Gru, Dru i Minionki,
(Despicable Me 3) - 2017;
- reżyseria: Kyle Balda, Pierre Coffin;
- scenariusz: Ken Daurio, Cinco Paul;
- gatunek: animacja, komedia, przygodowy.

Kolejny film o Minionkach zawitał na dużych ekranach. Jestem fanem małych, żółtych stworów więc na film musiałem się przejść.
Gru, ze swoimi dziewczynami i Minionkami prowadzi spokojne, uczciwe życie. Jest pięknie, rodzinnie, ale Minionki nie zostały stworzone do przestrzegania prawa. One lubią chaos i panów nikczemników. Aby żyć zgodnie z naturą muszą opuścić Gru, który właśnie odkrył, że ma brata bliźniaka Dru. Rodzina zaczyna się powiększać. Dru jest przeciwieństwem Gru. Marzy o karierze złoczyńcy, ale całe życie żył uczciwie i w dostatku.
Fabuła nie jest zła, ale ewidentnie brak w niej polotu. Sytuację trochę ratuje kreacja czarnego charakteru oraz nawiązania do lat osiemdziesiątych, ale nie zastąpią one dobrzej napisanej historii. Nie pomogą również Minionki w więzieniu.

Minionki (Minions) - 2015;
- reżyseria: Kyle Balda, Pierre Coffin;
- scenariusz: Brian Lynch;
- animacja, komedia, familijny.

To była jedyna animacja, na którą czekałem w 2015 roku. Zresztą kilka razy o tym pisałem. W końcu udało mi się spełnić zachciankę dzieciaka w sobie i zaliczyłem ten tytuł. Jestem ciut rozczarowany. Fabułę animacji można podzielić na dwie części. Pierwsza - historia "ludu" Minionków pokazana na przestrzeni dziejów - od początków świata do czasów ponapoleońskich. Ta część jest prześmieszna, ale nie ukrywajmy, to wszystko było w zwiastunie. Druga część dzieje się w 1968 roku - Minionki nadal poszukują wrednego pana, któremu mogłyby służyć. Tu główny wątek trochę zawodzi, ale nadrabia innymi elementami. W każdej scenie możemy się doszukiwać nawiązań, odwołań do świata popkultury. Przyznaję, że więcej frajdy mi sprawiało szukanie intertekstualnych nawiązań niż śledzenie głównego wątku. (scena z piłą w budce telefonicznej mnie rozwaliła). Pewnie to celowy zabieg - animacja, jak większość współczesnych takich produkcji, ma dać rozrywkę zarówno dzieciakom jak i ich rodzicom. Jest to dla mnie zrozumiałe, ale fabuła mogła być ciekawsza. Na wielki plus muszę też zaliczyć pojawienie się w drugim planie postaci z poprzednich części Minionków. Młody Gru daje radę - i podejrzewam, że może powstać bajka przygodach nastoletniego Gru.

Minionki rozrabiają
(Despicable Me 2, reżyseria Pierre Coffin, Chris Renaud, 2013)

Animacja "Jak ukraść Księżyc" była wielkim hitem 2010 roku, pierwotnie oceniłem ją na siedem, ale po kilku seansach nota rośnie.. bajka jest naprawdę dobra.
Powstała oczywiście kontynuacja, która polskim tytułem nawiązuje do najmocniejszego elementu tej serii, czyli Minionków, których jest teraz dużo więcej na ekranie. Kontynuacja pobiła pierwszą część i odniosła duży sukces finansowy - można powiedzieć, że zmiotła konkurencję. Fabularnie może i nie porywa (zbędny wątek miłosny), ale mamy ten sam rodzaj humoru, który bawi zarówno dzieciaki, jak i dzieciaki w moim wieku. No i przede wszystkim jest dużo, bardzo dużo Minionków.