Ex Machina, Tom 4;
- autorzy: Jim Clark, Tony Harris, Brian K. Vaughan;
- Egmont Polska, 2019;
- kategoria: komiks, Vertigo, DC Comics.
Hungred ma nieoczekiwane spotkanie z Janem Pawłem II. I nie chodzi o kremówki. Są tacy co próbują to wykorzystać i chcą zmusić burmistrza do zamordowania papieża. Fajny pomysł, ale trochę w nim brakło rozwinięcia. Za to na plus muszę zaliczyć historię o komisarz policji. Zasadnicza i pełna uporu musi cały czas walczyć o swoją pozycję w służbach jak i w małżeństwie.
Trzecia historia skupia się wokół pozycji czarnoskórych w mieście. Niby jest coraz lepiej, ale zmiany idą stanowczo za wolno. Z jednej strony zamożni mogą mieć plecaki odrzutowe a biedne czarne dzieciaki nie mają nawet dostępu do boisk.
W kolejnej przygodzie pojawia się czarny charakter. To przypomina iż warto pamiętać, że każda radykalna zmiana może mieć zwolenników jak i przeciwników. Hundred odkrywa, że ratusz jest dla niego za wolny. O wiele więcej mógłby zdziałać wyżej... Dużo wyżej.
Ostatnia krótka historia to wielka gratka dla fanów twórców komiksu. W końcu rzadko się zdarza by pisali o sobie... Ale przełamanie czwartej ściany, ale o tym ciiiisza...
Jak dla mnie to w tym tomie jest stanowczo za dużo 11 września. Niby wiem, że zamachy ukształtowały Ex Machinę, ale wydaje mi się, że nie trzeba tego aż tak często powtarzać. Powoli zmierzamy do finału ciekaw jestem w jakim kierunku pójdzie?
