Folwark zwierzęcy - Powieść graficzna
- autor: Odyr, George Orwell;
- wydawnictwo: Jaguar;
- kategoria: komiks, adaptacja, antyutopia.

Folwark zwierzęcy znają chyba wszyscy. Ta słynna antyutopia Orwell'a opowiada o farmie, na której zwierzęta się zbuntowały i przegoniły właściciela. Teraz same miały sobą rządzić i dzięki temu będą pracować mniej ciężko. Takie były założenia, ale z czasem wiele się zmienia. Są nowe cele, które wymagają poświęceń, a pracy jakby zawsze coraz więcej. Nawet pierwotne idee ulegają zmianie. Niby zwierzęta są równe, ale niektóre równiejsze.
Po bardzo udanej adaptacji Zabić drozda postanowiłem spróbować kolejnych i tym razem sięgnąłem po klasyka, który w mojej głowie zdążył się przykurzyć.

Ja, Nina Szubur,
- autor: Daniel Chmielewski;
- wydawnictwo: Wydawnictwo Komiksowe, 2018;
- kategoria: komiks, literatura polska, Olga Tokarczuk, adaptacja, antyutopia.

Takie małe osobiste wyznanie. Ten album jest najdłużej posiadanym komiksem, którego nie przeczytałem. Od lat stoi na eksponowanym miejscu (ten nietypowy format), a jakoś nie mogłem się przekonać do przeczytania. Nie żebym nie próbował.. były dwa podejścia, ale rezygnowałem po stronie tytułowej. Tym razem nie było odwrotu. Nowy system motywacyjny do czytania jakoś działa.
Komiks jest adaptacją powieści Olgi Tokarczuk, z której twórczością nadal nie jestem zaznajomiony. Jakoś nam nie po drodze.
Akcja dzieje się w przyszłości. Świata nie ma, zostało tylko jedno miasto (Uruk) żyjące na całkiem innych zasadach niż dawna cywilizacja. Ma strukturę pionową zamiast horyzontalnej. Trzy poziomy. M1 - tu żyje się najlepiej. Wygodne przestrzenie, dostęp do słońca, i bardzo ograniczona ilość mieszkańców. M2 - tutaj mieszka całkiem sporo ludzi, którzy marzą o dostaniu się do M1 (jest to możliwe). To taka klasa średnia. No i istnieje M3 - miejsce zesłania, z którego nie ma już odwrotu. Zesłanie do M3 jest ostateczne. Miejsce życia zależy od poziomu wpływu jakie generuje dana jednostka. Im bardziej przydatna, miła i pracowita tym większy ma poziom wpływu.

Kotka na gorącym blaszanym dachu,
(Cat on a Hot Tin Roof) - 1958;
- reżyseria: Richard Brooks;
- scenariusz: Richard Brooks, James Poe;
- wybrana obsada: Paul Newman, Elizabeth Taylor, Burl Ives, Jack Carson, Judith Anderson, Madeleine Sherwood;
- kategoria: adaptacja, dramat, Tennessee Williams.

Dziadek, właściciel sporej plantacji jest wraca z badań lekarskich. Wszyscy podejrzewają, że jest śmiertelnie chory i dlatego cała rodzina zjeżdża się by pożegnać staruszka. Przynajmniej tak się wydaje. Prawda jest taka, że niektórzy liczą na jego szybką śmierć i nie chcą być pominięci podczas dzielenia majątku.
Rodzinne spotkanie jest okazją do szczerych rozmów i wyrzucenia wszystkich, przez lata zbieranych, żali.

Martwa strefa,
(The Dead Zone) - 1983;
- reżyseria: David Cronenberg,
- scenariusz: Jeffrey Boam,
- wybrana obsada: Christopher Walken, Brooke Adams, Martin Sheen, Tom Skerritt, Herbert Lom;
- kategoria: adaptacja, thriller, science-fiction, Castle Rock.

Adaptacja powieści Stephena Kinga.
Wracający od narzeczonej Johnny ma poważny wypadek samochodowy. Gdy się budzi dowiaduje się, że był w śpiączce pięć długich lat. Teraz nie ma dziewczyny, pracy, a na dodatek musi nauczyć się na nowo chodzić.
Odkrywa też w sobie pewien dar. Potrafi czytać przyszłość, czasem przeszłość ludzi, których dotyka. Niektórzy mówią, że to dar od Boga, ale Johhny niekoniecznie się z tym zgadza. Twierdzi, że za każdym razem jak używa swoich umiejętności to czuje jakby umierał. Obcuje z ciemnością. Dlatego też zmienia miejsce zamieszkania i próbuje żyć normalnie. Trudno jednak żyć nie dotykając ludzi.. Poznawanie przyszłości czasem ratuje życie, ale też stawia pytanie jak zmienić to co wydaje się nieuchronne? Czy można to zmienić?

Millennium #01: Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet,
(Millénium: Les hommes qui n'aimaient pas les femmes)
- autorzy: José Homs, Sylvain Runberg;
- Wydawnictwo: Egmont Polska, 2017;
- kategoria: Millenium, komiks, adaptacja

To moje piąte podejście do Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet. Mowa oczywiście o świecie Millenium, a nie otaczającej codzienności. Była oryginalna książka, dwa filmy oraz komiksowa adaptacja Denis Miny. Tym razem kolejny komiks - duetu Runberg i Homs.

Millennium #02: Dziewczyna, która igrała z ogniem,
(Millénium: La fille qui rêvait d'un bidon d'essence et d'une allumette)
- autorzy: Manolo Carot, Sylvain Runberg;
- Wydawnictwo: Egmont Polska, 2017;
- kategoria: Millenium, komiks, adaptacja.


W Millenium trwają prace nad kolejnym ważnym tematem. Trafficking - handel kobietami z Europy Wschodniej. Temat istnieje od lat, ale dziennikarze odkrywają, że w ten proceder jest zaangażowanych wiele słynnych osób publicznych, policjantów. Niektórzy tylko korzystają z usług, inni nie mają problemów z przymykaniem oczu na przestępczość działalność, a niektórzy są czynnie zaangażowani w te działania. Informacja o dziennikarskim śledztwie trafia do ludzi bezpośrednio zaangażowanych w handel. Nie chcąc biernie czekać na rozwój wypadków decydują się na zamordowanie pary dziennikarzy, a całą winę zrzucają na Lisbeth Salander. Dziewczyna jest teraz ścigana przez wszystkie służby. Wszyscy już ją dawno osądzili i tylko niewielu (w tym Blomkvist) wierzy w jej niewinność. Lisbeth musi teraz odnaleźć głowę mafijnej siatki - znaleźć i dokończyć to co zaczęła wiele lat wcześniej. Musi zabić swojego ojca.

Millennium #03: Zamek z piasku, który runął
(Millénium: La reine dans le palais des courants d'air);
- autorzy: Manolo Carot, José Homs , Sylvain Runberg;
- Wydawnictwo: Egmont Polska, 2017;
- kategoria: Millenium, komiks, adaptacja.

Lisbeth ledwo przeżyła starcie ze swoim ojcem, on zresztą również. Z tym że Zala ląduje w szpitalu i zamierza szantażować swoich dawnych 'przyjaciół'.. A Lisbeth.. Nadal poszukiwana, zdradzona, ranna.. Poza systemem. Sprawy przybierają ostrzejszy obrót gdy dawne służby próbują zneutralizować wszystkie powiązania Zali. Do dyspozycji mają wszytkie współczesne służby.. Jak z tym walczyć? Jak się bronić gdy oskarżają osoby reprezentujące państwo?
Cały czas jestem pod wrażeniem tej trylogii. Każda część stanowi niezależną całość, porusza ważne tematy, a jednocześnie wszystkie trzy się wzajemnie uzupełniają. U Runberg jest podobnie. Można mieć pretensje o zbytnie uproszczenie fabuły, ale klimat i przesłanie zostały zachowane.

Pijak,
- autorzy: Hans Fallada, Jacob Hinrichs;
- Non Stop Comics, 2018;
- kategoria: komiks, adaptacja.

Kolejna adaptacja w moich zbiorach. W zasadzie to coś więcej niż przeniesienie historii na karty komiksu. To mieszanka Pijaka (słynnego dzieła Fallady) i biografii Hans'a Fallady. Kilka różnych stadiów uzależnienia. Powolny, ale systematyczny upadek człowieka, który wpadł w sidła uzależnienia. Nie ma tu znaczenia czy są to narkotyki czy też alkohol. Dno zawsze wygląda podobnie. Ludzie, rodzina zamienieni na używki. Narracja i kreska Pijaka może wydawać się lekko chaotyczna, zbyt mocno cięta, trochę niedbała.. ale czyż taka forma nie pasuje najlepiej do stanu umysłu osoby głęboko uzależnionej? Gdzie przebitki rzeczywistości, wspomnień i urojeń wzajemnie się przeplatają - nie tworząc przy tym logicznej całości.

Piotruś Pan,
(Peter Pan);
- autor: Regis Loisel;
- wydawnictwo: Egmont Polska, 2014;
- kategoria: komiks, adaptacja.

Pisząc o Małgosiu i Jasiu wspomniałem, że lubię przerabiane, na nowo podane znane legendy, ale wymagam by było to zrobione z pomysłem i z talentem. Album Loisel'a jest dowodem na to, że jednak się da.
Fabuła pozornie jest taka jaką znamy z opowieści dla dzieci. Piotruś, sierota marzy o lepszym świecie, o świecie, w którym nie będzie musiał dorastać. Marzenie się spełnia i Piotruś udaje się do Nibylandii, w której będzie musiał zmierzyć się piratami. Życie pełne przygód bez dorosłych.
U Loisel'a jest podobnie, tylko, że autor rozbudowuje motywacje głównych bohaterów, a jego wykreowany świat nabiera ostrzejszych konturów. Bo ten Piotruś Pan to nie jest opowieść dla dzieci. To dojrzała, pełna nieoczywistych wątków opowieść dla dorosłych.

Słynny najazd niedźwiedzi na Sycylię,
(La fameuse invasion des ours en Sicile) - 2019;
- reżyseria: Lorenzo Mattotti;
- scenariusz: Thomas Bidegain, Jean-Luc Fromental;
- kategoria: animacja, adaptacja, Pathe, europejskie.

Ostatnia animacja obejrzana w 2020 roku. Ogólnie to ten rok u mnie nie należał do animacji - zaledwie kilka obejrzanych tytułów (aż 4). Może ten rok będzie łaskawszy i nie mam tu na myśli nowych produkcji.

Istnieją sobie dwa światy. Świat niedźwiedzi żyjących sobie spokojnie w górach. I świat ludzi rezydujących w dolinie. Oba światy wzajemnie się nie znają - żyją obok w zasadzie sobie nie szkodząc. Sytuacja się zmienia gdy niedźwiedzie postanawiają zejść w doliny. Oczywiście w pokojowych warunkach. Pytanie czy ludzie o tym wiedzą? A jeśli wiedzą to co zrobią z tą wiedzą?

W dół, do ziemi,
- autorzy: Philippe Thirault, Laura Zuccheri;
- Egmont Polska - 2020;
- kategoria: komiks, adaptacja.


Na motywach powieści Roberta Silverberga.
Edmund Gundersen po wielu latach wraca na planetę, na której był kiedyś zarządcą. Jest przewodnikiem grupy badaczy, którzy chcą odkryć tajemnicę Ponownych Narodzin. Kiedyś planeta była brutalnie kolonizowana przez ludzi, ale z czasem odkryli, że zamieszkują ją dwie różne inteligentne gatunki. Gundersen wiele lat wcześniej uważał oba za gorsze od ludzi, co przekładało się na jego brutalne zachowanie. Obecnie wraca skruszony, może zrozumiał swoje błędne zachowanie, a może wyrzuty sumienia nie dają mu spać?
Nildory i Sulidory doskonale pamiętają dawnego Gundersen'a, ale pomimo to pozwalają mu na podróż do miejsc świętych. Miejsc, których ludzie jeszcze nie zniszczyli, miejsc, których nie rozumieją.
Podróż przybliża nam wszystkie sylwetki ludzi biorących w niej udział. Oczywiście na pierwszy plan wysuwają się ludzkie negatywne cechy.. egoizm, brak umiejętności dostrzeżenia szerokiego kontekstu, skłonność do przemocy, używek, a także do chwilowych relacji seksualnych. Czy taka drużyna jest godna uczestniczenia w Ponownych Narodzinach?

Zabić drozda. Powieść graficzna
- autorzy: Fred Fordham, Harper Lee;
- Wydawnictwo Jaguar, 2020;
- kategoria: komiks, adaptacja.

Lata trzydzieste dwudziestego wieku. Południe Stanów Zjednoczonych. Czarnoskóry chłopak zostaje oskarżony o gwałt. Wszystkie dowody świadczą o jego niewinności, ale słowo białej dziewczyny jest ważniejsze niż czarnego chłopaka. Obrońcą chłopaka jest biały adwokat, który wierzy, że społeczeństwo się zmienia i wszyscy mają równe prawa. Wierzy też w dobrą naturę człowieka. Równouprawnienie wydaje się być odległym celem, ale to nie zmienia faktu, że należy do niego dążyć. Zabić drozda to złożona historia o tolerancji, szacunku, sprawiedliwości. To też rzecz o róźnicach klasowych i rasowych.
Ta komiksowa adaptacja powstała (w uzgodnieniu z rodziną autora książki) powstała w znakomitym czasie. Dziś na nowo zapominamy o tym, że musimy się wzajemnie szanować, że szalejący tłum składa się z bogobojnych sąsiadów, że mniejszości należy traktować z szacunkiem. Może ta adaptacja powinna trafić do kanony lektur?

Złoty Berlin,
(Der Nasse Fisch);
- autor: Arne Jysch;
- wydawnictwo: Marginesy, 2019;
- kategoria: komiks, adaptacja.

Tak, się składa (totalnie przypadkowo), że ostatnio mam sporo adaptacji komiksowych słynnych powieści. Tym razem przerobiona (dosyć mocno) została, świetnie przyjęta przez rynek, Śliska sprawa Volker'a Kutscher'a.
Podczas prac nad komiksem trwały kompletnie niezależne przygotowania do jednego z najdroższych seriali niemieckiej telewizji, który również bazował na tej historii. Mowa oczywiście o Babilon Berlin, który zamierzam wkrótce obejrzeć.
Młody komisarz przymusowo przeniesiony do berlińskiej obyczajówki prowadzi nieoficjalne śledztwo w sprawie morderstwa, które zostało upozorowane jako wypadek. Jak rozwiąże sprawę to ma szansę na powrót do wydziału zabójstw. Sprawa wolno się rozkręca, ale komisarz odkrywa, że są w nią zamieszane poważne grupy przestępcze, a także policjanci. Do tego dochodzi plotka o transporcie olbrzymich ilości złota. Jak na porządny kryminał przystało w tle mamy sporo strzelanin, przemocy a także seksu. Fabuła jest ładna, ale nie ona jest najmocniejszą stroną albumu. Jest nią klimat... bo wiecie, zapomniałem napisać, że akcja dzieje się w latach dwudziestych dwudziestego wieku. Miasto jest na granicy kryzysu. Na ulicach dochodzi do starć z komunistami, a w podziemiach zaczyna dojrzewać faszyzm. Do tego dochodzą piękne kobiety (kilka) a także komisarz Gereon Rath, który zachowaniem i sposobem bycia przypomina trochę James'a Bond'a.