Miami Vice - 2006;
- reżyseria: Michael Mann;
- scenariusz: Michael Mann;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Jamie Foxx, Li Gong, Naomie Harris, Ciarán Hinds, Justin Theroux, Luis Tosar, Barry Shabaka Henley;
- kategoria: film, sensacyjny.

Sonny i Ricardo to dwaj gliniarze w Miami, którzy zostają poproszeni przez FBI by pod przykrywką rozpracowali narkotykowy kartel. Początkowo sprawa ma ograniczyć się do jednorazowej roli pośrednika, ale z czasem policjanci chcą doprowadzić do zgarnięcia prawdziwego zleceniodawcy.

Zabicie świętego Jelenia,
(The Killing of a Sacred Deer) - 2017;
- reżyseria: Yórgos Lánthimos;
- scenariusz: Efthymis Filippou, Yórgos Lánthimos;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Nicole Kidman, Barry Keoghan, Raffey Cassidy, Sunny Suljic, Alicia Silverstone;
- kategoria: film, thriller, Cannes.

Steven, jest chirurgiem. Dobrze płatna praca, żona, dzieci, dom. Ogólnie w życiu się powodzi. Wszystko się zmienia gdy zaprzyjaźnia się z pewnym młodym chłopakiem. Jest to syn zmarłego pacjenta i Steven w pewien sposób stara się chłopakowi pomóc stanąć na nogi. Zamiast wdzięczności dostaje od chłopaka zadanie. Skoro Steven odebrał mu ojca to teraz sam musi stracić członka swojej rodziny. Kogo? To Steven musi zdecydować, ale czasu nie jest za wiele. Jak się nie zdecyduje to straci wszystkich.

Duchy Inisherin,
(The Banshees of Inisherin) - 2022;
- reżyseria: Martin McDonagh;
- scenariusz: Martin McDonagh;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Brendan Gleeson, Kerry Condon, Barry Keoghan, Gary Lydon;
- kategoria: film, Złote Globy, dramat, komedia, Oscar.

Mała irlandzka wyspa. Życie tu się toczy spokojnym biegiem z daleka od wielkiego świata. Pádraic i Colm przyjaźnią się od lat. W zasadzie nie rozłączni aż do czasu gdy z dnia na dzień Colm postanawia zerwać znajomość. Bez uprzedzenia, bez delikatności. Po prostu, od dziś się nie kumplujemy. Tak jakby byli szkrabami. Ta prosta deklaracja i konsekwencja w jej realizacji wpływa na życie obu mężczyzn. Colm nie ogranicza się tylko do zerwania przyjaźni. Chce by Pádraic całkowicie przestał się do niego odzywać... z jakiego powodu? Nie napiszę, ale uważam, że to nie jest w tym filmie najważniejsze.

Batman,
(The Batman) - 2022;
- reżyseria: Matt Reeves;
- scenariusz: Matt Reeves, Peter Craig;
- wybrana obsada: Robert Pattinson, Zoë Kravitz, Jeffrey Wright, Colin Farrell, Paul Dano, John Turturro, Andy Serkis, Peter Sarsgaard;
- kategoria: film, DC Comics, science fiction, dramat, akcja, Noir, kryminał.

Nie chodzę teraz za regularnie do kina. Z jednej strony nadal mamy pandemię, a z drugiej stałem się mniej tolerancyjny na warunki panujące podszas seansów. Coraz częściej wolę poczekać i obejrzeć film w domowym zaciszu. Dla Batman'a zrobiłem wyjątek.
W Gotham źle się dzieje (tak jakby kiedyś było dobrze). Ktoś morduje wpływowych ludzi miasta i coraz odważniej rzuca wyzwanie służbom miasta. Co łączy te wszystkie mordy? Wydaje się, że tylko Batman może znaleźć odpowiedź, ale co ciekawe nie jest on zbyt lubianą postacią. To przebieraniec, którego motywacje nie są zbyt klarowne. Poza tym Batman nie unika przemocy. W jego działaniach jest brutalizm, którego nie znamy z poprzednich ekranizacji, ale wątek ten dosyć często pojawiał się w komiksach. Nie zapominajmy, że Batman to przede wszystkich Bruce Wayne - człowiek mocno doświadczony przez życie, mający swoje demony i szukający zemsty za to, że musiał dorastać bez rodziców. I taki też jest tu Batman. Surowy, agresywny, porywczy i niezbyt rozgarnięty. To Alfred odwala za niego sporo roboty polegającej na analizie danych. A sam Batman, jemu bliżej do Joker'a w wykonaniu Phoenix'a. To człowiek mocno ukształtowany przez miasto, a jak wspomniałem, w tym mieście nigdy nie działo się za dobrze.

Dżentelmeni,
(The Gentlemen) - 2019;
- reżyseria: Guy Ritchie;
- scenariusz: Guy Ritchie;
- wybrana obsada: Matthew McConaughey, Charlie Hunnam, Henry Golding, Michelle Dockery, Jeremy Strong, Colin Farrell, Hugh Grant, Eddie Marsan;
- kategoria: kryminał, akcja.

Każda dobra historia zaczyna się od trupa. Jest trup to można prowadzić akcję.. a najlepiej jakby trup nie był martwy..
Ray, prawa ręka narkotykowego bossa zostaje propozycję by uratować szefa przez nieuniknionym skandalem. Milczenie dziennikarza ma kosztować tylko 20 milionów dolarów. Niby ogrom kasy, ale szef Ray'a właśnie planuje wyprzedaż całego interesu by móc cieszyć się upragnioną emeryturą. Ma nawet kupca, ale nieszczęśliwym trafem tuż przed finalizacją transakcji interes wymaga dodatkowej opieki.. a szef nie chce już sobie brudzić rąk.. od tego ma Ray'a i innych chłopaków.

Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć,
(Fantastic Beasts and Where to Find Them) - 2016;
- reżyseria: David Yates;
- scenariusz: J.K. Rowling;
- wybrana obsada: Eddie Redmayne, Katherine Waterston, Dan Fogler, Colin Farrell, Alison Sudol, Ezra Miller, Johnny Depp, Ron Perlman;
- kategoria: familijny ekranizacja, fantasy, przygodowy, Oscar.

I znów katastrofa w Nowym Jorku. Miasto, w którym jest zakaz używania wszystkiego co magiczne, jest atakowane przez tajemnicze stwory. Poza tym przybywa do niego New Scamander, który ma w swojej walizce około mnóstwo magicznych zwierząt, które wymagają ochrony. Nie jest to jednak dobry czas na takie zajęcia. Zresztą jak tu chronić zwierzęta, które uciekły i sieją zniszczenie (trochę przypadkiem).
Za ten film zabierałem się od kilku lat. Z jednej strony zależało mi na obejrzeniu, a z drugiej zawsze były pilniejsze rzeczy. Nadmiar czasu spędzonego w domu pozwolił mi nadrobić ten tytuł.

Dumbo - 2019;
- reżyseria: Tim Burton;
- scenariusz: Ehren Kruger;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Michael Keaton, Danny DeVito, Eva Green, Alan Arkin, Phil Zimmerman;
- gatunek: familijny, fantasy.

Disney kontynuuje remaki swoich największych hitów. Nowe wersje mają obsadę aktorską, poprawione scenariusze oraz rozmach, który zapiera dech w piersiach widzów. Jest to sprawdzona (Księga Dżungli, Piękna i Bestia) metoda dająca Disney'owi olbrzymie wpływy... szkoda tylko, że te filmy tracą na autentyczności.
Dumbo - malutki słonik, który urodził się w cyrku nie grzeszy urodą, ale ma niezwykły dar - potrafi latać. Taki słoń to w rękach sprawnego biznesmena to prawdziwa żyła złota. Słonik kosztem dzieciństwa ma bawić publiczność. Nie inaczej jest z filmami Disney'a. Oryginalne historie są uwspółcześniane i sprzedawane dla czystego zysku. Nie ma w tym miejsca na oryginalny scenariusz czy też świeżość w realizacji. To są elementy zbyt ryzykowne. Zatrudnienie Tim'a Buton'a do Dumbo sprawiło, że mocno wierzyłem w ten projekt. Mogła powstać nieco mroczna opowieść o tym co jest dziwne, oryginalne, o tym co nie pasuje do naszego współczesnego świata. Powstała, niestety bajeczka, która jest całkowicie pozbawiona autentyczności. Oczęta małego Dumbo wzruszają a wykreowany świat może się podobać, ale całość razi sztucznością.

Detektyw,
(True Detective) - sezon 2;
- twórca: Nic Pizzolatto;
- HBO, 2015;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Vince Vaughn, Taylor Kitsch, Rachel McAdams;
- gatunek: dramat, kryminał.

Pierwszy sezon Detektywa zrobił na mnie dobre wrażenie, dlatego też chętnie zabrałem się za drugi sezon.
Pilot sezonu mocno rozczarował, ale pomyślałem sobie, że przecież w każdym serialu bywają dobre i słabsze odcinki.. Pomimo Colina Firtha i nudnego początku oglądałem dalej.. okolicach trzeciego, czwartego odcinka zacząłem się zastanawiać jakim cudem ten tytuł trafił do dystrybucji.

Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj (In Bruges) - 2008,
- reżyseria: Martin McDonagh
- scenariusz: Martin McDonagh
- wybrana obsada: Colin Farrell, Brendan Gleeson, Ralph Fiennes
- dramat, komedia kryminalna.

Niedawno pisałem, że Colin Farrell wywołuje u mnie bardzo mieszane uczucia. Po seansie In Bruges dochodzę do wniosku, że aktora nie lubię. Zwyczajnie drażni mnie na ekranie.. Czasem mniej, ale są filmy, w których jego postać mocno psuje odbiór. W opisywanym tytule mocno zaniża notę.. Na szczęście Gleeson i Fiennes nadrabiają formą.
Dwóch płatnych morderców zostaje wysłanych do zadania w małym miasteczku w Belgii. Na miejscu okazuje się, że jeden z nich jest celem kolejnej misji. W sumie nic nadzwyczajnego. Śmierć z ręki kolegi to chyba standardowa przyczyna zgonu w tej branży. Większość fabuły to rozmowy pomiędzy zabójcami i napotkanymi osobami. Niektóre są całkiem interesujące, ale odrzucał mnie nadmiar wulgaryzmów.
W filmie nie ma dynamicznej akcji, efektów specjalnych - całość jest budowana na dialogach i niezłym aktorstwie. Colin nawet za ten film dostał Złotego Globa - mimo, iż się postarał w tym filmie to i tak mnie drażni. Za dużo Farrella w Farrellu.
Doceniam klimat tego filmu, ale seans mnie nie porwał. Może przy następnym podejściu zmienię nastawienie? Jeśli takowe będzie.
Dziś oceniam na mocne sześć.

Czas zemsty
(Dead Man Down, reżyseria Niels Arden Oplev, 2013)

Typowy film akcji. Colin Farrell (aktor cały czas budzi u mnie mieszane uczucia) w roli gangstera, który zastaje wynajęty przez kobietę (Noomi Rapace) by dokonał w jej imieniu zemsty. Celem ma być kierowca, który po pijaku spowodował wypadek samochodowy, który oszpecił twarz kobiety. Nie ma pojęcia, że gangster ma swoją własną zemstę. Chce pomścić swoją rodziną. Film nawet całkiem dobrze się ogląda, ale nie ukrywajmy - szybko o nim zapomnimy. Nie w nim nic, co by sprawiło by na dłużej zapadł w pamięci. To pewnie oznacza, że niedługo go zobaczymy jako megahit na którejś stacji. Spójrzcie na plakat, niczym się nie wyróżnia.

Niepokonani
(The Way Back, reżyseria Peter Weir, 2010)
Sowiecki gułag, lata czterdzieste dwudziestego wieku. Grupa skazańców, która nie zamierza biernie czekać aż śmierć ich pokona. Gdy planują uciec z niewoli wiedzą, że czeka ich długa wędrówka w trudnych warunkach, ale w najgorszych snach nie przeczuwali jak naprawdę ciężka będzie to wędrówka.. Skrajny mróz i głód, a później upał i pustynie... a iść trzeba... do wolności.. do celu..
Film Weira nie jest arcydziełem.. momentami nuży, a przede wszystkim jest przeciągnięty do granic wytrzymałości, ale warto go obejrzeć ze względu na obsadę aktorską (Ed Harris, Jim Sturgess, Colin Farrell, Gustaf Skarsgard, Saoirse Ronan). Wrażenie robi też sama wizja wielotygodniowej podróży w śmiertelnych warunkach.

Niepokonanych oceniam na siedem. Dobre, ale nie wyróżniające się kino.

Ratując pana Banksa (Saving Mr. Banks, reżyseria John Lee Hancock, 2013)

Uwielbiam filmy, które opowiadają o powstawaniu filmów. Pokazują nam jak to wygląda od środka. Jaka droga jest od pomysłu do dzieła, które oglądamy na wielkim ekranie. Nie inaczej jest tutaj. Ratując pana Banksa to historia powstawania "Mary Poppins" i skomplikowanych relacjach między Walt'em Disney'em (Tom Hanks) a P. L. Travers (Emma Thompson). Wielki wizjoner, ale pragmatyk kontra maksymalnie zgryźliwa, ale też nie pozbawiona swoistego uroku pisarka. Dwie skrajne postawy i wspólna pasja - czyli produkowany film.
Oglądając dzieło Hancocka byłem oczarowany. Film ma mega pozytywny ładunek i każdy miłośnik X muzy powinien go obejrzeć.. jedna z tych pozycji, która sprawia, że pojawia się dyskretny uśmiech. Film o marzeniach i ich konfrontacji z rzeczywistością. Fikcyjna postać zostaje przemielona przez tryby Hollywood, ale dzięki bezkompromisowej postawie jej twórczyni wychodzi ekranizacja, która ma wiele cech książkowego pierwowzoru.
Świetna historia. Dziwi fakt, że Emma Thomson nie dostała nominacji do Oscara.

7 psychopatów
|(Seven Psychopaths, reżyseria Martin McDonagh, 2012).

Film niespodzianka. Klimat rodem z kina Quentina Tarantino, podobne balansowanie na krawędzi i wypełnienie muzyczne, ale dialogi i rozwój postaci jest całkiem inny. Psychopaci to pozycja skrajnie absurdalna.. pozycja, która wielu nie będzie się podobała. Ja się do tej grupy nie zaliczam. Podobało mi się to satyryczne spojrzenie na Hollywood oraz cięte, bardzo dobrze napisane,  dialogi.. ciekawie wyszło też połączenie świata realnego ze światem, który się rodzi w głowie scenarzysty. Na plus trzeba zaliczyć też aktorstwo - Colin Farrell (wyjątkowo mnie nie drażnił), Sam Rockwell, Woody Harrelson (świetny), Christopher Walken.  
Jeśli szukacie dobrej, niekloacznej komedii, to szczerze polecam

Szefowie Wrogowie
(reż. Seth Gordon, 2011)

Produkcję widziałem jakiś czas temu, ale zapomniałem o tym napisać - zresztą nie tylko o tym filmie ;p
Szefowie Wrogowie to kolejna pozycja, która nie grzeszy oryginalnością fabularną. Na szczęście nadrabia dialogami i niezłą grą aktorską (zwłaszcza Jennifer Aniston).
Film, w skrócie, opowiada o nieszczęśliwych pracownikach, którzy postanawiają pozbyć się (zabić) swoich szefów. Plan oczywiście się nie udaje, ale dzięki niemu mamy sporo zabawy ;)
W produkcji zagrali : wspomniana Jennifer Aniston, Jason Bateman, Charlie Day, Jason Sudeikis , Colin Farrell, Kevin Spacey, Donald Sutherland.
Oceniam na osiem i polecam. Kawał dobrej komedii, która nie udaje, że jest czymś innym.