieci, w których można czasem znaleźć coś ciekawego. I tak w ręce jednego zbieracza trafia mocno uszkodzony cyborg. Zbieracz, utalentowany monter cyborgów postanawia odrestaurować znalezisko. Jeszcze nie wie, że odbudowuje potężną broń.

Ciche miejsce,
(A Quiet Place) - 2018;
- reżyseria: John Krasinski;
- scenariusz: John Krasinski, Scott Beck;
- muzyka: Marco Beltrami;
- wybrana obsada: Emily Blunt, John Krasinski, Noah Jupe;
- gatunek: horror, thriller.

Z zasady nie chodzę do kina na horrory. Co tu ukrywać, zwyczajnie strachliwy ze mnie człowiek i obcy ludzie nie muszą tego widzieć ;)
Dla Cichego miejsca zrobiłem wyjątek. Pomijam mega pozytywne internetowe recenzje, ale ze zdaniem znajomych się liczę, a film był mi polecany kilkukrotnie. Poza tym Ciche miejsce nieźle namieszało w box office. Okazało się, że horrory też mogą zarabiać.
Pierwsze sceny od razu nas uświadamiają, że mamy świat postapokaliptyczny. Rodzina przetrząsa miasteczkowy market. Ileż razy widziałem coś podobnego - zero świeżości, ale coś tu nie gra. Rodzina stara się być cicho, podejrzanie cicho. Każdy najmniejszy dźwięk może sprawić, że pojawią się potwory. Dlatego chodzą boso, nie używają talerzy, nie rozmawiają, a jedyną formą komunikacji jest język migowy. Co za przewrotny pomysł. Ten język rzadko pojawia się na ekranie, a w zasadzie nigdy nie pełni pierwszoplanowej roli. W tym filmie miganie jest formą na przetrwanie. Jest językiem wybranym świadomie i z premedytacją. To wybór, a nie konieczność wynikająca w defektu zmysłów. Język ten pozwala przeżyć. Już po pierwszych parunastu minutach wiemy, że złamanie ciszy kończy się źle. Trzeba uważać - potwory są ślepe, ale słuch mają perfekcyjny - słyszą niemal wszystko.

Ciche miejsce 2,
(A Quiet Place Part II) - 2020;
- reżyseria: John Krasinski;
- scenariusz: John Krasinski;
- wybrana obsada: Emily Blunt, John Krasinski, Millicent Simmonds, Noah Jupe, Cillian Murphy, Djimon Hounsou,
- kategoria: film, horror, science-fiction, postapo.

Pamietam jak bardzo pozytywnie oceniałem pierwszą część. Pomysł by język niemy był głównym środkiem porozumiewania się i w pewien sposób metodą na przeżycie był świeży, mocny i działający na wyobraźnię. I tu się niewiele zmienia. Fabularnie niestety w części drugiej nie ma nic nowego. Jest pewna retrospekcja z momentu lądowania obcych, ale niewiele to wnosi do fabuły. Wiemy, że obcy są na ziemi. Mordują wszystkich ludzi (dlaczego tylko ludzi?). Są wielkie, szybkie a słaby wzrok rekompensują znakomitym słuchem.. który jest też ich słabą stroną. Bestie są wrażliwe na pewne częstotliwości. W sumie to nawet logiczne, ale wojsko jakoś na to nie wpadło. Podobnie na to, że bestie nie poruszają się po wodzie.

Człowiek,
(L'Humain);
- autorzy: Diego Agrimbau, Lucas Varela;
- timof i cisi wspólnicy, 2021;
- kategoria: komiks, postapo.

500 tysięcy lat w przyszłość. Ludzie całkowicie zniszczyli Ziemię i musieli uciekać. Żyją gdzieś w odmętach Kosmosu, ale dwójka naukowców (małżeństwo) wierzy, że ludzie mogą powrócić na swoją planetę. Po takim czasie powinna być na nowo nadająca się do życia. Wyruszają w dwóch różnych statkach, po szczęśliwym wylądowaniu mają dać początek nowej ludzkości. Niczym Adam i Ewa. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Statek Roberta ląduje bez większych zniszczeń, ale nigdzie nie widać drugiej załogi. Pomimo przeciwności losu Robert ze swoją zrobotyzowaną załągą przygotowuje grunt pod misję. Rozpoczyna od przygotowania terenu i zdominowania miejscowych mieszkańców. Nowy początek musi zostać zrealizowany.

Delicatessen - 1991;
- reżyseria: Jean-Pierre Jeunet, Marc Caro;
- scenariusz: Jean-Pierre Jeunet, Marc Caro;
- wybrana obsada: Dominique Pinon, Marie-Laure Dougnac, Jean-Claude Dreyfus. Karin Viard;
- kategoria: czarna komedia, francuskie, surrealistyczny, postapo.

Surrealistyczna opowieść o mieszkańcach pewnej kamienicy. Jest wielki problem z dostępem do żywności, ale mieszkańcy i właściciel kamienicy, który jest rzeźnikiem opracowali system dostaw świeżego mięsa. Rzeźnik umieszcza ogłoszenia o pracę oferując bezpłatny nocleg i wyżywienie. Kandydaci/pracownicy po czasie zasilają menu mieszkańców. Ciężkie czasy zmuszają ludność do nietypowych zachowań. Do kamienicy trafia Louison, który jest komikiem, ale w ciężkich czasach zapotrzebowanie na jego usługi drastycznie spadło.
Jeden z najbardziej kultowych filmów francuskich. Nie zliczę ile razy wałkowaliśmy ten film na studiach zachwycając się każdym detalem. Niewiele z tych rozmów pamiętałem, dlatego też chciałem sobie przypomnieć i film i tamte czasy.

DMZ- Strefa Zdemilitaryzowana,
- autorzy: Riccardo Burchielli, Brian Wood,
- DMZ, tom 1;
- Egmont Polska, 2020;
- kategoria: Komiks, postapo, DC BLACK LABEL;

Album mam na półkach od ładnych paru miesięcy. Był w planach do przeczytania, ale niezbyt sprecyzowanych. Lekturę przyśpieszyła potrzeba ograniczenia wydatków na komiksy (cięcie serii) oraz informacja o planowanym serialu na podstawie tej serii.

Niedaleka przyszłość. Stany Zjednoczone są w trakcie drugiej wojny secesyjnej. Żadna ze stron nie ma dominującej przewagi, a teatrem działań są amerykańskie miasta. Najbardziej ucierpiał Nowy Jork. Miasto zostało zdominowane przez dwie armie, a na Manhattanie zarządzono strefę niczyją, zdemilitaryzowaną (DMZ) . Ta część miasta jest całkowicie odcięta od świata zewnętrznego, a jej ulice co jakiś czas są świadkami działań wojennych... i to pomimo zawieszenia broni.

DMZ- Strefa Zdemilitaryzowana,
- autorzy: Riccardo Burchielli, Kristian Donaldson , Brian Wood, Danijel Žeželj;
- DMZ, tom 2;
- Egmont Polska, 2020;
- kategoria: Komiks, postapo, DC Black Label;

Roboty publiczne
Manhattan chwilowo nie jest w stanie wojny. W dzielnicy są wojska ONZ oraz siły TrustWell. Ta firma formalnie ma się zająć odbudową Manhattanu, ale utrzymuje też duże siły zbrojnych ludzi. Dla bezpieczeństwa robotników. Matty, w poszukiwaniu materiału, próbuje wniknąć w struktury firmy. Wewnątrz zostaje zwerbowany do terrorystycznej komórki... Na Manhattanie nadal się leje krew, a ONZ po serii zamachów wycofuje się z zagrożonych terenów.. Zostaje TrustWell i jej żołnierze. Akty terroru są im wyjątkowo na rękę... Nie oszukujmy się, w tym świecie nic nie przypadkowe.

DMZ- Strefa Zdemilitaryzowana,
- autorzy: Riccardo Burchielli, Brian Wood;
- DMZ, tom 3;
- Egmont Polska, 2020;
- kategoria: Komiks, postapo, DC Black Label;

Krwawa gra
Strony konfliktu zgodziły się na tymczasowe zawieszenie broni. Przy stole rozpisali nowy plan dla DMZ. Początkiem pokoju mają być
wybory na tymczasowego gubernatora strefy. Niby wszystko ładnie, ale do rozmów nie zaproszono nikogo z DMZ. Zewnętrzni dowódcy mieli już rozpisany plan, który właściwie chronił interesy Trustwell a tu w samym środku strefy pojawia się niezależny kandydat. Nie może być tak, że wynik wyborów ma być uzależniony od wyborców.. To mogłoby popsuć interesy. Najpierw jest próba dyskredytacji, później przekupstwa, zamachu.. niestety nieudanego. Co można więcej zrobić? Sfałszować wybory? A może wystarczy wystraszyć potencjalnych głosujących.. Tylko nieliczni wiedzą, że zawiedzenie broni dotyczy tylko kilku ulic i że sporo kosztuje (krwi i broni).
W tej historii nie ma miejca na naiwność i delikatne rozwiązania.. Z drugiej strony w DMZ zaczyna pojawiać się nadzieja.. Jak tylko odpowiednio wykiełkuje może zmienić los tego miasta.

DMZ- Strefa Zdemilitaryzowana,
- autorzy: Riccardo Burchielli, Brian Wood;
- DMZ, tom 4;
- Egmont Polska, 2021;
- kategoria: Komiks, postapo, DC Black Label;

Matty co nieco się pogubił. Z przypadkowego dziennikarza w strefie wojny przeobraził się w rzecznika prasowego nowego reżimu. Ta rola zdecydowanie go przerosła - Matty zaczął nosić broń i wydawać wojskowe rozkazy. Stał się współodpowiedzialny za przemoc, która ma miejsce w DMZ. Pomógł też swojemu szefowi w zdobyciu broni jądrowej. Niewinna gra się skończyła, a Stany Zjednoczone mają teraz przyzwolenie społeczności międzynarodowej na użycie siły. Bronią jądrową nikt nie może szantażować. Matty zostaje znienawidzony przez wszystkie strony konfliktu. Minie trochę czasu zanim zrozumie swój błąd. Chciałby odpokutować i nawet dostaje taką szansę. Rząd amerykański chce by znów z DMZ relacjonował to co się tam dzieje. Tylko czy ktoś mu jeszcze zaufa?

DMZ- Strefa Zdemilitaryzowana,
- autorzy: Riccardo Burchielli, Brian Wood;
- DMZ, tom 5;
- Egmont Polska, 2021;
- kategoria: Komiks, postapo, DC Black Label;

To ostatnia już część cyklu o wojnie na terenie Manhattanu.
Matty na nowo może relecjonować wydarzenia DMZ. Wojny już praktycznie nie ma, ale niewielu też mieszkańców zostało, a ci co żyją nie darzą Matty'ego zaufaniem. Po wybuchu bomby atomowej działania wojenne w zasadzie się skończyły. Rząd Stanów Zjednoczonych ma poparcie całego świata i rozpoczyna się proces stabilizacji. Jest zawieszenie broni, rozmowy pokojowe i rusza odbudowa miasta. Miasta wyłaniającego się z gruzów. A Matty musi się zastanowić co dalej. Ujawnić wszystkie brudne sekrety wojskowych w imię prawdy? Jeśli to zrobi to wojna się rozpocznie na nowo. Jak ma się zachować dziennikarz w obliczu takiego dylematu?

Epidemia,
(Outbreak) - 1995;
- reżyseria: Wolfgang Petersen;
- scenariusz: Robert Roy Pool, Laurence Dworet;
- wybrana obsada: Dustin Hoffman, Morgan Freeman, Rene Russo, Cuba Gooding Jr., Kevin Spacey, Donald Sutherland;
- gatunek: dramat, thriller, akcja.

Niedawny seans Inwazji przypomniał mi inny film o wirusie. Epidemię widziałem już kilka razy, ale cały czas mam sentyment do tego filmu. Może to z powodu małpki?
W 1967 roku w Zairze pojawia się bardzo niebezpieczny wirus, który ma stu procentową śmiertelność. Amerykańskie wojsko postanawia brutalnie rozwiązać problem i zrzuca dużą bombę na miejsce występowania zarażenia.
Akcja przenosi się do czasów współczesnych. W kilku miejscach znów pojawia się odmiana tego bardzo niebezpiecznego wirusa. Trochę zmutował - nadal jest śmiertelny, ale dużo łatwiej się nim zarazić niż w 1967 roku. Siedliska choroby zostają otoczone wojskową "opieką", a lekarze pracują nad szczepionką. Nie mniej ważne jest poznanie przyczyn nagłej epidemii - odnalezienie pacjenta zero jest jednym z kluczowych zadań.

Fear the Walking Dead - 2015;
- Sezon 1, 2015;
- twórcy: Dave Erickson, Robert Kirkman;
- wybrana obsada: Cliff Curtis, Rubén Blades, Frank Dillane, Kim Dickens, Alycia Debnam-Carey, Lorenzo James Henrie, Mercedes Mason;
- dramat, horror.

Mam słabość do wszelkich produkcji postapokaliptycznych. Jest taka niezdrowa fascynacja upadłą cywilizacją, gdzie miasta są największym zagrożeniem, a sąsiedzi stają się wrogami - każdy chce przeżyć. The Walking Dead jest jednym z ulubionych seriali tego typu.. wiem, że temat zombie może wydawać się głupi, ale to tylko pretekst do odsłonięcia różnych ludzkich postaw w obliczu zagrożenia. Pierwszy sezon zaczynał się sceną w szpitalu. Główny bohater budzi się ze śpiączki i zauważa, że świat, który pamięta już nie istnieje.. wszędzie są zombie. Włodarze stacji AMC zauważyli potencjał w wątku niedopowiedzianym. Postanowili stworzyć tytuł, który będzie opowiadał o początkach zarazy, o powolnym upadku struktur państwa, społeczeństwa. Tak powstał Fear the Walking Dead. Nowi bohaterowie, całkiem inna lokacja i czas akcji cofnięty względem oryginalnej serii. Zaraza się rozprzestrzenia.. początkowo ludzie próbują normalnie żyć, ale szybko okazuje się, że zagrożenie jest w każdym. Pierwszy sezon liczy tylko sześć epizodów i trzyma bardzo dobry poziom. Mamy różnych bohaterów, ale także pokazane mamy jak państwo próbuje walczyć z zagrożeniem. Tu jest mały minus tej produkcji - widzimy życie normalnych ludzi, ale brak ukazania procesu decyzyjnego władzy. W takim wątku widzę spory potencjał. Akcja w Fear toczy się bardzo szybko.. a to znaczy, że tytuł w drugim, może w trzecim sezonie, będzie kopią The Walking Dead z minimalnie zmienionymi wątkami. No chyba, że AMC mnie zaskoczy. Finał serii przypomniał mi o kolejnym tytule, który porusza podobny temat. Mam na myśli The Last Ship - drugi sezon czeka na obejrzenie.

Fear the Walking Dead;
- Sezon 2, 2016, AMC;
- twórcy: Dave Erickson, Robert Kirkman;
- wybrana obsada: Cliff Curtis, Kim Dickens, Frank Dillane, Alycia Debnam-Carey, Lorenzo James Henrie, Colman Domingo;
- gatunek: dramat, horror.

AMC dalej ciągnie wątek zombie. Fear the Walking Dead miał pokazać początki apokalipsy i muszę przyznać, że pierwszy sezon był mocno obiecujący. Wydawało się jednak, że drugi sezon będzie już tylko powtórką oryginalnej serii. Finał pierwszego sezonu pokazał, że scenarzyści mogą mieć całkiem fajne pomysły na kontynuację. Przypomnijmy. Grupa ocalonych zdobywa luksusowy jacht, na którym można przetrwać miesiącami. Od razu mi się przypomniał serial Ostatni Okręt. Po kilku epizodach drugiego sezonu okazało się, że pływanie na wodach nie jest zbyt atrakcyjne dla widza i dynamicznie przeniesiono akcję do Meksyku.

Fear the Walking Dead;
- Sezon 3, 2017, AMC;
- twórcy: Dave Erickson, Robert Kirkman;
- wybrana obsada: Kim Dickens, Frank Dillane, Alycia Debnam-Carey, Rubén Blades, Mercedes Mason, Daniel Sharman, Sam Underwood, Dayton Callie, Colman Domingo, Michael Greyeyes;
- gatunek: dramat, horror.

Jak pojawił się Fear The Walking Dead byłem przekonany, że nowi bohaterowie, nowe lokacje wrzucą sporo świeżości w świat zombie. Faktycznie początkowo tak było. Pierwszy sezon był oryginalny, drugi trochę gorszy, ale nadal na przyzwoitym poziomie, natomiast trzeci powstał na siłę i nie ma w nim nic co by przyciągało uwagę widza. Główni bohaterowie znajdują chwilę wytchnienia na wielkim ranczo, ale i tutaj okazuje się, że głównym zagrożeniem nie jest wirus a inni ludzie. Większość akcji skupia się konflikcie pomiędzy synami właściciela rancza. W tle pojawia się kwestia kradzieży ziemi Indian przez białych kolonizatorów. Początkowo pomyślałem, że motyw może i ciekawy, ale później zdałem sobie sprawę, że w postapokaliptycznym świecie konflikt o ziemię nie ma prawa bytu.

Fear the Walking Dead;
- Sezon 4, 2018, AMC;
- twórcy: Dave Erickson, Robert Kirkman;
- wybrana obsada: Kim Dickens, Frank Dillane, Alycia Debnam-Carey, Mercedes Mason, Colman Domingo, Lennie James, Garrett Dillahunt, Maggie Grace, Jenna Elfman;
- gatunek: dramat, horror.

Trzeci sezon zaliczył poważny spadek jakości, ale chciałem wierzyć, że ten serial ma w sobie jeszcze potencjał by stać się naprawdę dobrą produkcją. Pojawienie się Lennnie'go James'a było dobrym zwiastunem... i na tym się skończyło. Trudno w to uwierzyć, ale sezon czwarty jest gorszy od trzeciego. Dwójka głównych bohaterów została uśmiercona, a cały (szesnaście epizodów) sezon jest przegadaną nudą. W sezonie mamy niesamowitą ilość retrospekcji, nowych bohaterów, którzy nie wnoszą nowej jakości i kompletny brak pomysłu na serial. Nawet nieliczne sceny akcji są niemrawe.

Finch - 2021;
- reżyseria: Miguel Sapochnik;
- scenariusz: Craig Luck, Ivor Powell;
- wybrana obsada: Tom Hanks, Caleb Landry Jones;
- kategoria: film, Disney, postaopo, science-fiction, dramat.

Pewna niedaleka przyszłość. Ludzkość w zasadzie uległa zagładzie. Nieliczni ocaleni próbują przeżyć za wszelką cenę. Drabieże, napady, morderstwa dziesiątkują tych co przeżyli. Jednym z ocalałych jest naukowiec Finch, który samotnie próbuje przetrwać. Jest skrajnie nieufny względem innych ludzi a jedynym jego żywym towarzyszem jest pies, który przypadkiem trafił w jego ręce. No i są roboty. Finch potrafi je konstruować i wie, że żyje tylko dzięki nim. A kiedy go zabraknie to kto zaopiekuje się jego psem? Finch wie, że musi stworzyć opiekuna, który godnie go zastąpi.

Inwazja,
(The Invasion) - 2007;
- reżyseria: Oliver Hirschbiegel, James McTeigue;
- scenariusz: David Kajganich;
- wybrana obsada: Nicole Kidman, Daniel Craig, Jeremy Northam, Jeffrey Wright;
- gatunek: dramat, thriller, science-fiction.

Sięgnąłem po ten film tylko z powodu obsady. Dla Kidman i Craiga warto poświęcić trochę czasu.
Na ziemi rozprzestrzenia się tajemniczy wirus, który sprawia, że zarażani ludzie maja jedną superświadomość, której obce jest istnienie złych emocji. Innymi słowy ludzie przestają być ludźmi. Chorzy, przemienieni, dążą do tego by na świecie nie było więcej ludzi "starszego tupu". Starają się wszystkich zarazić a nielicznych odpornych zneutralizować. Sam pomysł na fabułę jest mocno intrygujący, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia.

Jakiś czas temu miałem przyjemność obejrzenia po raz kolejny Jestem Legendą (reż. F. Lawrence 2007). Jest to kolejny film postapokaliptyczny. Kolejne wymarłe miasto, jakiś wirus, walka o przetrwanie. Taki standard, który dobrze się ogląda. Fabuła nie grzeszy oryginalnością, ale nie o to chodzi. Mamy tu dobre kino akcji z niezłą rolą Willa Smitha. Plus efekty specjalne. Podobało mi się.

Ocena : bardzo mocna siódemka