Walt Disney. Potęga marzeń
- autor: Bob Thomas;
- Wydawnictwo: Dream Books - 2014;
- kategoria: biografia/autobiografia/pamiętnik

Kupione przypadkiem w outlecie.

Co wiecie o Disney'u? Twórca Myszki Miki, kultowych animacji i co więcej? Że jest zamrożony i czeka na wyleczenie? To ostatnie to akurat miejski mit. Walt nie żyje, a ciało zostało spopielone. Nic więcej? Po przeczytaniu biografii przede wszystkim zrozumiecie, że Disney'ów było dwóch. Walt wizjoner, animator, osoba, która nie bała się ryzykować i był też jego starszy brat Roy. To on przez pięćdziesiąt lat zarządzał finansami wytwórni. To dzięki niemu Walt mógł realizować swoje szalone pomysły.
Z tej biografii dowiedziałem się także, że przez wiele lat wytwórnia braci Disney niemalże nie przynosiła dochodów. Niezależny producent był tłamszony przez dystrybutorów, a banki niezbyt chętnie chciały finansować nietypowe pomysły.
Dowiedziałem się także, że Walt był perfekcjonistą, że zawsze zależało mu na zrobieniu dzieła, które będzie jak najlepsze, że nie bał się przekraczać założonych budżetów i że kochał wdrażać nowinki technologiczne, który zachwycały widzów. Pomimo doskonalenia techniki animacji Walt był przekonany, że w filmie najważniejszy jest scenariusz. Powinien on być dopracowany w każdym detalu. Tych rzeczy nie wiedziałem.

Łasuch,
- autor: Jeff Lemire;
- cykl: Łasuch, tom 1;
- wydawnictwo: Egmont Polska, 2018.

Łasuch został mi polecony. Po przeczytaniu zarysu fabuły i obejrzeniu przykładowych plansz uznałem, że warto dać temu tytułowi szansę.
Świat przyszłości... może nie tak dalekiej jak się nam wydaje. Ludzkość wymiera, a w zasadzie wymarła. Pozostały jednostki, które próbują przeżyć i niebezpieczne grupy, których głównym celem, poza przeżyciem, jest łupieniem tego co jeszcze nadaje się do użytku. I są oni, dzieci, które zaczęły się rodzić po rozpoczęciu zarazy. Nie są to zwyczajne dzieci - to hybrydy. Częściowo ludzie, częściowo zwierzęta. Jednym z takich dzieci jest Łasuch. Chłopiec, który mieszka ze swoim ojcem w lesie. Jedyne co go wyróżnia to całkiem ładne poroże. Ojciec Łasucha umiera, a chłopiec musi opuścić bezpieczny las. Na zewnątrz nie jest bezpiecznie. Hybrydy są mordowane dla zabawy, a czasem w innych celach.

To jest napad! Czyli kawałek nieznanej historii Ameryki;
- autor: Marek Wałkuski;
- Wydawnictwo: Editio - 2017;
- kategoria: literatura faktu, literatura polska.

Bodajże 2 lata temu w wakacje czytałem Wałkowanie Ameryki, tego lata postanowiłem poznać kolejną odsłonę Ameryki ukazaną oczami Pana Marka. Nie było to jakoś planowane postanowienie, zaczęło się niewinnie od trójkowej audycji. Piątkowe wspominki tak mnie zainteresowały, że pomyślałem, że to świetny materiał na książkę i co? Książka oczywiście jest.
Tym razem poznajemy Amerykę i Amerykanów poprzez pryzmat napadów na banki oraz całokształtu systemu bankowego. Bo trzeba pamiętać, że Amerykanie kochają dostęp do broni i kochają swoje pieniądze. Zresztą nie tylko oni. Cały świat zapatrzony jest w zielone banknoty, które kiedyś miały pokrycie w złocie.

Spotkanie na Proktorze V
- autorzy: Francois Corteggiani, Giorgio Cavazzano;
- cykl: Timothee Titan, Tom 1
- Wydawnictwo: Orbita - 1991.

Dla mnie komiks legenda. Posiadałem ten tytuł jako dziecko. Wielokrotnie czytałem, ale oczywiście przepadł gdzieś w czeluściach makulatury (pewnie sam zniszczyłem). Od jakiegoś czasu próbowałem sobie przypomnieć o czym był i jak się nazywał. Bezskutecznie. W głowie miałem tylko jeden kadr (to naprawdę mało) i przeświadczenie, że był tam robot na jednym kółku. Postanowiłem w grupie komiksowej zadać pytanie czy ktoś coś kojarzy. Nie wierzyłem w sukces więc zaskoczył mnie fakt, że jedna z osób doskonale wiedziała o czym mówię. Dziękuję za pomoc. Później allegro i znów jestem posiadaczem tego tytułu.
Spotkanie na Proktorze V zaczyna się w normalnym domu, gdzie jest prowadzony serwis telewizorów. Chłopiec o imieniu Timon odkrywa, że jeden z telewizorów nazywa się dokładnie tak samo jak model, który znajduje się w notatkach ojca, który zaginął. Nieświadomy niebezpieczeństw chłopak zostaje wciągnięty w ekran i udaje się pełną przygód podróż na Proktor V. Mnóstwo zwrotów akcji, bohaterów, miękka kreska, ale przede wszystkim humor i wspomnienia sprawiły, że znów świetnie bawiłem się podczas lektury. Poszczególne kadry ożyły i uruchomiły lawinę wspomnień.

Opowieści z najdalszych przedmieść
(Tales From Outer Suburbia)
- autor: Shaun Tan;
- kategoria: literatura współczesna;
- wydawnictwo: Kultura Gniewu, 2013.

Gdy brałem ten tytuł do rąk byłem przekonany, że będę miał do czynienia z komiksem. Rzeczywistość jest jednak całkiem (a może nie do końca) inna.
Jest to zbiór opowiadań, chociaż należałoby bardziej użyć określenia historii, które łączy fascynacja, miłość dla potęgi wyobraźni. Dlaczego wolę określenie historie zamiast opowiadań? Opowieści z najdalszych przedmieść to książka obrazkowa, w której narracja dzieje się zarówno po stronie słowa pisanego jak i w bogatych ilustracjach. Te ostatnie nie tylko uzupełniają treść napisaną, one ją często zastępują, pokazują kolejne odsłony historii. To tak samo jak z musicalem w kinie. Często piosenki nie są tylko przerywnikiem, wręcz przeciwnie są ważnym elementem budującym fabułę.
Warto podkreślić, że w tym albumie każda historia jest ilustrowana całkiem różną kreskę. Są wyczuwalne wspólne elementy, ale też ilustracje pokazują jaki jest bogaty warsztat i szerokie umiejętności ilustratora.
Jeśli nie jesteście przekonani do tego tytułu to proszę spójrzcie tylko na przepiękny spis treści. Myślę, że zachęci wszystkich niezdecydowanych.

Powiem Ci coś
- autor: Piotr Adamczyk;
- Wydawnictwo: Dobra Literatura - 2018;

Na wstępie muszę zaznaczyć, że autor opisywanej książki nie ma nic wspólnego z pewnym popularnym aktorem. Jest to typowa zbieżność nazwisk.
Piotr Adamczyk z wykształcenia jest filozofem, a z wyboru dziennikarzem, pisarzem i trochę poetą. Po jego powieść sięgnąłem po tym jak jego nazwisko kilkakrotnie przewinęło mi się podczas lektury internetu. Im więcej czytam tym więcej mam do przeczytania - jest to w pewien sposób niesprawiedliwe.

Dżentelmen w Moskwie
(A Gentleman in Moscow)
- autor: Amor Towles;
- wydawnictwo: Znak Literanova - 2017

Nadal nie potrafię pisać o książkach, dużo łatwiej ubiera mi się w słowa rzeczy obejrzane - może z czasem to się poprawi. Poczułem się zobowiązany by to przypomnieć w kontekście notki o Dżentelmenie - wszakże dobry wychowany człowiek powinien uprzedzić o pewnych mankamentach swojej 'pracy'.

"Jeśli człowiek nie jest panem swojego losu, z pewnością stanie się jego sługą"

Akcja, jak sam tytuł wskazuje, dzieje się Moskwie. Głównie, poza paroma incydentami w hotelu Metropol. To właśnie tutaj hrabia Rostow ma spędzić całe swoje życie. Nie jest to jednak wybór, a kara za napisanie kontrowersyjnego wiersza. Metropol jest aresztem domowym dla byłego człowieka (Rostow). Tutaj nie będzie się liczyło jego pochodzenie ani wątpliwej jakości twórczość. To tu będzie mógł żyć w pewnym zapomnieniu. Kara może wydawać się niewspółmierna do winy, ale przecież w dobie rewolucji to nie miało żadnego znaczenia. Hrabia może wręcz się cieszyć, że nie został rozstrzelany na miejscu. I tak to mijają lata w hotelu. Rostow stara się zawsze zachować klasę, ale z wiekiem wcale nie staje się to coraz łatwiejsze. Hotel pomimo historycznych zawieruch cały czas działa i ma się całkiem dobrze, czego nie można powiedzieć o mieście i Rosji. Więzienie okazuje się być ratunkiem. Tu zmiany polityczne nie sięgają zbyt daleko, tu ludzie nie znikają, nie mogą wpaść w kłopoty. Tutaj też są cały czas dostarczane dostawy żywności. Szczegół, ale chociażby w latach trzydziestych dosyć istotny. To tu Rostow żyje, zawiera przyjaźnie, kocha.
To z tej perspektywy ogląda machinę historii. Zmiany polityczne, społeczne i kulturalne. Ta perspektywa oraz staranne wykształcenie, pozwala mu na trafne uwagi odnośnie ludzi i tego co się wokół dzieje.

Synowie Imperium,
- seria: Baśnie (Tom 9),
- autorzy: Bill Willingham, Steve Leialoha, Mark Buckingham, Shawn McManus, Andrew Pepoy;

Znów za pomocą magii czytania wylądowałem w Baśniogrodzie oraz w Stronach Rodzinnych.
Można powiedzieć, że Winter is coming.. Wojna się zbliża, a jednym z jej elementów może być wieloletni mróz, który wykończy wroga. Obie strony wiedzą, że wojna jest nieunikniona. Po zniszczeniu posiadłości Adwersarza (ponoć to obraźliwe określenie) nikt nie wierzy w pokojowe rozwiązanie, ale pomimo to do Baśniogrodu zostaje wysłany ambasador. Został nim Jan inkwizytor - oczywiście posiada tajne rozkazy, które nie mają nic wspólnego z pokojowym przedstawicielstwem.
Przy okazji dowiedziałem się że Jasio, ten z piernikowej chaty, tak mocno polubił palić wiedźmy, że zrobił z tego swoisty fach i polowal na nie na całym docześniackim świecie Tak powstał Jan Inkwizytor. A taki niewinny był, i jak tu nie wierzyć że traumatyczne przeżycia nie kształtują charakterów. Niesamowita historia.
W albumie dynamicznej akcji jest trochę mniej. Dominują przygotowania i knucie wojskowych planów, a między nimi dostajemy ciekawą historię o trudnych relacjach rodzinnych Bigby'ego Wilka. Czy w końcu pogodzi się z ojcem i z... niechaj pozostanie to tajemnicą.

O czym myślą koty. Kocie sekrety oczami naukowców,
- autor: Thomas McNamee;
- wydawnictwo: Nasza Księgarnia - 2018

Gdyby ktoś mnie zapytał kilka lat temu czy będę miał kota, kategorycznie odpowiedziałbym nie. Od dziecka wolałem mieć psy. Pięć lat temu zostałem kociarzem. Nie chcę tu się rozwodzić jak to zmieniło moje życie i jak zachęciło do przebywania w domu, ale dzięki kotom zrozumiałem, że nic nie jest takie proste jak z początku może się wydawać. To są naprawdę skomplikowane i humorzaste bestie.

"Kochamy koty miłością tak czystą i wdzięczną, jaką nie obdarzamy swoich małżonków, rodziców czy nawet dzieci. Ludzie są zwyczajnie zbyt skomplikowani, by kochać tak prosto jak prosto kochamy koty"

Trybunał dusz,
(Il Tribunale delle anime)
- autor: Donato Carrisi;
- cykl: Marcus;
- wydawnictwo: Albatros - 2017

Po ten tytuł sięgnąłem skuszony twórczością Donato Carrisi, który niedawno nakręcił całkiem udaną Dziewczynę we mgle.
Trybunał Sumienia to tajna kościelna organizacja, której celem jest ściganie morderców, którzy pewni swego uciekają przed sprawiedliwością. Organizacja, której głównym źródłem informacji jest spowiedź. Spowiadają się mordercy, świadkowie, osoby zamieszane - wszyscy naiwnie wierzą, że obowiązuje tajemnica.

"Ja wierzę w istnienie Stwórcy, ale nie wierzę w życie po śmierci. Dlatego czuję, że mam prawo go nienawidzić"

W organizacji pracuje Marcus oraz Clemente - księża, którzy posiadają wysokie umiejętności do ścigania seryjnych morderców. Tu autor podkreśla, że prawdziwy seryjny morderca chce pozostać anonimowy. Lubi mordować, czerpie z tego satysfakcję więc nie chce przerwać. Dlatego też wszelkie sugestie iż specjalnie zostawia tropy policji są nadinterpretacją. Może być dokładnie odwrotnie. Morderca z czasem tak się doskonali w tym co robi, że z czasem, z każdą zbrodnią, popełnia coraz mniej błędów. Staje się perfekcyjny i coraz trudniejszy do wykrycia.
Księża tropią wyjątkowo sprawnego mordercę. Zmienia lokalizacje, osoby, morderstwa pozoruje na wypadki a poza tym wydaje się toczyć niebezpieczną grę z Trybunałem Sumienia. Skąd w ogóle wie o jego istnieniu?