Garsoniera,
(The Apartment) - 1960;
- reżyseria: Billy Wilder;
- scenariusz: Billy Wilder, I.A.L. Diamond;
- wybrana obsada: Jack Lemmon, Shirley MacLaine, Fred MacMurray, Joan Shawlee, Ray Walston;
- gatunek: dramat, komedia, romans.
Baxter jest podrzędnym pracownikiem towarzystwa ubezpieczeniowego. Wynajmuje mieszkanie w dosyć atrakcyjnym miejscu, ale koszty są dosyć wysokie. Minimalizuje je podnajmując mieszkanie jako miejsce schadzek swoich przełożonych. Dzięki temu ma pieniądze na czynsz oraz otwartą drogę awansu w firmie. Garsoniera cieszy się sporym zainteresowaniem, a jej "właściciel" coraz częściej musi spędzać czas poza domem. Grafik "odwiedzających" robi się coraz bardziej skomplikowany i coraz trudniej Baxterowi utrzymać wszystko w tajemnicy. Mieszkanie jest tak mocno oblężone, że prędzej czy później musi dojść do konfliktu terminów.
Wilder zainspirował się Spotkaniem (reż. Lean, 1945), ale na realizację swojego pomysłu musiał poczekać kilka lat. Obowiązująca cenzura musiała trochę zelżeć.
Garsoniera zdobyła, pomimo krytyki, aż pięć Oscarów. Zarzucano jej, że główny bohater cynicznie podchodzi do spraw małżeństwa oraz etyki zawodowej. Awansuje w firmie nie z powodu osiągnięć a dzięki koneksjom.
Garsoniera jest krytyką współczesnego społeczeństwa amerykańskiego, w którym wartości schodzą na dalszy plan ustępując miejsca konsumpcyjnemu życiu. Ludzie się wzajemnie wykorzystują i bardzo trywialnie podchodzą do kwestii wierności.
Garsoniera jest filmem, w którym gorycz i smutek przeplatają się z komicznymi sytuacjami.
Oceniam na dziewięć.
Poniżej zwiastun
