Pan Am  
- twórcy: Jack Orman, Nancy Hult;
- sezon 1, 2011-2012, ABC;
- wybrana obsada: Christina Ricci, Kelli Garner, Michael Mosley, Karine Vanasse, Margot Robbie, Mike Vogel, Jeremy Davidson;
- gatunek: dramat, obyczajowy.
-
Wejście w serial to jak zanurzenie się w w lata sześćdziesiąte. Wielka amerykańska firma, która jest symbolem potęgi kraju. Praca dla Pan Am to wielki zaszczyt, ale także możliwości. Świat stojący otworem i piękne kobiety które marzą o tym by zmienić swoje życie - być kimś więcej niż tylko kelnerkami w lokalnych barach. Do tego najlepsi piloci i to tego najnowocześniejsze samoloty. Już jest pięknie, a jeszcze ciekawiej jest w tle. Początek lat sześćdziesiątych to wielka polityka, zimna wojna, zabójstwo J.F.K, a także The Beatles :) no i oczywiście romanse, które są elementem życia codziennego załogi Pan Am. Piloci jak marynarze - w każdym porcie dziewczyna, a stewardesy też romansują, ale tak naprawdę to marzą o stabilizacji. Praca w Pan Am - to szansa na lepsze życie.

Under the dome (Pod Kopułą, CBS, 2014, sezon 2)

Jak można było tak spieprzyć serial. Pamiętam, że po pierwszym byłem bardzo pozytywnie nastawiony do tego tytułu. Powiem więcej.. byłem przekonany, że drugi będzie trzymał poziom... cóż.. nie trzyma.. powiem więcej - mam wrażenie, że to całkiem inny tytuł.. serial podryfował w całkiem nieoczekiwanym kierunku... nadal jest małe miasteczko, nadal ma swoje tajemnice i nadal nad nim wisi tajemnicza kopuła.. ale całkiem inaczej położono nacisk na bohaterów.. już nie Barbie (Mike Vogel) i Julia (Rachelle Lefevre) wiodą prym.. na pierwszy plan wysuwa się Windows 8... no dobra to nie postać, chociaż się przez chwilę poważnie zastanawiałem.. w drugim sezonie pierwszy plan stanowią dzieciaki (Colin Ford, Mackenzie Lintz, Alexander Koch, Grace Victoria Cox), niby wcześniej też były.. ale nie były aż tak eksponowane. Przez ten zabieg serial zyskał mocno młodzieżowy i naiwny charakter.. zdecydowanie krok na minus. Fabularnie też poszło mocno w dół.. gdzieś znikło napięcie, które powinno być pomiędzy epizodami.. przez większość sezonu zastanawiałem się jak jeszcze bardziej udziwnią akcję i ile razy wykorzystają antagonizmy pomiędzy bohaterami. Cały czas w ten sam sposób.. jakby poprzednich epizodów nie było. Niby nadal czuć, że to jest bazie prozy Kinga, ale klimatu jakby coraz mniej. Na minus też wpływa ostatni epizod. Niby jest ostrzej, bardziej krwawo, ale granice głupoty i niedopowiedzeń mają nowe miejsce.
Mocne obniżenie poziomu sprawia, że nota leci o trzy oczka w dół.. oceniam na sześć.

Under the dome (Pod Kopułą, CBS, 2013)

Małe, amerykańskie miasteczko, które niczym się nie wyróżnia, aż do momentu, w którym zostaje odgrodzone od reszty świata niewidzialną barierą, która ma kształt kopuły. Separacja jest szczelna, a pochodzenie kopuły nieznane. Po kilku dniach okazuje się, że każdy z mieszkańców ma swoje tajemnice i swoje demony - i nie ma czegoś takiego jak typowe, spokojne miasteczko. Motyw był wielokrotnie przerabiany przez seriale (Jerycho, Banshee) i należy do moich ulubionych.. zawsze okazuje się, że zewnętrzne zagrożenie jest niczym w porównaniu z postawami własnych sąsiadów i przyjaciół.  Under the dome bazuje na powieści genialnego Stephena Kinga i trzeba przyznać, że jest ekranizacja bardzo udaną. Podobno nie jest wierna książce, ale w ekranizacjach nie to jest najważniejsze.. dla mnie najważniejszy jest klimat.   Większość epizodów wciąga i wzmaga zainteresowanie. Żałuję, że na kolejne odcinki trzeba było tyle czekać. Aktorsko produkcja stoi na bardzo dobrym poziomie i szczerze mówiąc nie ma się czego przyczepić. Gdybym miał oceniać role, to wg mnie najlepiej wypadli  Alexander Koch oraz  Dean Norris (Junior Rennie i Big Jim). Poza nimi w produkcji zagrali: Mike Vogel,  Natalie Martinez, Rachelle Lefevre, Britt Robertson.
Pod Kopułą jest jedną z najciekawszych premier tego roku. Chcę więcej takich seriali.
Zdecydowanie polecam i oceniam na dziewięć.

Fanów zadowoli fakt, że CBS dała zielone światło dla drugiego sezonu, który pojawi się na ekranach najprawdopodobniej latem 2014 roku.
PS- spójrzcie na plakat - genialny.