Amores perros - 2000;
- reżyseria: Alejandro González Iñárritu;
- scenariusz: Guillermo Arriaga;
- wybrana obsada: Emilio Echevarría, Goya Toledo, Álvaro Guerrero, Vanessa Bauche, Jorge Salinas, Gael García Bernal;
- kategoria: dramat, thriller, iberoamerykańskie.

Po ponad dwudziestu latach miałem okazję ponownie obejrzeć Amores perros Iñárritu. Pierwszy seans był kinowym przeżyciem. Z jednej strony znakomity film, a z drugiej na seans udałem się z dziewczyną, na której mi wtedy bardzo zależało. Co za stare dzieje.
Akcja Amores perros rozgrywa się w olbrzymim Mexico City. Dziesięciomilionowa metropolia jest miejscem wielu dramatów jak i pięknych historii. Iñárritu opowiada nam trzy pozornie niezwiązane z sobą historie, które krzyżują się w jednym momencie. Jedna chwila (wypadek samochodowy), która całkowicie zmienia życie trójki bohaterów. Totalny przypadek i wszelkie plany przestają mieć znaczenie. Przypomina mi to ten dowcip. "Chcesz rozbawić boga? Opowiedz mu o swoich planach."

I twoja matkę też,
(Y tu mamá también) - 2001;
- reżyseria: Alfonso Cuarón;
- scenariusz: Alfonso Cuarón, Carlos Cuarón;
- wybrana obsada: Maribel Verdú, Gael García Bernal, Diego Luna;
- gatunek: dramat, romans.

Największa z moich notatkowych zaległości. Pozycję widziałem kiedyś na studiach - chciałem sobie odświeżyć. 
Dwóch nastoletnich przyjaciół wyjeżdża ze sporo starszą dziewczyną na wspólne wakacje. Obiecują, że zawiozą ją na pustą, piękną plażę, ale niezbyt dobrze znają drogę. Wspólnie pokonują wiele kilometrów i coraz lepiej się poznają. Obaj pożądają pięknej towarzyszki, a ona umiejętnie manipuluje chłopakami. Dużo palą, rozmawiają, zdobywają seksualne doświadczenia, ale też gorycz zdrady. Przyjaźń chłopaków jest wystawiona na ciężką próbę.
Obraz Cauron'a może wielu się nie podobać, ale przyznaję, że ma w sobie coś co intryguje. Podczas seansu mnie irytowały niektóre dialogi, nadmiar wulgaryzmów, ale dobrze napisane zakończenie całkowicie zmienia postrzeganie fabuły. Życie jest wycieczką, drogą, a cel... cel często jest o wiele mniej satysfakcjonujący niż droga do jego osiągnięcia.

Miasto ślepców
(Blindness, reżyseria Fernando Meirelles, 2008)

W pewnym mieście zaczyna panować epidemia ślepoty. Ludzie nagle tracą wzrok, wszystko wskazuje na to, że choroba jest bardzo zaraźliwa. Wszyscy chorzy zostają zamknięci w szpitalu nikt nie ma prawa tam wejść ani wyjść.. panika przed epidemią jest tak silna, że chorych pozbawia się podstawowych praw. Za murami życie staje się coraz bardziej prymitywne i brutalne.. ludzie ludziom wilkiem..
Film niestety jest bardzo męczący w formie.. jest ciężko przyswajalny.. doceniam pewne zabiegi, które miały pokazać, że przy utracie wzroku inne zmysły się wyostrzają, ale całość do mnie nie trafiła. Aktorsko też szału nie ma.. Ruffalo i Moore zagrali tak sobie, na uznanie zasługuje tylko Gael García Bernal, ale do tego aktora mam od kilku lat sentyment.
Miasto ślepców dostaje tylko pięć. Męczący i rozczarowujący

Nawet Deszcz
(También la lluvia, reżyseria Iciar Bollain, 2010).
Costa i Sebastian (Luis Tosar, Gael Garcia Bernal) robią film o Kolumbie. W celu obniżenia kosztów postanawiają zdjęcia nakręcić w Boliwii oraz zatrudnijć miejscowych Indian jako aktorów i statystów. Mamy zderzenie dwóch rzeczywistości. Historycznej (fabuła filmu), w której biały człowiek kolonizuje Amerykę. Siłą podporządkowuje miejscową ludność i oczekuje wysokich podatków. Niekornych się morduje tak, by inni wiedzieli, że walka nie ma najmniejszego sensu.
Drugi świat to współczesność. Rdzenna ludność Boliwii nie ma środków do życia. Próbują każdej pracy, zatrudniają się za głodowe stawki, byleby tylko przeżyć. Dodatkowo pojawiają się korporacje, które mając wsparcie rządu i policji, próbują "sprywatyzować" między innymi wodociągi i podnoszą ceny wody o 300%. Bez wody nie ma życia.
Oba światy (filmowy i współczesny) są bardzo podobne. Pięć wieków niewiele zmieniło.  Słabsi są wyzyskiwani, a kolonializacja się nie skończyła - ewoluowała i zmieniła tylko nazwę.
Jak zachowają się filmowcy, którzy przypadkiem zostają wciągnięci w konflikt?
Film też stawia pytanie? Czy w obliczu niesprawiedliwości należy być biernym?
Czy próbować coś zmienić?
Znakomite kino.
Poruszające i dające do myślenia. Polecam i oceniam na dziewięć.

Old - 2021;
- reżyseria: M. Night Shyamalan;
- scenariusz: M. Night Shyamalan;
- wybrana obsada: Rufus Sewell, Thomasin McKenzie, Ken Leung, Nolan River, Gael García Bernal, Vicky Krieps;
- kategoria: film, thriller.

Luksusowy hotel na rajskiej wyspie. Podróżnych ma tu czekać niespodziewany wypoczynek marzeń. Dlaczego niespodziewany? Część z nich wycieczkę wygrała lub zdobyła w podobnie niejasny sposób. Turyści zachęceni przez obsługę udają się na całodzienny pobyt na plażę odciętą od świata. Nie są świadomi, że ta plaża jest ostatnią rzeczą jaką przeżyją. Nikt ich nie zamorduje, ale czas na plaży biegnie inaczej. Dużo szybciej. Jeden dzień to dekady lat. Życie szybko mija, a z plaży nie ma ucieczki.

Przedszkolanka,
(The Kindergarten Teacher) - 2018;
- reżyseria: Sara Colangelo;
- scenariusz: Sara Colangelo;
- wybrana obsada: Maggie Gyllenhaal, Gael García Bernal;
- kategoria: dramat.

Lisa dojrzała kobieta, posiadająca dorosłe dzieci od dwudziestu lat pracuje jako przedszkolanka. Lubi swoją pracę, ale jest przekonana, że jej życie jest zbyt przyziemne. Lisa wolałaby w pełni się oddać sztuce, kulturze. Dlatego tez zapisuje się na zajęcia z pisania poezji. Nie posiada talentu, zarówno do tworzenia jak i odbierania sztuki. Chociaż bardzo chce. W grupie przedszkolaków odkrywa chłopca, który od niechcenia potrafi układać piękne wersy. Lisa stara się rozwijać jego talent, sprawić by żaden z krótkich utworów nie został zapomniany, przeoczony. Powoli zatraca się w kształtowaniu chłopca. Jej praca mocno przekracza poza obowiązki przedszkolanki..

Złe wychowanie
(La Mala educación) - 2004;
- reżyseria Pedro Almodovar;
- scenariusz: Pedro Almodovar;
- wybrana obsada: Gael García Bernal, Daniel Giménez Cacho, Fele Martínez;
- dramat, thriller.

Postanowiłem sobie odświeżyć filmografię Almodovara - na pierwszy ogień trafiło Złe wychowanie, kilka lat temu byłem zachwycony tym obrazem, ale wiadomo, że z czasem nasze osądy ulegają pewnym zmianom. Czy nadal oceniłbym ten film na dziesięć?
Złe wychowanie to opowieść o odpowiedzialności za swoje czyny, o tym, że czasem jedno wydarzenie powoduje lawinę kolejnych i kolejnych... jest też to film o namiętnościach, pragnieniach i wyborach. Pedro w tym filmie wyciąga własne wspomnienia z dzieciństwa i porusza problem molestowania przez księży w szkołach katolickich, ale jest to tylko jeden z kilku wątków w tym tytule. Jest też motyw odkrywania siebie, ale także dążenia do realizowania własnych celów (wątek filmowy). Złe wychowanie to znakomicie utkana i zrealizowana sieć fabularna, ale także świetne aktorstwo Bernala. Tak na marginesie - warto się zapoznać z dorobkiem tego aktora.
Kiedyś ten film oceniłem na maksymalną notę.. lubiłem wszelkie pozycje, które były odważne w atakowaniu kościoła i przedstawianiu tematów tabu. Obecnie to doceniam, ale mam też dużo większy dystans. Złe wychowanie było (dla mnie) przede wszystkim filmem skupiającym się na sferze seksualnej - obecnie ten element stał się tłem, które ułatwiło ukazanie skomplikowanej natury człowieka..