Moje córki krowy - 2015
- reżyseria: Kinga Dębska;
- scenariusz: Kinga Dębska;
- wybrana obsada: Agata Kulesza, Gabriela Muskała, Marian Dziędziel, Marcin Dorociński, Łukasz Simlat.
- gatunek: dramat.

Ostatnio całkiem polskich pozycji oglądam w kinie. Coraz częściej są to filmy, których poziom znacząco nie odbiega od światowych trendów. Jest nadal sporo kiczu i martyrologii, ale są też tytuły, które mają uniwersalne, międzynarodowe przesłanie. Do takich pozycji bez wątpliwości należy zaliczyć Moje córki krowy. Jest to to prosta opowieść o umieraniu, ale także o życiu. Codziennych problemach i znaczeniu życiowych wyborów.
Marta i Kasia są siostrami, które mają różne recepty na życie. Niespecjalnie za sobą przepadają, ale choroba rodziców sprawia, że na nowo zbliżają się do siebie. Śmiertelne choroby w filmie mają cichy, wyważony charakter. Nie ma tu walki o każdy dzień, smutnych szpitalnych korytarzy, czy też zbędnej dramaturgii. Film bardziej się skupia na próbie akceptacji tego co nieuniknione, co prędzej czy później dotknie każdego z nas.
W doborze tematu film mocno mi przypominał Moją matkę (reż. Nanni Moretti), ale jest o wiele lepiej zagrany (fenomenalna Kulesza) oraz posiada o wiele rozsądniej rozłożoną dramaturgię i humor. Tu wielka zasługa Dziędziela, który swoją naturalnością i bezpośredniością niesamowicie mnie śmieszy.
Irytować mogą tylko elementy rzeczywistości magicznej w filmie. Niezłe życie z jednej wypłaty, puste parkingi pod szpitalami (ale Mini jest) czy też brak kolejek w polskiej służbie zdrowia. Nie obniżam za to noty - jest to drażniące, ale nie o tym jest film.

Zupa nic - 2021;
- reżyseria: Kinga Dębska;
- scenariusz: Kinga Dębska;
- wybrana obsada: Kinga Preis, Adam Woronowicz, Ewa Wiśniewska, Barbara Papis, Przemysław Bluszcz, Milena Lisiecka, Marcin Bosak;
- kategoria: film, kino polskie, komedia, obyczajowy, Orły.

Ta komedia obyczajowa opowiada historię przeciętnej rodziny żyjącej w małym mieszkaniu w PRL. Głowa rodziny, niespełniony inteligent, który marzy o tym by w końcu został doceniony, nie potrafi kombinować a co za tym idzie gardzi tymi, którzy coś osiągnęli. Czasem coś mu się udaje. Na przykład kupno zestawu wypoczynkowego - szkoda tylko, że żona się o to czepia - że niby niepotrzebny im drugi. Żona należy do zakładowej solidarności i mocno wierzy, że jej działania zmienią los Polski. Ambitna, ale niezbyt odważna. Mają dwójkę dzieci i babcię, która lubi opowiadać pociechom powstańcze historie na dobranoc. Do pełni szczęścia brakuje tylko większej ilości kartek oraz Malucha.. a może i tu los się uśmiechnie i uda się zdobyć wymarzony samochód. Takim autem to można i nad morze pojechać, a może nawet nad Balaton.