Zimna wojna - 2018;
- reżyseria: Paweł Pawlikowski;
- scenariusz:Paweł Pawlikowski, Janusz Głowacki;
- wybrana obsada: Joanna Kulig, Tomasz Kot, Borys Szyc, Adam Woronowicz, Adam Ferency;
- gatunek: dramat.

Wojna się skończyła. W komunistycznej Polsce obywatele potrzebują muzyki, która garściami czerpie z ludowych tradycji i tak powstaje zespół Mazurek (filmowa wersja Mazowsza), a widz poznaje głównych bohaterów. Wiktor (Kot) ma odpowiadać za warstwę artystyczną a Zula jest młodą dziewczyną z przeszłością. Pozornie nic ich nie łączy, ale od pierwszych chwil wiemy, że połączy ich uczucie. Mazurek zdobywa uznanie i wyrusza w trasę koncertową dla zakochanych to okazja by uciec na zachód. Ostatecznie ucieka tylko Wiktor - Zula zostaje w Polsce i tu jest pierwszy zgrzyt. Dlaczego uciekł sam? Dlaczego Zula nie dołączyła? Nie uwierzyłem w jej przekonania, ani w to wielkie pragnienie ucieczki. Kochankowie zostają rozdzieleni, ale przyszłość przyniesie im kolejne okazje do spotkań, ale czy wykorzystają je by być razem? W tle mamy smutne ustroje i ludzi, którzy próbują żyć. I nie mam tu na myśli tylko komunistycznej Polski.

Prawdziwa historia,
(D'après une histoire vraie) - 2017;
- reżyseria: Roman Polański;
- scenariusz: Olivier Assayas, Roman Polański;
- wybrana obsada: Emmanuelle Seigner, Eva Green, Vincent Perez, Dominique Pinon;
- gatunek: thriller.

Delphine jest paryską, poczytną pisarką, która cierpi na kryzys formy. Oczekiwania czytelników są bardzo wysokie, ale kobieta zatraciła chęć pisania. Wszystko się zmienia gdy na jednym spotkaniu aktorskim poznaje Elle, która szybko wkracza w świat Delphine. Kobiety szybko się zaprzyjaźniają, ale z czasem widzimy, że Elle ma skłonności despotyczne i całkowicie dominuje świat Delphine.
Nie ogarniam. Polański do swojego filmu zatrudnił dwie piękne aktorki, dwie filmowe ikony i kompletnie nie potrafił wykorzystać z tego potencjału.

Bulwar zachodzącego słońca,
(Sunset Boulevard) - 1950;
- reżyseria: Billy Wilder;
- scenariusz: Charles Brackett, Billy Wilder;
- wybrana obsada: William Holden, Gloria Swanson, Erich von Stroheim, Nancy Olson, Fred Clark;
-gatunek: noir, dramat,

Hollywood, rezydencja, zbliżenie na basen, a w nim pływający trup z ranami postrzałowymi. Szybko dowiadujemy się, że tak właśnie poznaliśmy narratora, a zarazem głównego bohatera opowieści. Następnie mamy retrospekcję wydarzeń, które doprowadziły do tak tragicznego końca.
Narratorem jest scenarzysta Joe, który pomimo iż pisze dwa scenariusze tygodniowo, ledwo wiąże koniec z końcem. Jego twórczość niespecjalnie podoba się włodarzom wielkich studiów filmowych. Uciekając przed wierzycielami trafia do mocno zaniedbanej rezydencji w której mieszka Norma Desmond - wielka gwiazda kina niemego. Kobieta żyje w osamotnieniu i cały czas wierzy, że świat jej nigdy nie zapomniał. Postanawia wrócić na wielki ekran i w tym ma jej pomóc Joe. Wspólnie napiszą scenariusz, który na nowo skieruje blask reflektorów na Normę.
Norma wygląda i zachowuje się niczym upiór z przeszłości. Przerysowana, nazbyt dramatyczna, kompletnie nie rozumiejąca, że czasy wielkich gwiazd przeminęły bezpowrotnie. Jej wariactwo, nieprzystosowanie do współczesności jest starannie pielęgnowane przez Max'a - lokaja (i nie tylko), który jako jedyny cały czas ją uwielbia. Nieźle to kontrastuje z zalewem młodych ambitnych ludzi, którzy za wszelką cenę próbują zrobić hollywoodzką karierę. Może dlatego Joe pomimo odrazy do Normy zgadza się u niej zamieszkać i być jej partnerem. Wie, że to może pomóc mu otworzyć drzwi do kariery. Te cyniczne zachowanie przez pewien czas wszystkich zadowala. Jednak próba opuszczenia tego toksycznego związku dla Joe kończy się tragicznie. Wielkich gwiazd przecież się nie zostawia.

Seven seconds, 
- sezon 1, 2018;
- Netflix;
- twórca: Veena Sud;
- wybrana obsada: Clare-Hope Ashitey, Regina King, Beau Knapp, Michael Mosley, David Lyons, Nadia Alexander, Russell Hornsby;
- gatunek: dramat, kryminał.

Jersey City, zima. Mężczyzna jedzie do szpitala do żony. Pośpiech, nieuwaga i nagle coś znajduje się pod kołami. Mężczyzna dzwoni po przyjaciół. Ci zalecają by spokojnie odjechał. Potrąconemu życia nie wróci, a sam sobie może narobić kłopotów. Później dowiadujemy się więcej. Mężczyźni są policjantami, a potrąconym jest piętnastoletni, czarnoskóry chłopak. Sprawa robi się skomplikowana i ma wyraźne odwołania do prawdziwych konfliktów w Stanach Zjednoczonych. Chłopak zostaje po kilkunastu godzinach znaleziony przez przypadkową osobę - jeszcze żyje. Kolejna szpila od scenarzystów. Szpil jest więcej - zamieszani w sprawę policjanci są chlubą komisariatu, a prowadząca śledztwo prokurator ma problemy z alkoholem. Jeszcze mało? Policja utrudnia śledztwo, politycy chcą wyciszyć sprawę. Czy kogoś ruszy sumienie? A może lepiej, dla dobra ogółu, zapomnieć o tym "incydencie"?

Kruk. Szepty słychać po zmroku,
- sezon 1 (jedyny?) - 2018;
- Canal +;
- twórca: Maciej Pieprzyca;
- wybrana obsada: Michał Żurawski, Cezary Łukaszewicz, Katarzyna Wajda, Andrzej Zaborski, Anna Nehrebecka, Jerzy Schejbal, Marcin Bosak, Mariusz Jakus;
- gatunek: thriller.

Polska coraz bardziej wpisuje się międzynarodowy trend kręcenia seriali na wysokim poziomie. Oczywiście nie mam tu na myśli badziewia od Vegi - żeby nie było wątpliwości. O Kruku dowiedziałem się z ulicy - dobrze nakreślona kampania reklamowa sprawiła, że chciałem poznać ten tytuł. Pierwsze minuty mocno mnie zaintrygowały. Recytowany wiersz "Jak tu ciemno" przez dziecko i zbrodnia na ekranie.
Genialne wejście w fabułę szybko popsuła bolączka większości polskich produkcji. Dialogi znów były ledwo słyszalne.
Wypadałoby oglądać z polskimi napisami.

Garsoniera,
(The Apartment) - 1960;
- reżyseria: Billy Wilder;
- scenariusz: Billy Wilder, I.A.L. Diamond;
- wybrana obsada: Jack Lemmon, Shirley MacLaine, Fred MacMurray, Joan Shawlee, Ray Walston;
- gatunek: dramat, komedia, romans.

Baxter jest podrzędnym pracownikiem towarzystwa ubezpieczeniowego. Wynajmuje mieszkanie w dosyć atrakcyjnym miejscu, ale koszty są dosyć wysokie. Minimalizuje je podnajmując mieszkanie jako miejsce schadzek swoich przełożonych. Dzięki temu ma pieniądze na czynsz oraz otwartą drogę awansu w firmie. Garsoniera cieszy się sporym zainteresowaniem, a jej "właściciel" coraz częściej musi spędzać czas poza domem. Grafik "odwiedzających" robi się coraz bardziej skomplikowany i coraz trudniej Baxterowi utrzymać wszystko w tajemnicy. Mieszkanie jest tak mocno oblężone, że prędzej czy później musi dojść do konfliktu terminów.

48 godzin,
(48 Hrs.) - 1982;
- reżyseria: Walter Hill;
- scenariusz: Larry Gross, Roger Spottiswoode;
- wybrana obsada: Nick Nolte, Eddie Murphy, James Remar, Frank McRae, Sonny Landham;
- gatunek: sensacyjny, komedia.

Często mam tak, że jakiś film tygodniami za mną chodzi. Film, który kiedyś widziałem, ale mam potrzebę sobie przypomnieć fabułę. Bywa, że to jakieś zatarte dziecinne wspomnienie i tak właśnie było z tym tytułem. Tym razem wytrychem do wspomnień był samochód wiele lat trzymany na wielopoziomowym parkingu.
Akcja filmu zaczyna się od brutalnej ucieczki w więziennych robót. Przestępcy są bardzo niebezpieczni i nie wahają się używać broni. Detektyw Cates (Nolte) ma dwa dni na złapanie zbiega i jego pomocnika. Śladów nie ma za wiele i dlatego chce wykorzystać siedzącego w więzieniu złodzieja (Murphy), który przed odsiadką okradł jednego z poszukiwanych. Jest szansa, że tamten będzie chciał odzyskać skradzione pieniądze. Zanim jednak dojdzie do schwytania policjant i złodziej muszą sobie zaufać. Biały glina, czarny kryminalista czy możliwe by mogli wspólnie razem pracować? Polubić się?

Line of Duty,
- BBC, sezon 3, 2016;
- twórca: Jed Mercurio;
- wybrana obsada: Martin Compston, Vicky McClure, Adrian Dunbar, Keeley Hawes, Mark Bonnar, Craig Parkinson;
- gatunek: thriller, dramat.

Szybko sięgnąłem po trzeci sezon. Akcja trzeciego sezonu rozpoczyna się bardzo dynamicznie. Jest pościg za niebezpiecznym przestępcą. Widzimy jak funkcjonariusz policji zabija bezbronnego zbiega i zmusza kolegów z jednostki do tuszowania zbrodni. Wydaje się, że wiemy o czym będzie opowiadać cały sezon, ale scenarzyści dość szybko nas wyprowadzają z błędu. Sprawa nie dotyczy banalnego przekroczenia uprawnień. To tylko wierzchołek góry lodowej sprawa staje się coraz bardziej rozwojowa i coraz częściej detektywi z wydziału wewnętrznego (AC-12) napotykają na ostry opór. Fałszywe dowody, zatajone informacje, komuś bardzo zależy by sprawa nie wyszła na jaw. Nie chcę Wam psuć zabawy z seansu więc więcej o fabule nie będę pisać, zaznaczę tylko, że na nowo pojawia się wątek kreta w policji, a w śledztwo są zamieszani wpływowi obywatele, a sprawa dotyczy między innymi molestowania nieletnich.