Ekstradycja, sezon 3;
- TVP, 1999, rekonstrukcja cyfrowa;
- wybrana obsada: Marek Kondrat, Tomasz Bednarek, Marcin Jędrzejewski, Joachim Lamża, Ewa Skibińska, Henryk Bista, Maciej Kozłowski, Jan Machulski, Piotr Machalica, Marian Opania, Paweł Nowisz, Jolanta Fraszyńska, Barbara Brylska, Danuta Stenka, Małgorzata Pieczyńska, Janusz Gajos, Renata Dancewicz, Jan Englert, Paweł Wilczak, Witold Dębicki, Edyta Jungowska, Adam Ferency;
- kategoria: kryminał, sensacyjny, serial, sezon, kino polskie.

Olgierd Halski już nie pracuje w policji. Policja stała się dla niego za "ciasna". Dzięki wsparciu przyjaciół nie zostaje bezrobotny. Trafia do BOR. To ma być spokojna, rutynowa praca, w której Halski nie narobi zamieszania. Olgierd szybko odkrywa, że szykuje się gruba sprawa, w którą zamieszani są wysoko postawieni funkcjonariusze publiczni. W mieście pojawił się nowy gracz, który brutalnie rozwiązuje wszystkie pojawiające się przeszkody. Przeszkód jest sporo bo King zamierza wykupić Pałac Kultury i Nauki. Taka transakcja nie może przejść niezauważaona. Halski jeszcze nie wie, że jego zaangażowanie oznacza wyrok śmierci.

Katyń (reżyseria Andrzej Wajda, 2007)

W końcu musiała przyjść ta chwila.. w końcu wypadało obejrzeć Katyń Wajdy... zwlekałem bo przeczuwałem, że nie do końca będzie mi odpowiadać ten tytuł.. i kolejny raz intuicja mnie nie zawiodła..
Chcę zaznaczyć, że doceniam iż Wajda się za ten temat zabrał, ale czy to już nie pora by oddać pola innym... odejść na emeryturę? Katyń, jak łatwo się domyślić, to historia o polskich oficerach, którzy zostali pojmani, a następnie rozstrzelani przez NKWD. Wielki dramat, który na stałe jest w świadomości Polaków, a co za tym idzie, wpływa na nasze stosunki z Rosją - ale nie o tym dzisiaj. Politykę odstawmy na bok.
Katyń pod względem technicznym jest bardzo dobry.. dobry montaż, charakteryzacja, lokalizacje, a przede wszystkim bardzo dobre aktorstwo (Chyra, Ostaszewska, Żmijewski, Stenka, Małaszyński, Englert). Są to niezaprzeczalne atuty produkcji.. natomiast dla mnie nie do przyjęcia jest forma filmu, jego wydźwięk, czarno-biała optyka, a przede wszystkim skrajny polski mesjanizm.. kurka wodna lubię patos, ale bez przesady. Ktoś może powiedzieć, że nie powinienem się tego czepiać, bo to film opowiadający o prawdziwych, traumatycznych wydarzeniach, ale dla mnie to właśnie jest powód by to akcentować.. Prawda historyczna powinna być podawana w mniej nachalny sposób...
Katyń jest filmem potrzebnym, ważnym, ale absolutnie nie jest arcydziełem. Oceniam na mocne sześć.

Listy do M. 3 - 2017;
- reżyseria: Tomasz Konecki;
- scenariusz: Marcin Baczyński, Mariusz Kuczewski;
- wybrana obsada: Tomasz Karolak, Agnieszka Dygant, Piotr Adamczyk, Magdalena Różczka, Borys Szyc, Izabela Kuna, Wojciech Malajkat, Mateusz Winek, Weronika Wachowska, Katarzyna Zawadzka, Stanisława Celińska, Filip Pławiak, Andrzej Grabowski, Zbigniew Zamachowski, Bartosz Obuchowicz, Danuta Stenka, Hanna Śleszyńska, Grażyna Szapołowska, Krzysztof Kowalewski, Kamila Kamińska;
- gatunek: komedia romantyczna, familijny.

Nie poszedłem na mega kasowy Botoks to musiałem iść na Listy do M. 3, które mają bardzo dobre otwarcie w kinach. Seans mnie nie rozczarował - jak się nie ma wysokich oczekiwań to trudno być zawiedzionym. Spodziewałem się popłuczyn po pierwszej części i dokładnie coś takiego dostałem, ale przy okazji momentami było całkiem śmiesznie. To tak samo jak Kevin sam w domu 2 czy 3. Niby wiemy jaka będzie fabuła, jakie wykorzystane motywy, a i tak miliony ludzi co roku podczas świąt to ogląda.
Listy do M. 3 to kolejna wariacja na temat czasu świątecznego, w którym wszyscy bohaterowie słuchają radia Zet i marzą o wspaniałym rodzinnym czasie. Jeszcze trochę cukru pudru w postaci odnalezionej miłości i mamy produkt, który przez lata będzie można puszczać w polskich telewizorach. Czy to coś złego? Absolutnie nie - nikt nie udaje, że mamy do czynienia z filmem ambitnym, czy też z super ciekawą historią - dostaliśmy produkt filmowy, który idealnie wpisuje się w popkulturowy obraz Świąt Bożego Narodzenia, w którym wszystko jest przesłodzone a i cuda czasem się zdarzają. O wiele bardziej bliższy jest mi klimat Cichej Nocy.

Listy do M. 4 - 2020;
- reżyseria: Patrick Yoka;
- scenariusz: Marcin Baczyński, Mariusz Kuczewski;
- wybrana obsada: Tomasz Karolak, Agnieszka Dygant, Piotr Adamczyk, Magdalena Różczka, Borys Szyc, Magdalena Boczarska, Danuta Stenka, Izabela Kuna, Wojciech Malajkat, Cezary Pazura;
- kategoria: kino polskie, komedia romantyczna, świąteczny.

Przepis na święta.. Składniki obowiązkowe.. Wkurwienie, wydzieranie, trochę kłamstwa, przemocy, ściemy i żerowania na uczuciach innych.. Coś jeszcze? Tak. Zakupy na ostatnią chwilę w galerii handlowej.. Oj i tak oto streściłem fabułę czwartej odsłony Listów do M. Filmu, który pokazuje, że nawet przyzwoitą serię filmową można pięknie zniszczyć.. W fabule znajdziemy elementy, aktorów, które poznaliśmy w poprzednich odsłonach, ale sposób ich wykorzystania woła o pomstę do nieba.. To już mogli zrobić remake i wtedy bym się mniej czepiał...

Planeta Singli - 2016;
- reżyseria: Mitja Okorn;
- scenariusz: Sam Akina, Jules Jones, Mitja Okorn, Łukasz Światowiec, Michał Chaciński;
- wybrana obsada: Maciej Stuhr, Agnieszka Więdłocha, Piotr Głowacki, Weronika Książkiewicz, Tomasz Karolak, Ewa Błaszczyk, Paweł Domagała, Katarzyna Bujakiewicz, Danuta Stenka;
- gatunek: komedia romantyczna.

Jak ja nie znoszę walentynek..  jest niewiele rzeczy, które mnie tak irytują jak to niby święto. Ja rozumiem, że miłość, że pary, ale to wszystko jest ubrane w tak wielką napompowaną sztuczność, że normalnie wytrzymać nie można. No dobra, narzekam jak główna bohaterka z filmu Listy do M. Nie przypadkiem wspominam ten tytuł - reżyserem Planety Singli, jak i wspomnianego "polskiego Kevina" jest Mitja Okorn, a producentem TVN. Listy do M świetnie się sprzedały więc postanowiono nakręcić coś według sprawdzonego przepisu. Dostajemy film, który całkiem nieźle się ogląda, ale na każdym kroku czujemy, że to jest kalka z innych produkcji z domieszką lokowania produktów, przebojów chwytających za serce oraz Karolaka. Mamy też Macieja Stuhra, którego postać nie jest zbyt oryginalna, ale nawiązania do filmów Jerzego Stuhra są miłą niespodzianką (Wodzirej, Seksmisja). Słowa uznania należą się też dla Agnieszki Więdłochy - zagrała uroczą, zakompleksioną dziewczynę. Dziewczyna ma całkiem dobry warsztat, ale obawiam się teraz będzie zbyt mocno eksploatowana przez TVN. Mam złe przeczucie.

Planeta Singli 2;
- reżyseria: Sam Akina;
- scenariusz: Sam Akina, Jules Jones;
- wybrana obsada: Agnieszka Więdłocha, Maciej Stuhr, Danuta Stenka, Piotr Głowacki, Weronika Książkiewicz, Tomasz Karolak, Joanna Jarmołowicz, Aleksandar Milićević, Kamil Kula, Izabella Miko, Bartosz Porczyk;
- gatunek: komedia romantyczna.

Po dwóch latach mamy Planetę Singli 2. Nie planowałem iść na ten film, ale czasem to kino narzuca repertuar. I wiecie co? Nie żałuję. Do pierwszej części miałem sporo zastrzeżeń. Zwłaszcza irytowała mnie totalne oderwanie od rzeczywistości. Taki wszystkomający, warszawski punkt widzenia. W drugiej odsłonie tego już nie ma. Mamy Anię i Tomka, którzy przeżywają kryzys w związku, ale dla potrzeb telewizyjnego show tworzą przedstawienie, w którym udają, że tworzą idealną parę. Mamy też związek Oli i Bogdana (Książkiewicz, Karolak), w którym też pojawiają się rysy. Gdzieś wokół naszych bohaterów krążą samotnicy, którzy również szukają szczęścia. Czasem próbują odbijać, a czasem czekają aż ktoś zwróci na nich uwagę. Fajnie w tym filmie zostały rozpisane postacie drugoplanowe. Jest to kolejna polska komedia romantyczna, w której scenariusz musi ustępować pola lokowaniu produktu. Na szczęście w tym filmie nie przeciągnęli struny - chociaż było blisko. Co poza tym? Mamy ciepłą opowieść o miłości, która łączy pozornie nie pasujące elementy. Różnice tworzą piękne pary. To całkiem mądre przesłanie tego filmu.

Planeta singli 3 - 2019;
- reżyseria: Sam Akina, Michał Chaciński;
- scenariusz: Sam Akina, Jules Jones;
- wybrana obsada: Agnieszka Więdłocha, Maciej Stuhr, Bogusław Linda, Danuta Stenka, Maria Pakulnis, Piotr Głowacki, Weronika Książkiewicz, Tomasz Karolak, Borys Szyc, Anna Smołowik, Joanna Jarmołowicz; Jakub Józefowicz;
- gatunek: komedia romantyczna.

Tytuł do kin trafił około trzy miesiące po drugiej części. To budzi pewne obawy o poziom scenariusza i jakości produkcji. Zbyt szybkie tempo produkcji nigdy nie wróży dobrze. Na szczęście nie było tak źle ;).
Ania i Tomek w końcu wezmą ślub. Planowane jest wielkie, ale skromne, wesele w domu rodzinnym Tomka. Impreza na wsi musi być niezapomniana. I tak też będzie - o ile panna młoda nie ucieknie z ceremonii. Co za obrzydliwy spojler zaserwowałem. No cóż. Stało się. Przygotowania do ślubu idą pełną parą, ale absolutnie nie można powiedzieć, że zgodnie z planem. Na wierzch wychodzą wszelakie problemy rodzinne i to nie tylko w rodzinie Wilczyńskich.

Sala samobójców. Hejter - 2020;
- reżyseria: Jan Komasa;
- scenariusz: Mateusz Pacewicz;
- wybrana obsada: Maciej Musiałowski, Agata Kulesza, Maciej Stuhr, Danuta Stenka, Jacek Koman, Vanessa Aleksander;
- kategoria: kino polskie, film, thriller, Kino Moralnego Niepokoju (nawiązania), media.

Tomek zostaje wydalony z uczelni za plagiat, ale po czasie zatrudnia się w agencji reklamowej. Do jego obowiązków należy dbanie o wizerunek klienta w sieci, a raczej niszczenie wizerunku konkurencyjnych firm, osób, polityków. Tomek świetnie odnajduje się w nowej roli i chętnie angażuje się w zlecenie dotyczące kandydata na prezydenta miasta. Może sporo zarobić, ale przy okazji może zniszczyć Krasuckich, którzy traktowali go z nieukrywaną wyższością. Chłopak systematycznie przekracza kolejne granice kreując wydarzenia mające bezpośredni wpływ na bieg politycznych wydarzeń. Wszystko zmierza do dramatycznego finału.
Tomek, zwłaszcza jego zachowanie przez pierwsze pół filmu przypominał mi bohaterów Kina Moralnego Niepokoju. Człowiek, który dla kariery jest w stanie poświęcić wszystko. Nie ma granic, moralności, kieruje się tylko swoim interesem. Do tej roli idealnie pasowałby młody Jerzy Stuhr.

Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej - 2017;
- reżyseria: Maria Sadowska;
- scenariusz: Krzysztof Rak;
- wybrana obsada: Magdalena Boczarska, Eryk Lubos, Justyna Wasilewska, Piotr Adamczyk, Jaśmina Polak, Borys Szyc, Karolina Gruszka, Wojciech Mecwaldowski, Danuta Stenka, Arkadiusz Jakubik, Artur Barciś;
- gatunek: biograficzny, dramat.

Do kin nadal trafiają polskie produkcje z 2016 roku. To tylko mnie utwierdza w przekonaniu, że ten rok naprawdę był dobry dla polskiej kinematografii, ale mamy już 2017 rok i zaczynają się też pojawiać produkcje z 2017 roku - czyżby ten rok również  będzie należał do udanych?
W weekend do kin trafiła Sztuka Kochania. Historia Michaliny Wisłockiej. Była to jedna z tych pozycji, którą jak najszybciej chciałem zobaczyć. Zwiastun wskazywał, że będzie interesująca historia z niezłymi dialogami. Nie rozczarowałem się.
Sadowska pokazała nam historię kobiety, która doskonale wiedziała czego chce w życiu zawodowym, ale w życiu osobistym nie była szczęśliwa. Trudne relacje z mężczyznami, bieda i samotność przez większość życia mocno odbiły się na karierze. Pomimo to Michalina uparcie dążyła do wydania książki, która miała edukować Polki i Polaków w zakresie własnej seksualności. Przyznaję - nie miałem pojęcia, że Sztuka Kochania miała aż tak wielkie problemy wydawnicze - z drugiej strony nie dziwi mnie to specjalnie.
Życiorys Wisłockiej był dobrym materiałem na film, ale wymagał odpowiedniego opakowania. Scenarzysta (Krzysztof Rak) świetnie się spisał. Opowiadana historia wciąga od pierwszych minut i nie pozwala oderwać wzroku od ekranu. Fabuła nie jest przedstawiona liniowo, mamy sporo retrospekcji, które odpowiednio podkreślają przełomowe wydarzenia z życia Michaliny. Lata siedemdziesiąte przeplatają się z latami młodości bohaterki - a ona cały czas ma niesamowitą charyzmę i cięty język. Jest wyrazistą bohaterką, a to sprawia, że dialogi mają mnóstwo humoru i dynamiki. Brawo za to.

Uwikłanie - 2011;
- reżyseria: Jacek Bromski;
- scenariusz: Jacek Bromski, Juliusz Machulski;
- wybrana obsada: Maja Ostaszewska, Marek Bukowski, Danuta Stenka, Olgierd Łukaszewicz, Krzysztof Globisz, Andrzej Seweryn, Krzysztof Pieczyński, Krzysztof Stroiński, Adam Woronowicz, Piotr Adamczyk;
- gatunek: ekranizacja, kryminał.

Ekranizacja powieści Zygmunta Miłoszewskiego o tym samym tytule. O fabule pisałem podczas recenzji książki i nie będę się powtarzać. Zainteresowanych zapraszam tutaj. Zagadka kryminalna, której korzenie głęboko sięgają peerelowską przeszłość jest prowadzona przez prokuratora Teodora Szackiego.. wróć.. żle.. w ekranizacji Bromskiego Szacki przeszedł metamorfozę i stał się kobietą. I tym prostym zabiegiem powieść Miłoszewskiego została wykastrowana z głównego atutu. Teodor został przemieniony w Agatę, a zagrała ją Maja Ostaszewska. Aktorka, podobnie zresztą jak i pozostała obsada (poza Adamczykiem), zagrała na dobrym poziomie, ale niestety kunszt aktorski niewiele mógł pomóc źle napisanemu scenariuszowi.

Zgoda - 2017;
- reżyseria: Maciej Sobieszczański;
- scenariusz: Małgorzata Sobieszczańska;
- wybrana obsada: Julian Świeżewski, Jakub Gierszał, Zofia Wichłacz, Danuta Stenka, Wojciech Zieliński;
- gatunek: dramat, wojenny.

Dziś kilka słów o pozycji, która w ten weekend wchodzi do kin. Zgoda jest jednym z niewielu filmów, które koniecznie chciałem obejrzeć w Gdyni i jeden z filmów, który zrobił na mnie największe wrażenie.
Świętochłowice, rok 1945. Wojna się kończy. Organy bezpieczeństwa przekształcają poniemiecki obóz. Teraz są w nim przetrzymywani Niemcy, Ślązacy, Polacy - wszyscy, którzy są niewygodni dla nowej władzy. Do pracy w obozie zgłasza się Franek. Nie pragnie zemsty na nazistach, ani szybkiej kariery w UB, jego głównym, a może i jedynym celem jest wyciągnięcie z obozu Ani - dziewczyny, w której od lat jest zakochany. W obozie znajduje się także ich wspólny niemiecki przyjaciel sprzed wojny (w roli Erwina Jakub Gierszał). Franek nie wie, że Erwin również kocha Annę. Mamy zatem klasyczny wątek miłosny. Dwóch kocha jedną, a ona musi dokonać wyboru. Brzmi banalnie, ale nie w tych okolicznościach. Podążanie za głosem serca to nie kwestia szczęścia, ale także kwestia przeżycia. Franek dla ratowania dziewczyny musi wiele poświęcić, musi udowodnić, że zasługuje na pracę w obozie, ale ta jego determinacja i środowisko, w którym przebywa sprawiają, że chłopak się zmienia. Zresztą nie tylko on.