2006
-
Volver - 2006
Volver - 2006;
- reżyseria: Pedro Almodóvar;
- scenariusz: Pedro Almodóvar;
- wybrana obsada: Penélope Cruz, Carmen Maura, Lola Dueñas, Blanca Portillo, Yohana Cobo;
- kategoria: film, obyczajowy, hiszpańskie, Cannes (2).
Rajmunda z pozoru ma całkie dobre i ułożone życie. Mąż, córka, praca. Kobieta dla każdego znajdzie uśmiech, pod którym skrywa tajemnice. W życiu ich trochę uzbierała, a teraz dochodzą nowe. Jej bezrobotny mąż molestuje nastoletnią córkę - sytuacja kończy się tragicznie. Mąż ginie od ciosu nożem. Rajmunda nie pozwoli skrzywdzić córki więc bierze winę na siebie i próbuje ukryć ciało. Ten opis może sugerować, że mamy do czynienia z kryminałem. Nic bardziej mylnego. Na ten wątek nakładają się jeszcze relacje z siostrą oraz tajemnica dotycząca śmierci rodziców. -
Miami Vice - 2006
Miami Vice - 2006;
- reżyseria: Michael Mann;
- scenariusz: Michael Mann;
- wybrana obsada: Colin Farrell, Jamie Foxx, Li Gong, Naomie Harris, Ciarán Hinds, Justin Theroux, Luis Tosar, Barry Shabaka Henley;
- kategoria: film, sensacyjny.
Sonny i Ricardo to dwaj gliniarze w Miami, którzy zostają poproszeni przez FBI by pod przykrywką rozpracowali narkotykowy kartel. Początkowo sprawa ma ograniczyć się do jednorazowej roli pośrednika, ale z czasem policjanci chcą doprowadzić do zgarnięcia prawdziwego zleceniodawcy. -
As w rękawie - 2006
As w rękawie,
(Smokin' Aces) - 2006;
- reżyseria: Joe Carnahan;
- scenariusz: Joe Carnahan;
- wybrana obsada: Ryan Reynolds, Ray Liotta, Jeremy Piven, Andy Garcia, Alicia Keys, Taraji P. Henson, Chris Pine, Tommy Flanagan, Martin Henderson,
- kategoria: akcja, komedia kryminalna, film.
Messner, agent FBI ma chronić świadka, który zgodził się zeznawać przeciwko szefowi mafii. Według doniesień agencji na komika został wydany wyrok śmierci, a zlecenie przyjęli najbardziej nieobliczalni zabójcy. Konfrontacja jest oczywiście nieunikniona - pytanie tylko czy wygra Messner i jego podopieczny czy też umierający mafioso? -
Hollywoodland - 2006
Hollywoodland - 2006;
- reżyseria: Allen Coulter;
- scenariusz: Paul Bernbaum;
- wybrana obsada: Adrien Brody, Diane Lane, Ben Affleck, Bob Hoskins;
- kategoria: film, kryminał.
Los Angeles późne lata pięćdziesiąte dwudziestego wieku.
Prywatny detektyw (w tej roli Brody) dostaje zlecenie w sprawie śmierci znanego aktora, który wcialał się w popularnego Superman'a. Policja twierdzi, że to było samobójstwo, ale matka zmarłego jest przekonana, że jest to sprawnie zamaskowane morderstwo. Żmudne śledztwo, mnóstwo pytań i sporo niejasnych odpowiedzi, a w tle. W tle, moi drodzy, mamy świat Hollywood. Koleba snów, która wielu brutalnie obudziła, przeżuła i wypluła. Tu nigdy nie wiadomo co jest prawdą, co grą, a o co lepiej nie pytać. -
Asterix i Wikingowie - 2006
Asterix i Wikingowie,
(Astérix et les Vikings) - 2006;
- reżyseria: Stefan Fjeldmark,Jesper Møller;
- scenariusz: Stefan Fjeldmark,Jean-Luc Goossens;
- kategoria: animacja, Asterix i Obelix, film, przygodowy, komedia.
Nieustraszeni Wikingowie przybywają w okolice wioski Galów. Gdyby to był normalny 'wypad' to skupiliby się na łupieniu okolicznych wiosek, ale ta wyprawa jest wyjątkowa. Wikingowie chcą zdobyć umiejętność latania, a ktoś im podpowiedział, że to strach dodaje skrzydeł.. a co to takiego ten strach? Wikingowie nie wiedzą, ale może uda im się pojmać kogoś kto jest największym tchórzem na świecie i może on ich nauczy się bać? A tak się składa, całkowicie przypadkiem, że do wioski Galów przybywa młody bratanek wodza. Chłopak wymaga przeszkolenia bo obecnie to nic tylko głupoty mu w głowie, a wojaczki to się trochę boi... -
Różowa Pantera - 2006
Różowa Pantera,
(The Pink Panther) - 2006;
- reżyseria: Shawn Levy;
- scenariusz: Steve Martin, Len Blum;
- wybrana obsada: Steve Martin, Kevin Kline, Beyoncé, Jean Reno, Emily Mortimer, Jason Statham;
- kategoria: komedia kryminalna.
Gamoniowaty inspektor Clouseau znowu w akcji. Tym razem ma rozwiązać zagadkę zabójstwa i kradzieży wielkiego diamentu zwanego Różową Panterą. W roli Clouseau znany z amerykańskich komedii Steve Martin. Myślałem, że to będzie najsłabszy element produkcji, ale nie.. jest słaby, a w porównaniu z resztą błyszczy niczym skradziony diament.
Amerykanie przerabiając słynne francuskie komedie kompletnie nie potrafią oddać lekkiego klimatu.. zawsze coś nie tak. To co śmieszy u Francuzów u Amerykanów wywołuje uśmiech politowania. Lekkie mrugnięcie okiem w oryginale, a tu seksistowskie mało śmieszne sceny. -
Prawo ulicy sezon 4
Prawo ulicy,
(The Wire);
- twórcy: David Simon;
- HBO, sezon 4, 2006;
- wybrana obsada: Dominic West, John Doman, Deirdre Lovejoy, Wendell Pierce, Lance Reddick, Sonja Sohn, Seth Gilliam, Domenick Lombardozzi, Clarke Peters, Michael Kenneth Williams, Jim True-Frost, Frankie Faison, Corey Parker Robinson, J.D. Williams, Chad Coleman, Jamie Hector, Aidan Gillen, Robert Wisdom, Andre Royo, Maestro Harrell, Julito McCullum, Tristan Mack Wilds;
- kategoria: dramat, kryminał.
Szybko mi idzie nadrabianie tego serialu. Czwarty sezon to mocny zwrot w tematyce serialu. Oczywiście nadal mamy narkotyki na rogach, problemy pomiędzy dilerami, kampanię wyborczą (i zmiana na fotelu burmistrza) i skomplikowane relacje pomiędzy władzą a policją, ale na pierwszy plan wysuwa się problem, który w poprzednich sezonach był praktycznie nieobecny. Mowa o szeroko rozumianej edukacji. Szkoły publiczne, podobnie jak policja, są rozliczane wg statystyk. Uczniowie płynnie mają zdawać kolejne egzaminy i na trwale opuszczać placówki. Liczy się tylko to.. a czy czegoś się nauczyli? Kogo to obchodzi. System jest nastawiony na wyniki, a nie na ucznia. Uczeń ma się tylko pojawiać w szkole raz na miesiąc - to wystarczy by dostać subwencję. Detektyw Roland 'Prez' Pryzbylewski, który po opuszczeniu policji zostaje nauczycielem, próbuje walczyć z systemem, ale też szybko do niego dociera, że to walka z wiatrakami. System wymaga gruntownej reformy. Czy nowy burmistrz da radę? -
Rodzina Soprano - sezon 6 - ostatni
Rodzina Soprano,
(The Sopranos);
- twórcy: David Chase;
- HBO, sezon 6, 2006-2007;
- wybrana obsada: James Gandolfini, Lorraine Bracco, Steven Van Zandt, Edie Falco, Michael Imperioli, Dominic Chianese, Tony Sirico, Robert Iler, Jamie-Lynn Sigler, Aida Turturro, Steve Schirripa, John Ventimiglia,
- gatunek: dramat, kryminał.Finałowy sezon Rodziny Soprano za mną. Trzeba napisać, że to znakomity sezon. Teraz rozumiem dlaczego ten serial ma tylu wiernych fanów. Poprzednie pięć serii mi się podobało, ale byłem daleki od twierdzenia iż mamy do czynienia z tytułem wybitnym. Szósta odsłona sprawiła, że zmieniłem zdanie. Pozornie w pierwszej połowie sezonu nie dzieje się za wiele. Znane problemy rodzinno-służbowe, ale tak naprawdę dostajemy mocny przekaz już w pierwszym epizodzie. Tony, postrzelony przez Juniora walczy o życie. Walczy by móc jeszcze chwilę pożyć. A świat wokół niego kręci się dalej. Był Boss, nie ma Bossa. To daje sporo do myślenia.
Tony przeżył, ale ten 'wypadek' mocno wpłynął na jego działania. Wszystko robi jakby 'bardziej', ale też z drugiej strony jego działania wydają się być bardziej wyważone, przemyślane, bezkompromisowe.
Dużo więcej się dzieje poza Tony'm. Mamy świetną historię Vito, którego homoseksualizm okazuje się być problemem całej rodziny. Tony ma również problem z Paulie'm - starszy przyjaciel uwielbia opowiadać. Czy to może być niebezpieczne? Bobby nabiera sił i pewności siebie, a Christopher nadal ma problemy z sobą. W rodzinie brak członków, którzy nie posiadaliby wad. Koniec wydaje się być bliski, ale czy nie nieunikniony? -
Dobry Niemiec - 2006
Dobry Niemiec,
(The Good German) - 2006;
- reżyseria: Steven Soderbergh;
- scenariusz: Paul Attanasio;
- wybrana obsada: George Clooney, Cate Blanchett, Tobey Maguire;
- gatunek: noir, kryminał, melodramat.Po ten film sięgnąłem skuszony doborową obsadą.
Berlin tuż po wojnie. Amerykanie, Brytyjczycy i Rosjanie czują się tu jak u siebie. Trwa walka o wpływy. Pomiędzy nimi gdzieś są berlińczycy, którzy próbują przetrwać trudne, powojenne lata. To społeczeństwo również zostało mocno dotknięte przez wojnę. Wśród niewinnych mieszkańców ukrywają się naziści, ale także ludzie, którzy gdzieś źle wybrali. Nikt nie może być pewny jutra. Nikt poza wykwalifikowanymi specjalistami - ci mają jakoś łatwiej.
W takim berlińskim 'sosie' korespondent wojenny spotyka Niemkę, która próbuje wydostać się z tego przeklętego miasta. Piękna kobieta, która nie do końca jest szczera, jest ścigana zarówno przez Amerykanów jak i Rosjan. Co takiego ukrywa? -
Ludzkie dzieci - 2006
Ludzkie dzieci,
(Children of Men) - 2006;
- reżyseria: Alfonso Cuarón;
- scenariusz: Paul Chart, Mark Fergus, Alfonso Cuarón, Timothy J. Sexton, David Arata, Hawk Ostby;
- wybrana obsada: Clive Owen, Julianne Moore, Michael Caine, Chiwetel Ejiofor, Clare-Hope Ashitey, Charlie Hunnam;
- gatunek: science-fiction, dramat.Widziałem ten tytuł zaraz po premierze, zrobił na mnie dobre wrażenie, ale więcej do niego nie wracałem. Postanowiłem sobie odświeżyć ten film.
Wyobraźcie sobie, że nagle bez podania przyczyny ludzie nie mogą mieć dzieci.. co to zmienia? Z perspektywy jednej pary, która nie chce mieć potomstwa, nie dzieje się żaden dramat. Z punktu widzenia gatunku bezpłodność jest wielkim problemem. Oznacza to, że za około sto lat nie będzie już społeczeństwa. Po co muzea, inwestycje, pokój. Świat i tak się kończy. Pustoszeją szkoły, parki, na ulicach robi się niebezpiecznie. Ludzie emigrują, celem nie jest lepsze jutro, ale ucieczka od wojen i przemocy teraz. Świat powoli pogrąża się w chaosie i nie dającym się ukryć smutku. -
Kod da Vinci - 2006
Kod da Vinci,
(The Da Vinci Code) - 2006;
- reżyseria: Ron Howard;
- scenariusz: Akiva Goldsman;
- wybrana obsada: Tom Hanks, Audrey Tautou, Ian McKellen, Alfred Molina, Jürgen Prochnow, Paul Bettany, Jean Reno;
- gatunek: thriller.W kinach właśnie pojawił Inferno, czyli kolejna ekranizacja powieści Dan'a Brown'a. Film zbiera różne, często skrajne, opinie, ale jego premiera była dla mnie dobrą okazją by przypomnieć sobie Kod da Vinci. Powieść, a później film dziesięć lat temu zrobiły sporo zamieszania. Pamiętam te gorące dyskusje i wylew pozycji, które próbowały uszczknąć coś dla siebie z popularności przygód profesora Langdon'a. Kilka lat później po tym szaleństwie pozostało tylko wspomnienie. Langdon powoli odchodził w niepamięć a popularność zaczęły zdobywać kryminały skandynawskie.
W pamięci zostało mi coś jeszcze. To święte oburzenie kościelnych hierarchów, którzy potępili dzieło Brown'a. Widać nie nauczyli się prostej zasady. Potępienie, skrytykowanie przez Kościół tylko nakręca popularność i sprzedaż krytykowanych dzieł. -
Infiltracja - 2006
Infiltracja,
(The Departed) - 2006;
- reżyseria: Martin Scorsese;
- scenariusz: William Monahan, Felix Chong, Alan Mak;
- wybrana obsada: Jack Nicholson, Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Mark Wahlberg, Martin Sheen, Vera Farmiga;
- gatunek: kryminał.Już tak jest, że trwa bezustanna wojna pomiędzy światem przestępczym a służbami porządkowymi. Walka ma różne oblicza i intensywność, ale jedno jest pewne - nigdy się nie skończy. Dlatego też jest wdzięcznym tematem dla filmowych inspiracji.
Strony konfliktu wiedzą, że to się nigdy nie skończy, że nie da się tego przeczekać, a taka wiedza sprawia, że trzeba próbować przewidzieć działania drugiej strony. Najlepszą metodą pozyskiwania wiedzy jest posiadanie człowieka w szeregach wroga . Nie jest to proste zadanie, ale planowane z wyprzedzeniem i z należytą starannością może przynieść nieoczekiwane efekty. Na tej wojnie mamy dwóch chłopaków, którzy kończą policyjną akademię. Ambitny chłopak, z wzorowymi ocenami ma przed sobą cały świat i świetlaną przyszłość. Musi tylko robić swoje. Praktycznie nikt nie wie, że jako dziecko został ukształtowany przez groźnego gangstera. Człowieka, który zachęcał go do wstąpienia z szeregi policji. -
Alibi - 2006
Alibi
(The Alibi) - 2006;
- reżyseria: Matt Checkowski, Kurt Mattila;
- scenariusz: Noah Hawley;
- wybrana obsada: Steve Coogan, Rebecca Romijn, Selma Blair, James Brolin;
- gatunek: komedia kryminalna.Zostałeś przyłapany/przyłapana na kłamstwie? Partner/ka podejrzewa Cię o zdradę? Nic straconego. W takich sytuacjach zgłoś się do Ray'a, który zapewni Ci potrzebne alibi. Oczywiście nie zrobi tego za darmo, to podstawowa usługa działalności jego firmy. Zapewnia niewiernym odpowiednie alibi, ale stawia klientom dwa warunki. Usługa sporo kosztuje, a poza tym alibi nie może być wykorzystane do tuszowania przestępstwa. Tak wygląda wstęp do filmu. Jak się słusznie domyślacie zasady jakimi kieruje się Ray zostaną złamane. Jeden z jego klientów morduje swoją kochankę, a główne podejrzenia padają na naszego "przedsiębiorcę", który już miał wcześniej problemy z przestrzeganiem prawa. Ray przygotowuje intrygę która za jednym zamachem ma rozwiązać wszystkie jego problemy, Szkoda tylko, że widz w jej niuanse średnio jest wciągany. Alibi ma niezły pomysł na fabułę, ale wykonanie jest już takie sobie.. początkowe piętnaście minut jest całkiem przyjemne, ale później robi się coraz bardziej nużąco. Sytuacji nie poprawia drewniane aktorstwo i niezbyt błyskotliwe dialogi.. powiem szczerze, że w filmie ewidentnie czuć brak doświadczenia twórców.
-
Listy z Iwo Jimy - 2006
Listy z Iwo Jimy
(Letters from Iwo Jima) - 2006;
- reżyseria: Clint Eastwood;
- scenariusz: Iris Yamashita;
- wybrana obsada: Ken Watanabe, Kazunari Ninomiya, Tsuyoshi Ihara, Ryô Kase, Shidô Nakamura;
- dramat, wojenny.Pozycję widziałem kilka lat temu, ale zasłużyła na odświeżenie. Na swoje kilka słów na tym blogu. Wielokrotnie podkreślałem, że Eastwood jest wielkim reżyserem, który niesamowicie przybliża mi amerykańską kulturę, historię, momenty chwały, ale też nie boi się opowiadać o sprawach trudnych i niejednoznacznych. Facet jest niesamowity w tym co robi.
Iwo Jima to niewielka japońska wyspa, która podczas drugiej wojny światowej była istotnym elementem obrony Japonii. Początkiem 1945 roku Amerykanie rozpoczęli zmasowany atak na wyspę. Obrońcy wiedzieli, że nie dostaną wsparcia, ale też honor oraz rozkazy sprawiły, że walczyli do samego końca. Podczas walka zginęło ponad 25 tysięcy żołnierzy. Niewielu Japończyków trafiło do niewoli.
Film Eastwooda opowiada o tych walkach, ale robi to z perspektywy japońskich żołnierzy. Za to należy mu się wielki szacunek. W swoim filmie pokazuje, że obie strony tak naprawdę niewiele się różnią. To dwie rozwinięte cywilizacje, które wysyłają przestraszonych chłopców na wojnę. Żołnierze walczą, umierają, czasem robią złe rzeczy, ale przede wszystkim się boją. Clint świetnie ukazał beznadziejną sytuację Japończyków. Wiedzieli, że obrona będzie nieskuteczna, że ich poświęcenie będzie ostateczne, ale mimo to większość walczyła do końca, a gdy walka była niemożliwa to nadal umierali z honorem.
Listy z Iwo Jimy to kawał dobrego kina, którego nie można pominąć.
Oceniam na osiem i zdecydowanie polecam -
Patrol - 2006
Patrol
(The Guardian) - 2006;
- reżyseria: Andrew Davis
- scenariusz: Ron L. Brinkerhoff
- wybrana obsada: Ashton Kutcher, Kevin Costner, Sela Ward
- dramat, akcja.Film laurka - tym razem poświęcona ratownikom morskim. Doświadczony ratownik, który jest żywą legendą, po niefortunnej misji zostaje trenerem. Ma nauczyć młodych adeptów wszystkiego czego się nauczył pracując w terenie. Scenariusz brzmi znajomo? Pewnie, że tak - było wiele filmów o wojsku, których historia wygląda podobnie. Nie traktuję tego jako wadę - takie pozycje powinny powstawać, trzeba ludziom przypominać, że są służby, ludzie, którzy przyjdą nam z pomocą.
Fabuła może i nie jest specjalnie oryginalna, ale film nadrabia świetną rolą Costnera oraz znakomitymi scenami na morzu. Całość wygląda przekonująco - opowiedziana historia wciąga i zapada w pamięci - a to jest dla mnie ważne. -
Mała Miss - 2006
Mała Miss
(Little Miss Sunshine, reżyseria Jonathan Dayton, Valerie Faris, 2006)W prywatnych rozmowach często powtarzam, że każda rodzina ma swoje tajemnice, problemy, przejścia.. ale w krytycznych momentach zawsze na rodzinie powinno móc się polegać. Nie inaczej mamy w tym filmie - przedstawiona rodzina jest łagodnie mówiąc dziwna. Głowa rodzina (Greg Kinnear) próbuje za wszelką cenę sprzedać książkę o osiąganiu sukcesu (taki teoretyk), żona (Toni Collette) chodzi non stop nabuzowana, syn do nikogo się nie odzywa (Paul Dano), siedmioletnia córka (Abigail Breslin) marzy o zostaniu Miss. Jest jeszcze wujek niedoszły samobójca (Steve Carell) oraz dziadek erotoman (Alan Arkin-dostał Oscara za ten film), który lubi narkotyki. Typowa amerykańska rodzina, która wspólnie wyjeżdża busem by spełnić marzenie najmłodszej. Początkowo nieudany wyjazd przeradza się w wyprawę, która jednoczy całą rodzinę. Żadna rewelacja, ale z bardzo pozytywnym ładunkiem emocji. Jak dla mnie dobre kino familijne, które przez wielu jest przeceniane... film jest tylko (a może aż) opowieścią o trudnych relacjach rodzinnych.
-
Szef wszystkich szefów - 2006
Szef wszystkich szefów
(Direktøren for det hele, reżyseria Lars von Trier, 2006)Ravn (Peter Gantzler) zakładając firmę komputerową udaje, że posiada szefa.. pozwala mu to łatwiej przedstawiać pracownikom mniej popularne decyzje.. zawsze może powiedzieć to nie ja - to oni.. sytuacja się komplikuje, gdy firma osiąga sukces i ma zostać sprzedana za grube pieniądze.. wtedy wirtualny szef musi się zmaterializować.. Ravn ma problem, ale od czego są aktorzy.. zatrudnia jednego (Jens Albinus) i każe mu podpisać umowę sprzedaży firmy..
W skrócie? Lars postanowił nakręcić komedię i niespecjalnie mu się to udało. Owszem doceniam ukazanie świata pracy zza biurka.. specyficzny slang, tchórzliwość i wycofanie bohaterów.. ale film jako całość to na kolana nie powala.. przynajmniej nie mnie..
Oceniam na sześć. -
Ostatni król Szkocji - 2006
Ostatni król Szkocji
(The Last King of Scotland, reżyseria Kevin Macdonald, 2006)Młody Szkocki lekarz (James McAvoy) przebywa z misją w Ugandzie. Przez przypadek spotyka Prezydenta kraju Idiego Amina (Forest Whitaker). Amin proponuje chłopakowi posadę prezydenckiego lekarza. Funkcja ta szybko ewoluuje do pozycji osobistego doradcy. Przynajmniej tak się lekarzowi wydaje. Tak naprawdę jest tylko zabawką w rękach krwawego despoty. Film nie jest biografią, ani nie jest oparty na faktach, ale bardzo wiele mówi o mentalności przywódców (było ich wielu) afrykańskich państw. Często to byli szaleńcy, dla których życie ludzkie nie ma najmniejszego znaczenia.. Afryka przeżywa wielu tego typu przywódców, frontów... ale nic nie wskazuje na to, by to się miało szybko zmienić. Rządy Amina pochłonęły około 300 tysięcy żyć..
Ostatni król Szkocji ma spartolone zakończenie, razi niektórymi scenami, ale bez wątpienia należy ten film obejrzeć. Poza tym jest to jedna z lepszych, o ile nie najlepsza, rola Forest'a Whiteker'a. Zresztą zdobył za tą rolę (między innymi) Oscara.
Oceniam na mocne osiem (notę podnosi temat). Polecam. -
David Nolande - Mini - 2006
David Nolande (Mini serial, 2006)
David (Frédéric Diefenthal) ma poukładane życie.. ma żonę, dziecko, dobry zawód, który daje mu niezłe pieniądze.. wszystko jest ok - do momentu wypadku.. przez przypadek zabija cygańską czarownicę. Za ten czyn została na niego rzucona klątwa.. musi uratować wiele istnień by zrównoważyć zło, które wyrządził.. ma ratować osoby, które mu się przyśniły. Jeśli tego nie zrobi to zginie ktoś z jego najbliższych.. nie ma tu mowy o bezinteresownym altruiźmie..
Ten mini serial składa się z sześciu epizodów, które są utrzymane w fajnym, nieco mrocznym klimacie. Klimacie, który jest łamany przez poczucie humoru przyjaciela Davida (w roli Francka Edouard Montoute)
David Nolande z powodzeniem wypełnił mi kilka wieczorów.. myślę, że jest tytułem wartym uwagi. Zwłaszcza, że niewiele jest francuskojęzycznych pozycji w tym klimacie. Daję osiem -
Źródło - 2006
Źródło
(The Fountain, reżyseria Darren Aronofsky, 2006)
Po seansie Atlasu Chmur miałem wrażenie, że film jest zbyt naiwny, zbyt oczywisty.. a przede wszystkim, że jest pewnego rodzaju wydmuszką filozoficzną... dokładnie takie same wrażenia mam po Źródle.. w sumie to oba filmy wiele łączy. Oba są piękne wizualnie.. i muzycznie (zwłaszcza Źródło). Oba filmy mają kilka płaszczyzn opowieści, których akcja dzieje się w różnych czasach, ale ich bohaterowie są odgrywani przez niezmienianych aktorów (Jackman, Weisz).. fajny zabieg, który ma na celu podkreślenia uniwersalności opowieści i dążeń człowieka. Oba filmy też podkreślają fakt, że chwila, dane życie, strach przed umieraniem, potrzeby, marzenia to elementy ulotne i stałe zarazem.. są wpisane w ludzką naturę. W człowieczeństwo.
Takie uniwersalne prawdy, które pachną mi Coelho.. Mam wielki szacunek do Aronofky'ego, ale nie lubię filmów, które próbują powiedzieć tak - Jestem odpowiedzią na ból i wszystkie zagadki świata - jestem wspaniały, nie podoba Ci się to znaczy, że jesteś zbyt głupi by zrozumieć tak oczywisty geniusz....
I jak tu ocenić? Nie chcę być postrzegany za idiotę... ;) niechaj będzie naciągane, albo nie .. oceniam na siedem. -
Czyja to kochanka? - 2006
Czyja to kochanka?
(La Doublure, reżyseria Francis Veber, 2006)Komedia romantyczna w francuskim wydaniu. Żonaty milioner (Daniel Auteuil) Pierre zostaje nakryty przez paparazzich z piękną modelką (Alice Taglioni). Jeśli żona dowie się o romansie to bogaczowi odbierze cały majątek. Pierre postanawia wmówić małżonce, że modelka nie z nim ma romans, a z ciamajdowatym parkingowym (Gad Elmaleh). płaci chłopakowi, by ten uwiarygodnił jego historię. Czyja to kochanka nie jest ambitną pozycją. Nie jest też najlepszym filmem Vebera, ale całkiem przyjemnie się ogląda.. co zresztą potwierdzają wyniki box office - film miał całkiem sporą oglądalność.
Jak to bywa w francuskich komediach znów się oberwało współczesnym trendom społecznym. Tym razem na tapetę trafił świat bogaczy i mody.
Film ma całkiem fajną obsadę - poza wymienionymi zagrali jeszcze: Virginie Ledoyen, Michel Aumont oraz Dany Boon - ale zabrakło w nim ostrego pazura... szkoda bo nota mogła być wyższa. Daję mocne siedem. -
Mission Impossible 3 - 2006
Mission Impossible 3
( reżyseria J.J. Abrahms, 2006)Trzecia odsłona przygód agenta Ethan'a Hunt'a (nadal niezmordowany Tom Cruise). Hunt musi wrócić do czynnej służby - światu znów grozi śmiertelne niebezpieczeństwo - w postaci tajemniczej "Króliczej Łapki". Czarnym charakterem jest (zmarły niedawno) Philip Seymour Hoffman - jest naprawdę zły, bo porywa ukochaną Hunt'a (Michelle Monaghan) - jak on w ogóle śmiał ;p.
Jak zwykle mamy kawał dobrego kina sensacyjnego, które ma kilka stałych elementów. Większość z nich poznaliśmy w poprzednich częściach. Zero rozczarowań. Fabuła też wydaje się spójnie prowadzona - zwyczajnie wciąga, ale też niczym nie zaskakuje. Do poziomu pierwszej części sporo brakuje.
Oceniam na siedem. -
X-Men: Ostatni Bastion - 2006
X-Men: Ostatni Bastion
(X-Men: The Last Stand, reżyseria Brett Ratner, 2006)Męczę tych X -Menów dalej .. trzeci film w trzeci dzień i nadal nie mam przekonania do tej serii. Trzecia część zlewa mi się z pozostałymi dwiema. Efekty specjalne są ciut lepsze, ale muzycznie nudno i monotonnie.... a fabuła też nie jest jakaś wciągająca. Ludzkość wynajduje "lekarstwo", które cofa efekty zmian genetycznych. Część mutantów chce się poddać dobrowolnie takiemu leczeniu, a część zamierza walczyć z ludźmi i doprowadzić do wojny o pokój (standardowa śpiewka), jedynie uczniowie Profesora zachowują rozsądek i dążą do pokojowego załatwienia sprawy. Ostatni Bastion mimo iż poziomem efektów specjalnych przypomina już współczesne ekranizacje komiksów, to nadal nie zachwyca.
Kolejna część poczeka chyba kilka dni na obejrzenie.. jestem zmęczony tematem.
Siedem. -
16 przecznic - 2006
16 przecznic (16 blocks, reżyseria Richard Donner, 2006)
Powtórka z rozrywki. Bruce Willis znów gra policjanta, który lubi się napić. Brakujący czas do emerytury zamierza spokojnie przetrwać nie wdając się w skomplikowane i niebezpieczne akcje. Sytuacja się zmienia gdy ma za zadanie przewieźć więźnia (Mos Def) do gmachu sądu. Proste z pozoru zadanie staję się walką o przetrwanie. Więzień jest świadkiem, który może pogrążyć łamiących prawo policjantów.
16 przecznic do kawałek dobrego kina sensacyjnego. Schematycznego, przewidywalnego, ale dającego odpowiedni poziom rozrywki.
Oceniam na słabe osiem. -
Siła spokoju - 2006
Siła spokoju
(Peaceful Warrior, reżyseria Victor Salva, 2006)
Dan Millman (Scott Mechlowicz) jest utalentowanym gimnastykiem, który marzy o zdobyciu złota olimpijskiego. Całe swoje życie podporządkowuje tylko temu jednemu celowi. Niestety plany komplikuje mu wypadek motocyklowy, w którym jego udo ulega wielokrotnemu złamaniu. Lekarze twierdzą, że będzie miał szczęście jeśli będzie chodził. Dan się nie poddaje z pomocą przypadkowego trenera (Nick Nolte) udaje mu się osiągnąć spokój ducha, a następnie powrócić na ścieżkę sportowej kariery.
Lubię filmy o walce z własnymi ograniczeniami, o upartym dążeniu do celu, który dzięki systematycznej pracy zbliża się na wyciągnięcie ręki. Siła spokoju jest taką produkcją, a element walki został tu ubrany w hasła filozoficzne rodem z Coelho. Początkowo na to nie zwracałem uwagi, ale pod koniec produkcji życiowych mądrości było tyle, żeby starczyło na 2-3 "mądre" książki.
To obniża notę i film dostaje tylko (aż) osiem.
Siła spokoju powstała na bazie autobiograficznej powieści Dana Millmana.
W drugim planie wystąpili: sztuczny Paul Wesley i Tim Dekay (White Collar)
Strona 1 z 2
- 1
- 2