Jeźdźcy sprawiedliwości,
(Retfærdighedens ryttere) - 2020;
- reżyseria: Anders Thomas Jensen;
- scenariusz: Anders Thomas Jensen;
- wybrana obsada: Mads Mikkelsen, Nikolaj Lie Kaas, Andrea Heick Gadeberg, Lars Brygmann, Nicolas Bro;
- kategoria: film, skandynawskie, kryminał, komedia.

Pozostaję w klimatach skandynawskich.
Ma miejsce poważny wypadek kolejowy. Wiele przypadkowych ofiar, ale jeden z ocalałych - bardzo zdolny matematyk - jest przekonany, że to nie był wypadek. To był zamach na świadka, który miał zeznawać w procesie przeciwko przywódcy gangu motocyklowego. Czy są dowody na zamach? Żadnych, ale matematyk dzieli się ze swoim odkryciem z przyjaciółmi i wspólnie postanawiają wtajemniczyć w sprawę męża jednej z ofiar. Wojskowego, który właście wrócił do kraju.

Kartoteka 64,
(Journal 64) - 2018;
- reżyseria: Christoffer Boe;
- scenariusz: Nikolaj Arcel, Bo Hr. Hansen;
- wybrana obsada: Nikolaj Lie Kaas, Fares Fares, Johanne Louise Schmidt, Søren Pilmark, Nicolas Bro, Fanny Bornedal;
- kategoria: film, ekranizacja, kryminał, thriller, Departament Q, Jussi Adler-Olsen, skandynawskie.

Czwarta ekranizacja powieści Adler-Olsen'a.
Podczas remontu kamienicy robotnicy natrafiają na zamurowany pokój a w nim trzy związane i ułożone przy stole zmumifikowane ciała. Pozornie ofiary nie mają z sobą nic wspólnego, ale żmudne śledztwo pokazuje, że być może łączy je zakład dla dziewcząt, który zostal zamknięty dziesiątki lat wcześniej.
Carl i Assad podczas śledztwa napotykają na opór. Komuś bardzo zależy by nie grzebać w przeszłości, a znalezione ciała przecież nikogo nie interesują. Dla kogo przeszłość ma takie znaczenie? A może przeszłość i współczesność mają wspólne pierwiastki?

Forbrydelsen II,
(inny tytuł: The Killing)
- twórca: Søren Sveistrup;
- sezon 2, DR1, 2009;
- wybrana obsada: Sofie Gråbøl, Mikael Birkkjær, Nicolas Bro, Preben Kristensen, Charlotte Guldberg, Morten Suurballe, Ken Vedsegaard, Pilou Asbæk;
- gatunek: kryminał, skandynawskie, serial.

Po kilku latach niczym nieuzasadnionej przerwy powróciłem do Forbrydelsen.
Tym razem Sarah Lund zostaje poproszona o pomoc przy rozwiązaniu zabójstwa wojskowej prawniczki. Początkowo oskarżonym jest jej mąż, ale zbyt wiele faktów nie pasuje do obranej przez policję tezy. Szybko pojawiają się kolejne zabójstwa i terrorystyczna grupa, która, która się do nich przyznaje. Sprawa staje się poityczna i wpisuje się w szerszy kontekst międzynarodowy. Jeśli już mówimy o polityce to pojawia się nowy minister sprawiedliwości, którego zadaniem jest zbudowanie szerokiej koalicji do przeforsowania ustawy, która mocno może wpłynąć na wolności obywatelskie. Pojawiają się głosy, że działalność grup Muzułmańskich należy zdelegalizować. Seria aktów terroru może wpłynąć na negocjacje.
Sarah początkowo niechętnie bierze udział w sprawie (woli się wyciszyć), ale z czasem mocno się angażuje, zwłaszcza, że policja dostaje sygnały z góry iż sprawę należy szybko i bez zbędnego rozgłosu zamknąć. Sarah czuje, że za zbrodniami kryje się coś więcej niż wszystkim się wydaje.

Atak paniki - 2017;
- reżyseria: Paweł Maślona;
- scenariusz: Paweł Maślona, Bartłomiej Kotschedoff, Aleksandra Pisula;
- wybrana obsada: Artur Żmijewski, Dorota Segda, Nicolas Bro, Magdalena Popławska, Grzegorz Damięcki, Julia Wyszyńska, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Bartłomiej Kotschedoff, Aleksandra Pisula, Andrzej Konopka, Anna Romantowska, Daniel Guzdek;
- gatunek: dramat, komedia.

Film premierę ma dopiero w styczniu 2018 roku, a ja już widziałem go dwukrotnie (Gdynia i Rialto) i już teraz mogę szczerze polecić.
Pamiętacie Dzikie Historie z 2014 roku? Film o prawdziwych emocjach? Atak Paniki to produkcja, która trochę ten film przypomina, ale trzeba mocno podkreślić, że nie jest kopią argentyńskiej produkcji. Celowo nie używam tu określenia polska produkcja, bo chcę podkreślić, że fabularnie film nie ma nic wspólnego z Polską. Pod względem fabularnym nie ma nic co ograniczałoby do naszych narodowych przywar. Wręcz przeciwnie, fabuła jest uniwersalna - akcja może się dziać w dowolnym rozwiniętym kraju. Piszę to na wstępie, bo traktuję to jako wielką zaletę tego filmu.
Atak Paniki to kilka historii, które opowiadają o wysoce stresujących sytuacjach, które każdego mogą spotkać. Historie pozornie są niezależne, ale wszystkie mają ze sobą wspólne elementy. Są to historie, które pokazują, że każdy z nas, prędzej czy później pod naporem rzeczywistości, własnych decyzji, natarczywości ludzi czuje się osaczony i ma potrzebę (ochotę) bezkarnie uzewnętrznić swoją neurotyczną frustrację. Czy to jest typowo polskie? Absolutnie nie.